Τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστός σαν «ο τελευταίος βοσκός των Ιμίων», αλλά η ιστορία και η προσφορά του, υπερβαίνει κατά πολύ την πρόσφατη περίοδο, αφού ήταν ξακουστός βαρκάρης της αντίστασης στα δύσκολα κατοχικά χρόνια.
Μιλάμε για τον Αντώνη Βεζυρόπουλο, που στις μέρες μας ζει στην Κάλυμνο και με τη συνδρομή της κόρης του Μαρίας, την οποία και ευχαριστούμε, μεταφέρουμε ένα γενικό περίγραμμα της δράσης του.
Στα ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα, όταν η Ελλάδα συνθηκολόγησε και τα νησιά εκτός από πύλες διαφυγής προσφύγων προς τη Μέση Ανατολή, έγιναν και πεδίο επιχειρήσεων από τις συμμαχικές δυνάμεις, ενάντια σε αυτές του άξονα, ο Αντώνης Βεζυρόπουλος από την Ψέριμο, έγραψε μία σπάνια ιστορία προσφοράς.
Στα 18 του χρόνια είχε κάθε λόγο να μην «ανακατευτεί», καθώς ήταν ο προστάτης της μητέρας του και των δύο αδελφών του, αφού είχε ορφανέψει στά εννέα του χρόνια.
Όμως ο ανήσυχος χαρακτήρας και ο ζήλος του να προσφέρει την βοήθειά του στούς συγγενείς καί συμπατριώτες του, τους Ψεριμιώτες, τον έκανε να αψηφεί κάθε κίνδυνο και με ψαρόβαρκα μαζί με την «παρέα» του έκανε δρομολόγια κρυφά τα βράδυα, γιατί αυτό φυσικά απαγορευόταν, με κίνδυνο τις ζωές τους.
Μετέφερε τρόφιμα, ρουχισμό και όλα τα απαραίτητα πού μπορούσαν φυσικά να βρούν και να διαπραγματευτούν, και από τα γύρω νησιά, Κάλυμνο, Κω, Λέρο, αλλά και από τα παράλια της Τουρκίας την Αλικαρνασσό. Εκτός από εμπορεύματα εξυπηρετούσαν και το στρατό μεταφέροντας στρατιωτικούς, ασυρμάτους, έγγραφα κ.λ.π.
Αυτό είχε σαν αφορμή να τον συλλάβουν τρεις φορές οι Τούρκοι, όπου τον φυλάκισαν την μια φορά για δύο χρόνια σε φυλακή της Τουρκίας, όπου ήταν να τον εκτελέσουν αλλά την τελευταία στιγμή απετράπη η εκτέλεση. Άλλες δύο φορές φυλακίστηκε σε φυλακή της Κω.
Πέρασε κυριολεκτικά από 40 κύματα, αλλά κανένα εμπόδιο δεν μπόρεσε να ανακόψει τη δράση του και την τεράστια προσφορά στον αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας μας.
Φωτο: αρχείο Α. Βεζυρόπουλου
Επιμέλεια έρευνας: Νάσος Μπράτσος
