...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...
Εργατικό μελίσσι η πόλη με τους Μικρασιάτες πρόσφυγες να εντάσσονται στον κλάδο των μεταλλωρύχων που προϋπήρχε, αλλά και σε άλλα επαγγέλματα. Ραγδαία η διάδοση του ποδοσφαίρου εκείνα τα χρόνια, με πλούσια αθλητική κουλτούρα οι Μικρασιάτες, δεν άργησε να φανεί το αποτέλεσμα με την ίδρυση και ανάπτυξη αθλητικών σωματείων κυρίως εργατικής σύνθεσης. Άλλωστε ήδη υπήρχαν και ομάδες που είχαν ενταχθεί στο ρεύμα του εργατικού αθλητισμού, σαφώς πολιτικοποιημένο και γύρω από το ΚΚΕ. Το πολιτικά ταραγμένο κλίμα των χρόνων εκείνων είχα αντανάκλαση και στο επίπεδο αυτό. Όπως έχουμε παρουσιάσει στο παρελθόν, στο Λαύριο υπήρξε περιστατικό παρέμβασης της χωροφυλακής σε αγώνα εργατικών ομάδων.
Χρειάζεται να διευκρινίσουμε ότι εκείνες τις εποχές δεν υπήρχαν επαγγελματίες ανταποκριτές, αλλά εθελοντές που συχνά ήταν αθλητές, μέλη διοικήσεων ομάδων, φίλαθλοι της περιοχής, καθηγητές φυσικής αγωγής, κλπ.
Συνεπώς όσες ομάδες είχαν δίπλα τους ή μέσα τους πρόσωπα με «επικοινωνιακά χαρακτηριστικά», τροφοδοτούσαν τον αθλητικό Τύπο της εποχής με ανταποκρίσεις και για όσο τα πρόσωπα αυτά λειτουργούσαν κατ' αυτό τον τρόπο. Άρα ενδέχεται να μην έχει καταγραφεί, ή να έχει καταγραφεί ελλιπώς η δράση άλλων σωματείων που δεν είχαν επικοινωνιακή λειτουργία. Εμείς καταγράψαμε τα δημοσιεύματα που εντοπίσαμε από το 1930 έως και το 1932 στην εφημερίδα «Αθλητικό Τύπος» και δεσμευόμαστε να επανέλθουμε με εμπλουτισμένες έρευνες. Επίσης ο δαίμων του τυπογραφείου της εποχής έκανε συχνά λαθάκια στα ονόματα των παικτών, τα μεταφέραμε όπως τα εντοπίσαμε. Το ίδιο και στα ονόματα ομάδων και τοπονυμίων πχ αλλού Παλλαυρεωτικός και αλλού Παλλαυριακός, αλλού Λαύριο και αλλού Λαύρειο. «Σέντρα» λοιπόν στις αθλητικές δραστηριότητες της πόλης των μεταλλωρύχων και των Μικρασιατών προσφύγων.
