Κατά το
καλοκαιρινό χρονικό διάστημα παράλληλα με την αύξηση των προσφυγικών
αφίξεων, αναπτύχθηκε μια διαλεκτική προσέγγιση, σχετική με το οικονομικό
εύρος των προσφύγων την οποία θεωρούμε απαράδεκτη και εξαιρετικά
επικίνδυνη.
Η
διαλεκτική αυτή μιλά για «φραγκάτους» γιάπηδες που έχουν τη δυνατότητα
ποιοτικής περιπλάνησης, διατροφής και διαμονής ενώ πρόσφατα
επικολλήθηκε και η φοβιστική ρητορεία της εισροής τρομοκρατών και
απειλητικών στοιχείων!
Η διάδοση
τέτοιων σχολίων και η αποδοχή τους, έχουν σαν μοναδικό σκοπό τη
δημιουργία ανεκτικότητας, σε διαλεκτικό πρώτα στάδιο και κατόπιν σε
ηθικό και σε κοινωνικό.
Ανεκτικότητα
που θα σκεπάσει με την ένοχη σιωπή, τις πειναλέες προσπάθειες
κερδοσκοπίας εις βάρος των προσφύγων και των μεταναστών.
Καλούμε λοιπόν τους πολίτες της Σάμου να κατανοήσουν και να αντικρούσουν τέτοια σχόλια και πρακτικές.
Οι
πρόσφυγες καταφτάνουν κουβαλώντας ότι από την περιουσία τους μπορεί να
χωρέσει σε ένα σακίδιο και προστατεύονται από την ελληνική νομοθεσία
όπως και από τη διεθνή
Ο βασικότερος πυλώνας του διεθνούς δικαίου προστασίας των Προσφύγων είναι η Σύμβαση της Γενεύης της 28ης Ιουλίου 1951 περί του Καθεστώτος των Προσφύγων, και κυρώθηκε από την Ελλάδα 10/4/1952 και το σχετικό Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης της 31ης Ιανουαρίου 1967.
Παράλληλα, η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του
1948 και οι τέσσερις συμβάσεις της Γενεύης του 1949 για το ανθρωπιστικό
δίκαιο (προστασία άμαχου πληθυσμού, προστασία θυμάτων ένοπλης σύρραξης
κλπ.) συμπληρώνουν μαζί με διάφορες περιφερειακές και διεθνείς
διακηρύξεις και συνθήκες τους κανόνες διεθνούς δικαίου που
αντιμετωπίζουν τις ανάγκες προστασίας των προσφύγων στο πλαίσιο των
ευρύτερων μηχανισμών του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.
Συνάμα με
το δρακούλειο αγκάλιασμα που επιφυλάσσουν ελάχιστοι ευτυχώς συμπολίτες
μας, ο σαμιακός λαός δείχνει με κάθε τρόπο στους σύγχρονους Αινείες,
αλληλεγγύη και πρωτοφανή φιλανθρωπική δράση, προστατεύοντας τους κάτω
από τις φτερούγες του Ξένιου Δία.
