ανακοίνωση από την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή (σχήμα στο χώρο της ΕΣΗΕΑ)
Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ να υπερασπιστούμε τη δουλειά μας ως “φωνή” της κοινωνίας
Στις καταστροφικές πυρκαγιές στα δάση «κάηκε» και η ενημέρωση, καθώς οι κυβερνητικές ευθύνες είχαν κρυφτεί πίσω από τον μαύρο καπνό των κυρίαρχων ΜΜΕ. Στην πανδημία ενοχοποιούνται οι εργαζόμενοι και συγκαλύπτεται ανερυθρίαστα η εγκληματική κυβερνητική πολιτική. Από τα περισσότερα ΜΜΕ ακούγεται μονότονα η φωνή της κυβέρνησης και των κυβερνητικών ειδικών. Οι κοινωνικοί αγώνες συκοφαντούνται. Σε όλα τα θέματα η φωνή της κοινωνίας λείπει, η οργή, η αμφισβήτηση, η άλλη πρόταση έχουν εξαφανιστεί.
Την ώρα που η κυβέρνηση και το σύστημα συστηματοποιούν τις επιθέσεις τους ενάντια στους εργαζόμενους, την κοινωνία και τη φύση, εμείς οι εργαζόμενοι στο χώρο των μέσων ενημέρωσης, δεχόμαστε χτυπήματα από την ίδια πολιτική και πρακτική. Όλο και περισσότερο αδυνατούμε να καταγράψουμε στην υποτιθέμενη ενημέρωση, την κραυγή της κοινωνίας. Εργασιακές ρυθμίσεις, τήρηση στοιχειωδών κανόνων δεοντολογίας, οργάνωση και αντίσταση του συλλογικού εργαζόμενου, όλα μοιάζουν στο χώρο μας να ξηλώνονται μπροστά στη δύναμη της “αγοράς”, δηλαδή των κερδών του κεφαλαίου, των συμφερόντων που έχει ο κάθε μιντιάρχης και των εξαρτήσεων με τα οποία λαδώνεται από την κεντρική εξουσία. Ποιος μπορεί εξάλλου να ξεχάσει τις λίστες Πέτσα, αλλά και τις πολυποίκιλες ενισχύσεις των ιδιοκτητών των ΜΜΕ από την κυβέρνηση;
Μπορεί η κοινωνία, και δικαίως, πολλές φορές να τα βάζει με τους ανθρώπους των μίντια, ως αντίδραση για την εικόνα που της μεταφέρουν “ενημερωτικά”, όμως όλοι εμείς, εργαζόμενοι στο χώρο της ενημέρωσης, ξέρουμε ότι οι -πραγματικές- ατομικές ευθύνες έπονται. Το κυρίαρχο είναι το σκληρό σύστημα εξουσιών που μας πνίγει, που εμποδίζει να περιγράφουμε την πορεία της καταστροφής, π.χ. στις πυρκαγιές, στην πανδημία ή στην περαιτέρω διάλυση των κοινωνικών ρυθμίσεων ή και της καταστροφής της φύσης στα βουνά της Ρούμελης, στα νησιά, αλλά και στο Ελληνικό, κλπ. Περισσότερο από “ατομικές” επιμένουμε, είναι οι συλλογικές μας ευθύνες που μετράνε: γι αυτό άλλωστε υπάρχουν τα σωματεία μας. Για να μπορούμε να στηρίξουμε συλλογικά τις αντιστάσεις, να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε και, κυρίως, για να στηρίξουμε το καθήκον που έχουμε να παρουσιάζουμε την πραγματικότητα όπως είναι, έστω και σύνθετη και αντιφατική. Για να μην μπορεί η κάθε “μιντιακή εργολαβία” να παρουσιάζει έναν κόσμο που τη βολεύει, λειτουργώντας ως προπαγανδιστική μηχανή ενάντια σε ανθρώπους που κινητοποιούνται για να σώσουν τη ζωή τους και τη φύση. Όμως τα σωματεία μας, στα οποία προσπαθούμε να δώσουμε τη μάχη και εμείς και πολλοί εργαζόμενοι σε ΜΜΕ, είναι απόντα, αρνούνται το ρόλο τους, σε πολλές περιπτώσεις γίνονται ουραγός της κυβερνητικής πολιτικής.
Έτοιμες λύσεις δεν υπάρχουν για να τις προσφέρουμε: το μόνο που ξέρουμε είναι ότι στη βαρβαρότητα της εξουσίας και της αγοράς, μόνο μια αγωνιστική μας ενότητα, δική μας και με όλο τον εργαζόμενο λαό, θα μπορούσε να σταματήσει ή και να ανατρέψει την καταστροφική σημερινή ...αριστεία του χρήματος. Ενόψει της ΔΕΘ , μπροστά σε όλους αγώνες, για την υγεία, την παιδεία, το περιβάλλον συμμετέχουμε και προβάλλουμε με τη δουλειά μας την αντίσταση και διεκδίκηση της κοινωνίας. Είναι ο μόνος τρόπος υπεράσπισης της δουλειάς και της ύπαρξης μας. Η επιφυλακτικότητα, οι υλικές και θεσμικές δυσκολίες των εργαζομένων στα ΜΜΕ, ακόμα και την απαισιοδοξία είναι κατανοητές. Όμως όλοι μαζί έχουμε τη δύναμη να αγωνιστούμε και να ανατρέψουμε την κατάσταση. Οφείλουμε να το κάνουμε, ήδη από τώρα, απέναντι στις μικρές και στις μεγάλες επιθέσεις, γιατί έχουμε έναν κόσμο να αλλάξουμε.
Σεπτέμβρης 2021
