Κάτι παλιές ελληνικές ταινίες που καλοκάγαθοι νησιώτες, περίμεναν τους τουρίστες να πάνε στο νησί για να πάνε και λίγο χρήμα στην τοπική οικονομία, αλλά τελικά τους κλέβανε τα κεφτεδάκια, (απολαυστικό μετά το 7.΄06΄΄) μου θυμίζουν τα κατευθυνόμενα δημοσιεύματα για αναθέρμανση του τουρισμού. Αφού καταφέρνουν και αγνοούν ή αποκρύπτουν ότι η οικονομική κρίση πλήττει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες, ότι και στην υπόλοιπη Ευρώπη έχουν μειωθεί οι μέρες διακοπών για λόγους οικονομικής στενότητας, τότε τι να πει κανείς.
Γι αυτό είχαμε και αστειότητες, όπως να κερνάνε τσικουδιές τους Κινέζους που βοήθησαν να απεγκλωβιστούν από τη Λιβύη και φιλοξενήθηκαν για λίγες μέρες στην Κρήτη, για να γίνουν πρεσβευτές του τουρισμού προς τη χώρα μας. Από την άλλη οι απεργίες και τα έκτροπα (προσέξτε τη φράση «τα έκτροπα», όχι η ασυδοσία της αστυνομίας, είτε φορά στολή, είτε άλλα ρούχα της «δουλειάς» και των ακροδεξιών φίλων της) τρομάζουν τους υποψήφιους τουρίστες.
Για τα λιγότερα πια και κακοοργανωμένα δρομολόγια των πλοίων, για την ασυδοσία των εφοπλιστών που θέλεις μια περιουσία για να ταξιδέψεις, όχι δεν ακούσαμε κουβέντα. Για κάτι τιμές αστρονομικές που κατατάσσουν τη χωριάτικη σαλάτα σε είδος πολυτελείας, όχι ούτε και γι αυτό ακούσαμε. Για τη βενζίνη που στα νησιά η τιμή της έχει ξεφύγει ακόμα πιο πολύ από την ηπειρωτική Ελλάδα, τσιμουδιά, για την κακή κατάσταση των υποδομών στην επαρχία (δρόμοι, λιμάνια, νοσοκομεία) μπα δε βαριέσαι, που να μιλάμε τώρα.
Για την ανεργία που εμποδίζει το δικαίωμα στις διακοπές ούτε κουβέντα, για να μεγαλώσει η άδεια για τους εργαζόμενους ούτε σκέψη, για το επίδομα αδείας που το σφάξανε, ούτε μιλιά.
Έχει όμως και η γελοιότητα ένα όριο. Όταν ο κόσμος γίνεται πιο φτωχός, μέσα κι έξω από την Ελλάδα, με καραγκιοζιλίκια τουρισμός δεν δουλεύει, εκτός από την ατραξιόν των κυβερνητικών φασουλήδων.
Το νέο (fast track)μανιφέστο του ΠΑΣΟΚ:
ΓΟΡΓΟΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΓΚΕΣ - 1968
Πρωταγωνιστούν : Μαίρη Χρονοπούλου, Φαίδων Γεωργίτσης, Νόρα Βαλσάμη, Μάρθα Καραγιάννη, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Βαγγέλης Σειληνός, Λάκης Κομνηνός, Χρόνης Εξαρχάκος, Γιάννης Βογιατζής.
Περιγραφή:
Ο Πέτρος, μανιώδης ραλίστας και γιος ενός εργολάβου οικοδομών, δεν ασχολείται με τη δουλειά του πατέρα του μέχρι που μαθαίνει ότι πρόκειται να γίνουν μεγάλα τουριστικά έργα σε κάποιο νησί. Έτσι προτείνει στον πατέρα του να πάνε εκεί και να αγοράσουν οικόπεδα. Το μυστικό όμως το μαθαίνει και η Φλώρα, ιδιοκτήτρια κλαμπ σε τουριστικά νησιά, που πηγαίνει στο νησί πριν τον Πέτρο. Ο ανταγωνισμός των δύο ξένων για την τουριστική αξιοποίηση του νησιού προκαλεί αναστάτωση στη ζωή των κατοίκων του. Η Μαρίνα, η κόρη του ταβερνιάρη, ερωτεύεται τον Πέτρο, ενώ η όμορφη Φλώρα γοητεύει όλους τους άντρες του νησιού και ιδιαίτερα τον Νικόλα, προκαλώντας τη ζήλια της μνηστής του. Η Φλώρα όμως γοητεύεται από τον Ιάσονα, τον γιο της γριάς αρχόντισσας του νησιού, που αρχίζει να ανησυχεί με όλα όσα συμβαίνουν στον τόπο της......αφιερωμένο εξαιρετικά...
ΔΙΑΚΟΠΕΣ 2010
Έρευνα INKA:
Το 59% των Ελλήνων σε σχέση με το 48% πέρυσι, Δεν θα κάνει καλοκαιρινές διακοπές.
Περαιτέρω μείωση του χρόνου διακοπών της Ελληνικής οικογένειας. Αγγίζουν το 3.800 Ευρώ τα έξοδα 15 ήμερών διακοπών 4μελούς οικογένειας. Περισσότεροι από 59 στους 100 'Έλληνες χωρίς διακοπές το καλοκαίρι του 2010. Σε πρόσφατη πανελλαδική έρευνα του ΙΝΚΑ, που πραγματοποιήθηκε στο διάστημα 9-13 Ιουλίου 2010, με τη μέθοδο των τηλεφωνικών συνεντεύξεων, σε 980 άτομα, περισσότεροι από πενήντα εννιά στους εκατό Έλληνες καταναλωτές 59 στους 100 δήλωσαν ότι δεν προγραμματίζουν ούτε πιστεύουν ότι τελικά θα πραγματοποιήσουν διακοπές το καλοκαίρι του 2010.
Οι αιτίες για τη μη πραγματοποίηση των διακοπών είναι: οικονομικοί λόγοι και επαγγελματική αστάθεια 82%, επαγγελματικές υποχρεώσεις 12% και άλλοι λόγοι 6%. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας έρευνας, το 72% κάνει μικροπεταχτές διακοπές, η σε ιδιόκτητο, συγγενικό ή φιλικό σπίτι και συγκεκριμένα:
Οι Έλληνες αυτοί διαμένουν:
σε από τα παλιότερα χρόνια ιδιόκτητο σπίτι 45%,
σε συγγενικό-φιλικό σπίτι 27%,
σε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα σπίτια ή δωμάτια το 28%.
Η διάρκεια των διακοπών όλης, οπό κοινού, της οικογένειας, φαίνεται ότι περιορίζεται όλο και περισσότερο. Κατά το 2010, θα πραγματοποιήσει:
7 ήμερες διακοπές το 33%,
10 ημέρες το 31%,
15 ήμερες το 28 %,
20 ήμερες το 6,5% και
30 ήμερες μόλις το 1,5%.
Η σύντμηση της διάρκειας των διακοπών, οφείλεται κυρίως σε παράγοντες αποσυντονισμού, εξακολουθητική αποδόμηση δηλαδή της ζωής του σύγχρονου Έλληνα και οικονομικούς, (ένταση της οικονομικής δυσπραγίας, - δυσανάλογες με τον πραγματικό πληθωρισμό, η καθόλου αυξήσεις της μισθωτής εργασίας, σε συνδυασμό με την παρεπόμενη ανάγκη για πρόσθετη εργασία) αλλά και σε κοινωνικούς παράγοντες, όπως, χαλάρωση των οικογενειακών δεσμών τόσο μεταξύ γονέων όσο και κυρίως μεταξύ παιδιών και γονιών και η έλλειψη διάρκειας, ασφάλειας και σταθερότητας στην μισθωτή απασχόληση. Παράλληλα, μίκρυνε ασφυκτικά και η γνωστή διασπορά των διακοπών σε περισσότερες εποχές (π.χ. κατά τα εορταστικά 3ήμερα, τα Χριστούγεννα, το Πάσχα κλπ).
Η θάλασσα συνεχίζει να συγκεντρώνει τις προτιμήσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων με 70%, των προτιμήσεων, ενώ το βουνά 'κερδίζει' κάποιο έδαφος σε σχέση με παλαιότερες έρευνες συγκεντρώνοντας το 30%. Τέλος οι εκτός Ελλάδας τουριστικοί προορισμοί φέτος θα συγκεντρώσουν λιγότερο από πέρυσι (20%) τις προτιμήσεις των καταναλωτών λόγω περίσφιξης!. Σύμφωνα με υπολογισμούς του ΙΝΚΑ το ελάχιστο κόστος για διαμονή-διατροφή 15 ημερών μιας 4μελούς οικογένειας αγγίζει πλέον τα 3.800 ευρώ. Η φετινή έρευνα του ΙΝΚΑ, δείχνει περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης δυνατότητας διακοπών σε σχέση με τα αποτελέσματα της αντίστοιχης περυσινής (49% του 09, 48% του 08, 45% του 07, 44% του 06 αντί 41% του 05 και 39,6% του 04).
Ακόλουθα του 2004, των δυσμενών, από τα ειδικά φαινόμενα που εκδηλώθηκαν στο πλαίσιο της Ολυμπιακής τουριστικής χρονιάς, δηλαδή τη γενική τουριστική κουλτούρα των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004 ως ευκαιρίας μιας 'εφάπαξ αρπαχτής΄, που έμεινε δυστυχώς σαν μόνιμο κουσούρι σε ένα εξαιρετικά μεγάλο μέρος των τουριστικών επιχειρήσεων της χώρας, οι οποίες παγίωσαν υπερβολικά αυξημένες τιμές, αφετέρου,έφερε ως αντίδραση την συνειδητή πλέον αυτοσυγκράτηση από την πλευρά των καταναλωτών. Εξάλλου, η γενική εικόνα της φετινής έρευνας του ΙΝΚΑ, συμβαδίζει και με τα αποτελέσματα άλλων ερευνών στην Ε. Ένωση, που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία περίοδο και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και άλλους φορείς σύμφωνα με τις οποίες: Οι Έλληνες καταναλωτές εμφανίζονται τώρα περισσότερο από πέρυσι πιο απαισιόδοξοι απ' όλους τους Ευρωπαίους, οι οποίοι δεν αισθητά λιγότερο απογοητευμένοι και όλο και περισσότεροι ακολουθούν την πορεία των Ελλήνων. Οι Έλληνες καταναλωτές εμφανίζονται απαισιόδοξοι από την εξέλιξη της οικονομίας και απογοητευμένοι από τις δυσανάλογα με το εισόδημά τους, υπερβολικές τιμές αγαθών και υπηρεσιών, με πρωτοφανή απουσία των κρατικών οργάνων.
Ψαλίδα αισχροκέρδειας
Σύμφωνα με τις επαναλαμβανόμενες κάθε χρόνο έρευνες του ΙΝΚΑ, οι διαφορές τιμών, για το ίδιο προϊόν ή υπηρεσία, στις τουριστικές περιοχές παρουσιάζουν θεαματικές διαφορές, συχνά εξοργιστικές , σε σχέση με τον μέσο όρο, της υπόλοιπης χώρας. Το φαινόμενο αυτό πρέπει να αντιμετωπισθεί, με συντονισμένες ενέργειες της Πολιτείας και με αλλαγή της νοοτροπίας των τοπικών εποπτικών αρχών (κακώς εννοούμενη τοπικιστική αντιμετώπιση, εάν οι παραπονούμενοι είναι Έλληνες και κακώς εννοούμενη 'εθνική' αντιμετώπιση εάν οι παραπονούμενοι είναι ξένοι). Εκτός των τιμών όμως, σημαντικό πρόβλημα παρουσιάζεται στα ζητήματα της ποιότητας, της εξυπηρέτησης και ΚΥΡΙΩΣ της δημόσιας υγείας, όπου οι αποδυναμώσεις των ήδη ανεπαρκών μηχανισμών ελέγχου, έχουν δημιουργήσει δυνατότητες περαιτέρω ασυδοσίας και κινδύνων, ιδιαίτερα για τους ευκαιριακούς επιχειρηματίες.
«Επιχειρήσεις μίας χρήσης , Πελάτες μιας χρήσης
Η ουσιαστική έλλειψη σταθερών δομών, πολιτικής και μηχανισμών αποτελεσματικής εποπτείας (και) στον ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα του τουρισμού οδήγησε την , παλιότερα πιο προσιτή στους καταναλωτές Ελληνική τουριστική αγορά σε μια νέα εποχή υψηλού κόστους και αναντίστοιχης ή ακόμα και συχνά κακής, η πολύ κακής, ποιότητας. Λειτουργούμε, σερβιτόροι.. και επισκέπτες με υποβολή στην ψυχολογία της επιστράτευσης, ότι και όποιος προλάβει, δίπλα στο πρόσωπό μας τιρμπουσόν στην κολώτσεπη του τρεχάτου σερβιτόρου, χτυπητά τα μπουκάλια να προλάβει και τα άλλα τραπέζια, ιπτάμενα χέρια πάνω από την κεφαλή μας προσγειώνουν τα σερβίτσια, μπύρες σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, γύρος που κάνει για σολόδερμα κ.α. Ο ΧΑΜΟΣ της ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ.
Οι αιτίες αυτού του φαινόμενου είναι:
Οι ευκαιριακές επιχειρήσεις, οι οποίες στον τομέα του τουρισμού αντιπροσωπεύουν σήμερα, πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από άλλους τομείς. Οι επιχειρήσεις ή και οι επαγγελματίες που επενδύοντας στο εναλλασσόμενο της πελατείας υποβαθμίζουν την ποιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών τους, ή ακόμα, επιβαρύνουν τις τιμές με εξαιρετικό υπερβολικό κέρδος.Οι πρακτικές της αρπαχτής που εκδηλώνονται με αυξανόμενη και ανεξέλεγκτη τάση, προχωρά συχνά εντελώς ανεμπόδιστα ακόμα και με παραβάσεις των κειμένων διατάξεων του Νόμου και του Κώδικα Τροφίμων και Ποτών.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι:
Αφενός να έχουν γίνει απαγορευτικές οι διακοπές στην Ελλάδα για πολλούς Έλληνες καταναλωτές έστω και οι ολιγοήμερες και αφετέρου, η στροφή των ξένων τουριστών , οι οποίοι είναι κατά κανόνα στόχοι προτεραιότητας και ευκολότερα θύματα των κακών πρακτικών από την πλευρά των επιχειρήσεων και των επαγγελματιών , προς άλλους προορισμούς. Είναι χαρακτηριστικά τα αποτελέσματα που απέφεραν αυτές οι πρακτικές που συνεχίζονται από το ʽΟλυμπιακό Καλοκαίριʼ όπου εκδηλώθηκαν με τον πιο υπερβολικό τρόπο και παραμένουν σαν προοπτικές για τα επόμενα χρόνια.
Τα παράπονα των καταναλωτών για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες (κόστος μεταφοράς ΙΧ και ατόμου) κατά την φετινή θερινή περίοδο δημιουργούν ένα επί πλέον αίσθημα ανασφάλειας για την μετακίνησή τους, άρα και για την απροθυμία τους να προγραμματίσουν τις διακοπές τους στα νησιά της Ελλάδας.Η χώρα μας δυστυχώς, χαρακτηρίζεται πλέον διεθνώς, ως ιδιαίτερα ακριβός τουριστικός προορισμός. Δεν είναι λοιπόν περίεργο γιατί οι καταγγελίες ξένων οι οποίες καταγράφονται στο Κέντρο καταγγελιών του ΙΝΚΑ έχουν συχνά την επωδό: 'αγαπούμε την Ελλάδα, μας αρέσει πολύ, αλλά μας βασανίζει για να μπορούμε να ξανάρθουμε .
