Τα ξερονήσια της ενημέρωσης και ο ανθός της ελεύθερης δημοσιογραφίας

Κείμενο του Νίκου Αγγελίδη για την επόμενη ημέρα της ΕΡΤ

Η πρώτη φάση του αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ, φαίνεται πως ολοκληρώνεται μέσα στο επόμενο διάστημα, με την επαναλειτουργία του Δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα.

Βρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο μονοπάτι του αγώνα. Η μεγάλη πρόκληση του αγώνα, είναι αυτή, η επόμενη ημέρα… Η δεύτερη φάση του αγώνα. Εδώ σε αυτή την λεπτή καμπή, μετά από 20 μήνες εξάντλησης στα πεζοδρόμια των μαχών, πρέπει να φανούμε δυνατοί, προσγειωμένοι, ειλικρινείς με όλους όσοι πίστεψαν σε εμάς αλλά και με τους ίδιους τους εαυτούς μας.

Όλα όσα μάθαμε αυτό το διάστημα πρέπει να μετατραπούν σε χρήσιμα πολεμοφόδια για την συνέχιση του αγώνα μας. Μοναδικός στόχος η επικράτηση μιας άλλης ΕΡΤ η οποία δεν θα θυμίζει σε τίποτα την προ 11ης Ιούνη εποχή, ούτε φυσικά το έκτρωμα της ΔΤ/ΝΕΡΙΤ.

Το εγχείρημα μιας πραγματικά δημόσιας τηλεόρασης περνάει από τα χέρια μας… Αν έστω και ένας ονειρεύεται τις παλιές κακές ημέρες της δημοσιογραφίας στην υπηρεσία της κυβέρνησης, θα φάει τα μούτρα του. Με το έμπα μας στο Ραδιομέγαρο πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι η διάθεση μας είναι ΜΟΝΟ να κάνουμε τη δουλειά μας, παρουσιάζοντας τα γεγονότα όπως έχουν και όχι κατόπιν υποδείξεων.

Όσο ρομαντικό και είναι αυτό, όσο ουτοπικό και αν ακούγεται, να είστε σίγουροι πως είναι αυτό που θα επικρατήσει… Γιατί το οφείλουμε στην συνέχεια του τόσο σημαντικού αγώνα που δίνουμε εδώ και 20 μήνες.

Άποψη μου είναι ότι η Δημόσια Ραδιοφωνία και η Δημόσια Τηλεόραση έχουν ανάγκη από νέα, φρέσκα πρόσωπα, δοκιμασμένα για το καθαρό των προθέσεων τους. Συνταγές του παρελθόντος, με πρόσωπα του παρελθόντος, θα αποτύχουν, γιατί οι πολυφορεμένες συνταγές είναι για τον απλό κόσμο, μη εύπεπτες και μπαγιάτικες.

Το κοινό, οι τηλεθεατές και οι ακροατές, επιθυμούν μια στενή, αληθινή σχέση με δημοσιογράφους, απλούς καθημερινούς ανθρώπους, κοινούς θνητούς της διπλανής πόρτας και όχι απλησίαστα ψώνια...

Ο τηλεθεατής και ο ακροατής θέλουν να είναι φίλοι, να νιώθουν τις αγωνίες του δημοσιογράφου που είναι ίδιες με τις δικές τους…
Αν είναι να φορέσουμε άλλη προσωπίδα και να χαρτογιακαδιάσουμε όπως όλοι, πάει το χάσαμε το τρένο… Σφύριξε, έφυγε και κάρφωσε και εμάς πάνω στις ράγες.

Η «αυριανή» ενημέρωση της ΕΡΤ, πρέπει να είναι απλή, ειλικρινής, μεστή, αδιαπραγμάτευτη, μη στημένη, χωρίς κολώνες να σφίγγουν το λαιμό των παρουσιαστών και φουλάρια να τυλίγουν το καραμπογιατισμένο πρόσωπο των παρουσιαστριών.

Η κυρία Μαρία μπροστά στον τηλεοπτικό της δέκτη και η Βασιλική μπροστά από τον φακό πρέπει να είναι φίλες. Η κυρία Μαρία έχει το δικαίωμα να ξέρει το συναίσθημα της παρουσιάστριας και να συνειδητοποιεί ότι η ίδια και η κοπέλα που είναι μέσα στο κουτί, έχουν τις ίδιες αγωνίες, τις απασχολούν πάνω κάτω τα ίδια πράγματα…

Σε όλο αυτό το εγχείρημα, πιστεύω ότι πρωταρχικό ρόλο πρέπει και θα διαδραματίσει η περιφέρεια με την καθημερινότητα της. Καθημερινότητα όμως… Όχι να την θυμόμαστε μόνο σε κάποιο έγκλημα ή κάποια τραγική είδηση… Να θυμόμαστε τις Σέρρες, την Ζάκυνθο, την Κομοτηνή, την Ορεστιάδα, τη Μυτιλήνη και την Καλαμάτα κάθε μέρα, γιατί κάθε μέρα γίνονται πράγματα εκεί…

Τέλος σε ότι αφορά στο κομμάτι με το οποίο ασχολήθηκα περισσότερο όλο αυτό το διάστημα (όπως μου ζητήθηκε…  από την πρώτη ημέρα του αγώνα), την Πρωινή Ενημέρωση, νομίζω πως με βάση τα συστατικά της πραγματικής «επανάστασης» που συντελέστηκε μέσα από την ενημέρωση των πεζοδρομίων, μπορεί να πετύχει κάτι το εντελώς διαφορετικό από όλα όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα στα πρωινοενημερωτικά show επίδειξης των πολιτικών πεποιθήσεων Υπουργών, Βουλευτών και λοιπών πολιτικών…

Αν δεν αγκαλιάσουμε την κοινωνία και τις ανάγκες της, θα μας καταπιεί και με το δίκιο της…

Έχουμε πολύ και δύσκολο δρόμο μπροστά μας… Καλή δύναμη και κουράγιο σε όσους τολμήσουν να φανούν συνεπείς με την ιστορία…
Είναι εύκολο να περάσεις στο απέναντι πεζοδρόμιο, αλλά ένας αγώνας δεν έχει καμία αξία αν μείνει ημιτελής…

Νίκος Αγγελίδης, Ανυπότακτος ΕΡΤικός, Άτακτη πτέρυγα «Πρωινής Ενημέρωσης»

72 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ - εκδηλώσεις από το Δήμο Ικαρίας

Διήμερο εκδηλώσεων το Σάββατο 28/2 και την Κυριακή 1 Μάρτη.


Στη σχετική ανακοίνωση αναφέρεται ότι: "O Δήμος Ικαρίας και το Ν.Π.Δ.Δ Ιωάννης Τσαρνάς Σας καλούν στις εκδηλώσεις  που διοργανώνουν αφιερωμένες, στα 72 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ, το Σάββατο 28 Φεβρουαρίου στο  Μάραθο (Αίθουσα  Εκδηλώσεων) ώρα  19:30 και την Κυριακή 1 Μαρτίου στον  Άγιο  Κήρυκο (Παλιό Δημαρχείο) ώρα  19:30.

Οι εκδηλώσεις περιλαμβάνουν:
- Παρουσίαση της ιστορικής διαδρομής της ΕΠΟΝ
- Το χρονικό της ΕΠΟΝ στην Ικαρία
- Ζωντανές  μαρτυρίες
- Η άγνωστη διαδρομή του Μάνου Χατζιδάκι στην ΕΠΟΝ
- Απαγγελίες  ποιημάτων
- Προβολή  Ντοκιμαντέρ του Λ.Βαρδαρου «Μ. Λουντέμης»
- Καλλιτεχνικό  πρόγραμμα  από  την  χορωδία  της Φιλαρμονικής  του  Δήμου  Ικαρίας
Κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων  θα λειτουργεί  έκθεση φωτογραφίας.
Γιατί  η ζωντανή  ιστορική μνήμη, αποτελεί ακατάλυτο όπλο για την απόκρουση της σημερινής Βαρβαρότητας".

"Mην β(ρ)ωμολοχείτε στην κερκίδα"

Διακοπή λοιπόν του πρωταθλήματος της Super League και μένουμε με ποδοσφαιρική «μεθαδόνη» της Football League, της Γ΄ Εθνικής και των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων των Ε.Π.Σ.

Ώρα λοιπόν να κάνουμε ένα «ανάλαφρο» ρετρό. Πριν από αρκετά χρόνια, μια ομάδα που ανεβοκατέβαινε μεταξύ Β΄ και Γ΄ Εθνικής, με ζωηρούς φιλάθλους, το πλήρωνε ακριβά με αφαιρέσεις βαθμών, τιμωρίες για αγώνες κεκλεισμένων των θυρών, αλλά και με τη δημιουργία «προηγούμενων» με άλλους συλλόγους, που σε περιπτώσεις που ο αγώνας του δεύτερου γύρου είχε βαθμολογική σημασία, «μέτραγαν» και οι βεντέτες του πρώτου γύρου. 

Εγκληματικές ενέργειες δεν είχαν γίνει στο βαθμό να κινδυνεύσουν ανθρώπινες ζωές. Από βρισίδια μέχρι ψιλοφάπες και από πτύελα μέχρι καφέδες είχε το μενού.

Είδε και αποείδε η τότε διοίκηση της ομάδας, που ήταν και υπότροπη και αποφάσισε να εκδώσει οδηγία. Βλέπετε στις περιπτώσεις επεισοδίων, ο αθλητικός δικαστής μέτραγε σαν ελαφρυντικό, αν η διοίκηση της κατηγορούμενης ομάδας, είχε καταβάλλει προσπάθειες για να προλάβει το κακό και η τιμωρία ήταν μικρότερη, γινόταν και μια έφεση και μίκραινε περισσότερο.

Μόνο που οι διοικούντες δεν το «είχαν» και έγραψαν στο φυλλάδιο, ότι απαγορεύονται οι «βρωμολοχίες», αντί του σωστού που είναι βωμολοχίες. Όντας μεταξύ των θεατών του αγώνα, κράτησα το συλλεκτικό κομμάτι.

Ακολούθως ο εκφωνητής στη μικροφωνική του γηπέδου το διάβαζε συνεχώς όπως ήταν στην ανακοίνωση.

Επίσης, στην κερκίδα όπου κάθονταν οι φίλοι των γηπεδούχων, ένας από τους «λοχίες», φώναζε προς τους άλλους πριν την έναρξη του αγώνα: «Μην τολμήσει ρε κανένας να βρωμολοχήσει και τιμωρηθεί η ομάδα, γιατί θα τον γ@#$%*».

Το όνομα του σωματείου δεν έχει σημασία, πρώτον γιατί έχουν περάσει χρόνια από τότε και δεύτερον γιατί έχει βελτιωθεί σημαντικά και προς το καλύτερο η κατάσταση στις τάξεις του, έστω και με το να μην έχουν εξαλειφτεί οι «βρωμολοχίες». Μπάλλα είναι άλλωστε…

Από το 35ωρο της δεκαετίας του ΄90 στα συσσίτια του 2015

...αναδημοσίευση από το www.enetpress.gr...





 Πάνε χρόνια που η ατζέντα συζήτησης για τα εργασιακά και την ανεργία, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη, ήταν σε τελείως διαφορετικό σημείο. Θυμίζουμε ότι στα μέσα της δεκαετίας του ΄90, το κεντρικό θέμα ήταν το 35ωρο χωρίς μείωση αποδοχών (7ωρο πενθήμερο), που θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας και θα συγκρατούσε άλλες.

«Ναι αλλά θα αύξανε το μισθολογικό κόστος στις επιχειρήσεις», έλεγε μια άποψη. Η απάντηση ήταν ότι η αύξηση της αγοραστικής δύναμης των ανέργων που θα έβρισκαν δουλειά, θα λειτουργούσε τονωτικά στην κίνηση της αγοράς, το τζίρο και θα ρέφαρε κατά κάποιο τρόπο την αύξηση του μισθολογικού κόστους.

Επίσης θα οδηγούσε στην αύξηση των εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία και συνεπώς, αντί αυτά να επιδοτούν την ανεργία, να μεγαλώνουν τα ελλείμματά τους και να προσφεύγουν στο δανεισμό, κόστη που μετακυλούσαν στον ενεργό οικονομικά πληθυσμό, με την εισροή ασφαλιστικών εισφορών, θα έβαζαν θετικό πρόσημο στην κατάσταση των ταμείων.

Η συζήτηση είχε προχωρήσει τόσο που διατυπώνονταν και ενστάσεις του τύπου, «αν μια επιχείρηση συνεχούς λειτουργίας» (τρεις βάρδιες 8ωρου) εφάρμοζε το 35ωρο (τρεις βάρδιες 7ώρου), τότε θα «περίσσευε ένα τρίωρο, άρα θα ήταν δώρο άδωρον αφού ή θα έπρεπε να κάνουν υπερωρίες οι ίδιοι, ή να προσληφθούν συμβασιούχοι. Εκεί ερχόταν η γνωστή ένσταση «όχι στη μισή ζωή, μισή δουλειά».

Τα χρόνια πέρασαν και το κέντρο βάρους στα συνδικάτα διολίσθησε τα πρώτα χρόνια των μνημονίων στο να διεκδικούν «εξαιρέσεις» από την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών, σε μετάφραση να φάει το μνημονιακό θηρίο τον δίπλα κλάδο και θα καταφέρουν να γλιτώσουν από την μπόρα με την εφαρμογή του συνδικαλιστικού στρουθοκαμηλισμού.

Επίσης σφύριζαν αδιάφορα όταν έφευγαν οι συμβασιούχοι, αφού αυτό τους τόνωνε την αυτοπεποίθηση ότι όσοι έμεναν θα ήταν «απαραίτητοι» και επιπλέον ίσως έτσι «τσιμπούσαν» και καμιά υπερωρία, αφού η διεκδίκηση για αυξήσεις είχε πάει περίπατο και είχε μετατραπεί σε εφαρμογή πολιτικών περικοπών, άρα μπορεί να κρατούσαν μια μισθολογική ισορροπία.

Εκείνη την εποχή το ινστιτούτο εργασίας της ΓΣΕΕ είχε εκτιμήσει ότι θα οδηγούσε το 35ωρο σε 130.000 θέσεις εργασίας.

Η ζωή δεν δικαίωσε αυτές τις εκτιμήσεις που αρνήθηκαν την εφαρμογή του μέτρου με διάφορα προσχήματα. Το 35ωρο δεν εφαρμόστηκε, αφού αυθαιρέτως χαρακτηρίστηκε από τις τότε κυβερνήσεις «ανέφικτο».

Η προσμονή των «εξαιρέσεων» από μνημονιακές πολιτικές αποδείχτηκε ανιστόρητη, αν δεν ήταν ύποπτη για σκόπιμη παραπλάνηση κλάδων, αφού όπου πήγε το ΔΝΤ και η παρέα του, τα ίδια έκαναν, συνεπώς η άγνοια δεν δικαιολογείται.

Οι συμβασιούχοι έφυγαν, αλλά οι μόνιμοι όχι μόνο δεν διέσωσαν τίποτα, αλλά άλλοι απολύθηκαν, άλλοι έγιναν «ελαστικοποιημένοι» και άλλοι «διαθέσιμοι».

Σήμερα η ατζέντα, αντί για τη δημιουργία νέων θέσεων σταθερής και πλήρους εργασίας και όχι «καταρτιζόμενων» ευρωπρογραμματάκηδων με ημερομηνία λήξης, έχει μετατραπεί σε ατζέντα διανομής προϊόντων σε ευπαθείς ομάδες, σε αναστολές πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, σε κοινωνικά φαρμακεία ανασφάλιστων και σε δομές για αστέγους.


Ποιος θυμάται λοιπόν τις εποχές που υπήρχαν προτάσεις που έδιναν διέξοδο και ποιες κυβερνήσεις το είχαν φρενάρει;

 Νάσος Μπράτσος

Xoροεσπερίδα του Διαγόρα Ραχών Ικαρίας στις 28 Φεβρουαρίου

Tο Σάββατο 28 Φλεβάρη 2015 είσαστε καλεσμένοι στην μεγάλη χοροεσπερίδα του ΔΙΑΓΟΡΑ που θα γίνει στην αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου Χριστού Ραχών.

Ελάτε να διασκεδάσετε και να βοηθήσετε το ταμείο του συλλόγου.

Είσοδος 13 €
 

Επίσκεψη αλληλεγγύης στο πλήρωμα του πλοίου "Μυτιλήνη"

ΕΡΓΑΤΙΚΟ  ΚΕΝΤΡΟ ΝΟΜΟΥ  ΣΑΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ 254/1935 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΣΑΜΟΥ - ΜΕΛΟΣ ΓΣΕΕ & ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΜΥΡΝΗΣ 2 -83100- ΣΑΜΟΣ  #  ΤΗΛ: 22730 27561 #  FAX: 22730 28440 #  E-MAIL: eksamou@otenet.gr

Σάμος, 23 Φλεβάρη 2015

                 

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ «ΜΥΤΙΛΗΝΗ»

Την Καθαρή Δευτέρα το πρωί, μέλη της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Σάμου, σωματείων και της Γραμματείας Σάμου του ΠΑΜΕ, επισκεφθήκαμε τους εργαζόμενους του πλοίου «Μυτιλήνη» που είναι σε Επίσχεση Εργασίας, από την περασμένη Πέμπτη, στο λιμάνι Καρλοβάσου.

Εκφράσαμε την Αλληλεγγύη μας και τη στήριξη μας και τους προσφέραμε λαγάνες κ.λ.π, συμβολικά λόγω της ημέρας. Ακόμη μια φορά τους είπαμε ότι είμαστε στο πλευρό τους στον δίκαιο αγώνα που κάνουν για την καταβολή των δεδουλευμένων, που τόσους μήνες τους χρωστάει η εταιρεία ΝΕΛ.

Οι πολιτικές του ευρωμονόδρομου και της απελευθέρωσης των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, που ακολούθησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και η τωρινή, είναι μια πολιτική που στο επίκεντρο έχει τα κέρδη των εφοπλιστών και όχι τις ανάγκες των εργαζομένων και των νησιωτών. Σε αυτήν την πολιτική με τα χαράτσια, τη φοροληστεία, τις μειώσεις μισθών, τους γενικότερους αντιλαϊκούς και αντεργατικούς νόμους, έρχεται να προστεθεί και η απλήρωτη εργασία ως συνέχεια και αποτέλεσμα όλων αυτών των μέτρων.

Καταγγείλαμε το Υπουργείο Εργασίας και Ναυτιλίας που δεν δίνει λύση στο πρόβλημα με τους απλήρωτους ναυτεργάτες, κάνοντας τα στραβά μάτια στην εταιρεία ΝΕΛ. Καταγγείλαμε την εταιρεία ΝΕΛ και απαιτούμε άμεσα την καταβολή όλων των δεδουλευμένων.

Να σταματήσει τώρα η κοροϊδία και ο εμπαιγμός προς τους ναυτεργάτες. Δηλώνουμε ότι δεν είναι μόνοι τους. Το ταξικό εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα των νησιών μας είναι στο πλευρό τους.

Καλούμε όλα τα σωματεία, τους μαζικούς φορείς των νησιών μας, να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους και να στηρίξουν τον αγώνα τους. Ο κοινός αγώνας νησιωτών, εργαζομένων, άνεργων και ναυτεργατών είναι μονόδρομος.

ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΟΛΟΙ Ο ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ ΤΩΡΑ!

Αλληλεγγύη στην Α. Λαμπροπούλου

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ WIND

Αρ. Απόφασης Πρωτοδικείου Αθηνών 4348/2005

Τηλ.: 210 5100910– Φαξ: 210 5100961 – E-mail : symboulio@pasetim.com

------------------------------------------------------------------------------------------------

Αρ.Πρωτ.: 04/2015

19/2/2015

ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΗ  Α. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ

Συμπαραστεκόμαστε στον δίκαιο αγώνα που δίνει εδώ και τρία χρόνια η απολυμένη πρώην εργαζόμενη στην ημερήσια εφημερίδα «Καθημερινά Νέα» της Τρίπολης, για τη δικαίωση της και την καταβολή των δεδουλευμένων της.

Διαμαρτυρόμαστε, για την παράνομη και αντεργατική εργοδοτική συμπεριφορά να απολυθεί η εργαζομένη Ασημίνα Λαμπροπούλου, μετά από 17 χρόνια συνεχούς εργασίας και αμέσως μετά την επιστροφή της από την άδεια μητρότητας, με τη δημιουργία συνθηκών απαξίωσης της προσωπικότητας της εργαζομένης και την καταπάτηση όλων των εργασιακών της δικαιωμάτων.

Καταγγέλλουμε τις παράνομες απολύσεις, την επίθεση προς τη μητρότητα, την τρομοκρατία που βιώνουν οι εργαζόμενοι, την εργοδοτική ασυδοσία, καθώς και κάθε προσπάθεια εγκαθίδρυσης συνθηκών εργασιακού μεσαίωνα και απαιτούμε την άμεση και πλήρη ηθική και οικονομική αποκατάσταση της εργαζόμενης.

Καλούμε τα σωματεία, συνελεύσεις γειτονιών και άλλες συλλογικότητες να σταθούν έμπρακτα αλληλέγγυοι στην απολυμένη.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΤΟ Δ.Σ.

Το ποδόσφαιρο στο θάλαμο της αποστείρωσης

...αναδημοσίευση από www.enetpress.gr  ...


Στην κρεατομηχανή των τηλεοπτικών δικαιωμάτων και της λογικής του καναπέ, βάζουν εδώ και καιρό το ποδόσφαιρο οι έχοντες το γενικό πρόσταγμα. Και αν στη σούπερ λίγκα μπορεί κανείς να επικαλεστεί το σαφή επαγγελματικό της χαρακτήρα και τα αυξημένα διαφημιστικά έσοδα, άντε να το καταπιούμε.

Από εκεί και κάτω αρχίζουν τα αγωνιστικά προγράμματα-λάστιχο, που το μόνο που καταφέρνουν, είναι να λειτουργούν αποτρεπτικά στο να πηγαίνει ο κόσμος στο γήπεδο, ειδικά σε εποχές που η οικονομική κρίση χτυπάει και την προσέλευση.

Βεβαίως ποδόσφαιρο σε αποστειρωμένο περιβάλλον άδειων εξεδρών, είναι κάτι σαν τα πλαστικά μπιφτέκια των πολυεθνικών, δηλαδή χωρίς γεύση.

Στην ΕΠΑΕ που οργανώνει το πρωτάθλημα της Football League, την παλιά Β΄ Εθνική, φαίνεται ότι πειραματίζονται στον τομέα αυτό.

Τη βδομάδα που διανύουμε συμβαίνει την Καθαροδευτέρα να λήγει η 18η αγωνιστική, την Τρίτη 24/2 να ξεκινάει η 19η και την Κυριακή 1η Μαρτίου να ξεκινάει η 20ή.

Εκ των θυμάτων των ελαστικοποιημένων προγραμμάτων, ο συμπαθής Απόλλων Σμύρνης, σήμερα αυτός, κάποιος άλλος αύριο.

O Aπόλλωνας αγωνίστηκε τη Δευτέρα 16/2 στην έδρα του, την Καθαροδευτέρα εκτός (χωρίς να υπάρχει τηλεοπτική μετάδοση), ακολούθως ορίστηκε εντός έδρας αγώνας του για την Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου (με τηλεοπτική μετάδοση) και κατόπιν πάλι εντός έδρας για τη Δευτέρα 2 Μαρτίου (χωρίς τηλεοπτική μετάδοση).

Αν σκεφτεί κανείς ότι η Κυριακή είναι η κατ΄ εξοχήν ημέρα για να πάει ο κόσμος στο γήπεδο (και όχι στα μαγαζιά, όπως σκέφτηκαν κάποιοι λεβέντες), άντε και το Σάββατο να συμπληρώσουμε, το συμπέρασμα είναι σαφές.

Απομονώνουν μια ομάδα από τον κόσμο της, που τις καθημερινές άλλοι δουλεύουν και άλλοι σπουδάζουν, με το να ορίζουν αλλοπρόσαλλα προγράμματα αγώνων.

Το ποδόσφαιρο όμως είναι κοινωνικό φαινόμενο και πρέπει να είναι γιορτή, όχι χρυσόψαρο στη γυάλα. Δίκαια οι απολλωνιστές μαθαίνουμε ότι είναι δυσαρεστημένοι.



Νάσος Μπράτσος

Να λείπουν οι “συμβουλές” και οι ισοπεδωτικές λογικές

 ...αναδημοσίευση από την Ικαριακή Ραδιοφωνία...

 Του Νάσου Μπράτσου

Ενδιαφέρον στοιχείο των ημερών, αποτελεί η προσπάθεια αρκετών συμβούλων, ή παρά τω πλευρό της νέας κυβέρνησης να τη νουθετήσουν για να περιορίσει το ρόλο των συνδικάτων σε διάφορους κλάδους, με το πρόσχημα της πολύχρονης πασοκικής περιόδου, όπου αυτά σε αρκετές περιπτώσεις και με αντίστοιχες πλειοψηφίες ασκούσαν αρκετές φορές συνδιοίκηση, όχι με τον πλέον διαφανή τρόπο.

Εδώ εμφανίζεται ένα κενό μνήμης, αφού εδώ και χρόνια, όταν το ΠΑΣΟΚ συγκέντρωνε ακόμα διψήφια ποσοστά, είχε φροντίσει να διαρρήξει τις σχέσεις του με μεγάλο μέρος της συνδικαλιστικής του βάσης, με διαγραφές, ανακατατάξεις και διάφορες παρεμβάσεις. Ομοίως είχε υποβαθμίσει και το ρόλο των τοπικών του οργανώσεων, για να μην μπλέκεται η τότε βάση και πολύ στα πόδια του κυβερνητικού κονκλαβίου.

Αρχικά να πούμε, ότι τα συνδικάτα και τις διοικήσεις τους τις δημιουργούν – συγκροτούν – εκλέγουν οι εργαζόμενοι με όποιο επίπεδο συνείδησης και όποιες πολιτικές επιλογές και εμπειρίες ζωής έχουν τις στιγμές που αυτό συντελείται και δεν «διορίζονται» και πολύ περισσότερο δεν καθορίζονται εμμέσως από κυβερνητικές παρεμβάσεις της όποιας κυβέρνησης.

Όταν αυτό συμβαίνει, τότε τα καθεστώτα που το υλοποιούν απέχουν πολύ από την πιο ελαστική έννοια της αστικής δημοκρατίας. Στη χώρα μας το έπραξαν Μεταξάδες, χουνταίοι του 1967-74 και ακολούθως υπήρξαν επί μεταπολίτευσης διορισμοί και συνδικαλιστικά πραξικοπήματα επί κοινοβουλευτισμού.

Η σημερινή κυβέρνηση προφανώς δεν ασπάζεται – το αντίθετο μάλιστα – τέτοιες ιστορικές περιόδους και τα κάποιας ηλικίας στελέχη της, έχουν βιώσει στο πετσί τους, τι σήμαιναν αυτά σε πρακτικό επίπεδο.

Συνεπώς συμβουλάτορες που λειτουργούν στην κατεύθυνση έμμεσων τρόπων περιορισμού των «ενοχλητικών», κατ’ αυτούς, συνδικάτων, που δεν θα διευκολύνουν το κυβερνητικό έργο, μάλλον προδίδουν την πολιτική τους προέλευση, δείχνοντας από πού μετεγράφησαν, τώρα που ο άνεμος φύσηξε αλλού και πού θα ξαναμεταγραφούν όταν η ανεμοδούρα γυρίσει αλλιώς.

Ας μη θεωρούν οι καινούργιοι κυβερνητικοί ότι τους έχουν στο τσεπάκι και ας μην κολακεύονται από τους όψιμους νέους αυλικούς.

Είναι όμως αφορμή να πούμε ότι πράγματι υπήρξαν παραφωνίες από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που και όνομα είχε και πολιτική προέλευση και συνεπώς οι γενικεύσεις είναι ισοπεδωτικές, άδικες και λειτουργούν με τη χιτλερική αρχή της συλλογικής ευθύνης, όπως είναι άδικα «αξιώματα» του τύπου «όλοι οι γιατροί τα παίρνουν» και «έμποροι και ταξιτζήδες, πάντα κλέβουν».

Ίσια και όμοια ο σύλλογος εργαζομένων στο νοσοκομείο Ικαρίας, με σειρά πετυχημένων και μαζικών κινητοποιήσεων και στο νησί και στην Αθήνα (!!) με τον οποιονδήποτε συνδικαλιστικό κολαούζο των εκάστοτε κυβερνήσεων;;

Ίσια και όμοια ο αγώνας του εργατικού κέντρου Σάμου για την ακτοπλοΐα – ζήτημα ζωής ή θανάτου στη γραμμή που κάποτε ταξίδευε το Εξπρές Σαμίνα – με τους άφαντους της ΓΣΕΕ (σε λίγο θα τους ψάχνουμε στο Αμπελαλέ που έλεγε και ο Τσουκαλάς).

Ίσια και όμοια οι επί 20 μήνες αγωνιζόμενοι στην ελεύθερη ΕΡΤ με όσους εκ των «απέναντι», μετέδιδαν ότι οι καθαρίστριες «επιτίθενται» στα ΜΑΤ;

Ίσια και όμοια σειρά πρωτοβάθμιων σωματείων που δίνουν σκληρές μάχες (στις μέρες μας ξεχωρίζω την κινητοποίηση για την απόλυση εγκύου στη MIGATO), με διάφορους χαρτογιακάδες ευρωπρογραμματάκηδες, που θεωρούν ότι η ανεργία αντιμετωπίζεται με voucher;

Ίσια και όμοια ο κοσμάκης που συνωστίζεται στις ουρές της Επιθεώρησης Εργασίας για να καταγγείλει ότι δεν πήρε τον πενιχρό του μισθό και που τραβολογιέται για μήνες στις δικαστικές αίθουσες για ένα κομμάτι ψωμί, με συνδικαλιστικά «στελέχη» που έχουν να πατήσουν στο χώρο εργασίας τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα;

Ίσια και όμοια πρωτοβάθμια σωματεία που κάνουν εκδηλώσεις για να συγκεντρώσουν τα δικαστικά έξοδα διωκόμενων απεργών, με όσους έχουν ροκανίσει επιδοτήσεις για «δράσεις, ημερίδες, συμπόσια» και διάφορες άλλες μορφές επιδοτούμενου εσωτερικού τουρισμού;

Όποιος “μηδενίζει” το κοντέρ, ισοπεδώνοντας τα πάντα, μάλλον έχει στόχο να κρύψει τις δικές του πομπές.

Τίποτα δεν αφήσουμε «να πέσει κάτω» σε αυτή τη νέα περίοδο, που θα προσβάλλει τον κόσμο της δουλειάς που και αξιοπρεπής είναι και κυρίως πάντα παρόν εκεί που πρέπει. Οι όψιμοι «σύμβουλοι» ας κάτσουν σπίτι τους ή ας κυκλοφορήσουν λίγο στην εργασιακή πιάτσα, καλό θα τους κάνει…

Nέα Ιωνία - Κρουσώνας: 1-1

Ανεκμετάλλευτη άφησε η γηπεδούχος Νέα Ιωνία την ευκαιρία να πάρει βαθιά βαθμολογική ανάσα, καθώς παραχώρησε ισοπαλία με 1-1 στον ΠΑΟ Κρουσώνα, σε εξ αναβολής αγώνα για το πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής κατηγορίας.

 Οι γηπεδούχοι προηγήθηκαν στο 7’ με τον Αλέξανδρο Καραχάλιο και στο 60’ ισοφάρισαν οι Κρητικοί με πέναλτι (ανατροπή του Βαρουχά από τον τερματοφύλακα Καπούταγλη) που εκτέλεσε ο Τριανταφύλλου.

Παρά τη φλύαρη υπεροχή των γηπεδούχων και ένα δοκάρι σε σουτ – φάουλ του Μπάρκογλου στο 75΄, το αποτέλεσμα δεν άλλαξε.

Στιγμιότυπα από τον αγώνα μεταδόθηκαν από την ΕΡΑ Σποr 106,7 FM της ελεύθερης αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ- ertopen, που μετράει μέρες μέχρι την επιστροφή στο κατεχόμενο Ραδιομέγαρο.

Συναυλία για την Ικαρία και το Μίκη Θεοδωράκη

Στην συναυλία θα συμμετάσχει και το ικαριώτικο συγκρότημα του Νίκου Φάκαρου. Πέρα από την λαϊκή ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης και το συγκρότημα του Νίκου Φάκαρου ερμηνεύουν οι εξής:

    Λάκης Χαλκιά
    Δώρος Δημοσθένους
    Μπέτη Χαρλαύτη
    Μαρία Παπαγεωργίου
    Θεολόγος Κάππος
    Πάνος Τσίτσος

Το Βοτανικός Live stage βρίσκεται: Κασσάνδρας 19 – (Ιερά Οδός 72 & Σπύρου Πάτση)

Τηλ.επικοινωνίας: 210-3473.835

Κάποια ιστορικά στοιχεία για την εξορία του Μίκη

Την περίοδο 1947-1948 υπολογίζεται ότι στην Ικαρία βρίσκονταν 15.000 πολιτικοί εξόριστοι, όταν ο ντόπιος πληθυσμός ήταν γύρω στις 11.000. Οι πολιτικοί κρατούμενοι έφταναν στο νησί χωρίς να γνωρίζουν τον προορισμό τους, χωρίς να υπάρχει γι’ αυτούς εξασφαλισμένη στέγη ή κάποια ελάχιστα εφόδια.

Η Ικαρία βραχώδης και απομακρυσμένη γεωγραφικά από τον ηπειρωτικό κορμό, επιλέχθηκε ως κατάλληλη για να φυλακίσει την πρωτοπορία του 20ου αιώνα. Παρ’ όλα αυτά η Ικαρία,αποτέλεσε κάτι διαφορετικό από έναν απλό τόπο εξορίας. Η Ικαρία ως νησί, αγκάλιασε την κατατρεγμένη αριστερά και την περιέθαλψε με όποιο καλύτερο τρόπο ο ζεστός λαός της μπόρεσε να προσφέρει.

Μέσα στα πρόσωπα που φιλοξενήθηκαν εκείνη την περίοδο στο νησί ήταν και αυτό του Μίκη Θεοδωράκη,που δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για την προσφορά του τόσο στην Ελληνική αριστερά όσο και στο τραγούδι.

Ο Μίκης θεοδωράκης βρέθηκε στο νησί μετά από συλληψή του που έγινε το 1947.Ο Μίκης το 1946 γράφει έργα για συμφωνική ορχήστρα και στις 31 Μαρτίου του 1946 βρίσκεται στην κεφαλή του μεγάλου συλλαλητηρίου που γίνεται στην Αθήνα, όπου βασιλεύει η λευκή τρομοκρατία και στις 27 Σεπτεμβρίου του 1946 έχει επιστρέψει στην Ελλάδα ο Βασιλέας Γεώργιος Β’ ύστερα από δημοψήφισμα που έγινε την 1ηΣεπτέμβρη του 1946. Με την επιστροφή του Βασιλέα  εντέινονται οι διώξεις έναντι των αριστερών και έτσι στις 28 Οκτωβρίου ιδρύεται ο δημοπκρατικός στρατός και ξεκινά ο εμφύλιος.

Το 1947 ακολουθεί το λεγόμενο δόγμα τρούμαν και πλέον οι Αμερικάνοι αναλαμβάνουν τον ρόλο της προστάτιδας δύναμης στην χώρα μας. Ο Παύλος διαδέχεται τον Γεώργιο Β και οι διώξεις εντείνονται. Στις 27 Δεκεμβρίου το ΚΚΕ βγαίνει εκτός νόμου και ο Μίκης Θεοδωράκης στην Ικαρία ως εξόριστος,ο ίδιος έχει αναφέρει ότι όταν είδε το νησί από μακριά,τα όμορφα βράχια του και την ρημοτομία έγραψε το γνωστό τραγούδι Βράχο βράχο τον καημό μου,βέβαια εκείνη την χρονιά 1947-48 έγραψε αρκετά από τα γνωστά τραγούδια του και αυτά θα εμφανιστούν στην παράσταση.

Το 1948 ο τότε πρωθυπουργός με καταγωγή από τη Σάμο,Θεμιστοκλής Σοφούλης, έδωσε γενική αμνηστία και ο Μίκης έφυγε από την Ικαρία και ήρθε στην Αθήνα, όπου πολύ σύντομα ξαναβγαίνει στην παρανομία. Τον Μαϊο του 1948 ξανασυλλαμβάνεται και εξορίζεται εκ νέου στην Ικαρία. Αν και το διάστημα της δεύτερης παραμανής του στο νησί είναι μικρότερο σε σχέση με την πρώτη, ξεκινά τη σύνθεση της πρώτης του συμφωνίας.

Το 1948 οι εξόριστοι καλούνται να υπογράψουν δήλωση μετανοίας,ο Μίκης δεν υπογράφει και εξορίζεται στην Μακρόνησο. Η παράσταση είναι ένα οδοιπορικό μνήμης που ταξιδεύει στην Ικαρία, παντρεύοντας τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη με τα τραγούδια της Ικαρίας.

MUSIC CORNER

Απεργία στις εφημερίδες Θεσσαλονίκη και Μακεδονία

ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ

ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ


Θεσσαλονίκη, 20 Φεβρουαρίου 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Ασυνεπής στην τήρηση των δεσμεύσεών της για ομαλή καταβολή της μισθοδοσίας φάνηκε η εργοδοσία της ΜΕΕ ΑΕ.

            Οι εργαζόμενοι στις εφημερίδες Θεσσαλονίκη και Μακεδονία είδαν πολύ σύντομα την καθυστέρηση στην καταβολή δεδουλευμένων να φτάνει στον δεύτερο μήνα. Επιπλέον αμοιβές για κυριακάτικη εργασία από τον Αύγουστο του 2014 παραμένουν ανεξόφλητες.

            Για τον λόγο αυτό τα ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ και της ΕΤΗΠΤ-Θ προκηρύσσουν εικοσιτετράωρη απεργιακή κινητοποίηση στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη από τις 09.00 της Καθ. Δευτέρας 23 Φεβρουαρίου ως τις 09.00 της Τρίτης 24 Φεβρουαρίου 2015.

Οι Ενώσεις, υπερασπιζόμενες τα δικαιώματα όλων των συναδέλφων, εργαζομένων στη ΜΕΕ ΑΕ, καλούν την εργοδοσία:

    Να καταβάλει τα δεδουλευμένα που οφείλει στους εργαζόμενους.
    Να είναι εφεξής συνεπής στις υποχρεώσεις της έναντι των εργαζομένων και του νόμου.

Τα Διοικητικά Συμβούλια

 

Αποθρασύνθηκαν σε ΥΕΝΕΔ - ΝΕΡΙΤ

 ...αναδημοσιεύουμε από το ertopen και σχολιάζουμε ότι στην ΥΕΝΕΔ οι προϊστάμενοί της έχουν αποθρασυνθεί όσο αργεί η επαναλειτουργία της ΕΡΤ και λένε και μεγάλες κουβέντες, όσο βρίσκονται υπό αστυνομικό κλοιό σε περιφραγμένη κατεχόμενη περιοχή. Είναι ώρα η κοινωνία να εκδηλώσει δημόσια και κινηματικά την αντίθεσή της στα φαινόμενα κουτσαβακισμού...

ΝΕΡΙΤ: Μέχρι τέλους λογοκριτές και υπερασπιστές του "μαύρου" παντού, ακόμα και στον Πολιτισμό.

20 Φεβρουάριος 2015
Παραθέτω τα γεγονότα και βγάλετε τα συμπεράσματα σας για τη ΝΕΡΙΤ... Στις 23/1 ήρθε mail στο ERTopen, με αίτημα χορηγίας επικοινωνίας για το 7ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Λάρισας. Μου το προώθησε συνάδελφος στις 4/2 (επειδή ασχολούμαι με τα κινηματογραφικά) και απήντησα θετικά στη συνεργασία  στις 5/2, στέλνοντας όλα τα σχετικά. Λίγες μέρες μετά έλαβα τηλέφωνο από την ίδια τη  Διευθύντρια του Φεστιβάλ και με ρώτησε αν έχουμε θέμα αποκλειστικότητας στη χορηγία επικοινωνίας και πως θα είναι και η ΝΕΡΙΤ χορηγός επικοινωνίας. Απήντησα πως δεν έχουμε θέμα αποκλειστικότητας.Σήμερα το πρωί, έλαβα από την εταιρία τους τα δημιουργικά προς έγκριση, με πήραν και τηλέφωνο και είπα ότι είναι εντάξει. Το μεσημέρι στις 1.30 έλαβα το εξής e-mail:

“Αγαπητή κα Βρεττού,

Εκ μέρους της οργανωτικής επιτροπής είμαστε στην δυσάρεστη θέση να σας ενημερώσουμε ότι δεν μπορούμε να αποδεχθούμε την χορηγία επικοινωνίας από τον φορέα σας, λόγω συμμετοχής της ΝΕΡΙΤ.

Επίσης σας ενημερώνουμε ότι δεν επιτρέπεται να προβάλλετε το διαφημιστικό σποτ του φεστιβάλ.

Με εκτίμηση

Για λογαριασμό της οργανωτικής επιτροπής”

Υπήρξε η δική μου απάντηση πως “Προσωπικά θεωρώ αντιεπαγγελματική τη θέση αυτή, να αναιρούν  τη συμφωνία μας τελευταία στιγμή και ακόμη χειρότερο η διακοπή αυτή να γίνεται καθ' υπόδειξη ενός υπό κατάργηση φορέα, μη αποδεκτού από την κοινωνία. Τέτοιες πρακτικές δεν συμβάλλουν θετικά στην εικόνα ενός Διεθνούς Φεστιβάλ”.

‘Ελαβα προσωπική απάντηση από τη Διευθύντρια του Φεστιβάλ η οποία αναλαμβάνoντας  το κομμάτι ευθύνης που της  αναλογεί και “εξέφρασε  τη συγνώμη της θεωρώντας  πως έχουμε  δίκιο και πως αυτή η μεταχείριση έγινε υπό το βάρος πίεσης , πως έπρεπε να επιλέξουν ανάμεσα σε μας,(την  ERTopen) και τη ΝΕΡΙΤ”.

Πώς ο υπό κατάργηση φορέας  νομιμοποιείται να εκβιάζει τον οιονδήποτε και μάλιστα στο όνομα της Τέχνης, του Πολιτισμού και της Ελεύθερης έκφρασης?

Έννοιες που αποδεδειγμένα πλέον,ούτε γνωρίζει ,ούτε μπορεί να υπηρετήσει!

Τα συμπεράσματα δικά σας!

Ντέπυ Βρεττού

Άσπρη μέρα στο γήπεδο

Το δημοτικό γήπεδο της Νέας Ιωνίας στα άσπρα το πρωί της Πέμπτης 19 Φεβρουαρίου, λίγο πριν ο ήλιος λειώσει το χιόνι. Τουλάχιστον είδαμε άσπρη μέρα στο γήπεδο, γιατί αγωνιστικά δεν έχει έρθει ακόμα η άνοιξη.

Οι φιγούρες που βλέπετε κοντά στο τέρμα, είναι πισιρικάδες που παίζουν χιονοπόλεμο.

Οι άλλες δύο φωτο που ακολουθούν είναι από το άλσος Βεΐκου, που έγινε σαλέ της Ελβετίας.

 

Ο χορός της Πανικαριακής Αδελφότητας Αθηνών του 2015

Το Δ.Σ. της Πανικαριακής Αδελφότητας Αθηνών σας προσκαλεί στον μεγάλο ετήσιο χορό της την Κυριακή 1 Μαρτίου 2015 από τις 1 το μεσημέρι έως ότου ο καθένας αντέξει στο γνωστό Μουσικό Μεζεδοπωλείο «Ζεύκιν», στον Άλιμο, Λ.Ελευθερίας 45 (συνέχεια Αμφιθέας), τηλ. 2109855795. Η Ικαριώτικη ορχήστρα με το βιολί του Νίκου Φάκαρου θα συνοδεύει το γλέντι μας και θα υπάρχει μια πλούσια λαχειοφόρος αγορά όπως τη γνωρίζετε κάθε χρόνο.

Σας περιμένουμε όλους τους συμπατριώτες μας μαζί με τους φίλους σας, όλοι φίλοι της Ικαρίας και της Πανικαριακής, για μια αξέχαστη μέρα.

Η παρουσία σας και η με κάθε τρόπο ενίσχυση σας, θα είναι η δύναμη και η δυνατότητα στο Δ.Σ. να ανταπεξέλθει και φέτος στα υπέρογκα έξοδα της αίθουσάς μας και στην έκδοση του περιοδικού μας «Ικαριακά». Του περιοδικού που αντιπροσωπεύει το πνεύμα, την τέχνη και τον πολιτισμό γενικά της Ικαρίας. Όλοι μαζί για τη δεύτερη 100ετία ελεύθερης και τιμημένης Ικαρίας.

Τιμή πρόσκλησης: 20 ευρώ το άτομο με πλούσιο μενού.

Περισσότερες πληροφορίες, προσκλήσεις καθώς και προσφορές δώρων για τη λαχειοφόρο στα τηλέφωνα:
Λευτέρης 210.26.18.585, Γιώργος 210.38.39.831, Πέτρος 6944.50.31.13, Κλεάνθης 6977.22.66.07, Γιώργος 6946.84.26.13, Ελπίδα 210.50.55.558, Ξένη 210.24.65.660.

Με αγάπη και εκτίμηση
Το Δ.Σ.

Nα επαναλειτουργήσει τώρα η ΕΡΤ - Συλλογή υπογραφών

https://secure.avaaz.org/el/petition/KYVERNISI_NA_EPANALEITOYGISEI_TORA_I_ERT/?crALejb


 ΒΑΛΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΟΥ - ΔΙΑΔΩΣΕ !

Για να επιστρέψουν στις δουλειές τους οι αγωνιζόμενοι της ΕΡΤ που παλεύουν εδώ και 20 μήνες. Για να προσφέρουν την ενημέρωση που στερήθηκε ο ελληνικός Λαός απο τα μνημονιακά εκτρώματα της ΔΤ και της ΝΕΡΙΤ. Μια ΕΡΤ με όλες τις δομές και τις υπηρείες της. Με μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, χωρίς χρυσοπληρωμένους συμβούλους. Δίχως αυτούς που συντέλεσαν στο έγκλημα ΔΤ ΝΕΡΙΤ, σε βάρος των εργαζόμενων της ΕΡΤ, της ενημέρωσης και όλης της κοινωνίας.

ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής: Να λειτουργήσει η ΕΡΤ τώρα!!

Ψήφισμα για την ΕΡΤ από την ΕΛΜΕ  Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής:  

20 μήνες μαύρο στη δημοκρατία, 20 μήνες αγώνα
ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ Η ΕΡΤ ΤΩΡΑ!


          Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ εδώ και 20 μήνες συνεχίζουν να αποτελούν φάρο αντίστασης για όλους τους εργαζόμενους. Ο δικός τους αγώνας άνοιξε τον δρόμο για να φύγει η ΔΗΜΑΡ απο την τρικομματική κυβέρνηση, και έδωσε το σύνθημα σε όλους τους εργαζόμενους ότι απέναντι στην κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων ο ανυποχώρητος αγώνας είναι ο δικός μας μονόδρομος. Για 20 μήνες παραδίδουν μαθήματα αγώνα και αξιοπρέπειας.

Δεν σταμάτησαν ακόμη και όταν τα ΜΑΤ εισέβαλαν τα ξημερώματα στο Ραδιομέγαρο στις 7 Νοέμβρη του 2013 για να σιγήσουν τη φωνή τους, χωρίς να το καταφέρουν. Σε αυτούς τους 20 μήνες οι αγωνιζόμενοι της ΕΡΤ, έχουν δώσει φωνή σε όλη την μαχόμενη κοινωνία μέσα από τα μικρόφωνα της ΕΡΑ, της ΕΤ3 και το διαδίκτυο, αποδεικνύοντας ότι μπορούν οι εργαζόμενοι να προσφέρουν την καλύτερη ενημέρωση.

Τώρα χρειάζονται τη στήριξή μας στον αγώνα που δίνουν για να ξαναλειτουργήσει η ΕΡΤ άμεσα, χωρίς καθυστερήσεις, με όλους τους εργαζόμενους, όλες τις υπηρεσίες και με βάση τις προτάσεις των συνελεύσεών τους.

Είμαστε στο πλευρό τους και καλούμε όλους τους εργαζόμενους και τους μαζικούς φορείς να τους στηρίξουν στον αγώνα τους. Να ανοίξει ο δρόμος για να επιστρέψουν στις δουλειές τους όλοι οι απολυμένοι, για να πάρουμε πίσω όσα μας λεηλάτησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις.