Bαφή ωών και αβλαβή βεγγαλικά

 

Η ευχετήρια κάρτα που λάβαμε από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους Τμήμα ΓΑΚ Σύρου και μας εντυπωσίασε για την πρωτοτυπία της και τη θεματική σύνδεση με το φορέα που την έστειλε.

«Να σου δώσει τον κατώτατο μισθό ο Μητσοτάκης»

 

Πριν από λίγες ημέρες, κοντά στην πλατεία Βικτωρίας, ο θάνατος μίας ηλικιωμένης γυναίκας, είχε σαν αποτέλεσμα να αδειάσουν το σπίτι της από τα πράγματά της (οι συγγενείς ή  ο ιδιοκτήτης αν δεν ήταν δικό της, δεν το γνωρίζω) και να τα βγάλουν στο δρόμο για πέταμα. 

Ακολούθησε «ντου» διαφόρων για να αρπάξουν ό,τι μπορούν και να το πουλήσουν και μιλάμε για παλιατσαρίες που δεν είχαν ιδιαίτερη αξία.

 Μάλιστα έγιναν και καβγάδες, όπως μεταξύ δύο γυναικών που τραβολογούσαν την ίδια παλιά πολυθρόνα (ούτε 20 ευρώ δεν θα έπιανε στα παλιατζίδικα). Δείγμα της ακραίας φτώχειας, παρά τις επικοινωνιακές μπούρδες της κυβέρνησης.

Σε κοντινή περιοχή γεμάτη καφετέριες, για νέα παιδιά που δουλεύουν ντελίβερι, ο καλύτερος μισθός είναι 650 ευρώ (συνήθως είναι 450-500) με 2-3 ένσημα τη βδομάδα σε ελάχιστα μαγαζιά, καθώς οι περισσότεροι δίνουν 2-3 ένσημα το μήνα και αντιπροτείνουν την κάλυψη των αναγκών του εργαζόμενου από τα πουρμπουάρ!!

Οι βενζίνες για το μηχανάκι, επιβαρύνουν τον εργαζόμενο και η εργοδοτική ατάκα είναι άμα θες πήγαινε την παραγγελία με τα πόδια. Και για το ενδεχόμενο εργατικού ατυχήματος με το δίκυκλο, η ατάκα  είναι «να οδηγείς προσεχτικά».

Στην επισήμανση ότι ο κατώτατος μισθός, όπως λέει και η κυβέρνηση, έχει μπροστά το «8», η απάντηση είναι «πήγαινε να σου τον δώσει ο Μητσοτάκης».

Συνεπώς όχι μόνο η Εργατική Πρωτομαγιά δεν έχει χάσει τη σημασία της, αλλά αντίθετα το θέμα των εργασιακών δικαιωμάτων είναι όσο ποτέ επίκαιρο, είτε μιλάμε για γκρίζες ζώνες εργασιακής εκμετάλλευσης, είτε για μεγάλα θέματα όπως η ΛΑΡΚΟ, κλπ.

Γράμμα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ - Παρασκευή 10 Μαΐου στις 19.00 μμ στο Σύνταγμα

 

Παρασκευή 10 Μαΐου στις 19.00 μμ στο Σύνταγμα.

Για να καπνίσει πάλι η τσιμινιέρα της ΛΑΡΚΟ.

Για να μην ερημώσουν τα χωριά μας.

Λέμε όχι στα προγράμματα ανεργίας και την σπατάλη των χρημάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Διεκδικούμε με χρήματα που έχει η ΛΑΡΚΟ στα ταμεία της να υλοποιηθεί σχέδιο συντήρησης και προετοιμασία επαναλειτουργίας με παράλληλη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας.

Αδέλφια

Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ κλείσαμε 4 χρόνια και 6 μήνες αγώνα υπεράσπισης της ενιαίας λειτουργίας.

Μέσα σε αυτό το διάστημα η Κυβέρνηση σπατάλησε 110 εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό και άλλα 400 από την πώληση  προϊόντων της ΛΑΡΚΟ που με την εργασία μας παράχθηκαν. Παράλληλα δεχθήκαμε δυσβάσταχτες περικοπές στους μισθούς μας με αποτέλεσμα να έχουμε καταστραφεί οικονομικά, παρασύροντας τις περιοχές γύρω από τη ΛΑΡΚΟ σε 5 νομούς.

Στο πλευρό της Παναχαϊκής ο Δήμος Πατρέων

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  ΔΗΜΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ

Ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, στην Παναχαϊκή

Ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, και ο Αντιδήμαρχος Αθλητισμού, Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Πρασίνου, Τάκης Πετρόπουλος, παρακολούθησαν, χθες, Κυριακή 28 Απρίλη, τον κρίσιμο αγώνα της Παναχαϊκής με τον Ολυμπιακό Β για το πρωτάθλημα της Super League 2.

Μετά το τέλος του αγώνα ο Δήμαρχος έκανε την ακόλουθη δήλωση για το νικηφόρο αποτέλεσμα: «Ο σημερινός αγώνας της ομάδας μας ήταν σημαντικός για την ίδια την Παναχαϊκή, το Πατραϊκό ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό μας. Είμαστε χαρούμενοι γιατί με αυτή τη νίκη κρατάμε στα χέρια μας την τύχη μας. Είμαστε αισιόδοξοι ότι οι παίκτες και ο προπονητής, που είναι άξιοι συγχαρητηρίων για τη σπουδαία προσπάθεια τους, με τη στήριξη της διοίκησης και των φιλάθλων θα τα καταφέρουν». 

«Ανάσταση ζώντων και όχι τεθνεώτων»

 

Σταθερή αξία τα Σαββατοκύριακα η ανάγνωση των ερευνών που παρουσιάζουμε, μαζί με τον πρωινό σας καφέ, είτε στον υπολογιστή, είτε έξω από την οθόνη του κινητού. 

Έτσι και το Μ. Σάββατο, αλλά και την Κυριακή του Πάσχα, δεν θα αλλάξουμε συνήθειες, όποτε οι πιο τυχεροί/ες που θα βρεθείτε μακριά από τα αστικά κέντρα, θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε τα αφιερώματα έχοντας άλλες παραστάσεις από το περιβάλλον. 

Και βέβαια πάντα με το νέο μας βιβλίο «Εργατικές Ιστορίες» Β' μέρος (διαθέσιμο και από την ΠΟΛΙΤΕΙΑ για ηλεκτρονικές παραγγελίες), ώστε να συνδυάζονται οι ηλεκτρονικές με τις έντυπες ιστορικές έρευνες.

Τέλος, όπως μας ευχήθηκε ένας φίλος και ανταποδίδουμε την ευχή και σε σας «Ανάσταση ζώντων και όχι τεθνεώτων».

Υ.Γ. αντί της παραδοσιακής φωτο με τον καφέ, που συνοδεύει τις προαναγγελίες των αφιερωμάτων μας, εδώ και χρόνια, λόγω των ημερών βάλαμε τον οβελία, έτσι κι αλλιώς με την ακρίβεια μάλλον από φωτογραφία θα τον δούμε οι περισσότεροι.

Στο δρόμο για την Γ' Εθνικη

 

Τον πρώτο της αγώνα έδωσε η Νέα Ιωνία με τον Α. Ο. Καραβά, για το ειδικό πρωτάθλημα για άνοδο στη Γ' εθνική. Ο αγώνας έγινε στο γήπεδο Αγίων Αναργυρων επειδή στη Ν. Ιωνία ξεκινούν έργα. Τελικό αποτέλεσμα 2-0

Ματθαίος Πόταγας: Ο «ξεχασμένος» επί 62 χρόνια ήρωας που αντιμετώπισε τα τεθωρακισμένα των ναζί

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Από τις πρώτες πράξεις αντίστασης και αυτοθυσίας στην κατοχική Ελλάδα, ήταν αυτή που πραγματοποίησε ο 17χρονος μαθητής της Ε΄ Γυμνασίου, Ματθαίος Πόταγας στις 2 Μαΐου 1941 στην περιοχή της Βυτίνας Αρκαδίας.

Φτάνοντας στον τόπο του Πόταγα, οι ναζί κατακτητές βυθισμένοι στην αλαζονεία τους ξαφνιάστηκαν όταν είδαν μπροστά τους έναν έφηβο να τους λέει «Σταθείτε, δεν θα μας σκλαβώσετε. Είμαι εδώ μόνος, αλλά ολόκληρη η Ελλάδα ακολουθεί». Κατά μία εκδοχή ο Πόταγας τους πυροβόλησε, αναποτελεσματικά μπροστά στη φάλαγγα τεθωρακισμένων των Γερμανών και επιχείρησε να ανατινάξει το γεφυράκι του Κουτρουμπή από το οποίο θα πέρναγαν. Όταν βρέθηκε χωρίς σφαίρες μπροστά στους Γερμανούς σήκωσε στο χέρι του μία πέτρα.

Όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Μανώλη Γλέζου «Εθνική Αντίσταση 1940 -1945», Εκδόσεις Στοχαστής, 2006: «Έκπληκτος ο διοικητής της φάλαγγας, ρώτησε το διερμηνέα, τι λέει αυτό το παιδί.

Όταν ο διερμηνέας του εξήγησε, ο διοικητής με το αυτόματό του σκότωσε τον Πόταγα. Αλλά δεν έφτανε στον ναζί αξιωματικό μόνον ο θάνατος. Διέταξε τους στρατιώτες του και με έναν ογκόλιθο συνέθλιψαν το κεφάλι του νέου που τόλμησε να υψώσει το ανάστημά του απέναντι στο Γ΄ Ράιχ και το στρατό του».

Μπορεί στην περίπτωσή του η «πέτρα του Δαυίδ» να μην σκότωσε τον «Γολιάθ», αλλά ήταν μία από τις πρώτες πράξεις αντίστασης και αυτοθυσίας ενάντια στη γερμανική κατοχή και σίγουρα σπάνια σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη.

Ένας νεολαίος τόλμησε να ορθώσει το ανάστημά του στις τεθωρακισμένες ορδές των βαρβάρων, που σίγουρα θα ένοιωσαν έκπληξη μπροστά στην αποφασιστικότητά του. Τους είχε νικήσει με το που στάθηκε μπροστά τους.

Όπως δήλωσε ο Μανώλης Γλέζος «Δεν είμαστε εγώ και ο Λάκης οι πρώτοι παρτιζάνοι της Ευρώπης, o πρώτος ήταν ήταν ο Μαθιός Πόταγας!».

Και όμως η μνήμη του Πόταγα τιμήθηκε από το ελληνικό κράτος 62 χρόνια μετά, καθώς για δεκαετίες η θυσία του έμενε στην αφάνεια και στις αγκυλώσεις των σκληρών μεταπολεμικών περιόδων που πέρασε η χώρα. Έτσι στις 3 Μαΐου 2003, παρουσία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του ορειχάλκινου αγάλματος που φιλοτεχνήθηκε από την αδελφή του Ματθαίου, την Ελένη Πόταγα και βρίσκεται στη Βυτίνα στην πλατεία έξω από το Λαογραφικό Μουσείο.

Έρευνα: Νάσος Μπράτσος

83 χρόνια από την είσοδο της Βέρμαχτ στην Αθήνα

 

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

https://esdoge.gr/

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 83η ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΒΕΡΜΑΧΤ ΣΤΗΝ ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΑΘΗΝΑ

 Αθήνα 26 Απριλίου 2024

«Εδώ ελεύθεραι ακόμα Αθήναι… Έλληνες! Οι Γερμανοί εισβολείς ευρίσκονται εις τα πρόθυρα των  Αθηνών. Αδέλφια! Κρατήστε καλά μέσα στην ψυχή σας το πνεύμα του μετώπου. Ο εισβολεύς εισέρχεται με όλας τας προφυλάξεις εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια. Έλληνες! Ψηλά τις καρδιές! Προσοχή! Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών ύστερα από λίγο δεν θα είναι ελληνικός. Θα είναι γερμανικός και θα μεταδίδει ψέματα! Έλληνες, μην τον ακούτε! Ο πόλεμος συνεχίζεται και θα συνεχιστεί μέχρι της τελικής νίκης. Ζήτω το Έθνος των Ελλήνων!».

Το πνεύμα της Αδούλωτης Αθήνας, της Αδούλωτης Ελλάδας αποτυπώνεται γλαφυρά στις παραπάνω φράσεις του εκφωνητή του ραδιοφώνου Κώστα Σταυρόπουλου, στο τελευταίο ιστορικό ανακοινωθέν στις 27.4.1941, ελάχιστα λεπτά πριν την είσοδο της Βέρμαχτ στην ανοχύρωτη Αθήνα. Τα πάνοπλα γερμανικά στρατεύματα συναντούν έρημους τους δρόμους και τις πλατείες της Αθήνας και τους πολίτες κλεισμένους στα σπίτια τους. Πρόκειται, αναμφισβήτητα, για μία από τις πρώτες συλλογικές εκδηλώσεις της αυθόρμητης λαϊκής Αντίστασης στον εισβολέα. Ακολουθούν η γενναία άρνηση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδας Χρύσανθου να τελέσει δοξολογία για την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα και να ορκίσει την δωσιλογική «κυβέρνηση» Τσολάκογλου, η σπουδαία συμβολικά θυσία του δεκαεπτάχρονου μαθητή Μάθιου Πόταγα έξω από τη Βυτίνα, ο παλλαϊκός ξεσηκωμός της Μάχης της Κρήτης και η μαζική και σθεναρή Αντίσταση του κρητικού λαού - που έδωσε ένα αξέχαστο μάθημα στους αλεξιπτωτιστές και ορεινούς καταδρομείς της Βέρμαχτ και  έθεσε τον θεμέλιο λίθο της γέννησης της Εθνικής Αντίστασης -, το κατέβασμα της σβάστικας από την Ακρόπολη από τον Μανώλη Γλέζο και τον Λάκη Σάντα - που επέφερε ένα σημαντικό πλήγμα στο γόητρο του Χίτλερ αναπτερώνοντας το ηθικό των σκλαβωμένων Ελλήνων - και άλλες ηρωικές πράξεις, που κράτησαν ζωντανό «το πνεύμα του μετώπου» και γέννησαν το έπος της Εθνικής μας Αντίστασης, με την καθολικότητα στο χρόνο, στο χώρο, στη συμμετοχή του λαού και τα μνημειώδη επιτεύγματά της.

Υπενθυμίζουμε προς όλους – και ιδίως τους επιλήσμονες και τους αναθεωρητές της Ιστορίας - ότι η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα που δεν έστειλε εθελοντές να πολεμήσουν στο πλευρό της Βέρμαχτ στο Ανατολικό Μέτωπο. Ο ελληνικός λαός ήταν ο μόνος που κατόρθωσε με ογκώδεις διαδηλώσεις, οι οποίες κορυφώθηκαν με τη συγκλονιστική διαδήλωση της 5ης Μαρτίου 1943 στην Αθήνα, να ματαιώσει την πολιτική επιστράτευση και να σώσει τη νεολαία μας από τα κάτεργα του Χίτλερ την ώρα που πάνω από 7,5 εκατομμύρια νέοι από χώρες της Ευρώπης υποχρεώθηκαν να εργαστούν σε άθλιες συνθήκες για να στηρίξουν τα πολεμικά σχέδια του Άξονα. Η Εθνική Αντίσταση με μαζικότατες λαϊκές κινητοποιήσεις σε μεγάλο αριθμό πόλεων, οι οποίες κορυφώθηκαν με την αιματοβαμμένη παλλαϊκή διαδήλωση του λαού της Αθήνας στις 22 Ιουλίου 1943, απέτρεψε την επέκταση της βουλγαρικής ζώνης κατοχής στην κεντρική Μακεδονία. Και, τέλος, μόνο στη χώρα μας υπήρξε το φαινόμενο της Ελεύθερης Ελλάδας, της Ελλάδας του ΕΑΜ, στο 40% της ελληνικής επικράτειας με πρωτοποριακούς θεσμούς λαϊκής εξουσίας, λαϊκής αυτοδιοίκησης, συνεταιριστικής οργάνωσης της οικονομίας, λαϊκής δικαιοσύνης.

Οι βάρβαροι φασίστες κατακτητές προέβησαν σε τερατώδη εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην πατρίδα μας. Ο ελληνικός λαός αποδεκατίστηκε από τον μεθοδικά σχεδιασμένο λιμό της Κατοχής, τις μαζικές σφαγές αμάχων, τις εκτοπίσεις, τα καταναγκαστικά έργα, τα βασανιστήρια. Η εβραϊκή κοινότητα της Ελλάδας εξολοθρεύθηκε. Χίλια επτακόσια εβδομήντα χωριά και περισσότερα από τετρακόσιες χιλιάδες σπίτια παραδόθηκαν στις φλόγες. Οι παραγωγικές και κοινωνικές υποδομές της χώρας μας καταστράφηκαν ολοσχερώς, ο εθνικός πλούτος συστηματικά ληστεύθηκε και λεηλατήθηκε. Αρχαιολογικοί και άλλοι πολιτιστικοί θησαυροί ανυπολόγιστης αξίας φυγαδεύτηκαν στο Γ’ Ράιχ, ενώ μοναδικής αξίας μνημεία υπέστησαν βαρύτατες καταστροφές. Η χώρα μας έζησε μία ανείπωτη τραγωδία, στα όρια της γενοκτονίας.

Επαναλαμβάνουμε τα παρακάτω αμείλικτα ερωτήματα:

·       Έως πότε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, καθολικός διάδοχος του Γ’ Ράιχ, θα αρνείται να εκπληρώσει τις απαράγραπτες και ισχυρά τεκμηριωμένες υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα;

·       Πώς, άραγε, η γερμανική κυβέρνηση μπορεί να πείσει για την «σταθερή της προσήλωση» στο σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών ενώ αρνείται να εφαρμόσει τη Συνθήκη του Λονδίνου του 1953 και χοροστατεί στην αύξηση των εξοπλισμών;

·       Έως πότε η ελληνική κυβέρνηση και συνολικά η δημοκρατική πολιτική τάξη της χώρας μας θα ανέχεται την παράνομη και ανήθικη αυτή στάση της γερμανικής κυβέρνησης;

Απευθύνουμε δραματική έκκληση να σταματήσει αμέσως ο πόλεμος στην Ουκρανία, η σφαγή και η λιμοκτονία αμάχων στη Γάζα και να αποτραπεί ευρύτερη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή. Απορρίπτουμε κάθε σχέδιο εμπλοκής της χώρας μας στις συρράξεις αυτές. Υπενθυμίζουμε στη διεθνή κοινότητα ότι δεν νοείται επιλεκτική ευαισθησία στην κατάλυση του Διεθνούς Δικαίου. Και σημειώνουμε ότι όσο δεν αποδίδεται δικαιοσύνη για τα εγκλήματα πολέμου και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όσο δεν τιμωρούνται οι θύτες και δεν αποζημιώνονται τα θύματα, η ανθρωπότητα διατρέχει τον κίνδυνο επανάληψης των εγκλημάτων αυτών. 

Αξιώνουμε τη σύναψη Συνθήκης Ειρήνης με τη Γερμανία, που εκκρεμεί επί δεκαετίες και θα υποχρεώσει τη Γερμανία να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την οριστική επίλυση του ζητήματος των οφειλών της προς την Ελλάδα. Καλούμε την κυβέρνηση, με την υποστήριξη όλων των δημοκρατικών δυνάμεων, να υλοποιήσει, χωρίς άλλη αναβολή, την ιστορική απόφαση της Βουλής των Ελλήνων της 17ης Απριλίου 2019. Καλούμε τα πολιτικά κόμματα να εγγράψουν στον προγραμματικό τους λόγο για τις Ευρωεκλογές τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών και να καταθέσουν συγκεκριμένες προτάσεις για τη σθεναρή και μεθοδική διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών. Πρόκειται για πανεθνικό αίτημα, όρο εθνικής αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης, αλλά και προϋπόθεση για την οικοδόμηση ισότιμων σχέσεων διεθνούς φιλίας και συνεργασίας - θεμέλιο της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών. Ας αναλογιστούν άπαντες τις ευθύνες τους ενώπιον του λαού και της Ιστορίας!

Καλούμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση, εφαρμόζοντας την εγκύκλιο 204/1983, που εξειδίκευσε τις Συντακτικές Πράξεις και τα Ψηφίσματα που επανέφεραν την κοινοβουλευτική δημοκρατία στον τόπο το 1974, να προχωρήσει στη μετονομασία των οδών και των πλατειών εκείνων που φέρουν ονόματα προσώπων που συνδέονται με το ναζισμό – φασισμό και το δωσιλογισμό. Καλούμε τους Δημάρχους και τους Περιφερειάρχες να αφιερώσουν τις εκδηλώσεις μνήμης του έτους 2024 στη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, τιμώντας έμπρακτα την 80η επέτειο από τη λήξη της βάρβαρης Κατοχής και την απελευθέρωση της Ελλάδας από το ναζιστικό και φασιστικό ζυγό. 

Χαιρετίζουμε τη δημιουργία «Διεθνούς Δικτύου Δικαιοσύνης για τα Εγκλήματα κατά των Λαών», που έλαβε χώρα πριν λίγες μέρες στη Ναμίμπια, με παρουσία και του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Καλούμε τον ελληνικό λαό να συνεχίσει αταλάντευτα τον αγώνα για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση, έναν αγώνα που αποτελεί έμπρακτη και αυθεντική τιμή στη μνήμη και τους αγώνες των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και των θυμάτων της Κατοχής.

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

https://esdoge.gr/

Πολυκράτης Σάμου: Από το 1931 αθλητικό «εργαστήρι» με ανεκτίμητη προσφορά

 

Στην άκρη του Αιγαίου ο Πολυκράτης συνεχίζει την αθλητική και κοινωνική του προσφορά δίνοντας διέξοδο στη νεολαία.

Το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 και η στρατιωτική δικτατορία, απέπεμψαν τη διοίκηση του Πολυκράτη.

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Αν και πήρε το όνομα του τυράννου της Σάμου, του Πολυκράτη, ο ομώνυμος αθλητικός σύλλογος που ιδρύθηκε το 1931 στο «Τηγάνι«, όπως έλεγαν οι παλιοί το σημερινό Πυθαγόρειο Σάμου, κράτησε μόνο τη δημιουργικότητα από τα χαρακτηριστικά του αρχαίου τυράννου. Ο «νονός» του αθλητικού συλλόγου έκανε πολλά σημαντικά έργα, όπως το Ευπαλίνειο όρυγμα που ύδρευε με ασφάλεια την πόλη σε περίπτωση πολιορκίας, φέρνοντας από τα Μέγαρα τον υδραυλικό Ευπαλίνο, περιτείχισε την ακρόπολη Αστυπάλαια, όπου έχτισε το πλούσιο ανάκτορο του, ανεγέρθηκε το Ηραίον, ο μεγαλύτερος ελληνικός ναός που είχε δει ο Ηρόδοτος.

Α.Ο.Π. Πρωταθλητής περιόδου 1959-60

Ευτυχώς ο σύλλογος έμεινε στη δημιουργική κληρονομιά, γιατί η πολιτική του τυράννου στα άλλα επίπεδα ήταν ιδιαίτερα σκληρή και για να το πούμε αθλητικά κανένα fair play δεν εφάρμοσε στους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά αντίθετα τους έπαιξε αντιαθλητικά μέχρι τελικής εξόντωσης.

Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 η Σάμος είχε τη δυνατότητα να υποδέχεται πλοία, εμπορικά και μη, με αποτέλεσμα οι επισκέψεις ομάδων από άλλες περιοχές και άλλα νησιά, αλλά και αθηναϊκές, να συνδυάζουν τον αθλητισμό με τον τουρισμό, καθώς τις συνόδευαν φίλαθλοι – εκδρομείς.

28 Απρίλη 1944 – 28 Απρίλη 2024 | 80 χρόνια μετά τη θυσία των τριών ΕΠΟΝιτών Ηρώων του «Κάστρου του Υμηττού»

Aνακοίνωση του Δήμου Δάφνης - Υμηττού

Δεν ήταν κάστρο. Ένα σπίτι απλό ήταν, μια μονοκατοικία σαν όλες τις άλλες που υπήρχαν στον Υμηττό.

Όμως, ο ηρωικός αγώνας τριών νεαρών ΕΠΟΝιτών απέναντι σε υπέρτερες δυνάμεις Γερμανών και γερμανοτσολιάδων το μετέτρεψε σε ένα εμβληματικό κάστρο του αγώνα για την ελευθερία.

«Δεν ήταν κάστρο, μ’ άντεξε σαν κάστρο», γράφει η μεταλλική ταμπέλα που βρίσκεται έξω από τη μονοκατοικία της οδού Αγραίων 47 και καλεί τον διαβάτη να σταθεί λίγο και να τιμήσει «τους τρεις ΕΠΟΝίτες, Μήτσο Αυγέρη, Θάνο Κιοκμενίδη και Κώστα Φολτόπουλο, που στις 28 Απρίλη 1944 έδωσαν την ζωή τους εδώ για τη λευτεριά της Ελλάδας».

Η θυσία των τριών παλικαριών πήρε μυθικές διαστάσεις τους τελευταίους δύσκολους μήνες της γερμανικής κατοχής και το «Κάστρο του Υμηττού» έγινε φάρος νέων αγώνων.

Δέκα ημέρες μετά τη θυσία τους η ποιήτρια της Εθνικής μας Αντίστασης Σοφία Μαυροειδή Παπαδάκη αποτυπώνει με το ποίημά της «Σαν θρύλος» τη νίκη των τριών νεολαίων της ΕΠΟΝ, που στις 28 Απρίλη του 1944, μετέτρεψαν ένα χαμόσπιτο του Υμηττού στο «Κάστρο» – σύμβολο του αγώνα ενάντια στους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

1o Τουρνουά ποδοσφαίρου κοινοτήτων & Πολιτιστικό φεστιβάλ - Kυψέλη Mundial 2024

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

 Στις 11 και 12 Μαΐου 2024 στο δημοτικό γήπεδο της «Αλεπότρυπας» στην Κυψέλη, με δωρεάν είσοδο για όλους και από τις 12 το μεσημέρι, θα διεξαχθεί το «Τουρνουά ποδοσφαίρου κοινοτήτων & Πολιτιστικό φεστιβάλ», με την επωνυμία ΚΥΨΕΛΗ MUNDIAL.

Όπως αναφέρουν οι διοργανωτές: Το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, η Κοινότητα της Ακτής Ελεφαντοστού στην Ελλάδα και ο Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Vana Ba Afrika, σας παρουσιάζουν με μεγάλη χαρά το ΚΥΨΕΛΗ MUNDIAL: το πρώτο τουρνουά ποδοσφαίρου και πολιτιστικό φεστιβάλ από κοινότητες μεταναστών και προσφύγων στην Αθήνα.

Ποδοσφαιρικοί αγώνες: Παρακολουθήστε το τουρνουά των κοινοτήτων σε 11x11 αγώνες ποδοσφαίρου με ανδρικές και γυναικείες ομάδες από μεταναστευτικές κοινότητες από Νιγηρία, Αλβανία, Σιέρα Λεόνε, Ακτή Ελεφαντοστού, Καμερούν, από την Μαλακάσα, καθώς και ομάδων από την Κυψέλη, το Περιστέρι και την Καισαριανή.

Διαδραστικά εργαστήρια: Πάρτε μέρος σε διαδραστικά εργαστήρια μουσικής, χορού και αθλητισμού, όπου οι συμμετέχοντες όλων των ηλικιών μπορούν να μάθουν, να συνδεθούν και να εκφραστούν μέσω του πολιτισμού.
Τέχνες & ψυχαγωγία: Ελάτε να παρακολουθήσετε μικροί και μεγάλοι κουκλοθέατρο, παραστάσεις θεάτρου και πολεμικών τεχνών, κάντε face-painting, κ.ά.

Bazaar: Δοκιμάστε γεύσεις από Αίγυπτο, Αιθιοπία, Αλβανία, Αφγανιστάν, Γεωργία, Ιράν, Καμερούν, Κόνγκο, Ουκρανία, Σενεγάλη, Σουδάν, Τουρκία κ.α, βρείτε χειροποίητα δωράκια από όλο τον κόσμο, και ανακαλύψτε τις κοινότητες και συλλογικότητες των μεταναστών και προσφύγων στην Αθήνα.

Ζωντανή μουσική & χορός: Καθώς ο ήλιος θα δύει, η σκηνή ζωντανεύει με μουσικούς και χορευτές από τη Συρία, το Κονγκό, τη Σιέρα Λεόνε, τη Νιγηρία, την Αίγυπτο, την Γεωργία, την Αλβανία το Αφγανιστάν, την Ελλάδα, και όχι μόνο!

Στο 1ο ΚΥΨΕΛΗ ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2024 συμμετέχουν:

Ποδοσφαιρικές ομάδες: Apolonia FC απο την Αλβανική κοινότητα, Κοινότητα Καμερούν της Ελλάδας, Cheering United Μαλακάσας, Νιγηριανή Κοινότητα της Ελλάδας, Κοινότητα Ακτής Ελεφαντοστού της Ελλάδας, Κοινότητα Σιέρα Λεόνε της Ελλάδας, ΑΟ Πράσινα Πουλιά Περιστερίου, Arts & Action Network FC, Femmes Battantes και Φωστήρες FC!
Καλλιτεχνικές ομάδες και μουσικά/χορευτικά συγκροτήματα: Urban Lynx - The Syrian Greek Youth Forum - Juicy Cruise Music Creations - Ubuntu - Gem Ova - Mandela Gals - Hidden Goddess - Roots - Youmame - Gumboots trio - Fekerete and Maria - Αλβανική κοινότητα Ελλάδας - Γεωργιανή Κοινότητα Καύκασος - Αιγυπτιακή Κοινότητα Ελλάδας, κ.α.

Διαδραστικά εργαστήρια: HipHop4Hope, ECHO Mobile Library, Positive Voice, Yoga & Sports with Refugees, Anasa Cultural Centre, Free Movement Skateboarding, Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Vana Ba Afrika, ΠΗΓΗ ΚοινΣΕΠ, κ.α.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥΡΝΟΥΑ

Σάββατο 11/05/2024
12.00 Νιγηριανή Κοινότητα Vs. Cheering United (Καμπ Μαλακάσας)
14.00 Καμερουνέζικη Κοινότητα Vs. Πράσινα Πουλιά Περιστέρι
16.00 Arts & Action Network Vs. Apolonia ΑΟ (Αλβανική Κοινότητα)
18.00 Κοινότητα Σιέρα Λεόνε Vs. Ιβοριανή Κοινότητα
Κυριακή 12/05/2024
12.00 & 14.00 Ημιτελικοί Ανδρών
16.00 Τελικός Γυναικών: Femmes Battantes Vs. Φωστήρες
18.00 Τελικός Ανδρών

Το αναλυτικό πρόγραμμα του διημέρου θα ανακοινωθεί σύντομα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Το ΚΥΨΕΛΗ MUNDIAL πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων - ΟΠΑΝΔΑ, του Ιδρύματος Charles Antetokounmpo Family Foundation (CAFF), του Ιντιστου ́του Γκαίτε - Goethe Institut Athen, της κολεκτίβας φωτογραφίας Moments Collective και της οργάνωσης UEFA RESPECT, και με την χορηγία των Ria Money Transfer, Air Cash, Ioli Water & Taza Mobile.

Mνήμες από άλλες εποχές - Δίνουμε το παρόν

 

Mε βραβείο UNESCO ο αντίπαλος της Νέας Ιωνίας

 

Πρώτος αντίπαλος στα μπαράζ ανόδου για τη Γ' Εθνική για τη Νέα Ιωνία, είναι ο ΑΟ. Καραβάς, σύλλογος που έχει τιμηθεί με βραβείο της UNESCO 

Διαβάστε το αφιέρωμα που του είχαμε κάνει:

Ποδόσφαιρο από το 1927 με βραβείο UNESCO – A.Ο. Καραβάς

Και βέβαια δεν τον άφησε αλώβητο η δικτατορία, καθώς όπως γράφαμε: «Η ομάδα αναγκάστηκε να τροποποιήσει την ονομασία της, και στη λέξη “Ένωση” να περάσει τη λέξη “Όμιλος”.

Ήταν η περίοδος της δικτατορίας 1967 – 1974 που το καθεστώς πίεζε και επέβαλλε σε ομάδες να καταργήσουν τη λέξη Ένωση, διότι φοβόταν ότι το σύνθημα – η ιαχή αυτή στα γήπεδα μπορεί να υπέκρυπτε παρεμβάσεις για το Κυπριακό (Ένωση Κύπρου – Ελλάδας) και να δημιουργούσε έως και διπλωματικό επεισόδιο».

Μικρασιατικής προέλευσης ο Απόλλωνας Χανίων που θα αντιμετωπίσει η Νέα Iωνία

Mικρασιατική προσφυγική ρίζα έχει ο Απόλλωνας Αγίου Ιωάννη Χανίων που συμμετέχει στον όμιλο του Α.Ο. Νέας Ιωνίας για το ειδικό πρωτάθλημα ανόδου από τα τοπικά πρωταθλήματα στη Γ' Εθνική ποδοσφαίρου. Επίσης γνώρισε διώξεις επί δικτατορίας, όπως συνέβη και στη Νέα Ιωνία σε βάρος του ΠΑΟ Καλογρέζας και της Σαφράμπολης που συνενώθηκαν με το ζόρι και προέκυψε ο Ίκαρος.

Διαβάστε το αφιέρωμα που είχαμε κάνει στην ιστορία της ομάδας. Δυστυχώς ο συνομιλητής μας Λευτέρης Πετράς δεν βρίσκεται πια στη ζωή.

Με έμπνευση από τη Μικρά Ασία και δύναμη από τα Χανιά: Απόλλων Αγίου Ιωάννη 1923

Συγκέντρωση φορέων για υπεράσπιση των συνδικαλιστικών ελευθεριών

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Eκδήλωση στην οποία θα εκφράσουν την αντίθεσή τους σε συνδικαλιστικές διώξεις, διοργανώνουν μαζικοί φορείς την Πέμπτη 25 Απριλίου στις 6μμ στη Νομική Σχολή Αθηνών. Όπως αναφέρουν μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή τους: «Δεκάδες εκπαιδευτικοί στα σχολεία παραπέμπονται σε πειθαρχικά, σέρνονται σε δίκες, καλούνται σε απολογία σε απολογία για την συνδικαλιστική και πολιτική τους δράση. Για συμμετοχή τους σε συγκεντρώσεις που καλέστηκαν από τα σωματεία τους ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές στην εκπαίδευση. Επειδή συμμετείχαν σε λαϊκές κινητοποιήσεις. Εκπαιδευτικοί διώκονται ακόμα και για την δημόσια διατύπωση άποψης! 

Φυσικά διώξεις υπάρχουν σε κάθε κλάδο εργαζομένου που αγωνίζεται.

Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα:

-του διοικητικού υπαλλήλου του ΕΚΠΑ που απολύθηκε στις 31/3 λόγω συμμετοχής του σε κινητοποίηση του συλλόγου (και πραγματοποιείται και ΕΔΕ σε όλο το ΔΣ).

-Των διώξεων συνδικαλιστών της ΠΕΝΕΝ με την κατηγορία της παρεμπόδισης εκτέλεσης των δρομολογίων των πλοίων σε ημέρα πανεργατικής απεργίας.

-Της δίωξης προέδρου του σωματείου εργαζομένων του νοσοκομείου Αγ. Σάββας, από την Διοίκηση του Νοσοκομείου ενάντια στην απεργία των συμβασιούχων καθαριότητας.

-Της δίωξης του Πρόεδρου του σωματείου εργαζομένων της Πειραϊκού Φαρμακευτικού Συνεταιρισμού (ΠΕΙΦΑΣΥΝ).

-Της καταδίκης σε 10 μήνες φυλάκισης του Προέδρου του Συνδικάτου Τύπου-Χάρτου για τη συμμετοχή του σε απεργιακό αγώνα.

– Της δίωξης 10 αγωνιστών της ΟΡΜΑ που παραπέμπονται σε δίκη στις 23/5 για συμμετοχή τους σε διεθνιστική-αντιπολεμική συγκέντρωση 

Όλες αυτές οι διώξεις συνδέονται με το γενικότερο κλίμα τρομοκρατίας, καταστολής των φοιτητικών αγώνων, χτυπήματος των σωματείων και του δικαιώματος στην απεργία. Στηρίζονται πάνω σε όλους τους αντιδραστικούς νόμους που έχουν ψηφιστεί το τελευταίο διάστημα ενάντια στην συνδικαλιστική και πολιτική δράση (ν. Χατζηδάκη, Γεωργιάδη κτλ)».

Οι φορείς ζητούν να σταματήσουν οι συνδικαλιστικές και πολιτικές διώξεις και ήδη προ της εκδήλωσης έχουν πραγματοποιήσει σχετικές κινητοποιήσεις.

Οι «απόμαχοι» στους δρόμους του Πειραιά

 

Bόλτα που θυμίζει άλλες εποχές με τις «παλιοσειρές» του ΗΛΠΑΠ.

Επιτυχής βιβλιοπαρουσίαση για τις «Εργατικές Ιστορίες» Β' μέρος

 

Ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσους-ες έδωσαν το παρόν στη βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου «Εργατικές Ιστορίες» Β' μέρος στη φιλόξενη Locomotiva. Την εκδήλωση άνοιξε εκ μέρους των εκδόσεων Μαρξιστική Φωνή ο Παναγιώτης Κολοβός και συνέχισε η Άννα Κωνσταντακάκη (συνταξιούχος δημοσιογράφος του εργατικού ρεπορτάζ της ΕΡΤ), ακολούθησε ο Βαγγέλης Γκιουγκής (πρόεδρος του ΣΦΕΑ 1967-1974), ο Χρήστος Τζουρντός (μέλος του ΣΦΕΑ 1967-1974),και ακολούθως ο συγγραφέας του βιβλίου Νάσος Μπράτσος. Παρέμβαση έκανε ο Κώστας Παπαδάκης (δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με την Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα) και δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Παρόντες στην εκδήλωση ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης Πολιτική Αγωγή στη δίκη της Χρυσής Αυγής, ο Δημήτρης Κατσορίδας ερευνητής του ΙΝΕ ΓΣΕΕ και πολλοί φίλοι και φίλες. Πριν την έναρξη της βιβλιοπαρουσίασης για περίπου 35',  ακούστηκαν τραγούδια του αγώνα, εκείνης της περιόδου.

Ακολουθεί η εισήγηση του συγγραφέα:

Και βιβλίο και διαδίκτυο μα πάνω από όλα ιστορικές έρευνες σε όλα τα επίπεδα

 

Άλλο ένα Σαββατοκύριακο έρχεται και εδώ μάλλον θα τροποποιηθούν οι συνήθειές σας ή μέρος αυτών. Μέχρι τώρα ο πρωινός σας καφές είτε στο σπίτι μπροστά στον υπολογιστή, είτε έξω από την οθόνη του κινητού, συνδυάζονταν με την ανάγνωση των ερευνών μας που αναρτούσαμε στο διαδίκτυο. 

Σαφώς και η επιλογή αυτή παραμένει και θα παραμείνει για καιρό, αλλά μπαίνουμε σε πιο «εμπλουτισμένη» περίοδο αφού μπορείτε να διαβάσετε τις «Εργατικές Ιστορίες» Β' μέρος, που παρουσιάζουμε σήμερα Δευτέρα 22 Απριλίου στις 6.30μμ στη Λοκομοτίβα (Μπόταση 7 και Σολωμού) κοντά στην πλατεία Κάνιγγος, άρα εύκολα προσβάσιμη με συγκοινωνία από πολλές περιοχές. 

Όσοι/ες δεν μπορέσετε να έρθετε, μπορείτε να παραγγείλετε ηλεκτρονικά το βιβλίο από την ΠΟΛΙΤΕΙΑ με το ISBN: 978-618-87027-1-4.

Συντονιστείτε λοιπόν εντύπως και ηλεκτρονικώς...

Για τα «επιτεύγματα» της χούντας - Ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων στο Θριάσιο Νοσοκομείο

 Πρωταθλητές στη διαφθορά και στα προνόμια  για τους μεγαλοεπιχειρηματίες ήταν οι χουντικοί

Με αφορμή τη σημερινή επέτειο, θυμίζουμε ορισμένα από τα «κατορθώματα» της χούντας (1967 – 1974):

·      Ο μισθός του πρωθυπουργού υπερδιπλασιάστηκε, των υπουργών αυξήθηκε κατά 75%.

·       Απαγόρεψαν τη διάθεση ντόπιων κρεάτων για να πουληθούν τα προβληματικά κρέατα Αργεντινής που «μαύριζαν» και «δεν τάθελε ο κόσμος».

·   Μάζεψαν περίπου 450 εκατ. δραχμές για να φτιάξουν έναν ναό (του «Σωτήρος»). Ο ναός δεν έγινε ποτέ. Μετά τη χούντα στο ταμείο βρέθηκαν μόλις 47 εκατομμύρια. Πάνω από 400 εκατομμύρια είχαν κάνει «φτερά».

Αντίστοιχα ήταν και τα «επιτεύγματα» της οικονομικής πολιτικής της χούντας:

·       χάρισαν φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι η φορολογία των εφοπλιστών μειώθηκε κατά 73% (από το 1968 στο 1972) και των υπολοίπων μεγάλων επιχειρήσεων κατά 10,9% (την περίοδο 1972 – 73).

·     το δημόσιο χρέος της Ελλάδας επί χούντας αυξήθηκε κατά 126% (από 38,7 δις δραχμές το 1967 σε 87,5 δις δραχμές το 1973).

·     οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης αυξήθηκαν κατά 15% από το 1972 έως το 1973 και κατά 37% από τον Απρίλη του 1973 μέχρι τον Απρίλη του 1974.

Η χούντα λοιπόν δεν ήταν έργο ορισμένων «ακραίων». Αποδεικνύεται ότι ήταν ανάγκη του συστήματος για να προστατέψει τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Η δικτατορία ήταν ένα καθεστώς τρόμου - με εξορίες, βασανιστήρια, φυλακές, εκτελέσεις – που επιβλήθηκε με τη βοήθεια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και υπεράσπιζε την εξουσία των εκμεταλλευτών. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι βγήκαν ενισχυμένα απ' τη χουντική διακυβέρνηση. Τα κέρδη τους εκτινάχθηκαν από την ένταση της εκμετάλλευση των εργαζομένων..

Δολοφόνοι εφήβων και γυναικών

Την ημέρα που επιβλήθηκε η χούντα (21η Απριλίου 1967) έγιναν χιλιάδες συλλήψεις αγωνιστών και πρώτα από όλα κομμουνιστών. Εκείνη τη μέρα δολοφονήθηκαν από χουντικούς ο μαθητής Βασίλης Πεσλής (15 ετών) και η Μαρία Καλαβρού (24 ετών). Ακολούθησαν και άλλες δολοφονίες και χιλιάδες φυλακίσεις και εξορίες αγωνιστών.

Άνοιξαν το δρόμο για την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο

Οι χουντικοί, μαζί με το ΝΑΤΟ, οργάνωσαν το πραξικόπημα εναντίον της Κυβέρνησης του Μακάριου στην Κύπρο, που άνοιξε τον δρόμο για την τουρκική εισβολή και κατοχή

 57 χρόνια από το χουντικό πραξικόπημα, συνεχίζουμε τον αγώνα για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών

Η σημερινή επέτειος μας βρίσκει σε μία περίοδο που εντείνονται οι πολεμικές συγκρούσεις με την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, τη συνεχιζόμενη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού και τις επιθέσεις στο Ιραν από το Ισραήλ. Αιτία είναι η όξυνση των  ανταγωνισμών των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε. με την Ρωσία και την Κίνα. Με την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, που έχει τη στήριξη όλων των κομμάτων της άρχουσας τάξης, εντείνεται η συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των δρόμων μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου, για να εξασφαλίσει «μερίδιο από τη λεία» στην ελληνική άρχουσα τάξη.

Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι καλούμαστε, για άλλη μια φορά, να «βάλουμε πλάτη» για να συνεχισθεί η καπιταλιστική ανάκαμψη, την οποία πληρώνουμε – όπως και την κρίση – με αύξηση της εκμετάλλευσης και της φοροληστείας, με συνεχείς ανατιμήσεις στο ρεύμα, τα καύσιμα και τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης

ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ να θυσιάζουμε τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας με μαζική συμμετοχή στις Συγκεντρώσεις της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Αθήνα στις 10.30 π.μ. στο Σύνταγμα και στην Ελευσίνα στις 11 π.μ, στην Πλατεία Ευμολπιδών.

Eκδήλωση τιμής και ανάδειξης της ιστορικής μνήμης – Παρουσίαση του βιβλίου «Εργατικές Ιστορίες» Β’ μέρος

  

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

57 χρόνια μετά, τότε που λίγες ώρες μετά το πραξικόπημα της 21/4/1967 χιλιάδες συλληφθέντες στοιβάζονταν στο γήπεδο της ΑΕΚ, στον ιππόδρομο, στα κελιά αστυνομικών τμημάτων και στρατοπέδων και στις προβλήτες που τους περίμεναν τα πλοία για τα νησιά της εξορίας, θα θυμηθούμε και θα τιμήσουμε την ιστορική μνήμη.

                                                        Γυάρος

Συγκεκριμένα θα παρουσιαστεί το νέο βιβλίο «Εργατικές Ιστορίες» Β’ μέρος (ISBN: 978-618-87027-1-4, συγγραφέας ο δημοσιογράφος Νάσος Μπράτσος) που περιλαμβάνει αρκετές συνεντεύξεις συνδικαλιστών και δημοκρατικών πολιτών που αντιστάθηκαν στα σχέδια της εκτροπής, τόσο στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, αλλά και στα δίσεκτα χρόνια της δικτατορίας, ενώ στήριξαν την εξέγερση του Πολυτεχνείου, όσοι δεν ήταν στις εξορίες.

1998 Εργατικές Ιστορίες το α' μέρος 

Οι συνεντευξιαζόμενοι περιγράφουν τις δυσκολίες στον εργασιακό στίβο, τις συνθήκες εργασίας και τους σκληρούς εργατικούς αγώνες των χρόνων τους, που ήταν σε περιόδους γεμάτες διώξεις, φυλακίσεις, απολύσεις, εξορίες, κλπ παράλληλα όμως και περίοδος γεμάτη συλλογικότητα και αλληλεγγύη, καθώς ολόκληρες πόλεις στήριζαν τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων σε βασικές παραγωγικές μονάδες που λειτουργούσαν στην περιοχή τους.

Ταυτόχρονα με τις μαρτυρίες τους δείχνουν πώς μέσα σε ζοφερές συνθήκες κατορθώνει να βρίσκει «χαραμάδες» η ελπίδα και να αναγεννάται το εργατικό κίνημα από τις στάχτες του.

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικές είναι οι συνεντεύξεις που δείχνουν πώς μέσα στην περίοδο της δικτατορίας 1967-1974 επινοήθηκαν τρόποι αντίστασης στους πραξικοπηματίες, που σήμερα φαντάζουν «κινηματογραφικό» σενάριο ταινιών δράσης.

Αναφορά γίνεται και στους τόπους εξορίας όπου αρκετοί από τους συνεντευξιαζόμενους οδηγήθηκαν μετά το πραξικόπημα.

Τρία χρονικά ορόσημα «σημαδεύουν» το βιβλίο, το πραξικόπημα, η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η πτώση της δικτατορίας, καθώς η πλειοψηφία των συνεντευξιαζόμενων είχε σημαντική δράση μέσα σε αυτά τα χρονικά πλαίσια.

Εκτός από το πεδίο των εργασιακών χώρων στις σελίδες του βιβλίου βρίσκουμε και την ανταρσία στο αντιτορπιλικό «Βέλος» που ήταν ηχηρό ράπισμα στους δικτάτορες.

Επίσης περιέχονται στοιχεία από τις εφημερίδες «Η ΑΥΓΗ» της προδικτατορικής περιόδου, «Ελεύθερη Ελλάδα» (παράνομος Τύπος επί δικτατορίας), «Ελεύθερα Συνδικάτα» της προδικτατορικής περιόδου.

Η βιβλιοπαρουσίαση θα γίνει τη Δευτέρα 22 Απριλίου 2024 στις 6.30μμ στη Locomotiva βιβλίο cafe bar -cooperativa (οδός Μπόταση 7, πλησίον πλατείας Κάνιγγος).

                                                ΕΑΤ-ΕΣΑ

Στο πάνελ θα βρεθούν ο εκπρόσωπος των εκδόσεων Μαρξιστική Φωνή δικηγόρος Παναγιώτης Κολοβός, η συνταξιούχος δημοσιογράφος του εργατικού ρεπορτάζ της ΕΡΤ, Άννα Κωνσταντακάκη, ο συγγραφέας του βιβλίου Νάσος Μπράτσος, ενώ χαιρετισμό θα κάνει εκπρόσωπος του Συνδέσμου Εξορισθέντων και Φυλακισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974.

                    Πολυτεχνείο 1973

 

Aναδημοσιεύουμε από την ύλη του βιβλίου μία συνέντευξη.

Κώστας Ζαχαράκης

-εργαζόμενος στα τρόλεϊ επί δικτατορίας

-γενικός γραμματέας της ένωσης εργαζομένων ΗΛΠΑΠ, που το 1973 ανέτρεψε σε συνθήκες δικτατορίας την φιλοχουντική διοίκηση του σωματείου και προχώρησε σε νικηφόρα απεργιακή κινητοποίηση

Ερ-Κύριε Ζαχαράκη τα χρόνια πριν τη δικτατορία, υπήρχε μεγάλη δραστηριότητα στο συνδικαλιστικό κίνημα με τα 115 συνεργαζόμενα σωματεία, τη μαζικοποίηση εργατικών αγώνων, κλπ

Στο χώρο των τρόλεϊ τι υπήρχε;

Απ-Υπήρχε μεγάλη δραστηριότητα με πρόεδρο τον Κώστα τον Χαραμή, ο οποίος συμμετείχε και στα 115 σωματεία και είχαν γίνει μεγάλες απεργίες, μαζί με τα λεωφορεία. Το σωματείο εργαζομένων στα τρόλεϊ, ήταν ενιαίο.

Ερ-Τι συνέβη στο χώρο από το πραξικόπημα του 1967 και μετά;

Απ-Σφράγισε τα γραφεία του σωματείου η ασφάλεια και εξορίστηκαν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, τους έδιωξαν από τη δουλειά.

Δεν είχαμε αλλαγές εργασιακές, ούτε μισθούς κόψανε, ούτε ωράριο χαλάσανε, αλλά έφτιαξαν τέσσερα σωματεία στο χώρο για να κάνουν πράξη το διαίρει και βασίλευε. Και τα τέσσερα έγραφαν μέλη οδηγούς και εισπράκτορες, δεν υπήρχε διαχωρισμός ειδικοτήτων. Το 1970 εξαγοράσθηκε η εταιρεία (λεγόταν ΗΕΜ) από το δημόσιο και το 1971 κάναμε την «ένωση εργαζομένων ΗΛΠΑΠ». Από εκεί και ύστερα αρχίσαμε να δραστηριοποιούμαστε και να συνειδητοποιούμε τους συναδέλφους ότι πρέπει να διεκδικήσουμε.

Ερ-Ας μείνουμε λίγο στα σωματεία που έφτιαξε η δικτατορία.

Απ-Είχαν παρτίδες με την ασφάλεια, δεν είχαν καμία δραστηριότητα υπέρ των εργαζομένων, απλά ονομάζονταν σωματεία. Έβγαζαν ανακοινώσεις ότι στήριζαν την «εθνική κυβέρνηση» δηλαδή τη χούντα.

Ερ- Ήρθατε στη δουλειά το 1968. Πώς μέσα σε συνθήκες παρανομίας αρχίσατε να λειτουργείτε μαζί με άλλους εργαζόμενους;

Απ- Αρχικά ήμασταν σε απόσταση από τα χουντικά σωματεία, αλλά όταν έγινε η «ένωση εργαζομένων ΗΛΠΑΠ», μπήκαμε ενεργά. Ήμασταν αρχικά 15 νέοι συνάδελφοι. Πρέπει να πούμε ότι και μέσα στους χουντικούς συναδέλφους, υπήρχαν διαβαθμίσεις. Παράδειγμα, είχαν μπει στη δουλειά, παλιοί πολεμιστές του Ρίμινι, με ένα νόμο τον 751 που κατά κάποιο τρόπο τους κατοχύρωνε τη μονιμότητα σαν παλαιών πολεμιστών. Αρκετοί από αυτούς έβλεπαν τα αδιέξοδα της χούντας και την έβριζαν ανοιχτά.

Ερ-Πώς φτάσατε από τα χουντικά σωματεία στην «ένωση εργαζομένων ΗΛΠΑΠ»;

Απ-Για ένα χρόνο γινόταν συζητήσεις και με πολύ κόπο καταφέραμε να φτιάξουμε την «ένωση εργαζομένων ΗΛΠΑΠ»., επειδή το ήθελε ο κόσμος και όχι οι πρόεδροι των τεσσάρων σωματείων, που είχαν ευεργετήματα.

Στον ΗΛΠΑΠ ήταν πρόεδρος – διορισμένος από τη χούντα – ένας συνταγματάρχης Γιανακόπουλος, που έλεγε χαρακτηριστικά, ότι ούτε τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, να ήσαστε, κάντε ένα σωματείο και ελάτε να συζητήσουμε.

Βέβαια μόλις κάναμε την «ένωση εργαζομένων ΗΛΠΑΠ». Αρχίσαμε να διεκδικούμε. Μας χρωστούσαν κάτι λεφτά, είχαμε πάει σε δικαστήρια, κλπ Η ασφάλεια μας καλούσε κάθε μέρα από τις πέντε το απόγευμα, μέχρι τις δέκα το βράδυ στη Μεσογείων. Αρμόδιος για το συνδικαλιστικό ήταν ο Μπάμπαλης.

Εκεί μας έκαναν νουθεσίες να είμαστε ήσυχα παιδιά, καλοί οικογενειάρχες, πού θα πάτε, θα σας εκτοπίσουμε, κλπ

Αυτοί έκαναν τη δουλειά τους αλλά και εμείς κάναμε τη δικιά μας.

Ερ- Η απόφαση για την ίδρυση της «ένωση εργαζομένων ΗΛΠΑΠ», προήλθε από γενική συνέλευση εργαζομένων;

Απ- Όχι. Αρχικά την απόφαση την πήραν τα προεδρεία των προηγουμένων σωματείων στα γραφεία τους, που ήταν στο εργατικό κέντρο στην οδό Αγησιλάου 44. Εκεί πηγαίναμε και συνεδριάζαμε, αργότερα κάναμε την πρώτη συνέλευση στη λεγόμενη αίθουσα παντοπωλών, στην οδό Αγαθουπόλεως αν θυμάμαι καλά. 

Στη διοίκηση της Ένωσης ήμασταν τέσσερις νέοι (Χρήστος Αναστασόπουλος 29 ετών, Κώστας Ζαχαράκης 30 ετών, Θ. Κάτρης και Γ. Παρίσης) και επτά παλιοί σύμβουλοι, οι οποίοι έπαιρναν εντολές από την Ασφάλεια. Άλλα μας έλεγαν τη μια μέρα και άλλα την άλλη. Ξανακάναμε εκλογές το 1972 κάτω από πίεση των εργατών, γιατί δεν προχώραγαν τα αιτήματά μας και ο κόσμος γκρίνιαζε.

Τον Ιούλιο του 1973, τις μέρες πριν την απεργία – στάση εργασίας που σχεδιάζαμε για τις 23 Ιουλίου, η εργοδοσία για να δημιουργήσει πλήγμα και να μην γίνει η απεργία, έδωσε 2.000 δρχ στον κάθε εργαζόμενο «έναντι προβλεπομένης αυξήσεως», μέτρο που άφησε ασυγκίνητους τους εργάτες και σχολιάστηκε με χιούμορ του τύπου «πάρτε τα παιδιά, ο καλός μας εργοδότης μας τα δίνει για να προσφέρει ενίσχυση κατά τις μέρες της απεργίας μας». Όμως το Δ.Σ. υπαναχώρησε και ανέστειλε την κινητοποίηση. Η αγανάκτηση των εργαζομένων οδήγησε σε αναδιάρθρωση του Δ.Σ. καθώς ο τότε πρόεδρος και ο τότε αναπληρωτής γραμματέας, είχαν επισκεφτεί τον εργοδότη και είχαν έρθει σε συμφωνία μαζί του χωρίς να έχουν ενημερώσει το υπόλοιπο Δ.Σ. 

Τότε πήραν 6 έδρες οι παλιοί και πέντε εμείς και με το που βάλαμε το θέμα να γίνει απεργία, κάτι που αυτοί δεν ήθελαν, παραιτήθηκε ο πρόεδρος και εμείς φέραμε τον αναπληρωτή του και πήραμε την πλειοψηφία με εφτά έναντι τεσσάρων εδρών.

ο χώρος του παλιού στρατοπέδου Παπαδογιωργή στα Καμίνια ήταν χώρος βασανιστηρίων από την ΕΣΑ

Πρόεδρος έγινε ο Χρήστος ο Ασημακόπουλος και εγώ γενικός γραμματέας και πήγαμε στην απεργία το 1973.

Ερ-Υπήρχαν κάποια χαρακτηριστικά περιστατικά στη ζωή του σωματείου;

Απ-Κάθε πρωί οι εργαζόμενοι ήθελαν ενημέρωση για το τι κάνουμε και μας έβαζαν στη σκάλα για να μιλήσουμε. Κύριο θέμα ήταν το οικονομικό γιατί ήταν παγωμένοι οι μισθοί.

Ένας συνάδελφος μας ο Γκιάλπης (δεν ζει πια) παίρνει εντολή, όταν σχόλαγε από την Ομόνοια, να πάει τον κόσμο στα Πατήσια, γιατί δεν είχαν οδηγό να τον αλλάξει. Αρνήθηκε γιατί είχε σχολάσει και στην Αγγελοπούλου βάζει ταμπέλα «αμαξοστάσιο» και τους έφερε στο αμαξοστάσιο.

Εκεί υπήρχε ένας στρατιωτικός που του είπε ότι θα διατάξει να τους πάει στο τέρμα και αυτός του απάντησε ότι δεν παίρνει διαταγές από κανέναν, παρά μόνο από τον ΗΛΠΑΠ που ανήκει.

Έτσι έβαλαν άλλο οδηγό, που πήρε τους 25 επιβάτες και τους πήγε στα Πατήσια. Αυτό έγινε στις αρχές του 1973. Απολύθηκε και ύστερα από δικαστικές διαμάχες ξαναγύρισε.

Ερ- Τι ρόλο έπαιξε η δικαίωσή του στο ηθικό των εργαζομένων;

Απ-Μεγάλο ρόλο, όλοι το πήραν πάνω τους, ήταν μια δικαίωση. Είπαμε ότι μας χρωστάγανε λεφτά από υπερωρίες, ήταν από ένα με ενάμιση χιλιάρικο (δραχμές) στον καθένα και με το πρόσχημα αυτό, ξεκινήσαμε και φτάσαμε στην απεργία.

Είχαμε προκηρύξει κατά καιρούς στάσεις εργασίας και μεσολαβούσαν διαπραγματεύσεις, από τις οποίες παίρναμε τις υπερωρίες. 

Την απεργία την κάναμε στις 27 Αυγούστου 1973 (ήταν στάση εργασίας). Από το προηγούμενο βράδυ, μας έπιασε η ασφάλεια σε ένα ραντεβού που είχαμε στα Εξάρχεια για να συζητήσουμε θέματα της κινητοποίησης.

Ήμασταν τέσσερα άτομα και μας συνέλαβαν 20 ασφαλίτες. Αφήσανε τελικά τους δύο και κράτησαν εμένα και τον πρόεδρο. Στην ασφάλεια ήταν ο Μπάμπαλης, που μας χτύπησε κιόλας, αλλά δεν κάναμε πίσω.

Το πρωί στις πέντε, που πήγαμε στην πλατεία Αττικής, μας περίμεναν πάνω από 100 απεργοί. Τους είπαμε τι έγινε και ότι πρέπει να μην φοβηθούμε και να κάνουμε την απεργία, όπως και έγινε. Έγινε και διαπραγμάτευση με τους χουντικούς υπουργούς και κερδίσαμε τις αυξήσεις.

Ερ- Είχατε επαφές με αντίστοιχες κινήσεις εργαζομένων από άλλους χώρους;

Απ-Όχι γιατί είχαμε την ασφάλεια συνέχεια από δίπλα. Είχαμε δύο ασφαλίτες που παρακολουθούσαν σε μόνιμη βάση, από συνελεύσεις, μέχρι τα πάντα. Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν τους φοβότανε, αλλά νευρίαζαν και το έπαιρναν ανάποδα. Έβλεπαν το Λεωνίδα – έτσι έλεγαν τον ένα ασφαλίτη – και έλεγαν, τι δουλειά έχει αυτός εδώ πέρα.

Ερ- Τα τρόλεϊ πέρναγαν μπροστά από το Πολυτεχνείο τις μέρες της εξέγερσης. Τι θυμάστε από τότε;

Απ-Με τον πρόεδρο είχαμε πάει και είχαμε δώσει οικονομική ενίσχυση, από έρανο μεταξύ των εργαζομένων, γιατί το ταμείο του σωματείου δεν ήταν εύρωστο. Νομίζω ότι είχαμε μαζέψει 15.000 δραχμές.

Ερ-Με την πτώση της δικτατορίας, πόσο βοήθησε το σωματείο η εμπειρία που είχε αποκτήσει από τη λειτουργία του σε δύσκολες συνθήκες;

Απ-Πάρα πολύ γιατί ήξεραν ότι είμαστε δυνατός κλάδος και από 130 τρόλεϊ που είχαμε, με μια παραγγελία στη Ρωσία, τα κάναμε 400 και μπήκε νέος κόσμος στη δουλειά και μαζικοποιήθηκε και το σωματείο.

Κάναμε συχνά απεργίες (πχ επί υπουργίας Γεωργίου Βογιατζή, που ήθελε να φέρει δικό του γενικό διευθυντή και δεν του πέρασε).

Παίρναμε πάντα αυξήσεις. Αν η κυβέρνηση έλεγε 10%, εμείς παίρναμε 15%.

Ερ-Κάποιες σημαντικές κινητοποιήσεις τον πρώτο καιρό της μεταπολίτευσης;

Απ-Μαζί με τα λεωφορεία και ειδικότερα το 1975 – 1976 για το νόμο 330.

Ερ-Τι μήνυμα στέλνετε στις επόμενες γενιές, ύστερα από όλα αυτά;

Απ-Ο εργαζόμενος να είναι πάντα κοντά στο σωματείο. Βέβαια μπορεί κανείς να δει και θετικά και αρνητικά παραδείγματα. Πάντα πρέπει όμως να αξιοποιούμε τα θετικά παραδείγματα και να επιδιώκουμε τη συμμετοχή και την μαχητικότητα μέσα από τα σωματεία.

Σχετικά θέματα

Οι μνήμες των εργατικών αγώνων των δεκαετιών 1950, 1960 και της δικτατορίας, αλλά και άγνωστες πτυχές τους, ζωντανεύουν μέσα από το βιβλίο «Εργατικές Ιστορίες» Β’ μέρος

Επίσκεψη μνήμης στο ΕΑΤ-ΕΣΑ (φωτορεπορτάζ)

Το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου και η δικτατορία του 1967 – 1974

Παναγιώτης Χατζηπέρος: Αγώνας για διάσωση του «Βέλους» πλοίου – συμβόλου του αντιδικτατορικού αγώνα

Το κολαστήριο της ΕΣΑ στον Πειραιά αναδεικνύεται σε χώρο ιστορικής μνήμης (φωτορεπορτάζ)

21η Απριλίου 1963: Ο Γρηγόρης Λαμπράκης και η απαγορευμένη πορεία ειρήνης

100 χρόνια Κρόνος Αθηνών – Ο Μαθουσάλας του ερασιτεχνικού αθλητισμού

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Στους «Μαθουσάλες» του ελληνικού αθλητισμού ανήκει πλέον η ερασιτεχνική ομάδα του Κρόνου Αθηνών που συμπλήρωσε 100 χρόνια ζωής, έναν αιώνα στα ερασιτεχνικά γήπεδα της Αθήνας, δίνοντας αθλητική διέξοδο στη νεολαία. Για να συλλάβουμε το μέγεθος του γεγονότος, ο Κρόνος έχει τα ίδια χρόνια ζωής με την Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθήνας (ΕΠΣΑ) που και αυτή συμπληρώνει αυτή τη χρονιά τα 100 της χρόνια. Μιλάμε λοιπόν για «παλιές καραβάνες» στα αθηναϊκά γήπεδα. Είχαμε παρουσιάσει στο παρελθόν το σύλλογο και εκτός από μία αναδρομή στην ιστορία του, αξίζει να δούμε πως πορεύτηκε από το προηγούμενο αφιέρωμά μας στις κατευθύνσεις που έχει χαράξει στον τομέα της νοοτροπίας και της κοινωνικής προσφοράς.

Κρόνος-1943

Μετά τη μεσοπολεμική περίοδο που ήταν και αυτή που «τοποθέτησε» τον Κρόνο στις σταθερές παρουσίες του αθηναϊκού ποδοσφαίρου, όπως αναφέρει η ιστορία της ομάδας: «Στην περίοδο 1943-1944, όταν οι κατοχικές δυνάμεις επέτρεψαν τους αγώνες ο ΚΡΟΝΟΣ ανασυγκροτήθηκε με σύνθεση: Πρόεδρος:Ν.Σταθάκης, Αντιπρόεδρος:Αρ.Γεωργίου,Γ.Γραμματέας: Β.Χατζηγιάννης, Ταμίας: Γ.Αλιμπέρτης, Γ.Αρχηγός: Γιαννακόπουλος(Ντάλας), Σύμβουλος:Φάνης Γεωργίου Τα γραφεία του συλλόγου εδρεύουν στην Κέδρινου και Κουτσικάρη στην πρώτη ταβέρνα Λαμπράκη,για όσους θυμούνται».

Η ομάδα συνέχισε τη δραστηριότητά της και στη μεταπολεμική περίοδο, για να αντιμετωπίσει προβλήματα της εποχή της δικτατορίας, με την παρουσία στρατιωτικού επιτρόπου, την εισβολή στα γραφεία της και την κατάσχεση υλικών, ενώ ένα από αυτά και συγκεκριμένα το κύπελλο του 1957 που λόγω διαστάσεων οι άνθρωποι του Κρόνου, ονομάζουν «κολυμπήθρα», βρέθηκε μαζί με άλλα υλικά πεταμένο στη χαβούζα των φυλακών Αβέρωφ, όπου το εντόπισαν και το διέσωσαν φίλοι της ομάδας.

Επίσης ο δικηγόρος Γιώργος Τσούνης, μπροστά στον κίνδυνο να διαλυθεί πλήρως η ομάδα, λόγω συμμετοχής προοδευτικών στοιχείων στη διοίκηση, το 1971 πάνω στο ίδιο καταστατικό, της άλλαξε το όνομα (έγινε «Ζευς»), ενώ έγινε και αλλαγή στα μέλη του Δ.Σ. και αυτό κράτησε μέχρι το 1977 όπου έγιναν οι καταστατικές αλλαγές και επανήλθε το όνομα Κρόνος.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο σύλλογος βασίζεται στην ανάδειξη αθλητών από τις υποδομές του και όχι σε ευκαιριακές συγκολλήσεις με μεταγραφές, ενισχύοντας τις ρίζες του με την τοπική κοινωνία και εν προκειμένω την πυκνοκατοικημένη Κυψέλη. Η έδρα του Κρόνου είναι το δημοτικό γήπεδο της Αλεπότρυπας.

Μαζί με τις αγωνιστικές οδηγίες οι διοικούντες το σύλλογο περνάνε αντιλήψεις Fair Play, σεβασμού στον αντίπαλο και συχνά πραγματοποιούν διαλέξεις για διάφορες θεματικές και στους νεαρούς αθλητές και στους γονείς τους.

Η είσοδος αθλητών του Κρόνου σε πανεπιστημιακές σχολές είναι επαναλαμβανόμενο φαινόμενο και δείχνει ότι αθλητισμός και σχολείο – σπουδές μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά και δημιουργικά και όχι ανταγωνιστικά, όπως αρκετοί γονείς φοβούνται.

1937

Ενδεικτικό της λογικής που διέπει το σύλλογο, είναι το σχόλιο που έκανε αγωνιστικός τους αντίπαλος από το Μικρασιατικό Καισαριανής (σήμερα Αστέρας Καισαριανής) που έγραψε:

«Dimitris Kyroulis

9 Απριλίου 2022 ·

Σήμερα ως προπονητής της Κ16 έζησα κάτι το οποίο είναι άξιο αναφοράς.

Πριν την έναρξη του αγώνα μου ζητήθηκε από τον διαιτητή της αναμέτρησης, με ωραίο και ευγενικό τρόπο, να περάσω εκτός γηπέδου, για το λόγο ότι δεν είχα την κάρτα εισόδου στην τεχνική περιοχή. Τα παιδιά της ομάδας ήδη στερούνταν τον βασικό τους προπονητή, ο οποίος απουσίαζε λόγω Covid και θα έχαναν και την όποια στήριξη θα μπορούσα να τους παρέχω από τον πάγκο. Τότε ο προπονητής της γηπεδούχου ομάδας, του Κρόνου Αθηνών, ζήτησε από τον διαιτητή να παραμείνω εντός αγωνιστικού χώρου, αλλά στον δικό τους πάγκο, ώστε να μπορώ να καθοδηγήσω τους παίκτες της ομάδας μου.

Συγχαρητήρια, λοιπόν, σε αυτόν τον προπονητή, στα παιδιά του, αλλά και στα παιδιά της ομάδας μας, τα οποία με τη λήξη του αγώνα, ο καθένας ξεχωριστά, έδωσαν συγχαρητήρια στον αντίπαλο προπονητή, για την ξεχωριστή του αυτή ενέργεια.

Μικρασιατικός σημαίνει προσφυγιά. Σημαίνει ιστορία. Σημαίνει αλληλεγγύη. Σημαίνει όλα αυτά που μαθαίνουμε στα νέα παιδιά της ακαδημίας...».

Ο σύλλογος δεν έχει μείνει αμέτοχος σε καλέσματα για στήριξη πληγέντων και ευάλωτων, καθώς ανταποκρίθηκε στη συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης για τους σεισμοπαθείς της Σάμου το 2020.

Παραμονές της μεγάλης δίκης της Χρυσής Αυγής, ο Κρόνος δεν μάσησε τα λόγια του και έγραψε στο λογαριασμό του στο facebook:

«Κρόνος Αθηνών

4 Οκτωβρίου 2020 ·

Το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός γενικότερα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας και οφείλει να παίρνει θέση, ενώνοντας τη φωνή του με όσους μάχονται όταν οι οικουμενικές ανθρώπινες αξίες απειλούνται.

Παίζοντας ποδόσφαιρο μάθαμε πως το χρώμα του δέρματος, η θρησκεία και το φύλο δεν έχουν σημασία καθώς αποτελεί ένα παιχνίδι όπου το πάθος, η χαρά, η αλληλεγγύη και η ελευθερία αποτελούν τα κυρίαρχα συναισθήματα που βιώνουμε.

Ωστόσο, ο ρατσισμός και ο φασισμός υπάρχουν στην καθημερινότητα μας απειλώντας τη συνύπαρξη των ανθρώπων.

Κουβαλώντας μια αντιφασιστική ιστορία από την περίοδο της κατοχής αλλά και με την ευθύνη των νέων παιδιών που συμμετέχουν στην ομάδα, καλούμαστε να διαφυλάξουμε αυτές τις αξίες, παίρνοντας θέση και στις κοινωνικές εξελίξεις των τελευταίων ετών.

Την Τετάρτη 7/10 και ώρα 11:00 στο εφετείο Αθηνών ανακοινώνεται η απόφαση της δίκης της Χρυσής Αυγής, τόσο για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, την απόπειρα ανθρωποκτονίας συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και των Αιγύπτιων αλιεργατών, όσο και για την κατηγορία της διεύθυνσης κι ένταξης σε εγκληματική οργάνωση, της οποίας η δράση έχει ξεκινήσει από τη δεκαετία του ’80 και ακόμα κινούνται ελεύθεροι ανάμεσα μας.

Η πρόταση της εισαγγελέως ήταν «μεμονωμένα περιστατικά που ουδεμία σχέση προέκυψε να έχουν με το κόμμα και την ηγεσία του».

Στις 7 Οκτωβρίου δεν κρίνεται μόνο η Χρυσή Αυγή, οι πράξεις και οι θέσεις της οποίας έχουν αποδειχτεί με αδιάσειστα στοιχεία τις τελευταίες δεκαετίες, κρίνεται η αξιοπιστία της Ελληνικής δικαιοσύνης και η θέση ολόκληρης της κοινωνίας απέναντι στους εκφραστές της ναζιστικής ιδεολογίας.

Καλούμε λοιπόν τα μέλη και τους φίλους/ες της ομάδας να στηρίξουν τα καλέσματα που έχουν ανακοινωθεί (7/10, 9:00, Εφετείο Αθηνών), σεβόμενοι βέβαια τα υγειονομικά μέτρα, τηρώντας τις απαιτούμενες αποστάσεις και φορώντας μάσκες.

«Τη πρώτη νύχτα πλησιάζουνε και κλέβουν ένα λουλούδι από τον κήπο μας και δε λέμε τίποτα..

Τη δεύτερη νύχτα δε κρύβονται πλέον περπατούνε στα λουλούδια, σκοτώνουν το σκυλί μας και δε λέμε τίποτα..

Ώσπου μια μέρα -την πιο διάφανη απ’ όλες- μπαίνουν άνετα στο σπίτι μας ληστεύουν το φεγγάρι μας γιατί ξέρουνε το φόβο μας που πνίγει τη φωνή στο λαιμό μας..

Κι επειδή δεν είπαμε τίποτα πλέον δε μπορούμε να πούμε τίποτα..»

Μαγιακόφσκι, Β.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο σύλλογος πήρε θέση για την εισβολή των Κροατών της Δυναμό Ζάγκρεμπ που στοίχισε τη ζωή σε φίλο της ΑΕΚ.

Η δημιουργική πορεία συνεχίζεται, με όλες τις προσπάθειες που απαιτούνται από κάθε ερασιτεχνικό σωματείο για να επιβιώσει με τα λειτουργικά έξοδα που αντιμετωπίζει, αλλά και με την απαίτηση όσοι θεσμικοί φορείς εμπλέκονται στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, να συμβάλλουν ώστε τα επόμενα 100 χρόνια να είναι όσο γίνεται με λιγότερες πιέσεις στην οργανωτική ζωή των ρομαντικών του αθλητισμού.

Έρευνα: Νάσος Μπράτσος

Σχετικό θέμα: ΑΠΟ Κρόνος 1924: «Πρώτα οι σπουδές και μετά η χαρά του αθλητισμού»

                               5-10-1954 Aθλητική Ηχώ

                                   8-10-1954 Aθλητική Ηχώ 

             19-10-1954 Aθλητική Ηχώ