Ικαριώτες Πρόσφυγες στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο Α μέρος

https://www.youtube.com/watch?v=C625SYZQJ9U

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

Ποπολάρος Κοντονής με γραβάτα και αμπέχονο




Ο νεόκοπος περί τα σπορ υφυπουργός Αθλητισμού Σταύρος Κοντονής, καθισμένος στην υπουργική καρέκλα και ενδεδυμένος ένα υπέροχο κοστούμι ασορτί με την «Pierre Cardin» γραβάτα του (μήπως έφτασε η ώρα να την φορέσει και ο Τσίπρας;) επιδόθηκε μέσα από τις στήλες της «Αυγής» σε μια προσπάθεια να διαχωρίσει τους καλούς Συριζαίους από τους κακούς Συριζαίους. 

Σε εκείνους που «υιοθετούσαν» άκριτα επί δεκαετίες τα αιτήματα του κοσμάκη και αποτελούν (κατ’ αυτόν) το «χτες» και σε αυτούς, όπως η αφεντιά του, που υλοποιούν εφαρμόσιμες πολιτικές και αποτελούν το «αύριο» της χώρας. Εν ολίγοις διαχώρισε τους Συριζαίους με τα ίδια κριτήρια που διαχωρίζει «κόκκινους» και «πρασινοκίτρινους» στο ποδόσφαιρο. 

Αριστερή λύση, τρίτος δρόμος…, πουθενά στον ορίζοντα. Κατά τον Κοντονή, οφσάιντ οι Συριζαίοι του 2-3% που στήριξαν με αγώνες την αριστερά τα πέτρινα χρόνια και εντός παιδιάς οι ατσαλάκωτοι, οι διαχειριστές της εξουσίας οι οποίοι αφότου κατέλαβαν δημόσια αξιώματα έμαθαν δια της επιφωτίσεως τι εστί ρεαλιστική πολιτική.  
«Το 2ο Συνέδριο είναι μια μεγάλη ευκαιρία να αναμετρηθούμε με την ίδια την ιστορία μας, η οποία δεν περιλαμβάνει μόνο αγώνες και ηρωισμούς, αλλά και λάθη, ιδεοληψίες, ακόμη και αβελτηρίες» γράφει μεταξύ άλλων στην επιστολή «προς ηλιθίους» με τίτλο «Ριζοσπαστική πολιτική, ρεαλιστική πρακτική», την οποία δημοσίευσε η «Αυγή» στον προσυνεδριακό διάλογο του ΣΥΡΙΖΑ. Και για όσους διάβασαν για πρώτη φορά τη λέξη αβελτηρία… σύμφωνα με το λεξικό είναι «η αμυαλιά, η ανοησία, η μωρία, η οκνηρία σκέψεως, η απειροκαλία, η ατασθαλία». Διαλέγετε και παίρνετε.
Η Αριστερά αενάως κατηγορούνταν ότι δεν διέθετε όχι μόνο ρεαλιστικό, αλλά γενικότερα πρόγραμμα διακυβέρνησης. Από τον γέρο Παπανδρέου τη δεκαετία του 1960, τον γέρο Καραμανλή τη δεκαετία του 1970, τον Ανδρέα Παπανδρέου τη δεκαετία του 1980, τον Κώστα Σημίτη τη δεκαετία του 1990, το δίδυμο Σαμαρά, Βενιζέλου πριν λίγα χρόνια. Τώρα κατηγορείται επισήμως από τον γίγαντα της πολιτικής Σταύρο Κοντονή. Τιμή της.
Κατά τον νεόκοπο Κοντονή, δεν χρειάζονταν να παλεύουν οι αριστεροί να μην περικοπούν οι συντάξεις, να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ, να μην πάρουν οι Τράπεζες τα σπίτια τους, να μην ξεπουληθεί το νερό και πουν τα παιδιά τους το νερό νεράκι.. «Η αδυναμία συγκρότησης ρεαλιστικών προγραμματικών προτάσεων μόνο πολιτικό κόστος γεννούσε. Αφ’ ενός μεν γιατί, αν και ήταν βέβαιο ότι το κόμμα μας θα ήταν ο νικητής των επόμενων εκλογών, μια και το εκλογικό σώμα θα τιμωρούσε εκείνους που έριξαν τη χώρα στη χρεοκοπία και κατόπιν επέτειναν την κοινωνική και οικονομική κρίση, παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις Σαμαρά - Βενιζέλου, στερούμασταν την αποδοχή πολιτών που, εκτός από την οργή, αξιολογούσαν και την προοπτική διακυβέρνησης. Αφ’ ετέρου, δε, γιατί σήμερα αντιμετωπίζουμε την «κατηγορία» της μεταβολής των απόψεών μας, όσον αφορά ορισμένους τομείς της κυβερνητικής πολιτικής» γράφει μεταξύ άλλων, ο κατά τον Τσίπρα κορυφαίος υφυπουργός της Κυβέρνησής του. Τι κι αν έγραφε ο μπάρμπα Κώστας ο Βάρναλης στον «Οδηγητή» «Δεν είμαι εγώ σπορά της Τύχης
ο πλαστουργός της νιας ζωής
Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης
κι ώριμο τέκνο της Οργής» 

Κατά τον γίγαντα Κοντονή, ο ΣΥΡΙΖΑ εύκολα θα κέρδιζε τις εκλογές του 2015 ακόμα και αν πήγαινε σε αυτές με το σημερινό κυβερνητικό πρόγραμμα, επειδή είχε σαπίσει το φρούτο που λεγόταν κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Και ζήσαμε εμείς καλά και οι κατέχοντες κυβερνητικές καρέκλες, καλύτερα.  

Ο Κοντονής δίνει όμως τα ρέστα του αναφερόμενος στα του χώρου του. «Μερικές (προτάσεις) κινούντο εκτός του υφισταμένου νομικού πλαισίου, που αν είχαν υιοθετηθεί θα μας εξέθεταν απολύτως. Έχω κατά νου την «απαίτηση» κομματικών κύκλων να νομοθετήσουμε υποχρεωτικό εκλογικό σύστημα στις αθλητικές ομοσπονδίες και τ’ αθλητικά σωματεία, κάτι που είναι αντισυνταγματικό και παράνομο» υποστηρίζει. Αντισυνταγματική η απλή αναλογική στις ομοσπονδίες! Κι ο «μεγάλος» ως νομικός (έστω και επί των διαζυγίων), δεν μπαίνει καν στον κόπο να μας εξηγήσει πού συνίσταται η αντισυνταγματικότητά της, μήπως ανοίξουμε κι εμείς οι δύστυχοι τα στραβά μας και οδηγηθούμε στο δρόμο που ο ίδιος βαδίζει από την ημέρα που άρχισε να συνδιαλέγεται με τα αφεντικά του ποδοσφαίρου.  

Εκεί όμως που σχίζεις την αριστερή ταυτότητα και την πετάς στη λάσπη, είναι όταν ο  Κοντονής βγάζει την «Pierre Cardin» γραβάτα και ενδύεται το επαναστατικό του αμπέχονο. «Στην ιστορία του παγκόσμιου εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος παρουσιάζονται παραδείγματα επαναστατικών κυβερνήσεων, που για να διασφαλίσουν την επίτευξη του στρατηγικού στόχου, προέβησαν σε τακτικές αναδιπλώσεις και τελικά δικαιώθηκαν. Φαντάζομαι πως σήμερα δεν βρίσκεται κανένας που να μην καταλαβαίνει γιατί ο Λένιν αποδέχτηκε τη Συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ ή γιατί εφάρμοσε τη ΝΟΠ. Γι’ αυτά όμως χρειάζεται εκτός από μία αποφασισμένη κυβέρνηση, που τη διαθέτουμε, ένα αποφασισμένο κόμμα, που ως συλλογικός διανοούμενος θα διαμορφώσει πολιτικό πρόγραμμα, θα το υπερασπιστεί στο μαζικό κίνημα και θα είναι στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης με τους ταξικούς και πολιτικούς ανταγωνιστές μας. Δηλαδή, να οικοδομήσουμε αυτό που σήμερα έχουμε και δεν έχουμε: κόμμα» γράφει εν κατακλείδι.

Καλά και ωραία τα «δωρεάν» μαθήματα κομματικής ιστορίας, υπέροχοι οι παραλληλισμοί -  παρότι παρωχημένοι και ανεδαφικοί, αλλά υπάρχει και ένα αλλά.  Στη συνθήκη της Κυβέρνησης Τσίπρα με τον Σόϊμπλε, το ΔΝΤ και το παπικό κονγκλάβιο που εξουσιάζει την Ευρώπη, ποιος ρόλος ταιριάζει στον «επαναστάτη» Κοντονή; Του Λένιν, του Τρότσκι, ή μήπως του Στάλιν ο οποίος το 1945 πήρε πίσω όσα παραχώρησε ο Τρότσκι με τη Συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ; Θα προλάβει όμως ο Κοντονής ή μήπως θα τον προλάβει ο Κυριάκος - όπως άφησε να νοηθεί  πρωτοσέλιδα «Η Αυγή» και θα μας πάρει και τα σώβρακα; 

Συγνώμη Σταύρο για την ποδοσφαιρική διάλεκτο. Οι φήμες λένε ότι επί των ημερών σου (ίσως και με τις ευλογίες σου), αναστήθηκε, έπιασε δουλειά, πετάει, η πρώτη, η αυθεντική ποδοσφαιρική παράγκα. Εν ολίγοις επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ αντί να κατεδαφιστούν οι παράγκες στο ποδόσφαιρο, έγιναν δύο. Καλά ξεμπερδέματα και μην ανησυχείς. Έτσι είναι η ζωή. Σε άλλους τα φέρνει αριστερά και σε άλλους δεξιά.
Απλώς, επέτρεψε σε εμάς τους αριστερούς να ονειρευόμαστε.

Νίκος Μάλλιαρης
Πρώην γενικός γραμματέας του ΠΣΑΠ
Πρώην μέλος του Τομέα Αθλητισμού του ΣΥΡΙΖΑ