Δέντρο γερό ο Δρυς και από εκεί τα δύο αδέρφια από την Κάλυμνο, ο Πανορμίτης και ο Κώστας, πήραν το παρατσούκλι τους.
Στο βιβλίο των εκδόσεων «Αλφειός», με τον ίδιο τίτλο που χρησιμοποιήσαμε και εμείς, δημοσιεύονται οι σημειώσεις του Πανορμίτη, που αν και δεν ήξερε πολλά γράμματα, αυτό δεν τον εμπόδισε να είναι ιδιαίτερα γλαφυρός.
Ιταλοκρατούμενα τα Δωδεκάνησα και τα δύο αδέλφια – αγωνιστές του μόχθου, πέρασαν πολλά από τους Ιταλούς πριν ξεσπάσει ο ελληνοϊταλικός πόλεμος. Συνήθως ήταν σκευωρίες με ψευδομάρτυρες, επειδή δεν υποτάχτηκαν στις κατευθύνσεις «εξιταλισμού» του ελληνικού πληθυσμού. Το αποτέλεσμα ήταν οι συχνές φυλακίσεις στις ιταλικές φυλακές όλης της Δωδεκανήσου.
Όπως συνέβη σε πολλά νησιά την περίοδο της κατοχής, άλλοι έφευγαν για να γλιτώσουν από την πείνα και άλλοι για να πολεμήσουν. Αυτό περιγράφεται – αναφέρεται και στο βιβλίο αυτό. Μέσα στον ανθό της νιότης τους οι Κουμνιανοί πήγαν για να πολεμήσουν και εκπαιδεύτηκαν από τους Εγγλέζους για κομμάντος.
Πέρασαν στην Κύπρο και από εκεί στην Αίγυπτο, εκπαιδεύτηκαν στη Χάιφα και με ορμητήριο τα τουρκικά παράλια, έκαναν το Χίτλερ να στέλνει υβριστικά τηλεγραφήματα στους διοικητές του στα νησιά, που δεν μπορούσαν να τους εντοπίσουν και να τους εξολοθρεύσουν.
Δεν καταδέχτηκαν να πάρουν λεφτά – μισθό, ούτε να μπουν σε υπηρεσίες που δεν θα κινδύνευε η ζωή τους.
Πεδίο δράσης τους κυρίως η Ρόδος, όπου εκεί που άλλο αποτύγχαναν, οι αδελφοί Κουμνιανοί έγιναν ο φόβος και ο τρόμος των κατακτητών, κατασκοπεύοντας τις δυνάμεις του εχθρού που ακολούθως με τις συντεταγμένες που έδιναν, γίνονταν εύκολη λεία για τα αεροπλάνα των συμμάχων.
Επίσης οργάνωσαν σαμποτάζ, σκότωσαν σε μάχες σώμα με σώμα πολλούς κατακτητές, περιγράφοντας συχνά με άγρια χαρά την έκβαση αυτών των αναμετρήσεων και συνέβαλλαν καθοριστικά στον αποδεκατισμό του εχθρού.
Όταν ο πόλεμος τελείωνε οι Εγγλέζοι άρχισαν να υλοποιούν τα σχέδιά τους για να μην ενωθούν τα Δωδεκάνησα με την Ελλάδα, αλλά να είναι «αυτόνομα» και συνδεδεμένα με τη Βρετανική Αυτοκρατορία.
Επόμενο ήταν όσοι Έλληνες σαν τους «Δρύδες», πολεμούσαν για την αποτίναξη των κατακτητών και την ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα, να θεωρούνται πια εχθροί, επικίνδυνοι και περιττοί για τους μηχανισμούς των Εγγλέζων. «Αναλώσιμοι» και «ανακυκλώσιμοι» για να χρησιμοποιήσουμε όρους της εποχής μας.
Ο Πανορμίτης αρνήθηκε να υλοποιήσει αποστολή μεταφοράς ποσότητας πολεμοφοδίων που θα μοιραζόντουσαν τα μισά στον ΕΛΑΣ και τα μισά στον ΕΔΕΣ με διακηρυγμένο στόχο των Εγγλέζων να σκοτωθούν οι Έλληνες μεταξύ τους, διότι το διαίρει και βασίλευε τους εξυπηρετούσε, όπως τόνιζαν.
Την ίδια στιγμή της άρνησης, ο Πανορμίτης έμπαινε στο στόχαστρο των μέχρι τότε «συμμάχων», όπως και αρκετοί με παραπλήσια στάση.
Άλλοι στάλθηκαν σε αποστολές «χτισμένες» για να αποτύχουν και να σκοτωθούν, άλλους τους δολοφόνησαν οι ίδιο οι «σύμμαχοι» σε ερήμους και απόμερες περιοχές, αλλά οι «Δρύδες» με διάφορους τρόπους που αναφέρονται στο βιβλίο, κατάφεραν να διασωθούν.
Και εκεί αρχίζει το επόμενο στάδιο, η σπίλωσή τους με ποινικές κατηγορίες και προβοκάτσιες, οι φυλακίσεις και η χρήση των ίδιων μεθόδων που είχαν νοιώσει οι ήρωές μας στο πετσί τους από τους Ιταλούς. Την τελευταία στιγμή ο Πανορμίτης φυλακισμένος στην Κύπρο, γλιτώνει την εκτέλεση.
Γυρνώντας στην πατρίδα τους, βρήκαν όλους τους δοσίλογους υπηρέτες των Ιταλών και των Γερμανών να υπηρετούν πιστά τους Εγγλέζους και να ευθυγραμμίζονται με τις επιλογές τους για μη ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα.
Η ένωση όμως έγινε, οι Κουμνιανοί δεν δείλιασαν ούτε στιγμή μπροστά στο νέο υποψήφιο δυνάστη και εργάστηκαν ενάντια στα σχέδια της «αυτονομίας» – προτεκτοράτου.
Άντεξαν ό,τι δεν φαντάζεται ο ανθρώπινος νους, άλλωστε τι σόι «Δρύδες» θα ήταν αν δεν τα κατάφερναν;
Πρόκειται για ένα καταπληκτικό βιβλίο που το συνιστούμε ανεπιφύλακτα.
Όλες οι διευθύνσεις των αναρτήσεων όλων των κύκλων της έρευνας είναι συγκεντρωμένες στην ανάρτηση Αναγνώριση της ερευνητικής δουλειάς του ert.gr
Διαβάστε στο www.ert.gr κάθε μέρα στις 7πμ
24 Σεπτεμβρίου 2017: Από τον Άγιο Φωκά στην Αιθιοπία: Το προσφυγικό ταξίδι της Αργυρώς Σαφού – Κουτσούτη το 1942
25 Σεπτεμβρίου 2017: Ολοκλήρωση της έρευνας για τους Έλληνες πρόσφυγες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
