ΓΙΑΝΝΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ, εκπρόσωπος διοικητικών στο Δ.Ο.Λ.
ΥΠΟΨΗΦΙΑ για το Δ.Σ. της ΕΠΗΕΑ με το ΔΙΚΤΥΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ & ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ.
Oι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Δ.Σ. της ΕΠΗΕΑ στις 19-20-21/12 μας δίνουν τη δυνατότητα να ανασυνταχθούμε και να οργανώσουμε πιο αποτελεσματικά την αντίστασή μας απέναντι στην εργοδοσία.
Το Δίκτυο Αλληλεγγύης τα δύο προηγούμενα χρόνια της λεηλασίας και της εξόντωσης των εργαζομένων από εργοδοσία και μνημονιακές κυβερνήσεις, πάλεψε για την οργάνωση της αντίστασης των διοικητικών συναδέλφων και την κοινή δράση με δημοσιογράφους και τεχνικούς, σε αλληλεγγύη με όλους τους εργαζόμενους.
Πρωτοστατήσαμε για να ξεκινήσουν ,να οργανωθούν και να κλιμακωθούν οι απεργιακές μας κινητοποιήσεις προκειμένου να βάλουμε φρένο στις απολύσεις και στις μειώσεις των μισθών με τις εκβιαστικές ατομικές συμβάσεις. Πήραμε πρωτοβουλίες για να εκφραστεί η δυναμική των συναδέλφων ,τραβώντας όσο ήταν δυνατόν και την πλειοψηφία της ΕΠΗΕΑ και τις άλλες παρατάξεις.
Το φθινόπωρο του 2010 δώσαμε σαν Δίκτυο όλες μας τις δυνάμεις, μαζί με την εργασιακή επιτροπή του ΔΟΛ, για την οργάνωση της 7ήμερης απεργίας των διοικητικών ενάντια στις μαζικές απολύσεις δεκάδων συναδέλφων μας. Το Δίκτυο πάλεψε και καθόρισε αυτή την απεργία που έβαλε μια μεγάλη αγωνιστική παρακαταθήκη για τη συνέχεια . Η δυνατή αυτή απεργία δεν κατάφερε να νικήσει γιατί δεν έφτασε να μετατραπεί σε κοινή απεργία μέσα στο μαγαζί από όλους τους εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων.
Στη συνέχεια, πρώτα στο ΣΚΑΙ που παραβίασε τη Σ.Σ.Ε. και μετέπειτα σε όλα τα μαγαζιά, άνοιξε το μέτωπο των μειώσεων μισθών μέσα από εκβιαστικές ατομικές συμβάσεις. Στο γύρο των Γενικών Συνελεύσεων που έγιναν στα μαγαζιά δώσαμε μάχη σαν Δίκτυο Αλληλεγγύης για να πείσουμε ότι η μόνη απάντηση στις ατομικές συμβάσεις είναι η απεργία μέχρι να πάρει η εργοδοσία πίσω το μέτρο.
Αποδείχτηκε ότι αποφάσεις από Γ.Σ. ότι δεν πάμε σε απεργία αλλά δεν υπογράφει κανείς την ατομική σύμβαση- πρόταση που υποστηρίχτηκε από όλες τις άλλες παρατάξεις στα μαγαζιά- οδηγούν σε ήττα γιατί δεν αντιμετωπίζουν στην πράξη συλλογικά τη βία της εργοδοσίας. Ο κάθε εργαζόμενος- αν δεν υπάρχει απεργία- ατομικά υποχωρεί και τελικά υπογράφει μέσα από τον εκβιασμό της απόλυσης.
Η τετραήμερη απεργία που δόθηκε σε επίπεδο κλάδου στις 7-11 Απρίλη του 2011 ήταν μια κρίσιμη μάχη για να προστατεύσουμε όλοι μαζί τις συλλογικές μας συμβάσεις.
Η απεργία ήταν επιτυχημένη ,αλλά δε συνεχίστηκε μέσα από τη συμβιβαστική τακτική που ακολούθησαν οι πλειοψηφίες των Ενώσεων.
Σαν Δίκτυο πρωτοστατήσαμε στην περιφρούρηση της απεργίας σε 4 μεγάλα μαγαζιά όπου επιχειρήθηκε και παλέψαμε για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων ενάντια στην αναβλητικότητα, στην απροθυμία ,τη συμβιβαστική στάση της πλειοψηφίας των ενώσεων,περιλαμβανομένης και της ΕΠΗΕΑ. Καταφέραμε με δική μας παρέμβαση στην απεργιακή συγκέντρωση να βγει στάση εργασίας για τις 12 Απρίλη προκειμένου να ματαιώσουμε τα σχέδια της εργοδοσίας να βγάλει απεργοσπαστικό φύλλο την τελευταία μέρα της απεργίας.
Για να δώσουμε το επόμενο διάστημα πιο αποτελεσματικά τη μάχη ενάντια στις απολύσεις , τη μάχη για υπογραφή νέας Σ.Σ.Ε. και για τη βιωσιμότητα των Ασφαλιστικών μας ταμείων, χρειαζόμαστε μια ανατροπή στους συσχετισμούς στο Δ.Σ. με ενίσχυση των δυνάμεων του Δικτύου Αλληλεγγύης. Πάνω από όλα χρειάζεται η άμεση συμμετοχή μας και η μεγαλύτερη αλληλεγγύη. Το ιστορικό πια γεγονός ότι οι εργαζόμενοι σε ΑΛΤΕΡ,ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ έφτασαν να διεκδικήσουν την ίδια την λειτουργία των επιχειρήσεων στην πάλη τους για να προστατεύσουν τις ζωές τους αναδεικνύει τη δύναμη και τους ορίζοντες των αγώνων μας.
