γράφει ο Νάσος Μπράτσος, δημοσιογράφος στην ΕΡΤ, μέλος της ΕΣΗΕΑ και των Financial Crimes. Προδημοσίευση άρθρου για την ΕΡΤ από ειδικό τετρασέλιδο των FC, που κυκλοφορεί αύριο (ξεχωριστά από το κανονικό τεύχος της ομώνυμης εφημερίδας).
Σε κρίσιμη περίοδο βρίσκονται συνολικά τα εργασιακά και ασφαλιστικά θέματα και προφανώς ούτε τα ΜΜΕ και φυσικά ούτε και η ΕΡΤ αποτελούν εξαίρεση. Ειδικά για την ΕΡΤ, είδαμε διάφορους ιδιώτες καναλάρχες, αμέσως μετά τις εκλογές, να ανησυχούν και να αναδεικνύουν τα πραγματικά ζητήματα με τα golden boys που όμως τα αποσιωπούσαν για χρόνια και πολύ περισσότερο όταν τα golden boys έπαιρναν αποφάσεις που με λεφτά των πολιτών έστηναν μηχανισμούς εξυπηρέτησης από την ΕΡΤ υπέρ των ιδιωτών (όπως η οπτική ίνα).
ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ
Στα πλαίσια των περικοπών της περιόδου έχουν ληφθεί αποφάσεις κατάργησης ορισμένων golden θέσεων και μείωσης των υψηλών αποδοχών. Θα πρέπει όμως να εστιάσουμε στο χώρο των μισθωτών (μονίμων και συμβασιούχων).
Στα πλαίσια των «αναλογικών» περικοπών δεν θα πρέπει να υπάρξει καμία πραγματική μείωση μισθού με έμμεσο τρόπο. Αναφερόμαστε στην ήδη εφαρμοζόμενη αποψίλωση βαρδιών που έφερναν πρόσθετο εισόδημα με εργασία σε Σάββατα, Κυριακές, ή μετά τις 10μμ. Στο ίδιο πεδίο θα πρέπει να αναζητηθούν και να αντιμετωπιστούν οι περιπτώσεις πλασματικών υπερωριών, κυρίως από στελέχη και όχι απλούς εργαζόμενους, που οδηγούν στην εμφάνιση υψηλού κόστους στο επίπεδο αυτό, χωρίς όμως να αντιστοιχεί και στην εργασιακή αλήθεια. Εκτός από τα golden υπάρχουν και τα silver boys που ροκανίζουν με άλλους τρόπους το τυράκι.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
Παράλληλα θα πρέπει να γίνει επιτέλους έλεγχος στις περιβόητες «εξωτερικές παραγωγές» που μόνο εξωτερικές δεν είναι, αφού υπάρχουν περιπτώσεις που χρησιμοποιούν το μηχανισμό της ΕΡΤ για να παράξουν το προϊόν τους και στη συνέχεια να το πουλήσουν στην ΕΡΤ σαν εξωτερική παραγωγή. Είναι καιρός αυτό το πάρτυ να σταματήσει.
ΣΣΕ
Στον αντίποδα, το κόστος της ζωής έχει οδηγήσει στην ανάγκη για αυξήσεις στις ΣΣΕ, ώστε να μπορέσουν οι μισθωτοί να ανταποκριθούν στις ανάγκες μιας στοιχειωδώς αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Μπορεί ορισμένοι με αποκλειστικές συμβάσεις πάνω από τη ΣΣΕ, ή δεύτερες και τρίτες δουλειές, να μην αισθάνονται την πίεση τώρα και να αντιμετωπίζουν αδιάφορα ή ειρωνικά τις αγωνίες των χαμηλόμισθων μισθωτών, αλλά οι συνολικές εργασιακές εξελίξεις σε καμία περίπτωση δεν εγγυώνται ότι και στο μέλλον θα έχουν αυτή την «πολυτέλεια».
Διευκρινίζουμε για άλλη μια φορά ότι αναφερόμαστε σε όλους τους εργαζόμενους (φυσικά μακριά από μας οι πάσης φύσεως αργόμισθοι), γιατί για μας το δικαίωμα στη δουλειά δεν έχει χρώμα. Όσοι το συνέδεσαν με το να γίνονται χειροκροτητές και ψηφοφόροι κομμάτων εξουσίας και των συνδικαλιστικών τους παρακλαδιών στα ΜΜΕ, ας ζητήσουν τώρα το λογαριασμό από τη ΝΔ, τον Παυλόπουλο με το Π.Δ., για τα τρίμηνα της ανεργίας, τις αποπομπές συμβασιούχων, αλλά και από τη νέα κυβέρνηση για τη μέχρι τώρα άρνησή της να λύσει το θέμα, στη δημιουργία του οποίου είχε συμβάλλει στο παρελθόν.
Επιπλέον, στο δημοσιογραφικό χώρο η ΣΣΕ είναι ληγμένη από το 2008 και δεν μπορούμε να μην καταγγείλουμε τους απατεώνες που ενώ συνειδητά εξυπηρέτησαν την προηγούμενη κυβέρνηση στο να μην δώσει αυξήσεις, σήμερα μιλάνε για συντηρητική αλλαγή του εκλογικού συστήματος στην ΕΣΗΕΑ (από ενισχυμένη αναλογική που ισχύει, σε προσωποκεντρικό σύστημα, δήθεν για να μην υπάρχουν διαστήματα ακυβερνησίας).
Θυμίζουμε: με αυτούς στο ΔΣ και όχι με ακυβέρνητο δεν υπεγράφη σύμβαση μετά τις 31/12/2008, ενώ και η προηγούμενη υπεγράφη με σημαντική καθυστέρηση. Η παρουσία των αποτυχημένων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ευθύνεται για τον εκφυλισμό και ήρθε πια η ώρα για την ανατροπή, σε πρόσωπα, ιδέες, πρακτικές, με ενωτικό και δημιουργικό τρόπο.
Διεκδικούμε: απλή αναλογική, η οποία αν ίσχυε θα είχε γίνει προεδρείο άμεσα και αυτό θα το εξασφάλιζε η δική μας παρουσία στο ΔΣ (ακόμα και με την ενισχυμένη αναλογική που ισχύει, για λίγους ψήφους δεν έγινε δυνατό).
ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ
Δε μας ταιριάζει η σιωπή στο θέμα των συμβασιούχων. Σταθήκαμε από την πρώτη στιγμή δίπλα τους στον αγώνα όχι μόνο για παραμονή τους στην εργασία, αλλά και για μονιμοποίηση με σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου, πάνω στις ΣΣΕ κάθε ειδικότητας. Η παράταση της παραμονής τους μέχρι το καλοκαίρι δείχνει για μας ξεκάθαρα και για άλλη μια φορά, το ότι είναι απολύτως απαραίτητοι. Θα πρέπει όμως να τονίσουμε ότι η ανανέωση των συμβάσεων έργου από την κυβέρνηση έγινε με κέντρο το Μουντιάλ, δηλαδή το γεγονός οδήγησε στο συμπέρασμα για τη χρησιμότητά τους και όχι η αφετηριακή θέση ότι είναι ούτως ή άλλως και αποδεδειγμένα απαραίτητοι και κανονικοί εργαζόμενοι.
Εκφράζουμε την αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε άλλη επιλογή, πλην της μονιμοποίησής τους. Σε δύσκολες εποχές εκείνο που προέχει είναι η δημιουργία σταθερών εργασιακών σχέσεων και όχι η ανακύκλωση της ανεργίας με εκ περιτροπής εργασία συμβασιούχων στην ίδια εργασιακή θέση.
ΤΑΚΤΙΚΗ
Μένουμε σταθερά προσηλωμένοι στην ανάγκη συμμαχιών με το συνολικό εργατικό κίνημα, τόσο με τις συγγενείς οργανώσεις στα ΜΜΕ, όσο και ευρύτερα, παλεύουμε για τον αγωνιστικό συντονισμό, ενάντια στις αγκυλώσεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και στη μάχη αυτή δεν περισσεύει κανείς και καμία. Έλα να τη δώσουμε μαζί.
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010
Εφ΄ όλης της ύλης για την ΕΡΤ
γράφει ο Νάσος Μπράτσος, δημοσιογράφος στην ΕΡΤ, μέλος της ΕΣΗΕΑ και των Financial Crimes. Προδημοσίευση άρθρου για την ΕΡΤ από ειδικό τετρασέλιδο των FC, που κυκλοφορεί αύριο (ξεχωριστά από το κανονικό τεύχος της ομώνυμης εφημερίδας).
Σε κρίσιμη περίοδο βρίσκονται συνολικά τα εργασιακά και ασφαλιστικά θέματα και προφανώς ούτε τα ΜΜΕ και φυσικά ούτε και η ΕΡΤ αποτελούν εξαίρεση. Ειδικά για την ΕΡΤ, είδαμε διάφορους ιδιώτες καναλάρχες, αμέσως μετά τις εκλογές, να ανησυχούν και να αναδεικνύουν τα πραγματικά ζητήματα με τα golden boys που όμως τα αποσιωπούσαν για χρόνια και πολύ περισσότερο όταν τα golden boys έπαιρναν αποφάσεις που με λεφτά των πολιτών έστηναν μηχανισμούς εξυπηρέτησης από την ΕΡΤ υπέρ των ιδιωτών (όπως η οπτική ίνα).
ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ
Στα πλαίσια των περικοπών της περιόδου έχουν ληφθεί αποφάσεις κατάργησης ορισμένων golden θέσεων και μείωσης των υψηλών αποδοχών. Θα πρέπει όμως να εστιάσουμε στο χώρο των μισθωτών (μονίμων και συμβασιούχων).
Στα πλαίσια των «αναλογικών» περικοπών δεν θα πρέπει να υπάρξει καμία πραγματική μείωση μισθού με έμμεσο τρόπο. Αναφερόμαστε στην ήδη εφαρμοζόμενη αποψίλωση βαρδιών που έφερναν πρόσθετο εισόδημα με εργασία σε Σάββατα, Κυριακές, ή μετά τις 10μμ. Στο ίδιο πεδίο θα πρέπει να αναζητηθούν και να αντιμετωπιστούν οι περιπτώσεις πλασματικών υπερωριών, κυρίως από στελέχη και όχι απλούς εργαζόμενους, που οδηγούν στην εμφάνιση υψηλού κόστους στο επίπεδο αυτό, χωρίς όμως να αντιστοιχεί και στην εργασιακή αλήθεια. Εκτός από τα golden υπάρχουν και τα silver boys που ροκανίζουν με άλλους τρόπους το τυράκι.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
Παράλληλα θα πρέπει να γίνει επιτέλους έλεγχος στις περιβόητες «εξωτερικές παραγωγές» που μόνο εξωτερικές δεν είναι, αφού υπάρχουν περιπτώσεις που χρησιμοποιούν το μηχανισμό της ΕΡΤ για να παράξουν το προϊόν τους και στη συνέχεια να το πουλήσουν στην ΕΡΤ σαν εξωτερική παραγωγή. Είναι καιρός αυτό το πάρτυ να σταματήσει.
ΣΣΕ
Στον αντίποδα, το κόστος της ζωής έχει οδηγήσει στην ανάγκη για αυξήσεις στις ΣΣΕ, ώστε να μπορέσουν οι μισθωτοί να ανταποκριθούν στις ανάγκες μιας στοιχειωδώς αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Μπορεί ορισμένοι με αποκλειστικές συμβάσεις πάνω από τη ΣΣΕ, ή δεύτερες και τρίτες δουλειές, να μην αισθάνονται την πίεση τώρα και να αντιμετωπίζουν αδιάφορα ή ειρωνικά τις αγωνίες των χαμηλόμισθων μισθωτών, αλλά οι συνολικές εργασιακές εξελίξεις σε καμία περίπτωση δεν εγγυώνται ότι και στο μέλλον θα έχουν αυτή την «πολυτέλεια».
Διευκρινίζουμε για άλλη μια φορά ότι αναφερόμαστε σε όλους τους εργαζόμενους (φυσικά μακριά από μας οι πάσης φύσεως αργόμισθοι), γιατί για μας το δικαίωμα στη δουλειά δεν έχει χρώμα. Όσοι το συνέδεσαν με το να γίνονται χειροκροτητές και ψηφοφόροι κομμάτων εξουσίας και των συνδικαλιστικών τους παρακλαδιών στα ΜΜΕ, ας ζητήσουν τώρα το λογαριασμό από τη ΝΔ, τον Παυλόπουλο με το Π.Δ., για τα τρίμηνα της ανεργίας, τις αποπομπές συμβασιούχων, αλλά και από τη νέα κυβέρνηση για τη μέχρι τώρα άρνησή της να λύσει το θέμα, στη δημιουργία του οποίου είχε συμβάλλει στο παρελθόν.
Επιπλέον, στο δημοσιογραφικό χώρο η ΣΣΕ είναι ληγμένη από το 2008 και δεν μπορούμε να μην καταγγείλουμε τους απατεώνες που ενώ συνειδητά εξυπηρέτησαν την προηγούμενη κυβέρνηση στο να μην δώσει αυξήσεις, σήμερα μιλάνε για συντηρητική αλλαγή του εκλογικού συστήματος στην ΕΣΗΕΑ (από ενισχυμένη αναλογική που ισχύει, σε προσωποκεντρικό σύστημα, δήθεν για να μην υπάρχουν διαστήματα ακυβερνησίας).
Θυμίζουμε: με αυτούς στο ΔΣ και όχι με ακυβέρνητο δεν υπεγράφη σύμβαση μετά τις 31/12/2008, ενώ και η προηγούμενη υπεγράφη με σημαντική καθυστέρηση. Η παρουσία των αποτυχημένων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ευθύνεται για τον εκφυλισμό και ήρθε πια η ώρα για την ανατροπή, σε πρόσωπα, ιδέες, πρακτικές, με ενωτικό και δημιουργικό τρόπο.
Διεκδικούμε: απλή αναλογική, η οποία αν ίσχυε θα είχε γίνει προεδρείο άμεσα και αυτό θα το εξασφάλιζε η δική μας παρουσία στο ΔΣ (ακόμα και με την ενισχυμένη αναλογική που ισχύει, για λίγους ψήφους δεν έγινε δυνατό).
ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ
Δε μας ταιριάζει η σιωπή στο θέμα των συμβασιούχων. Σταθήκαμε από την πρώτη στιγμή δίπλα τους στον αγώνα όχι μόνο για παραμονή τους στην εργασία, αλλά και για μονιμοποίηση με σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου, πάνω στις ΣΣΕ κάθε ειδικότητας. Η παράταση της παραμονής τους μέχρι το καλοκαίρι δείχνει για μας ξεκάθαρα και για άλλη μια φορά, το ότι είναι απολύτως απαραίτητοι. Θα πρέπει όμως να τονίσουμε ότι η ανανέωση των συμβάσεων έργου από την κυβέρνηση έγινε με κέντρο το Μουντιάλ, δηλαδή το γεγονός οδήγησε στο συμπέρασμα για τη χρησιμότητά τους και όχι η αφετηριακή θέση ότι είναι ούτως ή άλλως και αποδεδειγμένα απαραίτητοι και κανονικοί εργαζόμενοι.
Εκφράζουμε την αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε άλλη επιλογή, πλην της μονιμοποίησής τους. Σε δύσκολες εποχές εκείνο που προέχει είναι η δημιουργία σταθερών εργασιακών σχέσεων και όχι η ανακύκλωση της ανεργίας με εκ περιτροπής εργασία συμβασιούχων στην ίδια εργασιακή θέση.
ΤΑΚΤΙΚΗ
Μένουμε σταθερά προσηλωμένοι στην ανάγκη συμμαχιών με το συνολικό εργατικό κίνημα, τόσο με τις συγγενείς οργανώσεις στα ΜΜΕ, όσο και ευρύτερα, παλεύουμε για τον αγωνιστικό συντονισμό, ενάντια στις αγκυλώσεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και στη μάχη αυτή δεν περισσεύει κανείς και καμία. Έλα να τη δώσουμε μαζί.
