του Νάσου Μπράτσου
Σε παγκόσμια βάση οι επιπτώσεις της πανδημίας δεν μπορούσαν παρά να έχουν αντίκτυπο και στον αθλητισμό, τόσο τον ερασιτεχνικό, όσο και τον επαγγελματικό. Η αναστολή αγώνων, η ακύρωση-διακοπή πρωταθλημάτων, οι αγώνες χωρίς θεατές, οι τρόποι προπόνησης στα ομαδικά αθλήματα και βεβαίως η εμπορική εκμετάλλευση των πιο δημοφιλών αθλημάτων και πρωταθλημάτων, είναι θέματα που βρίσκονται στη συζήτηση. Επιχειρούμε μία ιστορική αναδρομή μέσα από πληροφορίες που δίνει ένα ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύτηκε το 1932 στην εφημερίδα «Αθλητικά Χρονικά».
Δεν υπήρχε τότε πανδημία, αλλά οι συνέπειες του παγκόσμιου οικονομικού κραχ του 1929 που συνεχίζονταν στην περίοδο του Μεσοπολέμου. Οικονομίες γονατισμένες και από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και από το κραχ που ακολούθησε, όχι μόνο δεν έλυσαν τα προβλήματά τους, αλλά αντίθετα «οδηγήθηκαν» σε μία νέα παγκόσμια πολεμική αναμέτρηση.
Βέβαια το εντυπωσιακό είναι ότι ο τζίρος μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων εκείνη την εποχή, μεγάλωνε, αλλά ο άκρατος ανταγωνισμός τους οδηγούσε σε συνάψεις μεγάλων συμβολαίων και εισαγομένων συνεργατών (προπονητές-παίκτες) με αποτέλεσμα να κάνουν μεγάλα ανοίγματα.
Στην κορονοϊκή εποχή, οι αναθεωρήσεις συμβολαίων και μισθών είναι ήδη σε εξέλιξη, ομοίως οι προϋπολογισμοί μεταγραφικών κονδυλίων.
Στις μέρες μας και στη χώρα μας ο ΠΣΑΠ μεταξύ άλλων ανακοινώσεών του για το θέμα εξέδωσε και την ακόλουθη:
«Η FIFPro ενημέρωσε τα μέλη της πως ξεκίνησε η διαδικασία εγγραφής στο «FIFA Fund for Football Players» (FIFA FFP) που δημιούργησε από κοινού με τη FIFA.
Μέσω αυτού θα διατεθεί, αρχικά, το ποσό των 5 (πέντε) εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ, σε ποδοσφαιριστές που απώλεσαν το εισόδημά τους λόγω χρεωκοπίας των ομάδων που αγωνίζονταν την περίοδο 2015-2020.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθυνθούν στον ΠΣΑΠ, στα τηλέφωνα 210 8210693 & 210 8239179 ή στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου info@psap.gr».
Tην ίδια ώρα αρκετά σωματεία σε πολλά αθλήματα λόγω της διακοπής προχώρησαν στην καταβολή με περικοπές των δόσεων συμβολαίων και των μισθών στους αθλητές τους και στους τεχνικούς συνεργάτες τους. Υπήρξαν βέβαια και λαμπρές εξαιρέσεις, όπως το Μαρούσι, ο Εθνικός, ο Πανερυθραϊκός, όλες ομάδες της Β’ Εθνικής στο μπάσκετ, που πλήρωσαν το 100% των προβλεπομένων στους αθλητές τους και τους αξίζουν συγχαρητήρια. Δηλαδή οι «Δαυίδ» του αθλητισμού έβαλαν τα γυαλιά σε πολλούς «Γολιάθ». Αν ξεχνάμε και κανέναν ας μας συγχωρέσει, δεν είναι από πρόθεση.
Πως όμως λειτούργησε εκείνη την περίοδο στον αθλητισμό που είχε ήδη αρχίσει να κάνει τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα, η οικονομική πίεση;
Μας το απαντάει το δημοσίευμα της 16ης Νοεμβρίου 1932:
Eπειδή όμως «κρίση» δεν είναι μόνο μία κατάσταση που επιδρά μόνο στους μισθούς των επαγγελματιών αθλητών, ή τους προϋπολογισμούς των ερασιτεχνικών σωματείων, αλλά σε όλη την κοινωνία και σε πολλά επίπεδα, πρέπει και εδώ να κάνουμε συγκρίσεις μεταξύ διαφορετικών ιστορικών περιόδων.
Στις μέρες μας έχουμε συμμετοχές συλλόγων σε αιμοδοσίες, σε αγώνες στήριξης κοινωνικών παντοπωλείων Δήμων, εξόδων για επεμβάσεις στο εξωτερικό, σε ανθρώπους που είχαν αδυναμία, και σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Την ίδια περίοδο που αναφερθήκαμε μέσω του αρχείου της εφημερίδας, αλιεύσαμε από τον Οκτώβριο του 1932 την είδηση ότι οι «αιώνιοι» αντίπαλοι, αλλά και άλλα σωματεία, είχαν δώσει αγώνες στήριξης των σεισμοπαθών της Χαλκιδικής. Καλό παράδειγμα για όσους στις μέρες μας δέρνονται ανηλεώς, αντί να ενώσουν δυνάμεις για καλούς σκοπούς.
Επιπλέον εκεί που δεν υπάρχουν τα μεγάλα επαγγελματικά συμβόλαια, αλλά ημιεπαγγελματικός αθλητισμός (συνήθως στις αμοιβές, καθώς οι απαιτήσεις πρωταθλητισμού υπάρχουν και στις «μικρές» κατηγορίες) τα ζητήματα επιβίωσης των αθλητών είναι ακόμα μεγαλύτερα. Το προαναφερθέν είναι για τις μέρες μας, αλλά ας κλείσουμε την μικρή ιστορική αναδρομή με δημοσίευμα του 1934 από τα «Αθλητικά Χρονικά» για τους ποδοσφαιρικούς ήρωες εκείνης της εποχής, που όμως έδιναν και έναν άλλο αγώνα πιο σκληρό, αυτόν της εξεύρεσης εργασίας, έξω από τις γραμμές του γηπέδου.
Γιατί ο αθλητισμός δεν είναι μόνο «θέαμα», αλλά πεδίο στο οποίο δραστηριοποιούνται άνθρωποι (χωρίς μυθικά συμβόλαια οι περισσότεροι) που έχουν τις ίδιες ανάγκες και με όσους βλέπουν από τις κερκίδες.
