ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Γραφείο Τύπου
Σύμφωνο για το ευρώ: Ευρω-μνημόνιο για πάντα!
Εκποίηση δημόσιου πλούτου κοψοτιμής και άγριες περικοπές στους μισθούς
Η δήθεν επιτυχία του Γ. Παπανδρέου στη σύνοδο των Βρυξελών είναι επιτυχία μόνο για τους τραπεζίτες, το κεφάλαιο και την ΕΕ, την οποία θα πληρώσει πανάκριβα ο λαός με ένα πολύ χειρότερο, ευρωπαϊκό αυτή τη φορά, Μνημόνιο για πάντα Η επιμήκυνση αποπληρωμής των δανείων –ομολογία αποτυχίας του πρώτου Μνημονίου- σημαίνει απλώς ότι οι τράπεζες – τοκογλύφοι θα γδάρουν το λαό για περισσότερα χρόνια. Όσο για τη μείωση του επιτοκίου, αυτή είναι στον αέρα καθώς έρχεται αύξηση των επιτοκίων της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας και το επιτόκιο είναι κυμαινόμενο.
Το νέο αντεργατικό Σύμφωνο για το Ευρώ και οι νέες δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης σημαίνουν: Ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας για να συγκεντρωθούν 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015, που σημαίνει εκποίηση κοψοτιμής όλων των ΔΕΚΟ και πωλήσεις (έστω κι αν βαφτιστούν αξιοποίηση πολλών δεκαετικών) δημόσιας γης μεγάλης έκτασης, με πρώτο το Ελληνικό. Ψήφιση νόμου – πλαίσιου ή συνταγματική αναθεώρηση για να υπάρξει νομική δέσμευση για τη διατήρηση του ελλείμματος σε μηδενικά σχεδόν επίπεδα. Αυτό σημαίνει στραγγαλισμό κάθε κοινωνικού δικαιώματος και διάλυση των υποδομών, κατάργηση του δικαιώματος ενός λαού ή μιας κυβέρνησης να αποφασίζει για το μέλλον του. Ο ζουρλομανδύας της Μέρκελ, του Μάαστριχτ και του νεοφιλελευθερισμού γίνεται πια στραγγαλιστικός για κάθε κοινωνικό δικαίωμα. Μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, έτσι ώστε να πιέζουν σε ακόμα πιο χαμηλά επίπεδα και τις αμοιβές του ιδιωτικού τομέα. Όσο για τις τελευταίες, μπαίνει επιτακτικά ο στόχος να σπάσει όχι μόνο οποιαδήποτε σύνδεσή τους με τον πληθωρισμό (άρα θα φτωχύνουν ακόμη περισσότερο οι εργαζόμενοι), αλλά και να υπονομευθούν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις για τις συμβάσεις. Τέλος, κάθε κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη κάθε χρόνο να καταθέτει σχέδιο τήρησης του «Συμφώνου για το Ευρώ», άρα η πολιτική μπαίνει στον αυτόματο πιλότο των Βρυξελλών, της ΕΕ, των τραπεζών και του κεφαλαίου. Σε αυτή την πολιτική η κυβέρνηση ζητά συναίνεση των πολιτικών κομμάτων. Πρώτος πρόθυμος το ΛΑΟΣ, το οποίο έφτασε να προτείνει κατάργηση των διαδηλώσεων! Η ΝΔ μπαίνει στο κάδρο της συναίνεσης, στο οποίο ήδη ανήκουν οι Δημοκρατική Συνεργασία, αλλά και η Δημοκρατική Αριστερά.
Κι όμως, η κανιβαλική αντεργατική πολιτική και το ισοπεδωτικό Σύμφωνο για το Ευρώ πρέπει να ανατραπούν. Ο ελληνικός λαός δεν συναινεί, δεν υπογράφει! Οι εργαζόμενοι θα παλέψουν με όλες τους τις δυνάμεις για την κατάργηση της αντιλαϊκής λαίλαπας. Παλεύουν για την ανατροπή της αντεργατικής αντιλαϊκής επίθεσης και της κυβέρνησης του αίσχους. Για να ανατραπεί το Μνημόνιο και όλοι οι νόμοι που το υλοποιούν. Ενάντια στο Σύμφωνο για το Ευρώ, που αλυσοδένει τους εργαζόμενους για πάντα. Υπάρχει δρόμος εργατικής απάντησης στην κρίση, για να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, να μειωθούν οι ώρες και τα χρόνια δουλειάς, για συλλογικές συμβάσεις και συλλογικά δικαιώματα, για νέες θέσεις εργασίας, για προστασία των ανέργων: Απειθαρχία στην ΕΕ, έξοδος από ευρώ και ΕΕ. Παύση πληρωμών και διαγραφή του κρατικού χρέους. Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο των τραπεζών, των επιχειρήσεων και των υποδομών κοινής ωφέλειας. Απαγόρευση των απολύσεων, απαλλοτρίωση της περιουσίας των καπιταλιστών που κλείνουν επιχειρήσεις και πετούν εργάτες στο δρόμο. Δραστική φορολογία του μεγάλου πλούτου και των κερδών, φοροελαφρύνσεις στους εργαζόμενους και τους ανέργους.
Απαιτείται η κλιμάκωση, ο συντονισμός του αγώνα, με απεργίες, διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις σε μια μάχη διαρκείας. Ειδικά, το διήμερο 24 – 25 Μάρτη, όταν Μέρκελ, Σαρκοζί, Παπανδρέου και οι άλλοι εκπρόσωποι του κεφαλαίου θα εγκρίνουν το πρωτοφανές σύμφωνο, οι δρόμοι και οι πλατείες της χώρας πρέπει να κατακλυστούν από την οργή των εργαζομένων. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με αίσθημα ευθύνης, καλεί όλες τις μαχόμενες δυνάμεις του εργατικού, λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος, όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς σε κοινή δράση, μέσα στο μαζικό κίνημα, για να συμβάλλουμε από κοινού στην ανάπτυξη του λαϊκού αγώνα.
