Στο κλειστό γήπεδο του Πανελλήνιου, συγκεντρώθηκαν στα πλαίσια της 24ωρης απεργίας στα ΜΜΕ, απεργοί από όλες τις ειδικότητες εργαζομένων. Προφανώς αν αρκετά από τα κλαδικά σωματεία είχαν οργανώσει περιοδείες στους χώρους δουλειάς πριν τη συνέλευση και δεν είχαν απογοητεύσει με τη στάση τους σε αρκετές πρόσφατες μάχες αρκετούς εργαζόμενους, θα μπορούσαμε να μιλάμε και για συμμετοχή μεγαλύτερη των 1.000 – 1.200 ατόμων που τελικά έδωσαν το παρόν.
Ας το κρατήσουμε αυτό, γιατί δεν φτάνει να κριτικάρει κανένας εκ του μακρόθεν τις ενέργειες και τις επιλογές τμημάτων της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, αλλά να δουλεύουμε συλλογικά για την υπέρβασή τους και να δίνουμε το παρόν. Αλλιώς στις κρίσιμες στιγμές που ζούμε, με το ΔΝΤ και την τρόικα, αφήνουμε εμείς τα περιθώρια για να μας ξεπουλάνε με την πρώτη ευκαιρία.
Επί του διαδικαστικού της συγκέντρωσης – συνέλευσης, το άνοιγμα έγινε από τους προέδρους των ομοσπονδιών (ΠΟΕΣΥ, ΠΟΣΠΕΡΤ, ΠΟΕΠΤΥΜ, Πανελλήνια Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου) και της ΕΤΗΠΤΑ. Στις εισαγωγικές ομιλίες ανακοινώθηκε η απόφαση του διασωματειακού για κλιμάκωση, αρχικά με δύο συνεχόμενες 48ωρες απεργίες. Από αυτά που ξέρουμε γιατί οι ίδιοι τα έχουν δηλώσει δημόσια, οι ημερομηνίες είναι για 30, 31, Μάρτη και 1, 2 Απρίλη, ενώ σχετική απόφαση έχει λάβει και το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Επίσης απόφαση για απεργία διαρκείας έχει λάβει το ΔΣ της ΕΤΙΤΑ και ανάλογη απόφαση, εξουσιοδότησης του ΔΣ να κινηθεί στα πλαίσια του διασωματειακού, έχει λάβει και η συνέλευση της ΕΤΕΡ.
Επίσης μίλησαν εργαζόμενοι από το ΔΟΛ, τον Σκάι, το ALTER, τις Αττικές Εκδόσεις, το διαδίκτυο, τον Πήγασο, την Καθημερινή, την Εξπρές, την Απογευματινή, κλπ Δεν έλειψαν και οι εντάσεις για αποφάσεις (κυρίως της ΕΣΗΕΑ) που έρχονταν σε αντίθεση με τις διαθέσεις του κόσμου σε αγώνες της τελευταίας περιόδου. Γενικά όσοι μίλησαν από χώρους που το τελευταίο διάστημα βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα, έδωσαν και τον τόνο, στο προς τα πού πρέπει να κινηθούμε το επόμενο διάστημα.
Συνεπώς το άμεσο ζήτημα (από Δευτέρα) για να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις που ούτως ή άλλως μεθοδεύουν εργοδότες και κυβέρνηση, είναι η οργάνωση της μάχης, με διαδικασίες που θα βοηθούν την ένταξη όσο γίνεται και περισσότερων συναδέλφων στη μάχη. Αυτές δεν είναι άλλες από συνελεύσεις μέσα στους εργασιακούς χώρους, όλων των εργαζομένων από όλες τις ειδικότητες, με θέμα τη συγκρότηση απεργιακών επιτροπών, που θα συνδράμουν στην επιτυχία των κεντρικών απεργιακών κατευθύνσεων και θα εξασφαλίσουν τη δυνατότητα εφαρμογής τους (όπως περιφρουρήσεις, συντονισμούς, απεργιακό ταμείο, κλπ).
Βίντεο: Γιάννα Σακελαρίου, εργασιακή επιτροπή ΔΟΛ
