Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009
Γκουίντο Τσιόφφι: ένας χρόνος από τότε που "έφυγε"
Συμπληρώνεται ένας χρόνος από τότε που χάσαμε το σύντροφο και συνάδελφο Γκουίντο Τσιόφφι (στις 15 Μάρτη 2008 ήταν η κηδεία, τον είχαν βρει νεκρό από ανεύρυσμα στο σπίτι του λίγες μέρες πιο πρίν).
Το κενό του δυσαναπλήρωτο και η απουσία του αισθητή. Νοιώθουμε όμως ότι είναι παρόν στους αγώνες, τόσο του κλάδου των εργαζομένων στα ΜΜΕ,όσο και ευρύτερα. Η ανάπτυξη των αγώνων του σήμερα και του αύριο είναι ο μόνος τρόπος για να τιμήσουμε τη μνήμη του. Επισυνάπτουμε την ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ για το θάνατό του ένα χρόνο πριν:
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με βαθιά θλίψη ανακοινώνει την απώλεια του δημοσιογράφου Γκουίντο Τσιόφφι, που πέθανε αιφνιδίως σε ηλικία 55 ετών.
Ο Γκουίντο Τσιόφφι γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Ιταλική Σχολή Αθηνών φοίτησε στη Σχολή Μηχανικών Μηχανολόγων του Πανεπιστημίου Ρώμης και στη συνέχεια στη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών του ιδίου Πανεπιστημίου.
Τον Αύγουστο του 1975 ξεκινάει τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», αρχικά στο ελεύθερο ρεπορτάζ και στη συνέχεια στο εκπαιδευτικό. Από το 1978 εργάστηκε στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ως συντάκτης ύλης και ακολούθως στην ΕΡΤ, στις εφημερίδες «ΒΗΜΑ», «ΕΙΔΗΣΕΙΣ» και «ΕΞΟΥΣΙΑ», το περιοδικό «RIDER», την διαδικτυακή πύλη in.gr, τον Ρ/Σ «ΣΚΑΪ 100,3» και τελευταία εργαζόταν ως μεταφραστής κόμικς.
Ο Τσιόφφι Γκουίντο, παράλληλα με τη δημοσιογραφική του εργασία, ανέπτυξε και έντονη κοινωνική και συνδικαλιστική δράση. Είχε κατ’ επανάληψη εκλεγεί μέλος των Πειθαρχικών Συμβουλίων της ΕΣΗΕΑ, ενώ το 2003 ήταν μέλος της ελληνικής αποστολής για την προσπάθεια αποτροπής του πολέμου στο Ιράκ.
Ως άνθρωπος υπήρξε έντιμος και αγωνιστής. Πίστευε σε αξίες και ιδανικά, που περνάνε κρίση στις μέρες μας, και αγωνίστηκε με κάθε τρόπο για την πραγμάτωσή τους.
Έφυγε αναπάντεχα, αφήνοντας έντονες τις αναμνήσεις σε όσους τον γνώρισαν και τον συναναστράφηκαν.
Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ εκφράζει στους οικείους του τα ειλικρινή του συλλυπητήρια και αποχαιρετά έναν έντιμο και άξιο συνάδελφο.