Χρήσιμα συμπεράσματα από μία "αθλητική" αφίσα

Σημαντική η αποκάλυψη του συναδέλφου Άρη Χατζηστεφάνου για την αφίσα της χιτλερικής Ολυμπιάδας του 1936 στο γραφείο του βιομηχάνου-κατασκευαστή μασκών, καθώς και άλλη μία φωτο με την ίδια αφίσα από τα νιάτα του Βορίδη. Θυμίζω ότι υπήρξε μποϊκοτάζ της χιτλερικής ολυμπιάδας από ένα μαζικό διεθνές κίνημα, που στήριξε τη Λαϊκή Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης, η οποία δεν ολοκληρώθηκε λόγω του ισπανικού εμφύλιου (για την ακρίβεια έγινε μόνο η τελετή έναρξης).

Ας δούμε όμως και άλλη μία διάσταση στην οποία εκτιμώ ότι πρέπει να επικεντρώσουμε.


Η ακροδεξιά όλων των αποχρώσεων έχει σαν ιστορική αναφορά συγκεκριμένες πτυχές-πλευρές-διαστάσεις της χρήσης του αθλητισμού. Πήρε το μάθημά της στο Μεσοπόλεμο και την κατοχή και δεν το άφησε να ξανασυμβεί στη δικτατορία του 1967-1974.

Στην άλλη όχθη θα έλεγα πως τέτοια συγκρότηση δεν υπάρχει, ή καλύτερα παρουσιάζει σημαντικές "υστερήσεις", υποτιμώντας για δεκαετίες το χώρο του αθλητισμού.

Άλλη μία αφορμή λοιπόν για να πάρουμε το πράγμα στα σοβαρά και θυμίζουμε "Σπορ και Κοινωνικές Αντιστάσεις" (εκδόσεις Νότιος Άνεμος, ISBN 9789609511704, συγγραφέας Νάσος Μπράτσος), αλλά και το βιβλίο του 2015 "Αθλητισμός και Κοινωνικά Κινήματα" από τον ίδιο εκδοτικό οίκο και συγγραφέα.