Κάτω Δασόλοφος Φαρσάλων ή όπως ονομάζονταν πιο παλιά, Ορμάν Μαγούλα. Εκεί στο σιδηροδρομικό σταθμό, στις 31 Μαΐου 1944, οι Γερμανοί κατακτητές και «Έλληνες» συνεργάτες τους απαγχόνισαν 40 μέλη του ΕΑΜ που τους πήραν από τη λεγόμενη «Κίτρινη Αποθήκη» του Βόλου, όπου ήταν έγκλειστοι. Οι περισσότεροι ήταν από χωριά του Πηλίου και ανάμεσά τους ήταν και μία έγκυος.
Ο απαγχονισμός των 40 ήταν αντίποινα για την επίθεση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και την ανατίναξη του τρένου της γραμμής Βόλου – Καλαμπάκας, που είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο τεσσάρων Γερμανών στρατιωτών.
Στην περιοχή ο κύριος στόχος της Εθνικής Αντίστασης ήταν η διάσωση της σοδειάς, ώστε να μην πέσει στα χέρια των κατακτητών, ενώ στο τρένο μαζί με τους Γερμανούς υπήρχε ένοπλη δύναμη του ΕΑΣΑΔ (Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσεως) με προορισμό το Βόλο. Οι τελευταίοι ήταν και οι πρωταγωνιστές (υπό την προστασία των Γερμανών) όταν στις 29 Μάη με γερμανικά φορτηγά έφτασαν στην περιοχή, μεταφέροντας και τους ομήρους που έφερναν για εκτέλεση.
Οι 40 ήταν η αναλογία για το θάνατο των τεσσάρων Γερμανών (ένας νεκρός Γερμανός, 10 Έλληνες και αν ο Γερμανός ήταν αξιωματικός, τότε ένας προς 50).
Της μάχης προηγήθηκε προειδοποίηση του ΕΛΑΣ να παραδοθούν οι Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών για να μην πραγματοποιηθεί επίθεση. Όμως οι Γερμανοί απάντησαν με πυρά, με αποτέλεσμα να γενικευτεί η μάχη.
Τόσο πολύ αγανάκτησε ο κόσμος από τον απαγχονισμό των 40 που στις 18 Ιουνίου, πραγματοποιήθηκε συλλαλητήριο με συμμετοχή περίπου 1.000 ατόμων στο Βόλο, και με διεκδικήσεις να σταματήσει η τρομοκρατία, τα πλιατσικολογήματα και να διαλυθεί ο ΕΑΣΑΔ.
Λίγο καιρό μετά, στις 1-2 Σεπτεμβρίου 1944, ο ΕΛΑΣ χτύπησε τον ΕΑΣΑΔ στη βάση τους στο Δεμερλί, προκαλώντας του ένα μεγάλο πλήγμα.
«Την 24ην Μαΐου 1944, κομμουνιστική τρομοκρατική ομάς επετέθη εναντίον αμαξοστοιχίας επί της γραμμής Τρικάλων-Βόλου και εις τον Σταθμόν Ορμάν Μαγούλα, τραυματίσασα και φονεύσασα αριθμόν τινά Γερμανών στρατιωτών. Επειδή ετραυματίσθη και απήχθη αριθμός τις Ελλήνων πολιτών, αποδεικνύεται σαφώς, ότι οι εγκληματίαι ούτοι ευρισκόμενοι εις την υπηρεσίαν της Μόσχας, δεν διστάζουν να προξενήσουν εις ειρηνικάς ελληνικάς οικογενείας βαρύ πένθος. Ο Γερμανικός Στρατός, όμως, δεν είναι διατεθειμένος να ανεχθεί μπολσεβικικάς μεθόδους και εγκλήματα και θεωρεί εαυτόν ηναγκασμένον να εφαρμόσει αυστηρά μέτρα. Εις αντίποινα διά την επίθεσην ταύτην, απηγχονίσθησαν, κατά τον στρατιωτικό νόμον, 40 πρόσωπα, κρατούμενα παρά των Γερμανικών Αρχών και καταγόμενα εκ της περιφέρειας ταύτης, άτινα καθώς απεδείχθη πλήρως ευρίσκοντο εις σχέσεις μετά των τρομοκρατικών ομάδων.
Ο Φέλντ Κομμαντάνς».
