...αναδημοσίευση από το ert.gr...
του Νάσου Μπράτσου
Μπορεί στις μέρες μας η λαχτάρα να βρεθεί κανείς στην παραλία να είναι αναμενόμενη, έστω και κάτω από τους περιοριστικούς όρους λόγω κορονοϊού, αλλά σε όλες τις εποχές, τηρουμένων των αναλογιών, το κολύμπι ήταν πάντα μία δημοφιλής επιλογή. «Στη θάλασσα όλοι», προέτρεπε η εφημερίδα «Αθλητικά Χρονικά» της 8ης Ιουνίου 1932 τους Αθηναίους.
Όπου το θαλάσσιο μπάνιο ισοδυναμούσε με μακρινή εκδρομή στο Φάληρο και σε άλλες παραθαλάσσιες περιοχές.
Βεβαίως τότε δεν υπήρχαν οργανωμένες πλαζ με τα σημερινά δεδομένα ούτε συνεργεία ελέγχων της εποχής, με τη μεζούρα να εξετάζουν την απόσταση στις ομπρέλες. Και ήδη το παγκόσμιο κραχ που είχε προηγηθεί, αλλά και οι ακόμα ανοιχτές πληγές από τους πολέμους και τη Μικρασιατική καταστροφή, παρέμεναν ανοιχτές. Κάθε εποχή με τον «κορονοϊό» της.
Τότε όπως αναφέρει η ίδια εφημερίδα ένα χρόνο μετά στις 22 Ιουνίου 1933 που συνέχιζε να κινείται στην ίδια γραμμή, διαπίστωνε ότι «μελαμψές Αφροδίτες» και μπρούτζινοι Απόλλωνες» κυκλοφορούσαν στις παραλίες.
Ας «δροσιστούμε» με μπάνια του 1932 – 1933 αφού ακόμα και αν τηρηθούν με ευλάβεια τα μέτρα στις παραλίες, στους δρόμους που οδηγούν σε αυτές, μάλλον δεν προβλέπεται να υπάρχει η ίδια χαλαρότητα στην κυκλοφορία.
