Ικαριώτες Πρόσφυγες στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο Α μέρος

https://www.youtube.com/watch?v=C625SYZQJ9U

Τετάρτη 6 Μαΐου 2020

9 Μάη - όχι καραντίνες σε βάρος της ιστορικής μνήμης

Μπορεί ο κορονοϊός και οι καραντίνες να μας πήγαν λίγο πίσω σε διάφορους τομείς, αλλά δεν σημαίνει ότι θα διαγράψουν επιλογές και δράσεις. Ειδικά με αφορμή την 9η Μάη επέτειο λήξης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μία από τις παραμέτρους της ιστορικής μνήμης αυτή των Ελλήνων προσφύγων, αντιμετωπίζεται με προσβλητικό τρόπο.
Θυμίζουμε ότι στάλθηκε εξώδικο προς τη διοίκηση της ΕΡΤ στα τέλη Φλεβάρη, το οποίο δεν απαντήθηκε ποτέ, όπως και πριν από αυτό γραπτές και πρωτοκολλημένες επιστολές φορέων, αλλά και ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Ικαρίας, για την αιφνίδια αναβολή μετάδοσης (χωρίς επαναπρογραμματισμό και αιτιολογία) του Β' μέρους του ντοκιμαντέρ “Ικαριώτες Πρόσφυγες στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο”, που είναι εσωτερική παραγωγή της ΕΡΤ.

Απάντηση και πολύ περισσότερο “θεραπεία” μπορεί να μην υπήρξε, πλάνα φυσικού περιβάλλοντος από το ντοκιμαντέρ (τοπίο της Ικαρίας) χρησιμοποιήθηκε (και καλώς – γίνονται αυτά) στην ΕΡΤ εν μέσω καραντίνας για να ντυθεί συνέντευξη από τη...Σύρο!!!

Σε όλο αυτό το διάστημα μετρήσαμε φίλους (πολλούς) και είδαμε διεθνή ΜΜΕ να χρησιμοποιούν σαν πηγή αναφοράς τη δουλειά μας στη συγκεκριμένη θεματική και αυτό μας έκανε χαρούμενους.

Επανερχόμαστε και δίνουμε στη δημοσιότητα τις μαρτυρίες όσων ανήκουν στους “ψαλιδισμένους”, διότι οι συνεντεύξεις τους είχαν μεταδοθεί σε έντυπη – ιντερνετική μορφή, συνεπώς το περιεχόμενό τους είναι ορατό και δημόσιο. Ποιός ή ποιοί το “φοβούνται” λοιπόν και γιατί;

Δίνουμε δύο ηλεκτρονικές διευθύνσεις για κάθε ανάρτηση, ένα για την πρωτόλεια και ένα για την αναδημοσίευσή της από την Ικαριακή Ραδιοφωνία. Πάνω από τον τίτλο κάθε ανάρτησης αναφέρεται το όνομα του προσώπου που έχει δώσει τη συνέντευξη, εκτός αν αυτό περιέχεται στον τίτλο.
Στη μορφή του ντοκιμαντέρ για λόγους χρόνου ορισμένες από τις μαρτυρίες αυτές έχουν υποστεί μικρές περικοπές για να χωρέσουν στα χρονικά όρια της παραγωγής.

Για όλα αυτά δέχτηκα ένα σχόλιο φίλου που βοήθησε στην έρευνα και το καταγράφω χωρίς να το δέχομαι υποχρεωτικά, αφού μόνο γραπτές απαντήσεις από τη διοίκηση της ΕΡΤ, ή έμπρακτες κινήσεις όπως ο επαναπρογραμματισμός, θεωρώ επίσημες θέσεις. Τα άλλα είναι υποθέσεις, εκτιμήσεις, προσωπικές απόψεις, εικασίες που έχει δικαίωμα να έχει ο καθένας.

Το σχόλιο του φίλου αναφέρεται στη συνέντευξη του Κώστα Βαλσαμή και θεωρεί ότι μία πιθανή αιτία της αιφνίδιας αναβολής μετάδοσης, μπορεί να είναι η λεγόμενη επένδυση στο Ελληνικό (είχε σημαντική εξέλιξη λίγες μέρες πριν γίνει η αιφνίδια αναβολή προβολής), αφού στην συνέντευξη του Κ. Βαλσαμή, κατονομάζεται (χωρίς κάποιο χαρακτηρισμό είναι η αλήθεια) ο πρόγονος των εμπλεκομένων στην επένδυση.

Το καταγράφουμε χωρίς, επαναλαμβάνω, να το αποδεχόμαστε και επισυνάπτουμε και το σχετικό απόσπασμα της συνέντευξης για να βγάλει ο καθένας τα όποια δικά του συμπεράσματα.

Ευαγγελία Καρούτσου – Τσαντίρη: Αναμνήσεις από την περίοδο της προσφυγιάς



Νικόλαος Καρίμαλης: Το προσφυγικό ταξίδι και η κατάταξη στον ελληνικό στρατό στη Μέση Ανατολή



Νίκος Λαρδάς
O αντίκτυπος της ιστορίας των Ελλήνων προσφύγων



Σπύρος Πλακίδας
Τσεσμές: Το Hot Spot των Ελλήνων προσφύγων στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο



Σμαράγδα- Μάγια Πατεράκη και Κώστας Βαλσαμής
Φώτης Σπανός: Ο ήρωας κομάντο του Αιγαίου στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο



K.Bαλσαμής:
"Θυμάμαι που με πήρε ο μπαμπάς και πήγαμε στο καΐκι μας, είχε ένα κανόνι στην πλώρη, και άκου τώρα παιδάκι τότε, τα θυμάμαι σα να είναι αυτή η ώρα, και δύο αντιεροπορικά δεξιά και αριστερά του καΐκιού και θυμάμαι και τη ναυαρχίδα, ένα μεγάλο καΐκι, που στην κόφα απάνω είχε έναν Εγγλέζο που παρακολουθούσε τα πάντα. Φαίνεται να ήταν ακόμα κατοχή δεν είχαν φύγει γιατί παρακολουθούσαν τα πάντα, ήταν ετοιμοπόλεμοι εν πάσει περιπτώσει.

Και γιατί το λέω αυτό. Άκουσα μία φωνή, είχαν έρθει τα καΐκια στον Εύδηλο, και αμέσως με πιάσανε εμένα, δεν είχανε, δεν προλαβαίναν να σαλπάρουν άγκυρες και τέτοια, αμολήσαν τα πάντα και εμένα μέσα σε μία σχεδία λαστιχένια, με ρίξανε μέσα και από εκεί και πέρα δεν θυμάμαι πώς με πήρανε και φύγανε γιατί είδανε στον κάβο στα Νέγια, έναν καπνό, ένα καραβάκι. Και πήγαν δεξιά και αριστερά και το κλείσανε.

Εν πάσει περιπτώσει φέραν αυτό το μοτορσιπάκι μέσα, ήταν του Λάτση, με λάδια. Και τα έφερε ο καπετάν Φώτης εδώ που είναι το τελωνείο το παλιό στου Ρόζου και επιστατούσε ο ίδιος στο να μοιραστούν τα λάδια στον κόσμο, αυτός ήταν ο Φώτης".