Για εισαγωγή να πούμε ότι στο βιβλίο "Αθλητισμός και Κοινωνικά Κινήματα" που βγήκε το 2015 (εκδόσεις Νότιος Άνεμος) αναφέραμε, με στοιχεία από το αρχείο της ομάδας, για τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης ότι ιδρύθηκε το 1927 από τη συγχώνευση σε αυτόν, στελεχών του Εργατικού Αστέρα Αλεξανδρούπολης και του Ερμή που είχαν διαλυθεί.
Μένουμε στην Αλεξανδρούπολη γιατί εντοπίσαμε ενδιαφέροντα στοιχεία, αφού θυμίσουμε ότι επιλογή της ΕΠΟΝ ήταν η παρέμβαση στον αθλητισμό και η δημιουργία ομάδων. Αντίστοιχες επιλογές είχαν πριν τον πόλεμο και οι υποστηρικτές του Μεταξά, με την εμφάνιση ποδοσφαιρικών ομάδων της ΕΟΝ σε διάφορες περιοχές.
Αρχικά σε ιστορική έρευνα του Κωνσταντίνου Κυριακίδη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Φάρος της Αλεξανδρούπολης", γίνεται αναφορά στην αθλητική ιστορία της πόλης. Εκεί αναφέρεται ότι στις ανεξάρτητες ομάδες, υπήρχε με ίδρυση το 1945 και ο Άρης που τον είχε φτιάξει η ΕΠΟΝ.
Σε άλλη έρευνα, του Γιαννακόπουλου Ανέστη , (Καθηγητής Φυσικής Αγωγής και διδάσκων στο ΤΕΦΑΑ Δ.Π.Θ), που είναι μέρος της μεταπτυχιακής του διατριβής και περιλαμβάνει και μέρος της προφορικής συνέντευξης του κ Γιαννακόπουλου με τον αείμνηστο πρόεδρο του Μ.Γ.Σ. Εθνικός Αλεξ/πολης Παρασκευόπουλο Μιχάλη, αναφέρονται σημαντικές πληροφορίες.
Αρχικά ότι επί δικτατορίας Μεταξά δημιουργήθηκε με συγχώνευση Εθνικού-Ερμή η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ, με σημαντικές επιτυχίες, αλλά και τον από το 1939 πρόεδρό της: "Γρ. Παζιώνης Νομάρχης Έβρου, μεγαλοπαράγοντας της δικτατορίας (αρχηγός Ε.Ο.Ν.) Γνωστός Γερμανόφιλος ήταν ο τελευταίος πρωθυπουργός της κατοχής με έδρα την ….. Γερμανία.
Τα 114 κύπελλα της Α.Ε.Α. τα πήραν όλα οι Βούλγαροι στην κατοχή".
Στην ίδια μελέτη αναφέρεται επίσης ότι: "Μετά την απελευθέρωση και κατά την περίοδο της Διοίκησης της περιοχής από το ΕΑΜ, δημιουργείται από την ΕΠΟΝ ποδοσφαιρική ομάδα, ο ΑΡΗΣ Αλεξ/πολης.
Ο ΑΡΗΣ έχει ποδοσφαιριστές, την αφρόκρεμα από αυτούς στην πόλη. Περιστασινός (ΜΑΝΩΛΑΣ) Καραγιώργης (τερματοφύλακας) Πολίτης Σαχαρίδης, Παπαγερασίμου, Καϊλιάν, Χασάπης (ΧΑΣΑΠΑΚΙ) Παπαδόπουλος (ΖΑΦΕΙΡΩ), Μπομποτάς, Κανταρτζής Τεκτονίδης.
ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΕΘΝΙΚΟΥ
Γρήγορα (στις αρχές του εμφυλίου) η ομάδα του ΑΡΗ διαλύεται.
Συγκεκριμένα σε κάποιο φιλικό αγώνα (με ΕΘΝΙΚΟ) και την ώρα της διεξαγωγής του ήλθαν στο γήπεδο όργανα της ασφάλειας για να συλλάβουν ποδ/στές του ΑΡΗ. Πριν τελειώσει ο αγώνας μερικοί από αυτούς άρχισαν να το «σκάνε», (κυρίως απ’ το νότιο μέρος – προς την θάλασσα – που ήταν αμάντρωτο το γήπεδο).
Οι ποδ/στες του ΑΡΗ, σύντομα γράφονται στον ΕΘΝΙΚΟ. Πρόβλημα μεταγραφής δεν υπήρχε γιατί ο, ΑΡΗΣ δεν ήταν Αθλητικό Σωματείο μέλος της Ε.Π.Ο.
Δημιουργείται έτσι, ο ΕΘΝΙΚΟΣ μια πανίσχυρη ποδ/κή ομάδα που έγινε θρυλική στην εποχή της. Όταν έγινε αυτό, πρόεδρος του ΕΘΝΙΚΟΥ ήταν ο Χαράλαμπος Καλπάκας Νομομηχανικός Έβρου τότε.
Ποδοσφαιρικές ομάδες έχουν και το Γυμνάσιο, οι Πρόσκοποι, ο Στρατός και η οργάνωση Χ. Η τελευταία ονομάζει την ομάδα της ΔΟΞΑ χιτών. Έχει χρώματα μαύρο – άσπρο και το έμβλημα της Χ. (νεκροκεφαλή).
Στις ανεπίσημες ομάδες παίζουν και ποδοσφαιριστές με επίσημο δελτίο στον ΕΘΝΙΚΟ. Η συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας έπαιζε ποδ/ρο.
Όταν η οργάνωση Χ. (που έγινε και κόμμα υπό τον Γρίβα) διαλύθηκε, η ομάδα της σαν ΔΟΞΑ Αλεξ/πολης πλέον παραμένει και γίνεται νομικό πρόσωπο αθλητικό σωματείο (1950). Πυρήνας της ομάδος της είναι οι ποδ/στές του ΕΘΝΙΚΟΥ που αποδεσμεύτηκαν από αυτόν, οι: Βαγ. Χατζησταύρου, Τσερεβέγκος, Μηνάς, Βουτσινάς.
Σε μια τριετία ο ΕΘΝΙΚΟΣ καθαρά αθλητικό σωματείο είχε τοπικούς ποδ/κούς αντιπάλους ομάδες με πολιτική προέλευση.
Χωρίς ο ίδιος να φταίει σε τίποτα και χωρίς να έχει σχέση με την πολιτική και τα κόμματα έπαιρνε χαρακτηρισμούς αντίθετους από τις θέσεις που είχαν οι αντίπαλοι του (ποδ/κοί).
Επι ΑΡΕΩΣ θεωρείτο «δεξιός». Επί ΔΟΞΑΣ έγινε ο «αριστερός».
Αυτοί δυστυχώς οι άδικοι χαρακτηρισμοί (και ανόητοι) ταλαιπώρησαν αφάνταστα τις Διοικήσεις του και τις απασχόλησαν σε βάρος της αθλητικής τους αποστολής και του αθλητικού τους έργου. Ο ανόητος φανατισμός έβλαψε την πόλη. Γιατί ο ΕΘΝΙΚΟΣ είναι η ίδια η Αλεξ/πολη".
Αναφορά στη ίδια περιοχή (από εκεί και η φωτο), αλλά από τελείως διαφορετική ιστορική έρευνα, βρίσκουμε στον πρώτο τόμο του βιβλίου "Συναξάρια - Βίοι Λέσβιων Λαϊκών Αγωνιστών" του Παναγιώτη Κουτσκουδή στη σελ.402.
Εκεί στα πλαίσια της παρουσίασης - βιογραφικού του Δημήτρη Στεφούδη (1912-2003), που ευρισκόμενος το 1927 στην περιοχή, είναι μέλος της ομάδας "Δωρικός Αλεξανδρούπολης".
Όταν βγούμε από το κορονομαντρί θα συνεχίσουμε τις εκδηλώσεις παρουσίασης του νέου μας βιβλίου "Σπορ και Κοινωνικές Αντιστάσεις" (εκδόσεις Νότιος Άνεμος).
