Καθαρά και δυνατά έξω από την Ε.Ε.

Mε αφορμή την κινητικότητα της τελευταίας περιόδου τόσο στο θέμα του ΕΔΟΕΑΠ, όσο και στα σωματεία των ΜΜΕ, δηλαδή άμαζες συνελεύσεις της ΕΣΗΕΑ, μικρή συμμετοχή στις απεργιακές διαδηλώσεις και ακόμα περισσότερο στις περιφρουρήσεις, που ήταν διασωματειακές, ουσιαστικά αποχή από τις εκλογικές διαδικασίες  - ούτε 400 ψηφίσαντες για την εφορευτική επιτροπή της ΕΣΗΕΑ, επί συνόλου 5.700 μελών, αλλά και ένα ατελείωτο ανέβα-κατέβα στις σκάλες των υπουργείων, με αυταπάτες ότι ο τριτομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ και οι δανειστές που το Σεπτέμβρη πάνε για νέο γύρο στα εργασιακά, θα αφήσουν να  βρουν γωνίτσα για να κρυφτούν και να μην βραχούν πολϋ από τη μπόρα διάφοροι "περιούσιοι" κλάδοι, όπως τα ΜΜΕ, λέμε να κάνουμε ένα σχόλιο.

Όποιος περιμένει από ηγεσίες προσκείμενες στο ΣΥΡΙΖΑ και τους συνοδοιπόρους τους μέσα στα σωματεία  να δώσουν "λύσεις", πρέπει να ανησυχήσει όχι πιά για τις πολιτικές του επιλογές, αλλά για τη δυνατότητά του να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα.

Καμία λύση "εξαίρεσης" δεν θα πετύχει, όπως δεν πέτυχε και μέχρι σήμερα. Κανένα μνημόνιο δεν άφησε και δεν θα αφήσει τέτοια περιθώρια. Συνεπώς "συνδικαλισμό" της ανάβασης υπουργικών κλιμακοστασίων ας κάνουν όσοι προσπαθούν να γυαλοχαρτίσουν το μνημόνιο3.

Σε απλά ελληνικά, όταν (ποτέ δηλαδή) γίνει άνθρωπος ο Σόιμπλε, τότε θα έχουν (και αν) αποτέλεσμα οι επισκέψεις και το λόμπινγκ σε υπουργικά γραφεία. Θυμίζουμε ότι μόλις σήμερα το ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι θέλει και άλλη ελαστικοποίηση στις εργασιακές σχέσεις.

Ήρθε (ποτέ δεν έφυγε επί της ουσίας) η πολιτική σαν συλλογικό και ανατρεπτικό περιεχόμενο με στόχους καθαρούς και διακυρηγμένους, όπως την έξοδο από την Ε.Ε. και το ευρώ και την ανατροπή των μνημονίων. "Συνδικαλισμός" που δεν έχει στην προμετωπίδα του αυτούς τους στόχους σε αυτή την περίοδο, είναι απλά απάτη.