...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...
Ήδη υπήρχε από το 1924 το Σπόρτινγκ Κλουμπ στην Κωνσταντινούπολη από Έλληνες ομογενείς και το 1936 ίδρυσαν σύλλογο με το ίδιο όνομα στην Αθήνα. Ο βασικός πυρήνας ήταν Κωνσταντινουπολίτες που ήταν μέλη του Σπόρτιγκ Κλαμπ Κωνσταντινούπολης και είχαν μεταναστεύσει στην Αθήνα. Είχαμε δεσμευτεί, καθώς η πρώτη μας αναφορά ήταν έως και το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, να επανέλθουμε με αφετηρία τα μεταπολεμικά χρόνια.
Και όμως το γήπεδο αυτό κάποια στιγμή σταμάτησε να λειτουργεί σαν τέτοιο και έγινε λαχανόκηπος. Ναί στα Πατήσια που τότε δεν είχαν τη σημερινή εικόνα της πυκνοδομημένης περιοχής, αλλά είχαν εικόνα εξοχής και διέθεταν εκτάσεις για αγροτική εκμετάλλευση, έστω μικρής κλίμακας. Όχι δεν ήταν στα χρόνια της κατοχής, όπου τότε το γήπεδο λειτουργούσε κανονικά και γίνονταν αγώνες μπάσκετ με διοργάνωση της Ένωσης Ελλήνων Αθλητών, αλλά μεταπολεμικά, όταν ο Σπόρτιγκ υπέστη έξωση από το χώρο του.
Η είδηση είναι η επανάκτηση του γηπέδου του Σπόρτιγκ. Όπως γράφει η εφημερίδα Αθλητική φωνή στις 22 Μαρτίου 1954: «Ένα ακόμη γήπεδον αθλοπαιδιών παραδίδεται από της προσεχούς Πέμπτης εις την αθλουμένην νεολαίαν των Πατησίων. Ο Σπόρτιγκ ο ιστορικός αυτός σύλλογος της πρωτευούσης, επανέκτησε τη επεμβάσει της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων, το γήπεδόν του και έτσι επραγματοποίησεν ήδη ένα ακόμη μεγάλο βήμα για την ανασυγκρότησίν του».
Τι είχε προηγηθεί
Διαβάζουμε τα εξής: «Ως γνωστόν ο Σπόρτιγκ διέθετε μέχρι και του 1952 ένα ωραιότατον γήπεδον κοντά στο τέρμα της οδού Πατησίων. Το γήπεδον αυτό, ήτο κτήμα του κ. Ναθαναήλ, όστις το είχε διαθέσει εις τον Σπόρτιγκ για ένα ωρισμένο χρονικό διάστημα. Όταν το διάστημα αυτό παρήλθεν, ο κ. Ναθαναήλ επεδίωξε την έξωσι του Σπόρτιγκ από το γυμναστήριον και κατόπιν επανειλημμένων προσπαθειών, κατώρθωσε να τον πετάξη κυριολεκτικά στο δρόμο.
Έτσι το γήπεδον του Σπόρτιγκ, ο χώρος αυτός που συνετέλεσε στην σωματική διαπαιδαγώγησι δεκάδων νέων της περιοχής, μετεβλήθη σε λαχανόκηπον, εφ' όσον αι δύο οικογένειαι που εγκατεστάθησαν εις το γυμναστήριον εθεώρησαν το "τερραίν" του βόλλεϋ ως αρκετά εύφορον για ...μαρούλια και κρόμμυα!!
Έκτοτε ο Σπόρτιγκ ήρχισε να καταβάλη και αυτός προσπάθειες για να επανακτήση το γήπεδόν του και τη επεμβάσει της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων επέτυχε επιτέλους να το επαναποκτήση.
Ήδη η μία εκ των δύο οικογενειών που εγκαταστάθησαν εις το εν λόγω γήπεδον, απεχώρησεν, εντός δε της ημέρας, αναμένεται να εγκαταλείψη το γυμναστήριον και η άλλη οικογένεια.
Έτσι την Πέμπτην θα τελεσθή και η επίσημος παράδοσις του γηπέδου εις τους αθλητάς του ομίλου, ενώ συγχρόνως θα τελεσθή και αγιασμός. Σήμερον εξ άλλου, ίσως πραγματοποιήσουν και την πρώτη προπόνησίν των εις αυτό.
Η υπό του Α.Ο. Σπόρτιγκ επανάκτησις του γηπέδου του, εχαιρετίσθη με ενθουσιασμόν από τους φίλους του μπάσκετ μπωλ».
Επίσης η εφημερίδα επισημαίνει ότι το γεγονός αυτό θα βοηθήσει την ομάδα να ανακάμψει, καθώς το διάστημα που είχε στεγαστικό πρόβλημα οι επιδόσεις της γνώρισαν πτωτική πορεία.
Το σημαντικό όμως είναι ότι επανήλθε η αθλητική δραστηριότητα στα Πατήσια και τα τμήματα αθλοπαιδιών του Σπόρτιγκ επανεκκίνησαν και προσέφεραν στη νεολαία της περιοχής, αλλά και ευρύτερα της χώρας, ο σύλλογος αποτέλεσε πρότυπο, αλλά και το γήπεδο έτσι όπως εξελίχθηκε μετέπειτα, για πολλά χρόνια, μαζί με τον «Τάφο του Ινδού» στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, ήταν τα μόνα κλειστά γήπεδα αθλοπαιδιών.
Να τονίσουμε ότι ο ιδιοκτήτης του χώρου που αρχικά συμφώνησε στην παραχώρηση του χώρου στο σύλλογο και μετά τον έδιωξε, βάζοντας μέσα τους «καλλιεργητές», ήταν ο βιομήχανος (είχε κλωστοϋφαντουργίες στα Πατήσια και στη Ν, Φιλαδέλφεια και δύο αναπηνιστήρια στην Έδεσσα και στα Μουδανιά.) Δ. Ναθαναήλ.
Επίσης η «ψυχή» του Σπόρτιγκ, ο Βλαδίμηρος Βάλλας, μαζί με άλλα στελέχη, ταξίδεψαν τα χρόνια 1948-1952 στην Κωνσταντινούπολη και εξασφάλισαν δωρεές από τους ομογενείς Έλληνες που κατοικούσαν εκεί και από τον «προγονικό» τους σύλλογο Πέρα Κλουμπ, για να μπορέσουν να αγοράσουν το χώρο.
Κλειστό γήπεδο έγινε το 1968, επίσης ήταν το πρώτο στην Ελλάδα που στρώθηκε με παρκέ και φιλοξένησε αγώνες εθνικών ομάδων μπάσκετ και βόλλεϋ, αλλά και πολλές άλλες διοργανώσεις.
Φανταστείτε να μην είχε εξελιχθεί έτσι η ιστορία και στο χώρο να έμενε η φύτευση «μαρουλιών και κρομμύων», μέχρι να δοθεί αντιπαροχή και να σηκωθεί κάποια πολυκατοικία.
Έρευνα: Νάσος Μπράτσος
Σχετικά θέματα - Πατήσια και αθλητισμός
Αριστείδης Καμάρας: Οι αναμνήσεις μου από το γήπεδο «Ρεκόρ»
To γήπεδο της πλατείας «Πολεμιστών εργατών 1912-1913» που έγραψε ιστορία στα Πατήσια και πέρασε στο παρελθόν
Ένας «Κέρβερος» στα Πατήσια του 1924 – Μία παρέα γράφει αθλητική ιστορία
Πρόοδος Πατησίων: Μία παρέα το 1939 γράφει αθλητική ιστορία
«Ένωσις Αλυσίδας»: Οι αθλητικοί «γείτονες» των Μικρασιατών προσφύγων
Γ.Σ.Πατησίων: Αθλητική διέξοδος και κοινωνικό έργο στην πυκνοκατοικημένη περιοχή
