Η δημιουργική διαδρομή του Τενεάτη Αθικίων από το 1930 έως σήμερα (Β’ μέρος)

 ...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

«Επιστρέφουμε» σε αυτό το δεύτερο μέρος του αφιερώματός μας στην ιστορία του Τενεάτη Αθικίων, ενός αθλητικού συλλόγου που ιδρύθηκε το 1930, ενώ λίγα χρόνια πριν είχε ιδρυθεί θεατρική ομάδα με το ίδιο όνομα, που όταν ολοκλήρωσε τον δημιουργικό κύκλο της κάτω από δύσκολες συνθήκες, «κληρονόμησε» το όνομα στην αθλητική δραστηριότητα.

Στο πρώτο μέρος είδαμε το μεράκι και την αγάπη για τον αθλητισμό να ξεπερνούν τις δύσκολες συνθήκες εκείνων των χρόνων ειδικά σε μία αγροτική περιοχή και όχι σε αστικό κέντρο όπου τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Τα χρόνια μέχρι το Β' Παγκόσμιο πόλεμο η ομάδα λειτουργούσε ως ανεπίσημη δεν ήταν δηλαδή ενταγμένη σε επίσημες διοργανώσεις και έδινε φιλικές συναντήσεις με τους αντιπάλους της. Κατέγραψε μικρή δραστηριότητα το 1943 μέσα στην κατοχή με κάποια φιλικά παιχνίδια με ομάδες γειτονικών χωριών, ενώ στα αξιοσημείωτα ήταν ότι υποχωρώντας οι συμμαχικές δυνάμεις, και στρατοπεδεύοντας για λίγες μέρες στην περιοχή, στρατιώτης της δύναμης ANZAC (Αυστραλοί – Νεοζηλανδοί) δώρισε στο σύλλογο μια μπάλα ποδοσφαίρου που για χρόνια αποτέλεσε χρήσιμο «εργαλείο» στην πορεία του. Συνεχίζουμε λοιπόν με τη μεταπολεμική περίοδο.

Ο εμφύλιος και οι επιπτώσεις του

Η Ελλάδα μπαίνει στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου και οι παίκτες του Τενεάτη έχουν τις προτιμήσεις τους και στα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα, με αποτέλεσμα η ομάδα να γνωρίσει εσωτερικούς κλυδωνισμούς και κάποια στιγμή σημειώνεται κλοπή του καταστατικού, άγνωστο από ποιους και γιατί, που δεν βρέθηκε ποτέ.

Χωρίς καταστατικό ο Τενεάτης δεν μπορεί να εγγραφεί στην ΕΠΣ Αργολιδοκορινθίας (ίδρυση 1946) και μένει εκτός επισήμων διοργανώσεων «επιβιώνοντας» μόνο με φιλικούς αγώνες και περνώντας περίοδο παρακμής για χρόνια.

Απόλλων Αθικίων 1961

Το πρόβλημα της έλλειψης καταστατικού λόγω της κλοπής του, λύνεται καθώς ιδρύθηκε ο «Μορφωτικός Σύλλογος Αγροτοπαίδων Αθικίων» το 1953-54 που στο καταστατικό προβλέπεται και αθλητική δραστηριότητα, έτσι ο Τενεάτης παίζει με το όνομα του Αγροτικού Συλλόγου, έως το 1958, που έχουμε τη δημιουργία του «Απόλλωνα Αθικίων» που μέχρι το 1972 που έγινε τροποποίηση στην ονομασία, είναι στην ουσία ο Τενεάτης με άλλο όνομα. Η ομάδα μπαίνει το 1962 στο τοπικό πρωτάθλημα, ενώ έχει διαμορφώσει και γήπεδο κανονικό.

Οι συμβολικές φανέλες

Τα νούμερα 2 και 12 στις φανέλες είναι τα εμβληματικά στην ιστορία του συλλόγου, καθώς το 2 το φορούσε ο Σωτήρης Μαρινός του Χρήστου που έφυγε από τη ζωή την άνοιξη του 2006.Το 12 είναι ο δωδέκατος παίκτης της ομάδας, ο κόσμος της και προσωποποιήθηκε στον Περαχωρίτη Γεώργιο του Ιωάννη που τιμήθηκε για το ήθος του και από το σύλλογο και από την ΕΠΣ Κορινθίας και διάδοχός του είναι ο Κόλλιας Μιχάλης του Βασιλείου.

Γενικά η ειρηνική συνύπαρξη των φιλάθλων (γηπεδούχων και φιλοξενουμένων) στο γήπεδο του Τενεάτη, αποτελεί κόσμημα στην ηθική που πρεσβεύει η ομάδα.

Ο θεσμός

Κάθε πρωί Μεγάλης Παρασκευής, στο δημοτικό γήπεδο Αθικίων διεξάγεται αγώνας μεταξύ παλαιμάχων και νέων της ομάδας, θεσμός που τον συναντάμε σε πολλά γήπεδα της χώρας την ίδια ημέρα. Σε όλη αυτή την διαδρομή ο Τενεάτης απέκτησε πολλούς φίλους που τον στηρίζουν ηθικά και οικονομικά. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στον Θανάση Οικονόμου, τον «Αυστραλό» που έχοντας μεταναστεύσει στην Αυστραλία από τη δεκαετία του '50, ενισχύει σε σταθερή βάση το χωριό του και τον αθλητικό σύλλογο.

Το σήμερα

Στη σημερινή εποχή ο Τενεάτης αγωνίζεται στην Α' ΕΠΣ Κορινθίας στην οποία την προηγούμενη περίοδο 2021-2022 αναδείχθηκε πρωταθλητής, ενώ εκτός της ανδρικής ομάδας διατηρεί τέσσερα τμήματα στις ακαδημίες του Κ16, Κ12, και δύο τμήματα Κ8 με σύνολο 65 παιδιών, σε αναλογία πληθυσμού τη μεγαλύτερη στην Κορινθία.

Ο Τενεάτης θήτευσε στις τοπικές κατηγορίες της Κορινθίας αλλά και στο Εθνικό Ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, που ειδικά για συλλόγους ερασιτεχνικούς, αποτελούσε λόγο μεγάλης οικονομικής αιμορραγίας και πολλά αθλητικά σωματεία πλήρωναν για χρόνια τις επιπτώσεις αυτής της περιπέτειας.

Αμέτρητα είναι τα παραδείγματα αθλητών, διοικητικών στελεχών και απλών φίλων της ομάδας που η αγάπη τους για την ομάδα και τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, τους οδήγησε σε θυσίες οικονομικές αλλά και υπερνίκηση ταλαιπωριών και τραυματισμών για να προσφέρουν σε αυτό που αγαπούσαν.

Με γερές ρίζες και σύνδεση με την κοινωνία ο Τενεάτης πρωτοστατεί και σε κοινωνικές πρωτοβουλίες αναδεικνύοντας έτσι άλλη μία διάσταση του αθλητισμού. Το 2019 η ακαδημία του σε συνεργασία με το Σύλλογο ΑμεΑ Κορινθίας και τη δράση «καπάκι – καρότσι», εξασφάλισε ένα αναπηρικό αμαξίδιο που δώρισε στο αγροτικό ιατρείο Αθικίων. Μάλιστα οι αντιλήψεις και οι κατευθύνσεις κοινωνικής προσφοράς ρίζωσαν τόσο πολύ, που παρατηρήθηκε το φαινόμενο σε παιδικά πάρτι αλλά και στα πλαίσια της οικογενειακής ζωής, τα ίδια τα παιδιά με πρωτοβουλία τους να ζητάνε και από τους μεγαλύτερους τα πλαστικά καπάκια από αναψυκτικά.

Σε συνεργασία με άλλους συλλόγους των Αθικίων, πήρε μέρος σε πρωτοβουλίες για την ανάδειξη της αρχαιολογικής σημασίας της περιοχής, αλλά και την ανάγκη αντιπλημμυρικών έργων, ειδικά μετά τις μεγάλες πυρκαγιές του 2020.Δώρισε πολλές φορές τετράδια στους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Αθικίων.

Εξασφάλισε απινιδωτή και τον τοποθέτησε στο Πνευματικό Κέντρο Αθικίων, ενώ στο παρελθόν αθλητές του είχαν αντιμετωπίσει δύσκολες στιγμές από περιστατικά μέσα στο γήπεδο.

Παράλληλα επέδειξε αθλητικό ήθος καθώς ενώ μπορούσε να πάρει παιχνίδι στα χαρτιά όταν φιλοξενούσε τους Αγίους Θεοδώρους στις 16/9/2006 (αντικανονική συμμετοχή δύο παικτών των αντιπάλων) δεν το έπραξε και έδωσε τη μάχη μέσα στο γήπεδο (τελικό αποτέλεσμα 2-2) περνώντας το μήνυμα ότι οι αγώνες πρέπει να κερδίζονται στο γήπεδο με την προσπάθεια των ομάδων και τον ιδρώτα του.

Επιμέλεια αφιερώματος: Νάσος Μπράτσος

Υ.Γ. Ευχαριστούμε τη διοίκηση του Τενεάτη Αθικίων για τη συνεργασία και ειδικά τον Κωνσταντίνο Σαραμάντη για το βιβλίο του «Ο Τενεάτης Αθικίων και το Κορνθιακό ποδόσφαιρο», από όπου αντλήθηκαν στοιχεία για το αφιέρωμα.

Σχετικό θέμα: Η δημιουργική διαδρομή του Τενεάτη Αθικίων από το 1930 έως σήμερα (Α’ μέρος)