...αναδημοσίευση από το ert.gr...
Μια σχετικά άγνωστη πτυχή της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα, που αλλάζει τα στερεότυπα, παρουσιάζεται στην Μαρτυρική Πόλη Διστόμου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την 72η επέτειο της Σφαγής των 228 Διστομιτών από τα Γερμανικά στρατεύματα, στις 10 Ιουνίου 1944.
Όσο και αν ακούγεται ρομαντικό ή εξωραϊσμένο η έρευνα των ιστορικών δείχνει ότι υπήρξαν Γερμανοί στρατιώτες, αντιφασίστες, που πολέμησαν τον ναζισμό είτε με σαμποτάζ είτε με αυτομόληση στους αντάρτες:
Για αυτούς τους Γερμανούς στρατιώτες, που προέρχονταν κυρίως από τα Τάγματα Ανεπιθύμητων του ναζιστικού καθεστώτος που στάλθηκαν στην Ελλάδα, θα μιλήσουν στο Δίστομο, την Τρίτη, 7 Ιουνίου 2016, (7:30 μ.μ.) οι: Καθ. Δρ. Friedhelm Boll, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του πανεπιστημίου του Κάσελ, Ίδρυμα «Κατά της Λήθης – Υπέρ της Δημοκρατίας» («Gegen Vergessen – Für Demokratie e.V.») και ο Δρ. Ιάσονας Χανδρινός, διδάκτωρ νεώτερης Ιστορίας Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το θέμα της ομιλίας είναι «ΟΙ «ΑΛΛΟΙ» ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΗΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ. ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΩΝ ΤΗΣ ΒΕΡΜΑΧΤ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, 1943- 1944″ και των ειδικών επιστημόνων θα προηγηθεί χαιρετισμός από την κ. Νικόλ Κατσιούλη, διευθύντρια του Ιδρύματος Friedrich Ebert Αθηνών.
Ο εκ των ομιλητών Δρ Ιάσονας Χανδρινός, μας "εισάγει" στο πολύ ενδιαφέρον θέμα: «Από το 1941 έως το 1944, η Ελλάδα αποτέλεσε ευρύτερο πεδίο ιδεολογικών και στρατηγικών πειραματισμών της ναζιστικής πολιτικής. Σε αυτούς τους πειραματισμούς ανήκουν μεταξύ άλλων, η ληστρικού τύπου λεηλασία πλουτοπαραγωγικών πηγών και προϊόντων και η πρωτοφανής έκταση των αντιποίνων με τα οποία οι κατακτητές προσπάθησαν να καταπνίξουν την αντιστασιακή διάθεση του πληθυσμού.
Στη χώρα στάθμευαν εκατοντάδες μονάδες, τμήματα και υπηρεσίες, σε αριθμούς δυσανάλογους με το μέγεθός της. Οι περισσότερες από αυτές τις μονάδες δεν φρουρούσαν απλώς το συγκοινωνιακό δίκτυο και τα σημεία στρατηγικού ενδιαφέροντος, αλλά καλούνταν να διατηρούν την «τάξη» και την «ασφάλεια» με τα σκληρότερα δυνατά μέσα.
Την κτηνώδη ναζιστική πολιτική των αντιποίνων που εκφράστηκε με πρωτοφανείς σφαγές κατά του άμαχου πληθυσμού εφάρμοσε ένα ετερόκλητο σύνολο μονάδων, επίλεκτες μεραρχίες ορεινού πολέμου της Βέρμαχτ, Γρεναδιέροι των Ες-Ες, αστυνομικά τάγματα, ακόμα και εθελοντές από την Βόρειο Αφρική, αλλά και πολλά τάγματα ανεπιθύμητων του γερμανικού στρατού».
Και συνεχίζει ο κ Χανδρινός:
«Αυτά τα τάγματα –τα λεγόμενα Φρουριακά Τάγματα 999– αποτελούνταν από διωχθέντες του ναζιστικού καθεστώτος, ποινικούς κατάδικους και πολιτικούς κρατουμένους, που είχαν επιστρατευθεί βίαια για να σταλούν στα διάφορα μέτωπα ως εφεδρείες. Ήταν με απόσταση η πιο ασυνήθιστη κατηγορία Γερμανών που πέρασε από τη χώρα μας.
Εκατοντάδες από αυτούς τους στρατιώτες, πρώην κομμουνιστές, σοσιαλιστές, συνδικαλιστές ή απλώς αντιπολεμικά σκεπτόμενοι άνθρωποι, αναζήτησαν στην Ελλάδα μια ευκαιρία να πολεμήσουν τον ναζισμό. Έτσι, ήρθαν σε επαφή με τον ντόπιο πληθυσμό και τις αντιστασιακές οργανώσεις, έφτιαξαν συνωμοτικά δίκτυα και προσπάθησαν να σαμποτάρουν τον ίδιο τον στρατό όπου υπηρετούσαν, ενώ μεγάλος αριθμός τελικά αυτομόλησε στους αντάρτες και πολέμησε μαζί τους για τον κοινό αντιφασιστικό σκοπό.
Δεκάδες έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να αγωνιστούν στο πλευρό ενός μικρού και υπερήφανου λαού, όπως κάποιοι από αυτούς έγραψαν μετά τον Πόλεμο. Η ιστορία αυτών των «άλλων» Γερμανών είναι μια συναρπαστική όσο και άγνωστη υπόμνηση της κατοχικής ιστορίας και ταυτόχρονα ένα ξεχωριστό παράδειγμα αγωνιστικότητας, αρετής και αφοσίωσης σε ιδανικά που ξεπερνούν εθνικά και γλωσσικά σύνορα».
Στο πρώτο μέρος της εκδήλωσης περιλαμβάνει μια δράση – μήνυμα ελπίδας από του μαθητές του Γενικού Λυκείου Διστόμου και της Γερμανικής Σχολής Αθηνών στα πλαίσια του προγράμματος συνεργασίας των δύο σχολείων με θεμα «ΤΟΠΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ – ΜΑΡΤΥΡΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ – ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ». Συντονίστρια η Βασιλική Καρανάσου, καθηγήτρια φιλόλογος του Λυκείου Διστόμου.
Πρόκειται για την πρώτη εκδήλωση που διοργανώνει η νεοδιορισμένη Διοικούσα Επιτροπή Μουσείου Θυμάτων Ναζισμού Διστόμου, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προγράμματος παράλληλων εκδηλώσεων που ετοιμάζει με στόχο την διατήρηση της Μνήμης και τον αγώνα για Δικαίωση.
Η εκδήλωση, που θα πραγματοποιηθεί στα ελληνικά και γερμανικά με ταυτόχρονη διερμηνεία. πραγματοποιείται με την ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Friedrich Ebert.Συμμετέχουν δε, εκτός από το προαναφερθέν Ίδρυμα, το Γενικό Λύκειο Διστόμου , η Γερμανική Σχολή Αθηνών και το Ίδρυμα «Κατά της Λήθης – Υπέρ της Δημοκρατίας».
Φωτο: Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας
Σχετική είδηση: 72 χρόνια από τη ναζιστική θηριωδία στο Δίστομο – Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης
Μια σχετικά άγνωστη πτυχή της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα, που αλλάζει τα στερεότυπα, παρουσιάζεται στην Μαρτυρική Πόλη Διστόμου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την 72η επέτειο της Σφαγής των 228 Διστομιτών από τα Γερμανικά στρατεύματα, στις 10 Ιουνίου 1944.
Όσο και αν ακούγεται ρομαντικό ή εξωραϊσμένο η έρευνα των ιστορικών δείχνει ότι υπήρξαν Γερμανοί στρατιώτες, αντιφασίστες, που πολέμησαν τον ναζισμό είτε με σαμποτάζ είτε με αυτομόληση στους αντάρτες:
Για αυτούς τους Γερμανούς στρατιώτες, που προέρχονταν κυρίως από τα Τάγματα Ανεπιθύμητων του ναζιστικού καθεστώτος που στάλθηκαν στην Ελλάδα, θα μιλήσουν στο Δίστομο, την Τρίτη, 7 Ιουνίου 2016, (7:30 μ.μ.) οι: Καθ. Δρ. Friedhelm Boll, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του πανεπιστημίου του Κάσελ, Ίδρυμα «Κατά της Λήθης – Υπέρ της Δημοκρατίας» («Gegen Vergessen – Für Demokratie e.V.») και ο Δρ. Ιάσονας Χανδρινός, διδάκτωρ νεώτερης Ιστορίας Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το θέμα της ομιλίας είναι «ΟΙ «ΑΛΛΟΙ» ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΗΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ. ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΩΝ ΤΗΣ ΒΕΡΜΑΧΤ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, 1943- 1944″ και των ειδικών επιστημόνων θα προηγηθεί χαιρετισμός από την κ. Νικόλ Κατσιούλη, διευθύντρια του Ιδρύματος Friedrich Ebert Αθηνών.
Ο εκ των ομιλητών Δρ Ιάσονας Χανδρινός, μας "εισάγει" στο πολύ ενδιαφέρον θέμα: «Από το 1941 έως το 1944, η Ελλάδα αποτέλεσε ευρύτερο πεδίο ιδεολογικών και στρατηγικών πειραματισμών της ναζιστικής πολιτικής. Σε αυτούς τους πειραματισμούς ανήκουν μεταξύ άλλων, η ληστρικού τύπου λεηλασία πλουτοπαραγωγικών πηγών και προϊόντων και η πρωτοφανής έκταση των αντιποίνων με τα οποία οι κατακτητές προσπάθησαν να καταπνίξουν την αντιστασιακή διάθεση του πληθυσμού.
Στη χώρα στάθμευαν εκατοντάδες μονάδες, τμήματα και υπηρεσίες, σε αριθμούς δυσανάλογους με το μέγεθός της. Οι περισσότερες από αυτές τις μονάδες δεν φρουρούσαν απλώς το συγκοινωνιακό δίκτυο και τα σημεία στρατηγικού ενδιαφέροντος, αλλά καλούνταν να διατηρούν την «τάξη» και την «ασφάλεια» με τα σκληρότερα δυνατά μέσα.
Την κτηνώδη ναζιστική πολιτική των αντιποίνων που εκφράστηκε με πρωτοφανείς σφαγές κατά του άμαχου πληθυσμού εφάρμοσε ένα ετερόκλητο σύνολο μονάδων, επίλεκτες μεραρχίες ορεινού πολέμου της Βέρμαχτ, Γρεναδιέροι των Ες-Ες, αστυνομικά τάγματα, ακόμα και εθελοντές από την Βόρειο Αφρική, αλλά και πολλά τάγματα ανεπιθύμητων του γερμανικού στρατού».
Και συνεχίζει ο κ Χανδρινός:
«Αυτά τα τάγματα –τα λεγόμενα Φρουριακά Τάγματα 999– αποτελούνταν από διωχθέντες του ναζιστικού καθεστώτος, ποινικούς κατάδικους και πολιτικούς κρατουμένους, που είχαν επιστρατευθεί βίαια για να σταλούν στα διάφορα μέτωπα ως εφεδρείες. Ήταν με απόσταση η πιο ασυνήθιστη κατηγορία Γερμανών που πέρασε από τη χώρα μας.
Εκατοντάδες από αυτούς τους στρατιώτες, πρώην κομμουνιστές, σοσιαλιστές, συνδικαλιστές ή απλώς αντιπολεμικά σκεπτόμενοι άνθρωποι, αναζήτησαν στην Ελλάδα μια ευκαιρία να πολεμήσουν τον ναζισμό. Έτσι, ήρθαν σε επαφή με τον ντόπιο πληθυσμό και τις αντιστασιακές οργανώσεις, έφτιαξαν συνωμοτικά δίκτυα και προσπάθησαν να σαμποτάρουν τον ίδιο τον στρατό όπου υπηρετούσαν, ενώ μεγάλος αριθμός τελικά αυτομόλησε στους αντάρτες και πολέμησε μαζί τους για τον κοινό αντιφασιστικό σκοπό.
Δεκάδες έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να αγωνιστούν στο πλευρό ενός μικρού και υπερήφανου λαού, όπως κάποιοι από αυτούς έγραψαν μετά τον Πόλεμο. Η ιστορία αυτών των «άλλων» Γερμανών είναι μια συναρπαστική όσο και άγνωστη υπόμνηση της κατοχικής ιστορίας και ταυτόχρονα ένα ξεχωριστό παράδειγμα αγωνιστικότητας, αρετής και αφοσίωσης σε ιδανικά που ξεπερνούν εθνικά και γλωσσικά σύνορα».
Στο πρώτο μέρος της εκδήλωσης περιλαμβάνει μια δράση – μήνυμα ελπίδας από του μαθητές του Γενικού Λυκείου Διστόμου και της Γερμανικής Σχολής Αθηνών στα πλαίσια του προγράμματος συνεργασίας των δύο σχολείων με θεμα «ΤΟΠΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ – ΜΑΡΤΥΡΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ – ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ». Συντονίστρια η Βασιλική Καρανάσου, καθηγήτρια φιλόλογος του Λυκείου Διστόμου.
Πρόκειται για την πρώτη εκδήλωση που διοργανώνει η νεοδιορισμένη Διοικούσα Επιτροπή Μουσείου Θυμάτων Ναζισμού Διστόμου, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προγράμματος παράλληλων εκδηλώσεων που ετοιμάζει με στόχο την διατήρηση της Μνήμης και τον αγώνα για Δικαίωση.
Η εκδήλωση, που θα πραγματοποιηθεί στα ελληνικά και γερμανικά με ταυτόχρονη διερμηνεία. πραγματοποιείται με την ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Friedrich Ebert.Συμμετέχουν δε, εκτός από το προαναφερθέν Ίδρυμα, το Γενικό Λύκειο Διστόμου , η Γερμανική Σχολή Αθηνών και το Ίδρυμα «Κατά της Λήθης – Υπέρ της Δημοκρατίας».
Φωτο: Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας
Σχετική είδηση: 72 χρόνια από τη ναζιστική θηριωδία στο Δίστομο – Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης