Δεύτερο μέρος του φωτορεπορτάζ από την Ικαρία, αλλά και κάποιες σκέψεις από αυτά που είδαμε και μάθαμε. Σε σχέση με το 2024, την ίδια περίοδο, σαφώς λιγότερος ο κόσμος που κάνει διακοπές στο νησί, αλλά και που κυκλοφορεί, καθώς ειδικά στην εστίαση η εικόνα είναι αποκαρδιωτική. Ακόμα και αν στο πρώτο 15θήμερο του Αυγούστου αλλάξουν τα αριθμητικά δεδομένα, κάτι που συνήθως συμβαίνει, η σεζόν για τους επαγγελματίες δεν σώζεται.
Ας κάνουμε έναν οικονομικό υπολογισμό για μία τετραμελή οικογένεια που επιλέγει να έρθει για διακοπές, τι θα πρέπει να πληρώσει.
Διαμονή για μία εβδομάδα (έξι διανυκτερεύσεις και υπολογίζω τιμή συναδέλφου που πλήρωσε δίκλινο, 60 ευρώ) και κάνω την αυθαίρετη υπόθεση ότι με την ίδια τιμή θα έκλεινε η τετραμελής οικογένεια γιατί ο δωματιάς είναι καλός άνθρωπος ή δεν ήθελε να του μείνει το δωμάτιο. Άλλα 360 ευρώ που με τα βαρκαριάτικα φτάνουμε τα 1.160 ΜΙΝΙΜΟΥΜ. Ξαναλέω μόνο αν η αφετηρία είναι το λεκανοπέδιο της Αττικής.
Φαγητό για τέσσερις με ένα μεγάλο γεύμα εστιατορίου τη μέρα και με λιτές και προσεγμένες επιλογές, μίνιμουμ 50 ευρώ και λίγα λέω, άρα για έξι μέρες άλλα 300 ευρώ και για πρωινό ή έξοδα παραλίας (καφέδες, παγωτά, αναψυκτικά για τα παιδιά) μίνιμουμ 20 ευρώ τη μέρα, οπότε άλλα 120 ευρώ και για βραδυνό πρόχειρο φαγητό στο δωμάτιο με σουβλάκια ή με υλικά από σούπερ μάρκετ (που λόγω ακτοπλοϊκής μεταφοράς υλικών είναι πιο ακριβό από την Αθήνα), μίνιμουμ άλλα 20 ευρώ τη μέρα, οπότε άλλα 120 προσθέτουμε στον προϋπολογισμό που φτάνει τα 1.580.
Αν οι γονείς πιούν μία μέρα από ένα ποτό σε κάποιο μπαρ είναι συν 20 ευρώ (μέσος όρος 10 το ποτό) και τα παιδιά αναψυκτικό, συν άλλα 10. Αν αγοράσουν και κάποιο ευτελές σουβενίρ άλλα 10 έως 20 ευρώ. Αν προσθέσουν λίγη βενζίνη για να γυρίσουν και να δουν το νησί, ας υπολογίσουμε άλλα 50 ευρώ. Συνεπώς με απίστευτη λιτότητα τα έξοδα φτάνουν κοντά τα 1.600 - 1.650 και όταν θα γυρίσουν από τις σύντομες διακοπές που όλα θα τα υπολογίζουν με το κομπιουτεράκι του κινητού, θα τους περιμένει η ΔΕΗ που πλέον έχει μηνιαίους λογαριασμούς και οι λοιποί λογαριασμοί, αλλά και το σούπερ μάρκετ.
Οπότε πολλοί επιλέγουν να γλιτώσουν τα ακτοπλοϊκά κόστη και να κάνουν διακοπές σε ξενοδοχεία, δωμάτια, κάμπινγκ, σε περιοχές που δεν απαιτείται μετάβαση με πλοίο.
Φυσικά δεν ξεχνάμε τις στατιστικές για το ότι οι Έλληνες δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να κάνουν (σε σχέση με άλλους Ευρωπαίους) τις μέρες διακοπών που έκαναν παλιά, λόγω οικονομικής αδυναμίας.
Για τον τουρισμό κρουαζιέρας και πόσο μεγάλη απάτη είναι (και τι αντιδράσεις προκαλεί ο υπερτουρισμός του είδους σε τοπικές κοινωνίες που αντιδρούν) θα τα πούμε άλλη φορά, αφού φορώντας τα λεγόμενα «βραχιολάκια» τρωγοπίνουν μέσα στο καράβι και όταν βγαίνουν έξω άντε να αγοράσουν κανένα τσολιαδάκι ή κανένα μαγνητάκι ψυγείου. Αναφέρομαι στους κανονικούς τουρίστες, όχι στους «άλλους» από το Ισραήλ που μαγάρισαν τις θάλασσές μας. Κατά τα άλλα κάποιες ψυχές ετοιμάζουν «πανηγυρικούς» λόγους για τη ΔΕΘ και την πορεία της ελληνικής οικονομίας (γι' αυτούς, όχι για τον εργαζόμενο κόσμο και τους συνταξιούχους).
