Πλησιάζουν οι εκλογές στην ΕΣΗΕΑ και το αλισβερίσι των παρατάξεων που «εφάπτονται» με τα κόμματα της νυν και της πρώην κυβερνητικής εξουσίας, δίνει και παίρνει. Ευχαριστούμε αλλά δεν θα πάρουμε, ψηφίζουμε όχι σαν συντεχνία, αλλά σαν εργαζόμενοι, αλληλέγγυοι με όσους έξω από τα ΜΜΕ αγωνίζονται και συκοφαντούνται από αυτά.
αναδημοσίευση από το fb του συνδυασμού
Γράφει ο Νάσος Μπράτσος
ΣΣΕ για όλο τον κλάδο σε δημόσια και ιδιωτικά ΜΜΕΣταθερές εργασιακές σχέσεις και ουσιαστικές αυξήσεις για να αντιμετωπιστεί το κόστος της ζωήςΠλουραλισμός στην ενημέρωση – πολυφωνίαΕνίσχυση της παραγωγής πρωτογενούς δημοσιογραφικού υλικού από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και όχι αντιδεοντολογικές αντιγραφές και κλεψίματα ύλης που υποβαθμίζουν τη δημοσιογραφία σε ηλεκτρονικό καρμπόν και στρατό κλεφτοκοτάδων.Στήριξη και ανάδειξη των ειρηνευτικών και αντιπολεμικών πρωτοβουλιών – Καμία συμμετοχή της χώρας μας με οποιοδήποτε τρόπο σε πολέμουςΑλληλεγγύη στους κλάδους εκτός ΜΜΕ που παλεύουν ενάντια στη φτώχεια, την ανεργία και τα αυξανόμενα τα τελευταία χρόνια εργατικά ατυχήματα.
Στις εκλογές της ΕΣΗEΑ να θυμηθούμε τα «βασικά»
Γράφει ο Νάσος ΜπράτσοςΜε την αντίστροφη μέτρηση για τις εκλογές στην ΕΣΗΕΑ να έχει ξεκινήσει, χρήσιμο είναι να επαναλάβουμε τα «βασικά» που πλέον δεν αποτελούν είδηση, παραμένουν όμως αναγκαιότητα. Αρχικά για τις εργασιακές σχέσεις που όσοι/ες είχαν (είχαμε) περάσει από το καθεστώς των δελτίων παροχής και σήμερα σιωπούν για τις νέες γενιές, εγκληματούν (με αντάλλαγμα κάποιο εργασιακό πόστο και επιμίσθιο) για το εργασιακό τους παρόν και μέλλον.
Η #ΕΡΤ εδώ και καιρό επέστρεψε εργασιακά στο παρελθόν της ανασφάλειας και μιλάμε για αναβίωση των εργασιακών σχέσεων της ντροπής και της ομηρείας ανθρώπων, δηλαδή τα μπλοκάκια χωρίς δικαιώματα σε κανονική άδεια, χωρίς πρόσθετη αμοιβή για νυχτερινή εργασία ή εργασία στις αργίες και με περιορισμένη διάρκεια χρόνου.
Σε αρκετές περιπτώσεις με αμοιβές πάνω από εργαζόμενους αορίστου χρόνου με αντίστοιχη ή και μεγαλύτερη προϋπηρεσία στο ίδιο αντικείμενο, για να ενισχυθεί η εσωτερική διχόνοια των «μέσα» με τους «φερμένους».
Σε κάτι τέτοια διαίρει και βασίλευε, οι κυβερνήσεις των λογισμικών παρακολούθησης είναι μανούλες. Από δίπλα οι «εργολαβίες», αναθέσεις, κατά κανόνα σε δουλειές που η ίδια η ΕΡΤ θα μπορούσε να καλύψει, ή κάλυπτε ήδη με το δυναμικό της, αλλά επιλέχθηκαν οι αναθέσεις σε ιδιώτες με πολλαπλάσιο κόστος και αμφίβολης ποιότητας παραγόμενο έργο.
Δεν είναι «τοπικό» ζήτημα, αλλά συνολική κυβερνητική πολιτική που πατάει και στα πεπραγμένα των προηγούμενων κυβερνήσεων που ποτέ δεν άνοιξαν μέτωπο με τις εργασιακές σχέσεις της ντροπής και για να κρατάνε ανθρώπους στο χέρι και για να μετακινούν κομματικούς στρατούς, αλλά πάνω από όλα γιατί υπηρετούν το «όραμα» των αφεντικών τους όπου το κεφάλαιο σιχαίνεται οποιοδήποτε δικαίωμα και παροχή υπάρχει σε σταθερή βάση για τους εργαζόμενους.
Οι φήμες που ακούγονται αυτό τον καιρό για μονιμοποίηση μερικού αριθμού συμβασιούχων για να καλύψουν μέρος των μονίμων που συνεχώς φεύγουν με σύνταξη, όσο δεν λύνουν συνολικά το πρόβλημα για όλους τους μπλοκάκηδες, ακούγονται σαν απόπειρα ξεδιαλέγματος των πλέον αρεστών-χρήσιμων στα επιτελεία της κυβερνητικής προπαγάνδας, γεγονός που θα δημιουργήσει και μέσα στους συμβασιούχους αντιπαραθέσεις και διάσπαση, αλλά και ο χρόνος που γίνεται με τις εκλογές της #ΕΣΗΕΑ και τις ευρωεκλογές να έρχονται να «δείχνουν» εξαργύρωση ρουσφετιών.
Είτε μιλάμε για την ΕΡΤ, είτε για τα νοσοκομεία, είτε για τα σχολεία, είτε για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, μπλοκάκιας, ΣΟΧ, αναπληρωτής, επικουρικός, τριμηνίτης, μπορεί να αλλάζει το όνομα παραμένει η ουσία. Ιδιωτικοποίηση δια της σταδιακής διολίσθησης, με παράλληλες αρπαχτές από το δημόσιο χρήμα.
Προφανώς και δεν υπάρχουν για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ «υγειονομικές ζώνες». Το έχουμε ζήσει στην ΕΡΤ όταν έξω «καιγόταν» ο τόπος με τα μνημόνια και μέχρι να έρθει η ώρα του μαύρου, αρκετοί είχαν την ελπίδα ότι θα τη γλίτωναν, με το τραγικό επιχείρημα ότι τους χρειάζονταν το σύστημα για μηχανισμό προπαγάνδας!
Αν λοιπόν μιλάμε για εργασιακά δικαιώματα στην ΕΡΤ πρέπει να μιλάμε και για τα ιδιωτικά ΜΜΕ, ένας είναι ο κλάδος, το ταμείο, τα ασφαλιστικά μας. Μία πρέπει να είναι και η επιλογή και αυτή είναι για ΣΣΕ παντού με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.
Εδώ είναι και το «κλειδί» για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ. Κλάδος που απλώς διεκδικεί τα σωστά αιτήματα των αυξήσεων (ειδικά σε καιρούς απίστευτης ακρίβειας) και σταθερής εργασίας, αν δεν τα συνδέσει με το περιεχόμενο της ενημέρωσης, παραμένει αποκομμένος και πέφτει στη δίκαια χλεύη της κοινωνίας, στην οποία επιτίθεται όταν αυτή αντιστέκεται και διεκδικεί, η πλειοψηφία των ΜΜΕ.
Άλλωστε η χρεωκοπία του κυρίαρχου μοντέλου ενημέρωσης είναι διαρκής και δεν χρειάζονται παραδείγματα, απλώς η επισήμανση ότι πάντα υπάρχει παρακάτω στην κατρακύλα. Δεν συμπάσχουμε με όσους τα βλέπουν και στεναχωριούνται, τα βλέπουμε και τα χρεώνουμε σε όσους είναι υπεύθυνοι γιατί ανήκουν στον κόσμο της πολιτικής χρεωκοπίας και όχι στα στρώματα των ανθρώπων του καθημερινού μόχθου, της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης.
Αγώνας λοιπόν για να βρίσκει φωνή στα ΜΜΕ η κοινωνία που χειμάζεται από τις πολιτικές της φτώχειας και των πολέμων, που θέλουν να μας μετατρέψουν σε γιουσουφάκια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και κρέας για τα κανόνια. Μόνο έτσι θα υπάρξουν και εργασιακές κατακτήσεις για όλους και όχι για συντεχνίες. Εκτός αν η απερχόμενη διοίκηση της ΕΣΗΕΑ και οι παρατάξεις που συνέπραξαν θεωρούν τα κουπόνια σίτισης (στην ΕΡΤ με τη μορφή κάρτας) σαν κατάκτηση, αν νοιώθουν καλά για τη μη ύπαρξη ΣΣΕ στον ιδιωτικό τομέα και καμαρώνουν για την ποιότητα της ενημέρωσης που εκτός από μονόπλευρη κατά κανόνα, είναι πλέον και βουτηγμένη στο βούρκο της ανυποληψίας (θυμηθείτε στο κυνήγι των κλικ πόσους έχουν «πεθάνει» μέχρι να αποδειχτεί ότι ήταν fake news).
Μια ματιά δεκαετίες πίσω στη σφαγή των ανθρακωρύχων του Λάντλοου με ηγέτη τον Έλληνα Λούη Τίκα, τον Απρίλη του 1914, στα αντίστοιχα γεγονότα των ορυχείων του Αλιβερίου το 1933, αλλά και σε πολλές δεκαετίες λειτουργίας των ορυχείων στο Λαύριο, πριν και μετά το Β Παγκόσμιο πόλεμο, τα κουπόνια σαν τρόπος αμοιβής που δυσαρεστούσε τους εργαζόμενους και πλούτιζαν την εργοδοσία που δεν έδινε αυξήσεις, «ήταν εκεί». Τόσο «σύγχρονο» είναι το εργασιακό όραμα όσων προωθούν τέτοιες επιλογές με όποιο όνομα και αν τις λανσάρουν, κουπόνια, δωροκάρτες, voucher, ενώ την ίδια ώρα απολαμβάνουν τις παχυλές αυξήσεις που ψηφίζουν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους.
Η "Πρωτοβουλία για την Ανατροπή στα ΜΜΕ" με τη συμμετοχή της στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ δεν υπόσχεται ούτε πόστα μέσα στα ΜΜΕ, ούτε εργασιακούς παραδείσους, αλλά όπως έχει αποδείξει χρόνια τώρα, δεσμεύεται να το παλέψει για εργασιακά δικαιώματα και πλουραλιστική ενημέρωση για όλους, μαζί και δίπλα με την κοινωνία. Και εδώ δεν αρκούν οι «ψηφοφόροι», χρειάζονται απαραιτήτως οι «συμμέτοχοι».
Να διεκδικήσουμε λοιπόν:
ΣΣΕ για όλο τον κλάδο σε δημόσια και ιδιωτικά ΜΜΕΣταθερές εργασιακές σχέσεις και ουσιαστικές αυξήσεις για να αντιμετωπιστεί το κόστος της ζωήςΠλουραλισμός στην ενημέρωση – πολυφωνίαΕνίσχυση της παραγωγής πρωτογενούς δημοσιογραφικού υλικού από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και όχι αντιδεοντολογικές αντιγραφές και κλεψίματα ύλης που υποβαθμίζουν τη δημοσιογραφία σε ηλεκτρονικό καρμπόν και στρατό κλεφτοκοτάδων.Στήριξη και ανάδειξη των ειρηνευτικών και αντιπολεμικών πρωτοβουλιών – Καμία συμμετοχή της χώρας μας με οποιοδήποτε τρόπο σε πολέμουςΑλληλεγγύη στους κλάδους εκτός ΜΜΕ που παλεύουν ενάντια στη φτώχεια, την ανεργία και τα αυξανόμενα τα τελευταία χρόνια εργατικά ατυχήματα.
