Έκανε και η (φιλελεύθερη) μύγα κώλο ...

Είναι δύο-τρεις μέρες (μετά την απεργία της 2/10) που ένας εσμός φιλελεύθερων μπούληδων, σε εφημερίδες, κανάλια, social media, σε όλους τους τόνους επιτίθεται στο δικαίωμα των εργαζομένων να απεργούν με διάφορες κραυγές που εξαπολύουν.

Κύριος στόχος είναι ο δημόσιος τομέας (εκεί υπάρχει ψαχνό για ιδιωτικοποιήσεις, εκεί πρέπει να γίνει στοχευμένη απαξίωση) και οι "κοπρίτες δημόσιοι υπάλλληλοι".

Θα χρειαστεί να πούμε (αν και είναι πάντα σε ακροδεξιά & αντεργατική εγγεφαλική αφασία και "αήττητοι") ότι στην τελευταία 24ωρη απεργία της 2 Οκτωβρίου, ΔΕΝ απεργούσε το δημόσιο που είχε στάση εργασίας και συμμετείχε μόνο στις συγκεντρώσεις, αλλά ο ιδιωτικός τομέας. Αλλά όσοι εκ των "αρίστων" ξέρουν γράμματα και δεν αγόρασαν το πτυχίο ή δεν αντέγραψαν, μάλλον δεν πολυσκάνε για κάτι τέτοια.

Επιπλέον οι θεωρίες περί κοπριτών του δημοσίου που τους πληρώνουν οι υπόλοιποι, πάσχουν σοβαρά.

Όλοι αυτοί οι φιλελεύθεροι μπούληδες όλων των ηλικιών, ποτέ δεν βρήκαν μία λέξη να πουν για το βαρύ φόρο αίματος σε εργατικά δυστυχήματα που πληρώνουν τα τελευταία χρόνια οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ που είχαν σημαντικό αριθμό θανάτων εν ώρα εργασίας σε δυστυχήματα και πάμπολους τραυματισμούς.

Επίσης ούτε δευτερόλεπτο δεν θα άντεχαν τις βαριές δουλειές πχ του νοσηλευτικού κλάδου, που είναι και υποστελεχωμένος και πληρώνει το κόστος του με επαγγελματικές ασθένειες μέσα σε ένα νοσηρό εργασιακό περιβάλλον.

Για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, να θυμίσουμε ότι βαρύ φόρο αίματος σε θανατηφόρα δυστυχήματα πληρώνουν και οι τεχνικοί της ΔΕΗ, αυτοί που μετά από πυρκαγιές, μέσα σε καύσωνες, αλλά και σε χιόνια, πασχίζουν για να έχουμε ρεύμα (αυτό που θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν κάτι καϊνάρια).

Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τη "μικτή Κολωνακίου".

Στο δεύτερο επίπεδο του επιχειρήματός τους, ναί τους δημοσίους υπαλλήλους τους πληρώνουμε εμείς, όταν το κόστος των εργατικών ατυχημάτων πέφτει στις πλάτες των ασφαλιστικών ταμείων και είναι από τους λόγους που θέλουμε να σταματήσει αυτή η κατάσταση, εκτός φυσικά του κορυφαίου λόγου της προστασίας της ανθρώπινης ζωής.

Επίσης τους πληρώνουμε εμείς οι εργαζόμενοι  (και θέλουμε να δουλεύουν για το κοινωνικό σύνολο, αντί πχ το λιμενικό να κάνει το θαλάσσιο ταξί του Κεδίκογλου), γιατί οι πλούσιοι συνήθως φοροδιαφεύγουν και κλέβουν το δημόσιο που κατηγορούν, εκτός αν τους δώσει καμιά καλή εργολαβία.

Συνεπώς αφού πληρώνουμε ως φορoλογούμενοι, θέλουμε και αγροτικούς γιατρούς (αντί για πολυδάπανα ταξίδια σε αστικά κέντρα και επισκέψεις σε ιδιωτικά τσεκαπάδικα) και δασκάλους-καθηγητές σε σταθερή βάση και όχι με μία βαλίτσα στο χέρι και την εργασιακή αβεβαιότητα του αναπληρωτή.

Το θέμα είναι ότι ακόμα δεν υπάρχουν οι απαντήσεις στην έκταση και την ένταση που πρέπει σε συλλογικό επίπεδο, σε τέτοιου τύπου επικοινωνιακό σκουπιδαριό.

Γιατί όσο είναι "παλληκάρια της φακής", οι "άριστοι", άλλο τόσο πολύς κόσμος που αναφέρεται στο εργατικό κίνημα αναλώνει σημαντικό μέρος των δραστηριοτήτων του διαδικτυακά, χάνοντας χρόνο από άλλου τύπου παρεμβάσεις.