Ικαριώτες Πρόσφυγες στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο Α μέρος

https://www.youtube.com/watch?v=C625SYZQJ9U

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Επικερδείς μπίζνες με τους πρόσφυγες

 ...αναδημοσίευση από το ert.gr...


του Νάσου Μπράτσου

Σήμερα δεν θα κάνουμε ρεπορτάζ και δεν θα παραθέσουμε στοιχεία, αλλά θα πούμε αυτά που είδαμε σε ένα κακό όνειρο. Βρεθήκαμε σε μια πλατεία σε κάποια χώρα που όταν ξυπνήσαμε δεν θυμόμασταν ποια ήταν (αυτά έχουν τα όνειρα, δεν τα θυμάσαι όλα μετά) και παρατηρούσαμε μια μεγάλη ομάδα προσφύγων που για κάποιο λόγο είχε βρεθεί εκεί.


Προφανώς οι δομές της χώρας δεν θα επαρκούσαν για να τους φιλοξενήσουν και έτσι κατασκήνωσαν στην πλατεία. Στη χώρα τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, υπήρχε μεγάλη κρίση, αλλά όπως λένε μερικοί – και κάτι θα ξέρουν- μέσα στην κρίση υπάρχουν και ευκαιρίες.
Κάποιοι ιδιοκτήτες καταστημάτων – πάντα στο όνειρο – τέτοια πράγματα δε συμβαίνουν στον πολιτισμένο κόσμο μας, τα βράδια νοίκιαζαν έναντι 10 ευρώ το κεφάλι, το δικαίωμα να κοιμηθεί κανείς στρωματσάδα στο μαγαζί τους.


Κατά τη διάρκεια της ημέρας η ταρίφα ήταν 1 ευρώ για χρήση του WC, ενώ έναντι αντιτίμου γινόταν και η φόρτιση κινητών.

Κάντε τον υπολογισμό να κοιμίζεις 10 άτομα κάθε βράδυ για 15 ημέρες, με 10 ευρώ το κεφάλι, ορίστε ένα καλό αφορολόγητο ποσό  1.500 ευρώ στα χρόνια της κρίσης και με «ιδεολογικό υπόβαθρο», του είδους «ας έλυνε το πρόβλημα η κυβέρνηση για να μην καταστρεφόμαστε και εμείς οι επαγγελματίες που χάνουμε την πελατεία μας, από κάπου πρέπει να ρεφάρουμε».

Κάποιοι άλλοι – του δουλεμπορικού κυκλώματος – νοίκιαζαν νομίμως σπίτια και ακολούθως τα βράδια έκαναν «υπενοικιάσεις βραδιάς» σε δύστυχους πρόσφυγες που έπρεπε να κοιμηθούν κάπου και άμα έχεις γέρους και παιδιά η ανάγκη αυτή γίνεται και πιο πιεστική.

Πού και πού εμφανίζονταν και κάποιοι Έλληνες που έδειχναν «να τον φυσάνε τον παρά» και είχαν παρτίδες με τους έχοντες δουλεμπορική δράση – φόρα παρτίδα μέσα στη μέση του δρόμου άνοιγαν τις λίστες με τις προωθήσεις προσφύγων έναντι αντιτίμου – και για να μένει σχετικά «ευχαριστημένη» η «πελατεία» μέχρι να γίνει η «δουλειά», κερνούσαν μαζικά ένα κολατσιό, αρχικά προς έκπληξη – λόγω της μαζικής παραγγελίας και της είσπραξης φυσικά – των καταστημάτων εστίασης της περιοχής.

Άλλωστε τι είναι να κεράσεις 800 χάμπουργκερ όταν έχεις να εισπράξεις μερικές χιλιάδες (δολάρια ή ευρώ). Μην είμαστε και αχάριστοι.
Αλλά μετά χτύπησε το ξυπνητήρι για να πάω στη δουλειά και δεν πρόλαβα να δω σε ποια χώρα γινόταν όλα αυτά…

Σχετική είδηση: Η προσφυγιά, η μετανάστευση και η σχετική φρασεολογία στα ΜΜΕ