Μέρα
σύμβολο του αγώνα των εργαζομένων ενάντια σε όλους όσοι μας στερούν το δικαίωμα
να ζήσουμε τη ζωή που μας αξίζει.
Μέρα
τιμής και μνήμης των νεκρών της εργατικής τάξης στον αγώνα ενάντια στην
καταπίεση και την εκμετάλλευση.
Τιμάμε
τους νεκρούς στο Σικάγο το 1886, στη
Θεσσαλονίκη το 1936, στην Καισαριανή το 1944.
Κρατάμε
ζωντανούς στη μνήμη μας τους συναδέλφους μας υγειονομικούς που έχασαν τη ζωή
τους στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Δεν
ξεχνάμε τις εκατόμβες των θυμάτων που θάφτηκαν κάτω από τα θεμέλια των σαθρών
δημόσιων συστημάτων υγείας στην Ιταλία, τη Γαλλία, την Αγγλία, τη Σουηδία και
σε άλλες χώρες της Ε.Ε αλλά και στις Η.Π.Α., που κατέρρευσαν από έναν ιό. Δηλαδή
στις χώρες πρότυπο τόσο για τη σημερινή όσο και για τις προηγούμενες
κυβερνήσεις στην Ελλάδα.
Η
πανδημία έφερε στην επιφάνεια τα αδιέξοδα του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος
για τους ασθενείς, τους υγειονομικούς, για όλο το λαό. Ενός συστήματος που τα
επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας αντί να αξιοποιούνται για να έχει
ο λαός υψηλού επιπέδου απολύτως δωρεάν υπηρεσίες υγείας, χρησιμοποιούνται από
τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα για να κερδίζουν δισεκατομμύρια. Για να
κερδίζουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που βρήκαν την ευκαιρία στην πανδημία
να αυξήσουν τα κέρδη τους πατώντας στις ελλείψεις του δημόσιου συστήματος
υγείας. Που διαπραγματεύονταν πόσα θα πάρουν από τους φορολογούμενους για ένα
κρεβάτι Μ.Ε.Θ., που πουλούσαν τα διαγνωστικά τεστ από 150 μέχρι 300 ευρώ, που
τσέπωσαν 30 εκατομμύρια ζεστό κρατικό χρήμα.
Ανέδειξε
τις τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές του δημόσιου συστήματος υγείας
και στη χώρα μας, αποτέλεσμα της εγκληματικής πολιτικής της εμπορευματοποίησης
της Υγείας. Ενός συστήματος υγείας που για να μπορέσει να αντέξει τους
κραδασμούς της πανδημίας, ανέστειλε τη λειτουργία τμημάτων και κλινικών
αφήνοντας κυριολεκτικά ξεκρέμαστους και εκτεθειμένους σε κίνδυνο ασθενείς που
αντιμετώπιζαν άλλα προβλήματα υγείας που δεν σχετίζονταν με τον κορονοϊό.
Αυτός
είναι ο πραγματικός κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και όχι οι εκδηλώσεις που
προγραμματίζουν οι εργαζόμενοι την Παρασκευή 1η Μάη για να
τιμήσουν την Εργατική Πρωτομαγιά. Η
απαράδεκτη ενέργεια της κυβέρνησης για… «αναβολή» της Εργατικής Πρωτομαγιάς για
το Σάββατο 9 Μάη δεν εξυπηρετεί καμία απολύτως υγειονομική λογική. Εντάσσεται
στο γενικότερο κλίμα αυταρχισμού και κτυπήματος των εργατικών δικαιωμάτων και
ελευθεριών.
Οι
νοσοκομειακοί γιατροί, οι γιατροί των Κ.Υ την Παρασκευή 1η Μάη θα
είμαστε εκεί, τηρώντας αυστηρά όλα τα
αναγκαία μέτρα προστασίας.
Ενώνουμε
τη φωνή μας με όσους δίνουν αγώνα για την καθημερινή τους επιβίωση, τους
χιλιάδες απολυμένους την περίοδο της πανδημίας, τους εργαζόμενους στα σούπερ
μάρκετ, στον επισιτισμό, στις ταχυμεταφορές και σε άλλους κλάδους. Ενώνουμε την φωνή μας με τους χιλιάδες
«αφανείς ήρωες» της μαύρης, αδήλωτης και ελαστικής εργασίας. Ενώνουμε τη φωνή
μας με τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους φοιτητές που αγωνίζονται
ενάντια στο πολυνομοσχέδιο.
Μένουμε
δυνατοί όχι μόνο για να αντιμετωπίσουμε το δεύτερο κύμα της επιδημίας αλλά και
για να αποκρούσουμε το νέο κύμα της επίθεσης που ξεδιπλώνουν σε βάρος μας
αξιοποιώντας την επιδημία. Την
καταιγίδα αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων που είναι σε πλήρη εξέλιξη
προσπαθώντας για άλλη μια φορά να φορτωθεί ο λαός το «μάρμαρο» της κρίσης.
Η φωνή της διεκδίκησης και του αγώνα θα ακουστεί δυνατά για
μία ακόμη φορά.
