Διαβάζουμε και ακούμε διάφορους «έκπληκτους»
τηλεαστέρες-τηλεεισαγγελείς και αρκετούς πολιτικούς, που αναρωτιούνται γιατί
δεν έχουν απομακρυνθεί από το δημόσιο οι «επίορκοι» και οι «κοπανατζήδες».
Μεγάλη απορία…
Μα καλά πού έβρισκαν και τα έκαναν όσοι ήταν άφαντοι
(μερικοί για χρόνια) και όσοι πχ υπέγραφαν υπερωρίες που δεν είχαν κάνει ποτέ?
Και την ίδια ώρα γίνονταν περικοπές στους κανονικούς εργαζόμενους για να
μειωθεί το λειτουργικό κόστος.
Ποιοι προϊστάμενοι δεν τους αναζήτησαν ποτέ και γιατί?
Γιατί υπέγραφαν τις καταστάσεις εργασίας και τους «πίστωναν»
με πέτσινες υπερωρίες, ή γιατί δεν ανέφεραν ότι δεν έρχονταν ποτέ, ή τέλος
πάντων σπανίως στη δουλειά?
Γιατί χωρίς πολιτικό βύσμα στα κόμματα της κατά καιρούς
κυβερνητικής εξουσίας, τέτοιες δουλειές δεν γίνονται. Κατά τα άλλα «σκίζουν τα
καλσόν τους» για τους επίορκους που το ίδιο το σύστημα γέννησε και
χρησιμοποίησε.
Μερικοί με περισσό θράσος, αφού απομύζησαν ό,τι μπορούσαν
από το δημόσιο τομέα χωρίς να εργαστούν σχεδόν καθόλου, κάνουν και κηρύγματα
ενάντια σε κάθε τι δημόσιο.
Μόνο τα ιλιγγιώδη ποσά που δίνονταν σε συγκεκριμένους στην
ΕΡΤ επί προεδρίας Παναγόπουλου (νυν διευθυντή του Σκάι και υπόδικου για τη
διαχείριση αυτή) και κυβερνήσεων ΝΔ και
ΠΑΣΟΚ, να θυμηθούμε και δεν χρειάζεται να επεκταθούμε περαιτέρω.
Άρα και τώρα που μειώθηκε η παρουσία συνδικαλιστών στα
πειθαρχικά συμβούλια, στα ΔΣ της επιχείρησης με περιορισμό των εκπροσώπων των
εργαζομένων, αποκαλύφθηκε και για τους πλέον αφελείς, ότι ο στόχος ήταν να
περιοριστεί η φωνή των εργαζομένων και ο έλεγχος τους στα πεπραγμένα των
διοικήσεων.
Οι πάσης φύσεως και παντός καιρού επιπλέοντες (για να το πούμε πιο λαϊκά, οι τσάτσοι και τα λαμόγια) έχουν σαν
εφόδιο την πρόσδεση στα μνημονιακά-συγκυβερνητικά κόμματα. Τα παραδείγματα
πολλά και μερικά κυκλοφορούν και σαν ανέκδοτα. Άρα για τα υποκριτικά τηλεοπτικά
σόου, ταιριάζει γάντι η κινηματογραφική ατάκα του Κούρκουλου, «όχι άλλο
κάρβουνο».
