Σκέψεις για μποϊκοτάζ των αγώνων του Euro 2012 (μόνο των αγώνων που θα γίνουν στα ουκρανικά γήπεδα και όχι στα πολωνικά) γυροφέρνουν στα μυαλά των ευρωπαίων υπουργών Εξωτερικών. Αφορμή γι αυτό, η σκληρή αντιμετώπιση της ουκρανικής κυβέρνησης προς την πρώην πρόεδρο της χώρας Ιουλίας Τιμοσένκο. Μέχρι εδώ καλά, αλλά φαίνεται ότι οι ευαισθησίες είναι επιλεκτικές.
Σε πόσες και πόσες αθλητικές διοργανώσεις μεγάλης κλίμακας (και οικονομικών μεγεθών για να μην ξεχνιόμαστε) εκφράστηκαν αντίστοιχες «ευαισθησίες» από τα παχύδερμα της πολιτικής, όταν έβγαιναν στη φόρα οι συνθήκες δουλείας που δούλευαν στον τρίτο κόσμο, μικρά παιδιά για την παραγωγή αθλητικών προϊόντων. Ναι αυτών που είναι ταυτόχρονα και χορηγοί και απαγορεύεται να μπεις στο γήπεδο φορώντας ρούχα με άλλο εμπορικό σήμα, πλην αυτών που είναι στη λίστα χορηγών.
Ή μήπως η Τιμοσένκο είναι απλώς το πρόσχημα, γιατί υπάρχει ο φόβος μαζικών αποδοκιμασιών από τους θεατές για την οικονομική πολιτική που εφαρμόζει ο καθένας στη χώρα του?
