To κτήριο που βλέπετε είναι γραφεία κάποιας εταιρείας στο Κεφαλάρι και πριν αρκετά χρόνια ήταν το ξενοδοχείο CECIL. Προφανώς έχουν γίνει ανακαινίσεις και παρεμβάσεις, αλλά η "γραμμή" του είναι η ίδια. Πέρναγα από εκεί γιατί είχα μια δουλειά στην περιοχή και το θυμήθηκα γιατί εκεί δούλευε ο μακαρίτης ο πατέρας μου και στα παιδικά μου χρόνια είχα πάει σε γιορτές για τα παιδιά των εργαζομένων.
Αποφάσισα να κάνω την ανάρτηση, για λόγους αθλητικής ιστορίας. Στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο πήγαινε για πολλά χρόνια η ομάδα του Παναθηναϊκού. Μιλάμε για πριν το Γουέμπλεϊ, τα χρόνια του Γουέμπλεϊ, αλλά και μετά από αυτό, τουλάχιστον μέχρι το 1976(αν θυμάμαι καλά). Ο τότε ιδιοκτήτης λέγονταν Δήμας. Είχα ακούσει και μερικές ιστορίες για σκασιαρχεία και νυχτοπερπατήματα παικτών (ο πατέρας μου δούλευε νύχτα στη ρεσεψιόν και είχε την εποπτεία του χώρου), αλλά δεν είναι ούτε χρήσιμο, ούτε και φερέγγυο (λόγω των χρόνων που πέρασαν και αδυνάτισαν τη μνήμη σε θέματα που δεν θεωρούσα σημαντικά, ιδίως ως πιτσιρίκος που ήμουν τότε) να αναφερθώ σε αυτά.
Επίσης εκεί έδιναν ραντεβού επί δικτατορίας μερικά "μπουμπούκια", πριν ξεκινήσουν τις εκστρατείες παρενόχλησης μερικών αντιπάλων του Παναθηναϊκού (μιλάμε πάντα για ξένες ομάδες) με πομπή αυτοκινήτων και κορναρίσματα τη νύχτα έξω από τα ξενοδοχεία που κατέλυαν οι αποστολές τους. Όχι η χωροφυλακή δεν δημιουργούσε προβλήματα στους ταραχοποιούς, διότι ήταν "εθνική υπόθεση". Αφήστε που μερικοί από τους κορνάροντες μπορεί να ήταν σε ώρα υπηρεσίας με πολιτικά.
Μη βιαστείτε να συμπεράνετε ότι ο μακαρίτης ήταν αντιπαναθηναϊκός και με παραπληροφορούσε. Δεν είχε, όπως και πολλοί της γενιάς του και των πεποιθήσεών του καθόλου σε εκτίμηση το ποδόσφαιρο (σε αντίθεση με τον κλασικό αθλητισμό) και αποκαλούσε τους ποδοσφαιριστές με τον υποτιμητικό όρο "κλωτσαράδες", φυσικό για ανθρώπους της γενιας τους που πέρασαν γερμανική κατοχή, τον εμφύλιο, έφαγαν τις εξορίες στα ξερονήσια με το κουταλάκι και έβλεπαν τη χούντα να "επενδύει" στο ποδόσφαιρο για να αποκτήσει φιλολαϊκό προφίλ.
Aρχείο Καθημερινής 4/10/2002
Στο πυκνότατο πρόγραμμα της επίσκεψης του Oικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Bαρθολομαίου χώρεσε, και μάλιστα ως αυλαία πολύ σημαντική, η παρουσία του Προκαθήμενου της Oρθοδοξίας στα εγκαίνια του διατηρητέου επιβλητικού μεγάρου Cecil, στο Kεφαλάρι Kηφισιάς. Hταν το βράδυ της Tρίτης 1η Oκτωβρίου η τελετή στο λαμπρά φωταγωγημένο Cecil, αυτό το νεοκλασικό κτίριο που, ανακαινισμένο, λειτουργεί πλέον ως υπερσύγχρονο επιχειρηματικό κέντρο. O Πατριάρχης κ.κ. Bαρθολομαίος, με το κλωνί του βασιλικού από τον Aγιασμό που είχε προηγηθεί ευλόγησε το Cecil, παρουσία του Aρχιεπισκόπου Aθηνών και πάσης Eλλάδος κ. Xριστόδουλου, της κ. Mαριάννας Λάτση, του κ. Nίκου Kούρκουλου, του Γενικού Διευθυντή του Oμίλου Λάτση κ. Bαγγέλη Xρόνη και του επικεφαλής της Lamda Development κ. Λάμπρου Aναγνωστόπουλου, με πλήθος προσωπικοτήτων που παρέστησαν στην τελετή. Tο Cecil, με τη διπλή του στριφτή σκάλα με τα αγάλματα, ιδρύθηκε το 1924 από την οικογένεια Δήμα και λειτούργησε ως ξενοδοχείο. Tο 1986 αγοράστηκε από τον κ. Γιάννη Λάτση, με σκοπό να διατηρηθεί στη λαμπρή του όψη, ακριβώς όπως έγινε και με το ξενοδοχείο Aπέργη, όπου τα γραφεία του Oμίλου Λάτση, με την ελληνική σημαία στον εξώστη και το φωτεινό σιντριβάνι να ραντίζει αναμνήσεις και προοπτικές.
To κτήριο που βλέπετε είναι γραφεία κάποιας εταιρείας στο Κεφαλάρι και πριν αρκετά χρόνια ήταν το ξενοδοχείο CECIL. Προφανώς έχουν γίνει ανακαινίσεις και παρεμβάσεις, αλλά η "γραμμή" του είναι η ίδια. Πέρναγα από εκεί γιατί είχα μια δουλειά στην περιοχή και το θυμήθηκα γιατί εκεί δούλευε ο μακαρίτης ο πατέρας μου και στα παιδικά μου χρόνια είχα πάει σε γιορτές για τα παιδιά των εργαζομένων.
Αποφάσισα να κάνω την ανάρτηση, για λόγους αθλητικής ιστορίας. Στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο πήγαινε για πολλά χρόνια η ομάδα του Παναθηναϊκού. Μιλάμε για πριν το Γουέμπλεϊ, τα χρόνια του Γουέμπλεϊ, αλλά και μετά από αυτό, τουλάχιστον μέχρι το 1976(αν θυμάμαι καλά). Ο τότε ιδιοκτήτης λέγονταν Δήμας. Είχα ακούσει και μερικές ιστορίες για σκασιαρχεία και νυχτοπερπατήματα παικτών (ο πατέρας μου δούλευε νύχτα στη ρεσεψιόν και είχε την εποπτεία του χώρου), αλλά δεν είναι ούτε χρήσιμο, ούτε και φερέγγυο (λόγω των χρόνων που πέρασαν και αδυνάτισαν τη μνήμη σε θέματα που δεν θεωρούσα σημαντικά, ιδίως ως πιτσιρίκος που ήμουν τότε) να αναφερθώ σε αυτά.
Επίσης εκεί έδιναν ραντεβού επί δικτατορίας μερικά "μπουμπούκια", πριν ξεκινήσουν τις εκστρατείες παρενόχλησης μερικών αντιπάλων του Παναθηναϊκού (μιλάμε πάντα για ξένες ομάδες) με πομπή αυτοκινήτων και κορναρίσματα τη νύχτα έξω από τα ξενοδοχεία που κατέλυαν οι αποστολές τους. Όχι η χωροφυλακή δεν δημιουργούσε προβλήματα στους ταραχοποιούς, διότι ήταν "εθνική υπόθεση". Αφήστε που μερικοί από τους κορνάροντες μπορεί να ήταν σε ώρα υπηρεσίας με πολιτικά.
Μη βιαστείτε να συμπεράνετε ότι ο μακαρίτης ήταν αντιπαναθηναϊκός και με παραπληροφορούσε. Δεν είχε, όπως και πολλοί της γενιάς του και των πεποιθήσεών του καθόλου σε εκτίμηση το ποδόσφαιρο (σε αντίθεση με τον κλασικό αθλητισμό) και αποκαλούσε τους ποδοσφαιριστές με τον υποτιμητικό όρο "κλωτσαράδες", φυσικό για ανθρώπους της γενιας τους που πέρασαν γερμανική κατοχή, τον εμφύλιο, έφαγαν τις εξορίες στα ξερονήσια με το κουταλάκι και έβλεπαν τη χούντα να "επενδύει" στο ποδόσφαιρο για να αποκτήσει φιλολαϊκό προφίλ.
Aρχείο Καθημερινής 4/10/2002
Στο πυκνότατο πρόγραμμα της επίσκεψης του Oικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Bαρθολομαίου χώρεσε, και μάλιστα ως αυλαία πολύ σημαντική, η παρουσία του Προκαθήμενου της Oρθοδοξίας στα εγκαίνια του διατηρητέου επιβλητικού μεγάρου Cecil, στο Kεφαλάρι Kηφισιάς. Hταν το βράδυ της Tρίτης 1η Oκτωβρίου η τελετή στο λαμπρά φωταγωγημένο Cecil, αυτό το νεοκλασικό κτίριο που, ανακαινισμένο, λειτουργεί πλέον ως υπερσύγχρονο επιχειρηματικό κέντρο. O Πατριάρχης κ.κ. Bαρθολομαίος, με το κλωνί του βασιλικού από τον Aγιασμό που είχε προηγηθεί ευλόγησε το Cecil, παρουσία του Aρχιεπισκόπου Aθηνών και πάσης Eλλάδος κ. Xριστόδουλου, της κ. Mαριάννας Λάτση, του κ. Nίκου Kούρκουλου, του Γενικού Διευθυντή του Oμίλου Λάτση κ. Bαγγέλη Xρόνη και του επικεφαλής της Lamda Development κ. Λάμπρου Aναγνωστόπουλου, με πλήθος προσωπικοτήτων που παρέστησαν στην τελετή. Tο Cecil, με τη διπλή του στριφτή σκάλα με τα αγάλματα, ιδρύθηκε το 1924 από την οικογένεια Δήμα και λειτούργησε ως ξενοδοχείο. Tο 1986 αγοράστηκε από τον κ. Γιάννη Λάτση, με σκοπό να διατηρηθεί στη λαμπρή του όψη, ακριβώς όπως έγινε και με το ξενοδοχείο Aπέργη, όπου τα γραφεία του Oμίλου Λάτση, με την ελληνική σημαία στον εξώστη και το φωτεινό σιντριβάνι να ραντίζει αναμνήσεις και προοπτικές.
