Άλλοι κοιτάνε την πραμάτεια να μένει απούλητη, άλλοι βλέπουν τις τιμές και φεύγουν, άλλοι κοιμούνται στο δρόμο και ο Γιωργάκης "ανακάλυψε" ότι ζούμε πολύ και πρέπει να δουλεύουμε μέχρι τα βαθιά γεράματα για να ξεπληρώσουμε μια κρίση που δεν οφείλεται στους εργαζόμενους, αλλά στους αποτυχημένους που εκπονούν αντίστοιχα μέτρα. Ναί μιλάμε για κάτι κοπρίτες στις Βρυξέλλες και εδώ, που η δουλειά τους είναι να προτείνουν πώς μπορεί να μειωθεί ο μισθός των εργαζομένων ("μάνατζερ" το σύγχρονο συνώνυμο του παράσιτου). Αυτό με την αύξηση των ορίων ηλικίας, επειδή ζούμε περισσότερο είναι πρόκληση, τη στιγμή που η επιστήμη μας δίνει τη δυνατότητα να δουλεύουμε λιγότερο, να δουλεύουμε περισσότεροι και να παράγουμε περισσότερο (τα θυμάσαι τα φυλλάδια της ΠΑΣΚΕ για το 35ωρο χωρίς μείωση των αποδοχών Γιωργάκη, ή να επισυνάψουμε κανένα για να το θυμηθείς). Ακριβαίνει και τα καύσιμα με αναπόφευκτες επιπτώσεις στο κόστος αρκετών προϊόντων και ταυτόχρονα παγώνει-μειώνει τους μισθούς των εργαζομένων. Χωρίς αγοραστική δύναμη και κατανάλωση η κρίση απλώς θα ανακυκλώνεται. Μόνη λύση πιά οι απεργίες και κινητοποιήσεις για να πληρώσουν επιτέλους αυτοί που φταίνε και όχι ξανά οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι.
