Τη δέσμευση της Ελλάδας να λάβει πρόσθετα μέτρα, αν αυτό κριθεί αναγκαίο, επιβεβαίωσε ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, μετά τη συνεδρίαση της Δευτέρας στις Βρυξέλλες.
(από τη σημερινή ειδησεογραφία).
Την ίδια ώρα που οι καλοαναθρεμμένοι κηφήνες των Βρυξελλών ετοιμάζονται να μας ρίξουν νέα μέτρα, σε συνεργασία με τη νέα κυβέρνηση της χώρας μας, που ΑΛΛΑ έλεγε σαν αντιπολίτευση (όχι όμως απόλυτα συγκεκριμένα, για να μπορεί να κάνει τη γυριστή, όπως τώρα), ο εργαζόμενος κόσμος ήδη έχει μπει και πριν τα μέτρα σε μια περίοδο σκληρής λιτότητας, αλλά και κινητοποιήσεων(να μην το ξεχνάμε αυτό).
Ίσως να μην είμαι ο πλέον κατάλληλος για το σχόλιο που θα κάνω, διότι το τριήμερο δούλευα και πλην των μετακινήσεων από και προς τη δουλειά και μια ψιλοβόλτα με το αυτοκίνητο δεν κυκλοφόρησα. Από αυτά που πήρε όμως το μάτι μου, νομίζω ότι ήταν ένα ιδιαίτερα «σφιχτό» τριήμερο.
Δεν είδα γεμάτα μαγαζιά (όσα τουλάχιστον έτυχε να είναι στις διαδρομές που έκανα). Δεν είδα πολλά αυτοκίνητα στο δρόμο το βράδυ του Σαββάτου, σε αντίθεση με άλλες φορές, άρα δεν πρέπει να κυκλοφόρησαν πολλοί για διασκέδαση. Στη δουλειά, επίσης σε αντίθεση με άλλες φορές, η ροή ειδήσεων από τα διόδια και το ρεύμα της επιστροφής, ήταν πολύ πιο κάτω από το συνηθισμένο για περίοδο εξόδου και εκδρομών.
Άρα συμπέρανα ότι η οικονομική στενότητα και οι τάσεις εγκράτειας ήταν η κυρίαρχη κατάσταση. Το μόνο μέρος που είδα κόσμο ήταν οι ουρές σε μερικά βενζινάδικα.
Το ξαναλέμε λοιπόν: αν ο κόσμος δεν έχει χρήμα δεν κινείται η αγορά, τότε αυξάνεται ο αριθμός των απολύσεων και η κατάσταση γίνεται χειρότερη.
Αυξήστε λοιπόν τους μισθούς και τις συντάξεις, μειώστε τους εξοπλισμούς, απαγορέψτε τις απολύσεις και την ελαστικοποίηση της εργασίας και επιτέλους να μπει χέρι στους τραπεζίτες.
Α και το «ανέκδοτο» ότι επειδή ζούμε περισσότερο από άλλα χρόνια, πρέπει να βγαίνουμε αργότερα στη σύνταξη, μετά από τον «σοσιαλιστή» Παπανδρέου, χτες το επανέλαβε σε συνάντησή του με τα γαλλικά συνδικάτα ο καραδεξιός Σαρκοζί. Αρα είναι απότέλεσμα της «γραμμής» και των ηλιθίων «επιχειρημάτων» που θα ακούσουμε σε όλη την Ευρώπη, αντί η τεχνολογική πρόοδος να διευκολύνει τη ζωή μας και να δουλεύουμε λιγότερο και περισσότεροι, να αυξηθεί η ανεργία και όσοι δουλεύουν να πηγαίνουν για μεροκάματο μέχρι να πεθάνουν (δείτε την επισυναπτόμενη φωτο).
Συλλογικά πρέπει να απαντήσουμε με απεργίες, ατομικά με κανένα γιαουρτάκι, στους θιασώτες της εργασίας μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Αλλιώς θα πρέπει για οικονομία να φυλάξουμε τον φετινό χαρταετό και για του χρόνου.
Τη δέσμευση της Ελλάδας να λάβει πρόσθετα μέτρα, αν αυτό κριθεί αναγκαίο, επιβεβαίωσε ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, μετά τη συνεδρίαση της Δευτέρας στις Βρυξέλλες.
(από τη σημερινή ειδησεογραφία).
Την ίδια ώρα που οι καλοαναθρεμμένοι κηφήνες των Βρυξελλών ετοιμάζονται να μας ρίξουν νέα μέτρα, σε συνεργασία με τη νέα κυβέρνηση της χώρας μας, που ΑΛΛΑ έλεγε σαν αντιπολίτευση (όχι όμως απόλυτα συγκεκριμένα, για να μπορεί να κάνει τη γυριστή, όπως τώρα), ο εργαζόμενος κόσμος ήδη έχει μπει και πριν τα μέτρα σε μια περίοδο σκληρής λιτότητας, αλλά και κινητοποιήσεων(να μην το ξεχνάμε αυτό).
Ίσως να μην είμαι ο πλέον κατάλληλος για το σχόλιο που θα κάνω, διότι το τριήμερο δούλευα και πλην των μετακινήσεων από και προς τη δουλειά και μια ψιλοβόλτα με το αυτοκίνητο δεν κυκλοφόρησα. Από αυτά που πήρε όμως το μάτι μου, νομίζω ότι ήταν ένα ιδιαίτερα «σφιχτό» τριήμερο.
Δεν είδα γεμάτα μαγαζιά (όσα τουλάχιστον έτυχε να είναι στις διαδρομές που έκανα). Δεν είδα πολλά αυτοκίνητα στο δρόμο το βράδυ του Σαββάτου, σε αντίθεση με άλλες φορές, άρα δεν πρέπει να κυκλοφόρησαν πολλοί για διασκέδαση. Στη δουλειά, επίσης σε αντίθεση με άλλες φορές, η ροή ειδήσεων από τα διόδια και το ρεύμα της επιστροφής, ήταν πολύ πιο κάτω από το συνηθισμένο για περίοδο εξόδου και εκδρομών.
Άρα συμπέρανα ότι η οικονομική στενότητα και οι τάσεις εγκράτειας ήταν η κυρίαρχη κατάσταση. Το μόνο μέρος που είδα κόσμο ήταν οι ουρές σε μερικά βενζινάδικα.
Το ξαναλέμε λοιπόν: αν ο κόσμος δεν έχει χρήμα δεν κινείται η αγορά, τότε αυξάνεται ο αριθμός των απολύσεων και η κατάσταση γίνεται χειρότερη.
Αυξήστε λοιπόν τους μισθούς και τις συντάξεις, μειώστε τους εξοπλισμούς, απαγορέψτε τις απολύσεις και την ελαστικοποίηση της εργασίας και επιτέλους να μπει χέρι στους τραπεζίτες.
Α και το «ανέκδοτο» ότι επειδή ζούμε περισσότερο από άλλα χρόνια, πρέπει να βγαίνουμε αργότερα στη σύνταξη, μετά από τον «σοσιαλιστή» Παπανδρέου, χτες το επανέλαβε σε συνάντησή του με τα γαλλικά συνδικάτα ο καραδεξιός Σαρκοζί. Αρα είναι απότέλεσμα της «γραμμής» και των ηλιθίων «επιχειρημάτων» που θα ακούσουμε σε όλη την Ευρώπη, αντί η τεχνολογική πρόοδος να διευκολύνει τη ζωή μας και να δουλεύουμε λιγότερο και περισσότεροι, να αυξηθεί η ανεργία και όσοι δουλεύουν να πηγαίνουν για μεροκάματο μέχρι να πεθάνουν (δείτε την επισυναπτόμενη φωτο). Συλλογικά πρέπει να απαντήσουμε με απεργίες, ατομικά με κανένα γιαουρτάκι, στους θιασώτες της εργασίας μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Αλλιώς θα πρέπει για οικονομία να φυλάξουμε τον φετινό χαρταετό και για του χρόνου.
