...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...
-Πότε ξεκινήσατε τον αθλητισμό;
-Το 1956 κάνοντας στίβο στο Μεσσηνιακό και δεν είχα παπούτσια έτρεχα ξυπόλητος . Και μάλιστα έτρεξα στα Παπαφλέσσεια και ήρθα πρώτος στα αγωνίσματα των 100 μέτρων, των 200 μέτρων και της σκυταλοδρομίας 4x100 μέτρων. Στην ίδια διοργάνωση 2ος στο άλμα σε μήκος.
-Οι συνθήκες προπόνησης ποιές ήταν;
-Αντί για ταρτάν που υπάρχει σήμερα, τότε τρέχαμε στο καρβουνίδι. Ήμουν σπρίντερ στα 100, 200, 400 και τη σκυταλοδρομία και είχα πολλές διακρίσεις.
-Πως κρατηθήκατε μέσα στον αθλητισμό κάτω από δύσκολες συνθήκες;
-Αγαπούσα τον αθλητισμό, αλλά επίσης όταν πάρεις το πρώτο μετάλλιο αυτό σου δημιουργεί κίνητρο, γίνεται σαράκι.
-Ασχοληθήκατε με άλλα αθλήματα;
-Ναι με κέρδισε το ποδόσφαιρο, έχω παίξει στην ΑΕΚ Καλαμάτας, τον Παμμεσηνιακό, τον Απόλλωνα Καλαμάτας στη Β' Εθνική και όταν πήγα φαντάρος στη Θεσσαλονίκη με πήρε υποσχετική για ένα χρόνο ο ΠΑΟΚ. Εκεί έπαιξα σε κάποια φιλικά, ήμουν στους διακριθέντες, αλλά είχα τραυματισμό και έτσι δεν συνέχισα εκεί, με αποτέλεσμα όταν τελειώσα στο στρατό, να γυρίσω στην Καλαμάτα και να συνεχίσω εκεί το ποδόσφαιρο, αλλιώς θα μείνεις στη Θεσσαλονίκη.
-Σήμερα με ποιες μορφές αθλητισμού ασχολείστε;
-Τρέχω σε αγώνες με βάση τις ηλικιακές κατηγορίες και σε Πανελλήνιους και σε Βαλκανικούς στα πέντε χιλιόμετρα και ως βετεράνος έχω έρθει 11 φορές πρώτος στους Βαλκανικούς.
-Καπνίσατε ποτέ;
-Όχι δεν το έχω βάλει στο στόμα μου, προσέχω και τη διατροφή μου και γενικά ο αθλητισμός μου έσωσε τη ζωή, γιατί άντεξα και πέρασα τον κορονοϊό επειδή είχα αντοχές, αλλιώς δεν μιλάμε τώρα. Μόνο που με κούρασε λίγο γιατί κάνω προπόνηση μόνο στα σπρίντ μέχρι να δυναμώσω και να ξεκινήσω ξανά και τις μεγαλύτερες αποστάσεις.
-Στη νεολαία τι θα λέγατε σαν μήνυμα, σαν προτροπή;
-Να αθλείται γιατί δυστυχώς και το λέω με λύπη οι νέοι δεν αθλούνται το έχουν ρίξει στη ντόλτσε βίτα, γι' αυτό και δεν βγαίνουν εύκολα μεγάλοι αθλητές.
Συνέντευξη: Νάσος Μπράτσος
