Σήμερα είναι η Μεγάλη Κυρία του λαϊκού τραγουδιού, κάποτε ήταν μία μικρή προσφυγοπούλα, που οι βόμβες των γερμανικών αεροπλάνων την οδήγησαν από τη Σάμο στους καταυλισμούς προσφύγων της Μέσης Ανατολής.
Στη διήγησή της η Στέλλα Λουρίδα – Λογοθετίδη, μας ανέφερε ότι στην προσφυγική της διαδρομή είχε συναντήσει τη μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια Καίτη Γκρέυ, που κι αυτή εκείνα τα χρόνια, σε μικρή ηλικία, είχε φύγει στην προσφυγιά. Μας έδωσε λοιπόν την αφορμή να ερευνήσουμε το θέμα και να έρθουμε σε επικοινωνία με τη μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια. Η Καίτη Γκρέυ (Αθανασία Γκιζίλη) μας μεταφέρει την εμπειρία της και τα βιώματά της από εκείνη την περίοδο.
-Πότε φύγατε από τη Σάμο;
– Διέμενα στην αδελφή της θετής μου μητέρας. Τη μέρα του μεγάλου βομβαρδισμού από τα γερμανικά αεροπλάνα, ήταν 17 Νοεμβρίου 1943 και σκοτώθηκε πολύς κόσμος, εγώ από το φόβο μου κρύφτηκα στο τζάκι, οι υπόλοιποι είχαν φύγει και με είχαν παρατήσει, δεν μου φέρονταν καλά. Εκεί με βρήκε ένας Ιταλός και με πήγε στην τοποθεσία Μουλαμπραήμ, όπου γίνονταν αναχωρήσεις και ζήτησε από μία οικογένεια να με πάρει μαζί της.
-Ο Ιταλός ήταν από τους φαντάρους που είχαν πια συνθηκολογήσει; Ήρθε κι αυτός μαζί;
-Ήταν από τους φαντάρους που είχαν συνθηκολογήσει, αλλά δεν ήρθε μαζί μας.
-Φύγατε μέρα ή νύχτα;
-Νύχτα για να μην μας εντοπίσουν οι Γερμανοί και μπήκαν και άλλοι στη βάρκα με την οποία φτάσαμε στα τουρκικά παράλια.
-Εκεί τι έγινε;
-Μας εντόπισαν οι Τούρκοι και μείναμε δύο βράδια κοντά στα φυλάκια που είχαν, πριν μας πάνε στο Koυσάντασι.
-Από εκεί πού πήγατε;
-Μας έβαλαν σε τρένα, όχι για επιβάτες, αλλά για ζώα και εμπορεύματα, σε κακές συνθήκες δηλαδή, όπου εκεί στις καταστάσεις με χώρισαν από την οικογένεια που με είχε πάρει μαζί της και ταξίδεψα με άλλους πρόσφυγες, αλλά μόνη μου, μέχρι να βρεθώ στον προσφυγικό καταυλισμό των πηγών του Μωυσέως στην Αίγυπτο, κοντά στο όρος Σινά.
-Ένας Στέφανος, Αιγύπτιος, με βοήθησε, μας μοίρασαν κουβέρτες, κουτάλια, πηρούνια και μας έβαλαν σε μεγάλες σκηνές που μέσα είχαν ράντζα. Με έβαλε να σφραγίζω τις καρτούλες του σισσιτίου, γινόταν για να μην χρησιμοποιηθεί δύο φορές για το ίδιο γεύμα η ίδια κάρτα από άλλον.
-Πότε γυρίσατε;
-Το 1945 με καράβι, με έβαλε ο Στέφανος σε αυτό και είπε πως κάποια στιγμή θα έρθει στην Ελλάδα να με παντρευτεί, το έκανε αλλά εγώ είχα ήδη παντρευτεί. Φτάσαμε στον Πειραιά και πήγα στη θεία μου την Ουρανία. Ήταν δύσκολοι καιροί.
Συνέντευξη: Νάσος Μπράτσος
Η συνέντευξη είναι από προδημοσίευση υλικού από τη Β’ και εμπλουτισμένη έκδοση του βιβλίου «Αιγαιοπελαγίτες πρόσφυγες στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», Εκδόσεις «Νότιος Άνεμος», ISBN 978-960-9511-56-8.
Για τη φυγή από τη Σάμο διαβάστε επίσης τη συνέντευξη της Μ. Σμυρνιωτοπούλου – Λιακοσταύρου (α΄ μέρος) & (β΄ μέρος) και της Μαρίας Οικονόμου – Μανωλιού.
