![]() |
Κύπριος γεννημένος στο Δάλι το 1904, ο Γιώργος Φιλίππου Πιερίδης, βρίσκεται στην Αίγυπτο λόγω της εγκατάστασης των γονιών του στο Κάιρο. Όπως και πολλοί άλλοι Ελλαδίτες και Κύπριοι, φοιτά και ο ίδιος στην Αμπέτειο Σχολή του Καϊρου.
Η άνοδος του φασιστικού – ναζιστικού ρεύματος στην Ευρώπη, τον οδηγούν στο να δραστηριοποιηθεί σε αντιφασιστικές οργανώσεις της παροικίας και δύο από τα αδέλφια του (ο ίδιος ήταν το δεύτερο παιδί από τα επτά της οικογένειας) θα ενταχθούν στο στρατό, όταν η Αίγυπτος έγινε η έδρα της ελληνικής κυβέρνησης στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εργάστηκε σε εταιρεία βαμβακιού, με αποτέλεσμα να ταξιδέψει στο εσωτερικό της Αιγύπτου και να δει από κοντά τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης των φτωχών λαϊκών στρωμάτων της αιγυπτιακής κοινωνίας.
Ξεκινάει το γράψιμο της εμπειρίας αυτής, με την παρότρυνση διανοούμενων του εκδοτικού οίκου «Ορίζοντες», που είναι το «παιδί» των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω από το περιοδικό «Έλλην».
Το 1944 εκδηλώνεται το λεγόμενο «κίνημα της Μέσης Ανατολής» με αιχμή τη διεκδίκηση της υλοποίησης του συνθήματος «Μία κυβέρνηση – ένας στρατός» και με την προϋπόθεση να είναι η ΠΕΕΑ (πολιτική επιτροπήεθνικής απελευθέρωσης) βασικός κορμός της νέας κυβέρνησης.
Ακολουθεί η παρέμβαση των Άγγλων και τα λεγόμενα «σύρματα» και ο Γ. Φιλίππου Πιερίδης συλλαμβάνεται και φυλακίζεται.
Γράφει στα χρόνια του πολέμου το «Στάλινγκραντ-τέσσερις μήνες ενός αγώνα» και μεταφράζει μία γερμανική νουβέλα για τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης που τιτλοφορείται «Στρατόπεδο συγκέντρωσης».
Στην Κύπρο επέστρεψε το 1946, συνεχίζει το συγγραφικό του έργο, το οποίο τιμάται με πολλές διακρίσεις. Το 1949 εκδίδει τον τόμο «Διηγήματα από τη Μέση Ανατολή». Το 1954 ναλαμβάνει τη διεύθυνση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αμμοχώστου, μέχρι να συνταξιοδοτηθεί το 1971.
Η Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου τον ανακηρύσσει το 1996 επίτιμο διδάκτορα. Ο Γ. Φιλίππου Πιερίδης έφυγε από τη ζωή το 1999.
Πηγές:
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
Δήμος Ιδαλίου Κύπρου