Κάνοντας τη
διαδρομή με το λεωφορείο 608 (Αθήνα –
Γαλάτσι) και επειδή βαριόμουνα είπα να
μετρήσω τα κλειστά μαγαζιά που θα έβλεπα
από το παράθυρο, από το ύψος των γραφείων
της ΓΣΕΕ, μέχρι το άλσος Βεΐκου.
Συνεπώς
είδα τα μισά αφού δεν έβλεπα από το άλλο
ρεύμα του δρόμου και σίγουρα κάποια θα
μου ξέφυγαν. Μέτρησα λοιπόν ακριβώς 100
κλειστά μαγαζιά με τα ρολά κατεβασμένα,
ή με “ενοικιάζεται” και “πωλείται”
στη βιτρίνα, πίσω από την οποία έβλεπε
κανείς την εγκατάλειψη του χώρου.
Τα
πιο πολλά μάλλον ήταν στη Δροσοπούλου,
αφού από τη ΓΣΕΕ μέχρι τη Φωκίνος Νέγρη,
είχα μετρήσει περίπου 25 και το πολύ άλλα
τόσα στις λεωφόρους Γαλατσίου και
Βεΐκου. Καφενεία, σουβλατζίδικα, μαγαζιά
ρούχων και ηλεκτρονικών, μάλλον ήταν
τα περισσότερα από αυτά που είχαν
κλείσει.
Δεν πειράζει
όμως, όπως είπε και ο πρωθυπουργός στη
ΔΕΘ η Ελλάδα τώρα είναι στη φάση που
απογειώνεται.
Αρκεί η πτήση
να μην είναι σαν αυτή του Μαλαισιανού
Μπόινγκ.
