...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...
του Νάσου Μπράτσου
Στα 101 του χρόνια ο Ικαριώτης συγγραφέας Νικόλαος Καρίμαλης εκτός από το βιβλίο μας δίνει ένα μάθημα δημιουργικότητας, έχοντας εργαστεί για καιρό μέχρι να πάρει το βιβλίο το δρόμο του τυπογραφείου. Ο τίτλος του βιβλίου είναι “Το παραμύθι της Γριάς” (εκδόσεις Νότιος Άνεμος).
Μέσα στις σελίδες του βιβλίου αν και δεν γίνεται αναφορά σε χρονολογίες, προσωπική μας άποψη είναι ότι “φωτογραφίζεται” η Ελλάδα της δεκαετίας του ’50.
Σε παραπλήσιο περιβάλλον οι ήρωες του μυθιστορήματος βαδίζουν τους δρόμους τους.
Ο ένας, νησιώτης από ένα φτωχό χωριό που η ανέχεια τον οδηγεί να βρει
ένα θείο του στις ΗΠΑ, όπου εκεί καταφέρνει να αποκτήσει αρκετά χρήματα,
να κάνει οικογένεια και χρόνια μετά να επιστρέψει.
Η άλλη, κορίτσι με πλούσιο καλλιτεχνικό ταλέντο – χορεύτρια, αναγκάζεται να εγκαταλείψει τον κλάδο, αφού δεν ενέδωσε στις σεξουαλικές παρενοχλήσεις του θιασάρχη, που ακολούθως δημιούργησε συνθήκες αποκλεισμού της από το επάγγελμα.
Ο δρόμος την οδηγεί να γίνει γραμματέας εφοπλιστή (ο ίδιος είχε ξεκινήσει από φτωχός βαρκάρης) που παρά τη μεγάλη διαφορά ηλικίας που είχαν την ερωτεύεται. Ο εφοπλιστής την είχε δει στη διάρκεια της σύντομης καλλιτεχνικής της διαδρομής.
Στο επίκεντρο βρίσκεται η για χρόνια βαριά άρρωστη σύζυγος του εφοπλιστή, που τον προτρέπει μετά το θάνατό της να την νυμφευθεί, διακρίνοντας τις αρετές του χαρακτήρα της. Ξέρει ότι υπάρχει πλατωνικός έρωτας του συζύγου της προς τη νεαρή και η ίδια λόγω της ασθένειας δεν μπορεί να σταθεί δίπλα στο σύζυγό της όπως θα ήθελε.
Κοινό σημείο στις διαδρομές των δύο νέων είναι η συνάντησή τους στο νησί, όταν το επισκέφτηκε ο εφοπλιστής στα πλαίσια του ενδιαφέροντός του να δρομολογήσει πλοίο στη γραμμή. Λόγω της διαφοράς ηλικίας και τον αριστοκρατικών τρόπων που είχε, η νεαρή παρουσιάστηκε από τον εφοπλιστή σαν κόρη του και όχι σαν γραμματέας.
Ο νεαρός ήρωας την ερωτεύεται και της κάνει πρόταση γάμου, που δεν γίνεται δεκτή γιατί αν και αυτή τον έχει ερωτευτεί, είναι πιο ρεαλίστρια και βλέπει ότι θα ζήσουν μία ζωή γεμάτη στερήσεις. Η άρνησή της παίζει ρόλο στο μετέπειτα φευγιό του νεαρού στις ΗΠΑ.
Τα χρόνια περνάνε η σύζυγος του εφοπλιστή πεθαίνει και λίγες στιγμές μετά ξεψυχάει και αυτός από τη στεναχώρια του.
Η γραμματέας μένει χωρίς περιουσιακά στοιχεία, αφού ο εφοπλιστής παρά το όσα είχε πει ότι ήθελε να κάνει – διαθήκη για να την εξασφαλίσει – δεν πρόλαβε λόγω του θανάτου του. Φυσικά ούτε γάμος δεν πρόλαβε να γίνει.
Το υπόλοιπο εφοπλιστικό σόι τη μισεί ως “παρακατιανή” και τότε φεύγει βρίσκει το δικό της σόι, και δουλεύει μαζί του σε δικιά τους ταβέρνα με πρόγραμμα, που την καταστρέφουν με εμπρησμό οι κληρονόμοι του εφοπλιστή.
Στο επόμενο βήμα της βρίσκεται μαζί με μία φίλη της στο νησί που χρόνια πριν είχε γνωρίσει το νεανικό της έρωτα. Σε ένα χορό ένας μεσήλικας της ζητάει να χορέψουν, είναι ο παλιός της έρωτας που έχει επιστρέψει από τις ΗΠΑ οικογενειάρχης και πετυχημένος οικονομικά, αλλά δεν της λέει ποιος είναι, έχει αλλάξει εμφανισιακά όλα αυτά τα χρόνια.
Μάλιστα ο ήρωας της ιστορίας μας με την οικονομική του ευμάρεια αγοράζει τα καράβια του θανόντα εφοπλιστή, που οι κληρονόμοι του είχαν ρίξει έξω με την κακή διαχείριση που έκαναν.
Λίγο καιρό μετά στα τελευταία της η ηρωίδα ζητάει να τον φέρουν μπροστά της, είναι σίγουρη ότι είναι αυτός ο νεανικός έρωτάς της, για να του ζητήσει συγνώμη που τον είχε απορρίψει στα νιάτα της. Παρουσιάζεται μπροστά της, προσπαθεί να την κάνει να μην νοιώθει ενοχές και τότε αυτή αφήνει την τελευταία της πνοή στην αγκαλιά του νεανικού της έρωτα.
Σχετική είδηση: Νικόλαος Καρίμαλης: Το προσφυγικό ταξίδι και η κατάταξη στον ελληνικό στρατό στη Μέση Ανατολή
