Ικαριώτες Πρόσφυγες στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο Α μέρος

https://www.youtube.com/watch?v=C625SYZQJ9U

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

Λέσβος: εντάσεις στο Κέντρο Κράτησης της Παγανής

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ Λέσβος: Ο συνωστισμός και οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης πυροδοτούν εντάσεις στο Κέντρο Κράτησης της Παγανής Έχουν περάσει πάνω από δύο μήνες από την ημέρα που η ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα άρχισε να παρέχει ψυχοκοινωνική φροντίδα στους μετανάστες χωρίς έγγραφα και τους αιτούντες άσυλο στο κέντρο κράτησης της Παγανής, στο νησί της Λέσβου, και η κατάσταση εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά ανησυχητική. Η συνεχής αγωνία και η αβεβαιότητα για το μέλλον αποτελούν καθημερινή πραγματικότητα για τους ανθρώπους που κρατούνται μέσα στο κέντρο. Ως αποτέλεσμα, κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων όλο και πιο συχνά οι μετανάστες χωρίς έγγραφα διαμαρτύρονται έντονα για τις συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης και ζητούν να αφεθούν ελεύθεροι. Λέσβος: Συνωστισμός και αθλιες συνθήκες διαβίωσης πυροδοτούν εντάσεις στο Κέντρο Κράτησης Παγανής Δυστυχώς, οι ευπαθείς ομάδες, οι γυναίκες, τα παιδιά, οι ασυνόδευτοι ανήλικοι και τα άτομα με ιατρικά προβλήματα, υφίστανται καθημερινά τις επιπτώσεις των διαμαρτυριών, αλλά κυρίως την ανθρώπινη απαξίωση από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Επίσης, λόγω της κατάστασης που επικρατεί μέσα στην Παγανή, η ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα αντιμετωπίζει εξαιρετικά μεγάλες δυσκολίες στην προσπάθειά της να προσφέρει την τόσο απαραίτητη ψυχοκοινωνική φροντίδα στις ευάλωτες ομάδες μεταναστών. «Οι διαμαρτυρίες μέσα στο κέντρο κράτησης δυσχεραίνουν σημαντικά τις προσπάθειές μας να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη την υποστήριξή μας. Κάθε μέρα βρίσκομαι αντιμέτωπη με μία πολύ ανησυχητική κατάσταση καθώς οι άνθρωποι που κρατούνται στο κέντρο φτάνουν στα όριά τους», λέει η Μάρθα Φαλκ, η ψυχολόγος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που εργάζεται μέσα στην Παγανή. Κάθε μέρα η Μάρθα, με τη βοήθεια δύο μεταφραστών, προσπαθεί να προσφέρει ψυχολογική υποστήριξη σε όσους έχουν ανάγκη, μέσα από ατομικές και ομαδικές συνεδρίες. Ωστόσο, οι ανάγκες για ψυχοκοινωνική υποστήριξη είναι πολύ μεγαλύτερες και μέρα με τη μέρα η ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα συνειδητοποιεί ότι θα μπορούσε να προσφέρει πολύ περισσότερη βοήθεια, αν καλύπτονταν τουλάχιστον οι βασικές ανθρωπιστικές ανάγκες των μεταναστών. Κάθε μέρα η ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μιλάει με ανθρώπους που έρχονται από χώρες όπου μαίνεται πόλεμος, όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Σομαλία κλπ., και που έχουν ζήσει τραυματικές εμπειρίες στην πατρίδα τους αλλά και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους προς την Ευρώπη. Κάποιοι άνθρωποι υποφέρουν από μετατραυματικό στρες και συμπτώματα άγχους και αγωνίας. Αναμφισβήτητα η κατάσταση της ψυχικής τους υγείας επιδεινώνεται σημαντικά από το γεγονός ότι κρατούνται σε ένα χώρο, όπου οι συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής είναι εξαιρετικά άσχημες. Ο συνωστισμός στα κελιά και οι ολοένα και χειρότερες συνθήκες διαβίωσης θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την ψυχική υγεία πολλών κρατουμένων μεταναστών. Ο αριθμός των ανθρώπων που κρατούνται στο κέντρο υπερβαίνει συχνά τους 800, ενώ έχει φθάσει ακόμα και τα 1.200 άτομα, σε ένα χώρο ακατάλληλο για τη φιλοξενία ανθρώπων, που σύμφωνα με τις τοπικές αρχές θα μπορούσε να στεγάσει έως 300 ανθρώπους. Πολλοί από τους κρατούμενους είναι ασυνόδευτοι ανήλικοι, γυναίκες με παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών, έγκυες γυναίκες και μετανάστες με ιατρικά προβλήματα. «Φτάνοντας χθες, 21η Οκτωβρίου, στην Παγανή, βρήκα στο κελί των περίπου 200 τετραγωνικών μέτρων όπου φιλοξενούνται οι γυναίκες και τα παιδιά, 211 άτομα – περίπου 140 γυναίκες και 70 παιδιά, πολλά εκ των οποίων κάτω των 5 ετών ή και του 1 έτους. Οι συνθήκες στο κελί είναι άθλιες, καθώς οι δύο τουαλέτες και τα δύο ντους δε λειτουργούν, ενώ το 1/10 του δαπέδου είναι πλημμυρισμένο από νερά. Οι περισσότεροι κοιμούνται στο πάτωμα πάνω σε βρώμικα στρώματα, τα οποία καλύπτουν όλη την επιφάνεια του κελιού», λέει η Μίκυ βαν Χέρβεν, Επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα. Καθώς οι συνθήκες μέσα στο κέντρο κράτησης της Παγανής εξακολουθούν να είναι εξαιρετικά δύσκολες, πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα από τις τοπικές και εθνικές αρχές για να αντιμετωπιστούν οι ανθρωπιστικές ανάγκες των μεταναστών χωρίς έγγραφα και αιτούντων άσυλο, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τις ανάγκες των ευάλωτων ομάδων μεταναστών