Όσο ψηλό βουνό είναι ο Τσιλίβδικας στην Κρήτη, άλλο τόσο και περισσότερο είναι το σθένος που είχαν οι κάτοικοι της περιοχής που ύψωσαν το ανάστημά τους στους Γερμανούς ναζί και τους Ιταλούς φασίστες το 1943.
Στις 4 Οκτωβρίου 1943 η μάχη μεταξύ ανταρτών και γερμανοϊταλικού αποσπάσματος, στοίχισε στους κατακτητές 17 νεκρούς και το διερμηνέα τους. Δύο ημέρες μετά για αντίποινα, στις 6 Οκτωβρίου 1943, ακολούθησε η επιδρομή των αντιποίνων στην Καλή Συκιά, όπου οι χιτλερικοί έκαψαν ζωντανές τις γυναίκες που αρνήθηκαν να προδώσουν τις θέσεις των ανταρτών.
Από ανακοίνωση του Κοινωνικού Εκπολιτιστικού Συλλόγου Καλής-Συκιάς Δήμου Αγίου Βασιλείου ο «Τσιλίβδικας», μεταφέρουμε τα ακόλουθα:
«Η Κρήτη, με την αντίσταση και την θυσία των παιδιών της και στην περίοδο 1940-1945 ενάντια του φασιστικού Άξονα, αποτελεί Οικουμενικό Σύμβολο Θυσίας για την υπεράσπιση των Πανανθρώπινων Αξιών. Η Αντίσταση του Ελληνικού λαού και κυρίως των Κρητών δυσκόλεψε αφάνταστα τα επεκτατικά σχέδια του Γ΄ Ράιχ. Ο Κρητικός λαός, πιστός στις ένδοξες παραδόσεις του, αγωνίστηκε με υψηλό φρόνημα και θάρρος, από την πρώτη μέρα της Μάχης της Κρήτης έως την τελευταία μέρα της Κατοχής. Με τον γενναίο αγώνα του πυροδότησε τη δημιουργία Λαϊκού Κινήματος Αντίστασης σε όλη την Ευρώπη.
Για την ανυπότακτη στάση της η Κρήτη κατέβαλλε βαρύτατο φόρο αίματος, με χιλιάδες θύματα. Αποτροπιασμό προκαλούν οι θηριωδίες της ναζιστικής Γερμανίας εις βάρος του άμαχου πληθυσμού. Γυναίκες, παιδιά, ανάπηροι και υπέργηροι ήταν θύματα της κτηνωδίας και της ανανδρίας του γερμανικού στρατού κατοχής.
Το χωριό μας, η Καλή Συκιά, βρέθηκε στο στόχαστρο του Γ’ Ράιχ αμέσως μετά το Ολοκαύτωμα της Βιάννου. Στις 6 Οκτωβρίου 1943, φάλαγγες του γερμανικού τακτικού στρατού και του δολοφονικού αποσπάσματος του αιμοσταγούς σφαγέα Σούμπερτ περικύκλωσαν το χωριό. Λεηλάτησαν τα σπίτια, άρπαξαν τα πάντα. Συγκέντρωσαν τις γυναίκες και τα παιδιά στην πλατεία και με απειλές και βιαιότητες ζητούσαν επίμονα πληροφορίες που κρύβονται οι άνδρες του χωριού και οι αντάρτες. Όμως, καμιά γυναίκα δεν λιγοψύχησε, όλες αντιστάθηκαν με απαράμιλλο θάρρος.
Στις φοβερές απειλές των βασανιστών τους οι ατρόμητες γυναίκες απάντησαν:
ΟΠΛΑ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΣ ΔΕΝ ΜΑΡΤΥΡΟΥΜΕ,
ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΣΚΟΤΩΣΕΤΕ, ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΟΥΜΕ!
Οι ναζί έριξαν τις γυναίκες ζωντανές στις φλόγες των καιόμενων σπιτιών. Μετά από λίγο οι Γερμανοί και οι θλιβεροί συνεργάτες τους αποχώρησαν από το χωριό, περήφανοι για το αποτρόπαιο έργο τους, αφήνοντας πίσω τους αποκαΐδια, καμένες ανθρώπινες σάρκες, τρόμο, ορφανά, αβάστακτο ανθρώπινο πόνο. Οι γυναίκες της Καλής Συκιάς και του Ροδάκινου δεν λύγισαν, δεν προσκύνησαν το φασισμό. Παρέμειναν ανυπότακτες έως το τέλος. Η Θυσία τους συμβολίζει τη μεγαλειώδη Αντίσταση και Θυσία της Ελλάδας, που πρόσφερε τα πάντα στον αγώνα για τη συντριβή του Χίτλερ και των ομοίων του!
Για το φοβερό Ολοκαύτωμα της Καλής Συκιάς δεν αποδόθηκε Δικαιοσύνη! Οι θύτες δεν δικάστηκαν, τα θύματα δεν αποζημιώθηκαν. Το Γ’ Ράιχ διέπραξε στη χώρα μας αναρίθμητα φρικώδη εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εξολόθρευσε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, ισοπέδωσε τη χώρα μας, άρπαξε και λεηλάτησε τον πλούτο μας. Δεν σεβάστηκε ούτε τα ιστορικά μνημεία, τις αρχαιότητες και όλους τους πολιτιστικούς θησαυρούς, που είτε τους κατέστρεψε είτε τους φυγάδευσε εκτός Ελλάδας. Ξεκλήρισε το λαό μας και κατέστρεψε το μέλλον μας!».
