...αναδημοσίευση από το ert.gr και το sports.ert.gr...
Στα 98 χρόνια από την ίδρυσή της (1922) η Δόξα Πειραιά συνεχίζει να προσφέρει στον αθλητισμό με “εφηβική ορμή” και ετοιμάζεται να μπει στο δεύτερο αιώνα της ζωής της με την πλούσια ιστορία και εμπειρία της σαν οδηγό.
Αξίζει τον κόπο να πάμε πολλά χρόνια πίσω, στους χωμάτινους δρόμους του Πειραιά και των γύρω περιοχών, αυτές που στις μέρες μας τις ξέρουμε σαν εκλογική περιφέρεια Β’ Πειραιά, σε εποχές που οι αλάνες, οι γειτονιές και τα φτωχόσπιτά τους, στέγαζαν τους ανθρώπους του μεροκάματου, αλλά και τους νεοαφιχθέντες εκείνη την περίοδο Μικρασιάτες πρόσφυγες.
Το λιμάνι και οι κοντινές σε αυτό βιομηχανίες ήταν οι παράγοντες που καθόριζαν την αγορά εργασίας και προσέλκυαν εργατικό δυναμικό. Οι ανάγκες για το μεροκάματο μετά από μία δεκαετή πολεμική περιπέτεια της χώρας (Βαλκανικοί πόλεμοι, Α’ Παγκόσμιος, εκστρατείας της Κριμαίας, Μικρασιατική καταστροφή) ήταν μεγάλες και η αγορά εργασίας “χτυπημένη”. Για ένα κομμάτι ψωμί τις περισσότερες φορές, δίνονταν ο αγώνας για τον επιούσιο. Ποιος είπε όμως ότι αυτές οι συνθήκες θα φρέναραν τη διάθεση για αθλητισμό, κάθε άλλο. “Παιδί” του καιρού της η Δόξα Πειραιά γεννήθηκε αρχικά σαν “Ανατολικός Αστέρας” στη Νίκαια και ξεκίνησε από εκεί το δημιουργικό της ταξίδι.
Για τα πρώτα της βήματα εξαιρετικά είναι τα στοιχεία που δίνει μέσα από το αρχείο του ο Παναγιώτης Ελευθερόπουλος.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά:
“Ο Α’ παγκόσμιος πόλεμος έχει τελειώσει και η Οθωμανική Αυτοκρατορία (Τουρκία) είναι στους ηττημένους. Ο Ελληνισμός πίστεψε τότε πώς ήρθε η ώρα για την πραγματοποίηση του οράματος τις μεγάλης ιδέας. Ο Ελληνικός στρατός απελευθέρωσε την περιοχή τις Σμύρνης που το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ήταν Έλληνες. Με την υπογραφή τις συνθήκης των Σεβρών (1920) έχουμε την δυσαρέσκεια των Τούρκων για τους όρους της. Με αρχηγό τον Κεμάλ Ατατούρκ άρχισαν διωγμούς εναντίον του Ελληνικού πληθυσμού. Η ήττα του Ελ. Βενιζέλου στις εκλογές άλλαξε την κατάσταση στην Μικρά Ασία. Πλήθη Ελλήνων Μικρασιατών εγκατέλειψαν την πατρίδα τους για να ξεφύγουν από την εκδίκηση των Τούρκων.
Πολλοί από αυτούς εγκαταστάθηκαν στην Κοκκινιά (σημερινή Νίκαια) και άρχισαν μια νέα δημιουργική ζωή με πολλές δυσκολίες. Δραστήριοι, οραματιστές αναζήτησαν και αθλητικά διέξοδα.
Έτσι το 1922 έτος γνωστό για την κορύφωση της Μικρασιατικής καταστροφής στην Σμύρνη και τα περίχωρα της ιδρύεται στην Πόλη μας ο αθλητικός σύλλογος ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ με έδρα την Κοκκινιά και αριθμό μητρώου στην στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ) 36.
Αρκεί να σημειώσουμε ότι η Ε.Π.Σ.Π (Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιά) ιδρύθηκε το 1925. Οι μαρτυρίες των παλαιοτέρων λένε ότι υπήρχε μεταξύ των σημερινών Οδών Περιστάσεως-Σολωμού-Σηστού-Λέσβου ένας τεράστιος αθλητικός χώρος ο οποίος αποτέλεσε το γήπεδο τις περιοχής.
Σήμερα βέβαια δεν υπάρχει αφού καταλήφθηκε από άγνωστους οικοπεδοφάγους και υψώνονται στην θέση του πολυκατοικίες. Ο Ανατολικός Αστέρας είχε αξιοσημείωτη δραστηριότητα στα τοπικά πρωταθλήματα του Πειραιά».
δημοσίευμα Μαρτίου 1924
Μάιος-1925-Αθλητική-Επιθεώρηση
Ακολούθως ο κ. Ελευθερόπουλος μας δίνει την πληροφορία ότι η ομάδα μετονομάστηκε σε «ΦΑΛΗΡΙΚΗ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΝΙΚΑΙΑΣ» – Μέγας Αλέξανδρος και συνέχισε την αθλητική πορεία της, ενώ μας κάνει γνωστό ότι: «Η Γερμανική κατοχή ανέτρεψε τα πάντα άρα και την αθλητική δραστηριότητα. Πολλά μέλη τις ομάδος κατέφυγαν στην αντίσταση για την αποτίναξη του Γερμανικού ζυγού και πολλοί αθλητές υπήρξαν θύματα.
Μετά την απελευθέρωση η Φαληρική αρχίζει να δραστηριοποιείτε σιγά-σιγά και στις 4 Μαΐου 1947 στην γενική συνέλευση με Πρόεδρο τον Νικόλαο Μολδοβανίδη και γραμματέα τον Μιχάλη Κυμπάρη και παρόντα 44 μέλη τακτικά αποφασίζεται η μετονομασία του Συλλόγου σε «ΟΜΙΛΟ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΝΙΚΑΙΑΣ-ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΔΟΞΑ ΠΕΙΡΑΙΑ».
Η συμμετοχή στα Πειραϊκά Πρωταθλήματα είναι ποιο ενεργή και ουσιώδης. Πρωταγωνιστεί στην Α’ κατηγορία και στο πρώτο δελτίο ΠΡΟ-ΠΟ που κυκλοφόρησε το 1959 περιλαμβάνεται ο αγώνας Δόξα Πειραιά – Ερμής Κορυδαλλού.
Σαν το μεγάλο ντέρμπυ τις εποχής. Η πρόοδος τις ομάδος είναι συνεχής και κορυφώνετε το 1962 με την άνοδο στην Β’ Εθνική. Δυστυχώς οι συνθήκες δύσκολες ταξίδια σε Κρήτη (ΟΦΗ, Εργοτέλης, Τάλως Χανίων, σε Λέσβο (Παλλεσβιακός) με τα πλοία τις εποχής, πολλά έξοδα, αποκλεισμός λόγω θαλασσοταραχής ποδοσφαιριστές μεροκαματιάρηδες οδήγησαν την ομάδα στην Α’ κατηγορία Πειραιά.
Το Δ.Σ απαρτίζουν τότε ο Εμμ. Χατζηζερβουδάκης, ο Κ. Μαυρομμάτης, ο Αθαν. Μολδοβανίδης, ο Κωστ. Κοκκώλης, ο Γεώργιος Γεωργιλόπουλος, ο Βασ. Πισπιλιός, ο Γεωργ. Μουγαδάκης, κ.α.
Φτάνουμε το 1967 όπου ανατρέπεται η νόμιμη κυβέρνηση και αναλαμβάνει η χούντα. Πολλά σωματεία αναστέλλουν την δράση τους αλλά αναγκάζονται να συγχωνευθούν όπως πρόσταζε ο τότε Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού. Έτσι στην Νίκαια πιέζει την Α.Ε Νίκαιας, τον Άρη Νίκαιας να συγχωνευθούν σε Ιωνικό Νικαίας, την Δόξα και την Χαλκηδόνα, επίσης, αλλά για κάποιους λόγους που έκριναν τότε δεν έγινε αυτή η συγχώνευση και συνέχισαν ως είχαν. Η παρουσία όμως των ιδίων παραγόντων έχει κουράσει τους ίδιους αλλά και την ομάδα. Αρχίζει μια καθοδική πορεία και ο υποβιβασμός στην Β’ κατηγορία.
Τελικά έρχεται η ανάσταση την δεκαετία του 1970 σε μια μεγαλειώδη γενική συνέλευση που έγινε στην αίθουσα εκδηλώσεων του ιερού ναού Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου στην οδό Αβύδου μια ομάδα νέων ανθρώπων-φίλων μεταξύ τους παίρνουν τα ηνία με στόχο την αναγέννηση της.
Εκεί αρχίζει σιγά-σιγά να βρίσκει η ομάδα τον δρόμο της και το αποτέλεσμα αυτού ήτα η κατάκτηση του κυπέλλου ερασιτεχνών Πειραιά σε αγώνα που έγινε στο γήπεδο τις Νεάπολης όπου επiκράτησε στον τελικό με την πολύ καλή ομάδα του Α.Σ Ποντίων με 3-1.
Προπονητής τότε ήταν ο αείμνηστος Γιώργος Μελλιάδης ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος που προσέφερε τα μέγιστα στον σύλλογο από κάθε άποψη. Όχι μόνον δεν έπαιρνε αμοιβή αλλά έβαζε και το χέρι πολύ βαθιά στην τσέπη για τις ανάγκες του συλλόγου. Η άνοδος άρχισε όταν ανέλαβε Πρόεδρος ο Νίκος Μακρής ένας δραστήριος, πανέξυπνος επιχειρηματίας με άξιους συνεργάτες τους Στ. Κιολέογλου, Αθ. Ζαρομάνδαλο, Παντ. Ψαρρά, Μαν. Κιολέογλου, Π. Ναΐδη, Ν. Μοναστηρίδη,Μιχ. Κατηφέ, Παν.Ελευθερόπουλο, Ξεν. Ελευθερόπουλο, Γ.Φουντουκίδη, Σπ. Φραγκόπουλο, Αντ. Καρατζάς. Μιχ. Πρίντεζη, Πετρ. Πρίντεζης, Ευάγγελος Παλαιόλογος.
Η δραστηριότητα του συλλόγου ήταν εμφανώς ανοδική και στον αγωνιστικό και στο κομμάτι των εκδηλώσεων και με κάποιες πωλήσεις ταλαντούχων παικτών επέτρεψαν στο τότε Δ.Σ να προχωρήσει στην αγορά ιδιοκτήτων γραφείων επί τις οδού Περιστάσεως 23 όπου είναι και σήμερα.
Η αγωνιστική περίοδος 1984-1985 ήταν σταθμός στην ιστορία του συλλόγου κατακτά με χαρακτηριστική άνεση τον τίτλο τις Α’ κατηγορίας και ανέρχεται στην Δ’ εθνική τότε που αν και νεοφώτιστη με μια πορεία με 23 νίκες 1 ισοπαλία και 2 ήττες και τέρματα 77 υπέρ 23 κατά όπου έχασε την άνοδο στην Γ’ εθνική τότε με διαφορά τερμάτων με τον Περαμαϊκό με έναν τρόπο που ξεσήκωσε τότε τα σχόλια ακόμα και των ουδετέρων.
Το σοκ ήταν μεγάλο ο Νίκος Μακρής αποσύρετε από τα δρώμενα και μπαίνουν νέοι παράγοντες και συνεχίζουν την δραστηριότητα τις ομάδος την Διοίκηση απαρτίζουν πλέον οι αδελφοί Βαρδαξόπουλοι, ο Αντ. Σαλίβερος, Προδ. Γιαννικίδης, Γιαν. Μιχάλης, Παν. Γκαμάνης, Ξεν. Ελευθερόπουλος, Γ. Τσαμίλης. Τον Ιούνιο του 1990 αναλαμβάνει ο Σπύρος Φραγκόπουλος μέχρι το 1992 όπου πρόεδρος είναι ο Τάσος Λαουλάκος με γενικό αρχηγό τον “τεράστιο” Σπύρο Παπαϊωάννου και στην κυριολεξία όλη την οικογένειά του και σώζει στην κυριολεξία την ομάδα από την διάλυση. Ένα πρόβλημα υγείας αναγκάζει τον Σπύρο Παπαϊωάννου να αποχωρήσει και να αναλάβουν τα παιδιά του Γιάννης, Δημήτρης και Πάρης Παπαϊωάνου να πάρουν τα ηνία με πρόεδρο τον Γιάννη και παίζοντας και βοηθώντας και αγωνιστικά την ομάδα να την τρέχουν μέχρι σήμερα.
Αυτή είναι η μεγάλη ιστορία τις 98χρονης Δόξας, που αξίζει να σημειωθεί ότι το όνομα της προήλθε από την οικογένεια Μολδοβανίδη, όπου πήρε το όνομα της Δοξούλας Μολδοβανίδη. Τα χρώματα τις ομάδος μας συμβολίζουν το λευκό το χρώμα τις ειρήνης και το πράσινό το χρώμα της ελπίδας)!!!!!”.
Αξίζει να επισημάνουμε ότι το 1959 η Δόξα Πειραιά συμπεριλήφθηκε στο πρώτο δελτίο ΠΡΟ-ΠΟ. Ο σύλλογος μετράει μία συμμετοχή στη Β’ Εθνική (1964-65) και 4 συμμετοχές στη Δ’ Εθνική (1985-86, 1986-87, 1990-91, 1991-92). Επίσης την περίοδο 1978-79 κατέκτησε το Κύπελλο Πειραιά, για πρώτη και μοναδική φορά μέχρι σήμερα.
Σημαντικοί ποδοσφαιριστές που πέρασαν ή που αναδείχθηκαν από τη Δόξα αποτελούν μεταξύ άλλων οι Μιχάλης Βουτσαράς, Γιώργος Δαρίβας, Μίλτος Bρεκούσης, Στέλιος Βογιατζής, Εμμανουήλ Φοράκης κ.α.
Όπως μας δήλωσε ο Γιάννης Καλαϊτζής: “Σήμερα η Δόξα Πειραιά αγωνίζεται στην Α΄κατηγορία της ΕΠΣΠ. και έχει έδρα το γήπεδο της Νίκαιας. Δελτία ενεργά έχει περίπου τα 100 και οι προπονήσεις γίνονται ικανοποιητικά.
Πριν μερικά χρόνια οι υποδομές ξεπερνούσαν τα 100 παιδιά, σήμερα γίνεται μια προσπάθεια αναδιοργάνωσης της ακαδημίας όπου και είμαι ο υπεύθυνος και θα έχουμε δύο αγωνιστικά τμήματα”.
Λίγο πριν τα 100 της χρόνια η Δόξα Πειραιά με τη μακροβιότητά της δείχνει ότι άξιζε τον κόπο να την εμπιστευτούν γενιές και γενιές αθλητών, διοικούντων και φιλάθλων.
Επιμέλεια αφιερώματος: Νάσος Μπράτσος
Υ.Γ. Ευχαριστούμε τη διοίκηση για τη συνεργασία καθώς και τον Γιάννη Καλαϊτζή, υπεύθυνο της ακαδημίας της Δόξας Πειραιά.
ΥΓ2 Με ιδιαίτερη χαρά εντοπίζουμε στο πρώτο δελτίο ΠΡΟΠΟ ονόματα ιστορικών ομάδων στις οποίες ήδη έχουμε πραγματοποιήσει αφιερώματα, όπως ο Ερμής Κορυδαλλού, η Δάφνη Αθηνών, ο Παναιγιάλειος, η Νέα Ιωνία, αλλά και οι αναφορές σε σωματεία που βρήκε στον αγωνιστικό της δρόμο η Δόξα, όπως οι Πόντιοι και ο Περαμαϊκός.
