Στις 29 Σεπτεμβρίου 1944 το Αιγάλεω αποτέλεσε τόπο στον οποίο εξελίχθηκε ακόμα ένα έγκλημα των ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής. Από τότε και με πολλά «πέτρινα χρόνια» να έχουν συμβάλλει στην μη ανάδειξη της συγκεκριμένης ιστορικής πτυχής, στις μέρες μας εξελίσσεται μία σημαντική προσπάθεια διατήρησης και ανάδειξης τα ιστορικής μνήμης. Μιλήσαμε με τη Δήμητρα Κορμπά, πρόεδρο της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Αιγάλεω.
–Πότε ιδρύθηκε ο συγκεκριμένος φορέας;
-H Ένωση Θυμάτων Ολοκαυτώματος Αιγάλεω, ιδρύθηκε το Μάρτιο του 2001 και μέλη της είναι μόνο όσοι είναι συγγενείς των θυμάτων εκείνης της εποχής. Προϋπήρξε το 1976 ένας σύλλογος «Βομβόπληκτων και πυρόπληκτων Αιγάλεω» που κάποια στιγμή σταμάτησε να λειτουργεί και ήταν συναφής με το δικό μας. Υπήρξαν μέλη του συλλόγου εκείνου, που είναι σήμερα στην Ένωση, αλλά επαναλαμβάνω ότι στην Ένωση συμμετέχουν μόνο συγγενείς θυμάτων, ενώ ο προηγούμενος σύλλογος είχε μέλη και όσους δεν είχαν θύματα, αλλά είχαν υποστεί καταστροφές από τις βόμβες και άλλες παρεμφερείς αιτίες.
-Ποια ήταν η αφορμή για την ίδρυση;
-Από το 1995 είχε αρχίσει να υπάρχει μία κινητικότητα αρχικά με το Δίστομο και στη συνέχεια με το θέμα της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων και έτσι κάποια στιγμή έφτασε το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο του Αιγάλεω, με την παρουσία και του Μανώλη Γλέζου, με αποτέλεσμα να ιδρυθεί η Ένωση.
-Ποιοι είναι οι στόχοι που έχετε θέσει;
-Είναι να εκφραστεί η διατήρηση της ιστορικής μνήμης, να προχωρήσει και να αποδώσει η δράση για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, αλλά και να γίνει στο Αιγάλεω, ένα μουσείο για το θέμα αυτό, στόχοι που ακόμα δεν τους έχουμε υλοποιήσει. Δείγμα των προβλημάτων που πρέπει να ξεπεράσουμε είναι ότι η Ένωση δεν έχει έδρα, δεν έχει χώρο να στεγαστεί και δηλώνουμε σαν έδρα το σπίτι του εκάστοτε προέδρου. Πρέπει να πούμε ότι τα όσα έγιναν την 29η Σεπτεμβρίου 1944 στο Αιγάλεω δεν είναι ευρέως γνωστά, είχαν πέσει για χρόνια στην αφάνεια.
–Μιλήστε μας για τις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης.
-Γίνονται στο μνημείο κοντά στη διασταύρωση της Ιεράς οδού με τον Κηφισό, στον Άγιο Γεώργιο και τα τελευταία τρια χρόνια τους έχουμε δώσει διάσταση, αφού δεν μένουμε μόνο στην τελετή μπροστά στο μνημείο, αλλά συνεχίζουμε στο γειτονικό 3ο Λύκειο Αιγάλεω, με εκτεταμένη εκδήλωση, με προβολές, ομιλίες, χορευτικά, κλπ
-Ποιος είναι ο αντίκτυπος της προσπάθειας αυτής στην τοπική κοινωνία, με δεδομένο ότι στις δεκαετίες που μεσολάβησαν από τα γεγονότα, η σύνθεση της πόλης εμπλουτίστηκε από κατοίκους που ήρθαν από άλλες περιοχές και δεν είχαν οικογενειακές ρίζες που να τους συνέδεαν με τα γεγονότα του 1944.
-Αντιμετωπίσαμε εξαιρετικά καλές αντιδράσεις, αγκαλιάζουν την προσπάθεια, θέλουν να μάθουν, γιατί το θέμα αυτό δεν έχει αναδειχθεί, δεν έχει γίνει η απαιτούμενη διασπορά του στον τοπικό πληθυσμό. Να φανταστείτε ότι στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο για τα Ολοκαυτώματα και τις Γερμανικές Αποζημιώσεις, που έγινε στις 14-16 Σεπτεμβρίου στη μαρτυρική Βιάννο, πήγα για πρώτη φορά σαν εκπρόσωπος του Αιγάλεω. Στο καράβι οι εκπρόσωποι των άλλων μαρτυρικών περιοχών με ρωτούσαν με απορία για το τι είχε συμβεί στο Αιγάλεω.
-Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε με τις επόμενες δράσεις σας;
-Χρειάζεται να υπάρξει σύμπραξη συλλόγων, Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ βαθμού, καθώς και της κυβέρνησης για να αναδειχθεί το θέμα αυτό. Ο σύλλογος πρέπει να στηριχτεί στην προσπάθειά του να αποκτήσει έδρα, αρχείο, μουσείο, να βγει μπροστά για να μην κυριαρχήσει η λήθη, αλλά να αναδειχθεί η αλήθεια. Είναι ταυτότητα η μνήμη.
Συνέντευξη: Νάσος Μπράτσος
Σχετικές ειδήσεις:
Το ναζιστικό έγκλημα στο Αιγάλεω το Σεπτέμβρη του 1944
Mήνας αντιφασιστικής μνήμης και συνείδησης στο Δήμο Αιγάλεω
