Ικαριώτες Πρόσφυγες στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο Α μέρος

https://www.youtube.com/watch?v=C625SYZQJ9U

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Το μπάσκετ τιμωρείται... με απέλαση

ΦΩΤΟ από τις ταραχές στην Τεχεράνη, πριν από ένα χρόνο, στις προεδρικές εκλογές αναδημοσίευση από την εφημερίδα "εργατική αλληλεγγύη" Το μπάσκετ τιμωρείται... με απέλαση Φύλλο: 933 Γιώργος Τσαμούρης Πήγε να πιάσει την μπάλα που του έπεσε στην αυλή του διπλανού κτηρίου και από τότε βρίσκεται στα κρατητήρια του Αστυνομικού Τμήματος Συντάγματος προς απέλαση. Ο Μοχσέν Σάφα, ένας 23χρονος πρόσφυγας από το Ιράν έπαιζε μπάσκετ στο γηπεδάκι δίπλα στο νοσοκομείο Συγγρού στα Ιλίσια. Όσοι, μικροί ή μεγαλύτεροι, παίζουν εκεί γνωρίζουν καλά πως είναι συχνή ιστορία η μπάλα να πέφτει μέσα στην αυλή του νοσοκομείου. Με την δικαιολογία πως το νοσοκομείο είναι κλειστό, ο φύλακας δεν επέτρεψε την είσοδο από την κανονική πύλη του νοσοκομείου. Ο νεαρός Ιρανός για να πιάσει την μπάλα του πήδηξε μέσα από ένα ανοιχτό παράθυρο από την άλλη μεριά. Εκεί όμως κοιμόταν μια ασθενής η οποία έβαλε τις φωνές και ο νεαρός πιάστηκε «στα πράσα». Από εκεί και πέρα άρχισε μια απίστευτη περιπέτεια για τον νεαρό Μοχσέν Σάφα ο οποίος από τις 29 Ιουλίου βιώνει τον απάνθρωπο θεσμοθετημένο ρατσισμό της ελληνικής πολιτείας. Δυο μέρες μετά -χωρίς να του επιτραπεί να ενημερώσει κανέναν και χωρίς δικηγόρο και διερμηνέα- περνάει από αυτόφωρο με την ψευδή κατηγορία της βιαιοπραγίας. Καταδικάζεται σε 4 μήνες με αναστολή, αλλά ούτε τώρα αφήνεται ελεύθερος. Συνεχίζει να κρατείται αφού η αίτηση ασύλου που έχει καταθέσει δεν έχει εκδικαστεί -όπως και δεκάδες χιλιάδες άλλες- και άρα θεωρείται παράνομος. Όπως εξηγεί στην Ε.Α. ο Αλί, Ιρανός στην καταγωγή που ζει στην Ελλάδα εδώ και 34 χρόνια και φιλοξενεί τον Μοχσέν Σάφα μαζί με άλλα 3 παιδιά στην ηλικία του, «ο Μοχσέν Σάφα έφυγε από την χώρα του πριν ένα χρόνο, μέσα στα γεγονότα της εξέγερσης που συγκλόνισε το Ιράν. Για να αποφύγει τις διώξεις εκεί κατάφερε να βγει κρυφά από την χώρα και να καταφύγει στην Ελλάδα. Από τότε τον φιλοξενούμε. Μόλις ήρθε στην Ελλάδα το πρώτο που ζήτησε ήταν να βρει δάσκαλο να κάνει ελληνικά. Έβλεπε την Ελλάδα σαν την χώρα που θα μπορούσε να είναι ελεύθερος. Να διώξει τον φόβο που είχε στο Ιράν. Σήμερα όμως βιώνει μια απίστευτη κατάσταση. Χωρίς κανένα λόγο από τις 29 Ιούλη βρίσκεται στα κρατητήρια περιμένοντας να απελαθεί πίσω στο Ιράν. Για αυτόν είναι μια κανονική θανατική καταδίκη. Αν γυρίσει πίσω η ζωή του κινδυνεύει. Ο ίδιος λέει πως αν τον στείλουν πίσω στο Ιράν θα αυτοκτονήσει, αλλιώς θα πεθάνει στις φυλακές. Γι΄ αυτό ζητάμε να απελευθερωθεί».