Ικαριώτες Πρόσφυγες στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο Α μέρος

https://www.youtube.com/watch?v=C625SYZQJ9U

Τρίτη 9 Αυγούστου 2022

Απλησίαστο το κόστος των διακοπών για το μέσο εργαζόμενο οικογενειάρχη

 


Τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα είναι όλα κλεισμένα έως τα τέλη Αυγούστου, αλλά αν και βλέπεις από το παρκάρισμα στις παραλίες ότι έχει κόσμο, η εστίαση είναι για κλάματα σε σύγκριση και με τα δύο προηγούμενα χρόνια τα κορονοϊκά (ας γυρίσουν όλοι από τις διακοπές και τα ξαναλέμε για τον κορονοϊό).

Πολλές επιχειρήσεις της εστίασης μιλάνε για λουκέτα από Σεπτέμβρη, καθώς τα δάνεια για τη λειτουργία επιχειρήσεων και για εξοπλισμό ανανέωσης δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν με την εικόνα που υπάρχει. Πχ ένα γεμάτο ξενοδοχείο, έχει δίπλα ένα εστιατόριο με 50 τραπέζια από τα οποία δουλεύουν τα 10 μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού.

Επίσης μαζί με την χωλαίνουσα εστίαση, υπάρχει η εικόνα της φωταψίας στα μπαλκόνια των ενοικιαζόμενων δωματίων δείγμα ότι όπως διαπίστωσαν ήδη αρκετοί, ο κόσμος δεν κυκλοφορεί ιδιαίτερα. Και τα καφενεία, όχι μόνο λόγω ακρίβειας, αλλά και λόγω φόβου συνωστισμού και κορονοϊού έχουν εικόνα Ιουνίου.

Είπαμε να κάνουμε υπολογισμό κόστους με τιμές Ικαρίας για μία τετραμελή οικογένεια επισκεπτών στο νησί, μετά τις εικόνες που είδαμε.

Ακτοπλοϊκά εισιτήρια πάνω από το φράγμα της αισχοκέρδειας (νομότυπη με βάσει όσα ψήφισε η κυβέρνηση των δούλων των εφοπλιστών)74 ευρώ το άτομο (για την πιο μακρινή Χίο πληρώνει λιγότερα με το ίδιο καράβι) για μια αριθμημένη αεροπορική θέση για μία τετραμελή οικογένεια πήγαινε-έλα, κόστος 600 ευρώ, συν 80 και 80 το αυτοκίνητο, σύνολο 760 ευρώ.

Διαμονή επτά ημερών σε δωμάτιο και για τους τέσσερις με υπολογισμό 50 ευρώ (τιμή επιστημονικής φαντασίας, αλλά έτσι για την κουβέντα) σύνολο 350 ευρώ και μαζί με τα ακτοπλοϊκά 1.110 ευρώ.

Διατροφή: χωρίς πρωινό απευθείας στην παραλία για αρκετές ώρες, μίνιμουμ 20 ευρώ και οι τέσσερις (ενδεικτική τιμή 3,5 ευρώ ο καφές, και 4 η γρανίτα), με δικιά τους ομπρέλα, άρα χωρίς ξαπλώστρες.

Φαγητό 10 ευρώ ο καθένας, συν νερά αναψυκτικά, 50 ευρώ μίνιμουμ το μεσημεριανό, με το κομπιουτεράκι και τον τιμοκατάλογο ανά χείρας. Ενδεικτική τιμή καλαμαράκια 9 ευρώ, χταπόδι 12, σαλάτα 8 έως 10. Ορεκτικά από 5 έως 8 ευρώ.

Για το βράδυ από ένα πιτόγυρο έκαστος με 3 ευρώ ίσον 12 ευρώ συν νερό, αναψυκτικά, σύνολο 15 ευρώ επίσης με το κομπιουτεράκι ανά χείρας για να μην πέσει έξω ο προϋπολογισμός (εναλλακτικά ψώνια από το σούπερ μάρκετ και βραδινό στο μπαλκόνι του ενοικιαζόμενου δωματίου με ζβαν λάντσιον μητ, πέλικαν κονσέρβες και ρίο μάρε τόνο. 

Σύνολο ημερήσιας διατροφής, 85 ευρώ επί μία εβδομάδα 595 σύνολο, συν από 20 ευρώ έξοδα μέσα στο καράβι, επί δυο φορές, άλλα 40 ευρώ, σύνολο 635. 

Με τα προηγούμενα έξοδα,  σύνολο 1735. 

Προσθέτουμε και 200 ευρώ για μετακινήσεις με τη βενζίνη στα νησιά να είναι πιο ακριβή από τις πόλεις, συν τα χιλιόμετρα από και προς τον Πειραιά, σύνολο 1935. Συν και κάποιο σουβενίρ φτάσαμε τα 2.000 ευρώ στον πιο μίνιμουμ υπολογισμό με σκόντο στη διατροφή και στη διαμονή. 

Και ταυτοχρόνως πρέπει να πληρώνεις και τους λογαριασμούς ΔΕΚΟ, τηλεφωνίας, ΔΟΥ, ΕΝΦΙΑ, κλπ που έρχονται στην έδρα σου και σε «περιμένουν» στην επιστροφή σου.

Ποιος μισθωτός (μέσου μισθού) μπορεί να σηκώσει τέτοια δαπάνη; Και μάλιστα για μόλις επτά ημέρες διακοπών!!

Και μετά το καλοκαίρι η κυβέρνηση των (ψόφιων) κοριών θα αυτοθαυμαστεί για το πόσο καλά πήγε ο τουρισμός, με στατιστική για τα δωμάτια αλλά όχι για την εστίαση, ούτε για το βραδινό με τα πιτόγυρα ή τα ζβαν, ούτε βέβαια και με τις εκατοντάδες ευρώ που πληρώνουν (και καλά να πάθουν) ορισμένοι στη Μύκονο. 

Η πραγματική ζωή είναι όμως άλλου.


Και επειδή διακοπές δεν είναι μόνο τα πανηγύρια του συνωστισμού και του κορονοϊού, τα μπυρόνια στο μπαλκόνι του ενοικιαζόμενου ή στην παραλία, ελάτε να περάσουμε καλά στο ανοιχτό και ασφαλές ως προς το θέμα της πανδημίας, θεατράκι της Πηγής, την Πέμπτη 12 Αυγούστου στις 8μμ για να θυμηθούμε, αλλά και για να μάθουν όσοι/ες δεν ξέρουν την ιστορία αυτού του τόπου, των μεταναστών και των προσφύγων, μέσα από το βιβλίο της Καίτης Φράγκου - Ζηκίδου «Ταξίδι της προσφυγιάς 1942-1945», όπου μιλάει για την εμπειρία ζωής που είχε όταν ως πρόσφυγας πολέμου πέρασε από την Ικαρία στην Τουρκία και ακολούθως στη Μέση Ανατολή.