Το τελικό 5-1 της νίκης του Άγιου Ιερόθεου δεν αντικατοπτρίζει τα πραγματικά δεδομένα. Μια ομάδα με κανονικούς ερασιτέχνες, όπως το Καρλόβασι, που την τελευταία στιγμή κατάφερε να κατέβει στο πρωτάθλημα, αντί να μείνει στο τοπικό, με αυθημερόν ταξίδια, όπως άκουσα να λένε φίλαθλοί του, για λόγους οικονομίας και χωρίς δυνατότητες (όπως πολλές νησιωτικές ομάδες) για προετοιμασία με συνεχή φιλικά με δυνατούς αντιπάλους, σίγουρα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί ομάδες με πολλαπλάσιο προϋπολογισμό και οργανωτικές δυνατότητες. Είναι όμως αυτό το ζητούμενο, ή το αντίθετό του, να ενισχύουμε δηλαδή τις αθλητικές προσπάθειες περιοχών που είναι αποκλεισμένες από το δικαίωμα στην ψυχαγωγία και την άθληση? Εδώ και καιρό επιλέγω το δεύτερο. Κι όμως μετά το 2-0 στο πρώτο τέταρτο, το Καρλόβασι κοίταξε στα μάτια τον Άγιο Ιερόθεο, μείωσε απείλησε και πήγε στο ημίχρονο με 2-1 στα γκολ και στα δοκάρια. Αν δεν υπήρχαν οι περιοριστικοί όροι που προανέφερα, θα ήταν σαφώς μεγαλύτερη η δυναμική του σαν ομάδα. Μέχρι και το 3-1 (είναι η φωτο νο11 αν κάνετε κλικ πάνω της) κανένας από τους φίλους του Άγιου Ιερόθεου δεν ήταν ήσυχος και βέβαιος για το αποτέλεσμα. Τα άλλα δύο γκολ ήρθαν στο «διαδικαστικό» μέρος του παιχνιδιού που είχε απομείνει. Στις εξέδρες ήταν και ο παλαιός παίκτης και προπονητής της Σαμιώτικης ομάδας Νίκος Καρούλιας. Είπαμε να αναρτήσουμε μερικές φωτο παραπάνω από ότι συνήθως για να δώσουμε τη δυνατότητα στους φίλους από τη Σάμο να έχουν μια καλύτερη εικόνα του παιχνιδιού, που διεξήχθη κάτω από καιρό που θύμιζε καλοκαίρι στο γήπεδο του Ηφαίστου Περιστερίου.
