Ένας αιώνας ζωής και δράσης για τον δημοφιλή Παναιτωλικό (B' μέρος)

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Στους αιωνόβιους αθλητικούς συλλόγους θα μπει σε λίγο καιρό ο Παναιτωλικός, αφού είχε ιδρυθεί την Τρίτη 9 Μαρτίου του 1926. Ομάδα με υψηλή δημοφιλία διέγραψε και διαγράφει μία αξιοσημείωτη διαδρομή στα αθλητικά αλλά και στα κοινωνικά πράγματα της χώρας, αφού από την ίδρυσή του είχε έντονη κοινωνική δράση και έξω από τους αθλητικούς χώρους.

Στο πρώτο μέρος του αφιερώματός μας, είχαμε αναφερθεί σε δημοσίευμα της εφημερίδας ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, 16-6-1932, όπου ο συντάκτης με την υπογραφή Ν.ΤΡ. ότι ο Παναιτωλικός: «Αριθμεί ζωή εξ ολόκληρων χρόνων. Όμως η καθ' αυτό δράσι του αρχίζει από τις 11 Μαΐου 1930, τότε που η ποδοσφαιρική του ομάδα ενίκησε τον Πύρρο Ιωαννίνων στην έδρα του, μία ομάδα δηλαδή από τις καλλίτερες της Ηπείρου».

Από το σημείο λοιπόν που άλλαξε την τροχιά του συλλόγου θα ξεκινήσουμε σήμερα, δηλαδή την κομβικής σημασίας νίκη στα Ιωάννινα, που έγινε η αφετηρία της καταξίωσής του στις συνειδήσεις των φιλάθλων, αφού πάντα η νίκη επί ενός ιστορικού και με μεγάλη δυναμική συλλόγου, επιβεβαιώνει τη γνωστή ρήση, ότι η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στο νικητή.

H έναρξη του ταξιδιού

«Σήμερον αναχωρεί δι' Ιωάννινα η ποδοσφαιρική ομάς του Παναιτωλικού Γυμναστικού Συλλόγου, προκειμένου να συναντηθή μετά της εκεί αθλητικής ομάδος "Πύρρος". Την ομάδα συνοδεύουν εκ μέρους του Συλλόγου, οι κ.κ. Απ. Χατζόπουλος και ο προπονητής κ. Κεχαγιάς, εκ μέρους δε εφημερίδων τοπικών ο συνάδελφος κ. Δ. Κουζέλης», γράφει στις 11-5-1930 «Το Φως του Αγρινίου».

Η ανταπόκριση από τον αγώνα στα Ιωάννινα δημοσιεύτηκε στις 18-5-1930 και είναι εντυπωσιακή. Περιγράφεται ένα κουραστικό ταξίδι της αποστολής στην οποία συμμετείχαν 13 παίκτες και το γήπεδο του Πύρρου, ήταν πετρώδες, με διαστάσεις 80 μέτρα μήκος και 40 πλάτος, ενώ τα όρια ήταν 95 μήκος και 45,5 πλάτος, οι γραμμές χάραξης ήταν στραβές, τα τέρματα 17 εκατοστά μεγαλύτερα του κανονικού και στο μέσο κατά 18 εκατοστά χαμηλότερα. Πριν την έναρξη παιάνισε η μπάντα του ορφανοτροφείου. Νωρίτερα η υποδοχή στην πόλη δεν ήταν η καλύτερη, καθώς μαζεύτηκε πιτσιρικαρία και ευχήθηκε στον Παναιτωλικό «καλή ντουζίνα». Ο Πύρρος είχε ζωή από το 1916 και είχε συσπειρώσει τον φίλαθλο κόσμο της πόλης που τον υποστήριζε φανατικά. Τελικά και με δεκάλεπτη διακοπή λόγω μπόρας, ο αγώνες τελείωσε με τον Παναιτωλικό να κάνει το διπλό με 1-2.

σκίτσο της εποχής

Ακολούθησε γεύμα από το Δήμο Ιωαννίνων, ξενάγηση στο νησί και σε αξιοθέατα την επόμενη ημέρα, στη Ζησιμαία σχολή και το ορφανοτροφείο, αλλά και προσφώνηση Δημάρχου και απονομή επάθλου. Δεν έμεινε εκεί η ιστορία, καθώς ακολούθησε τηλεγράφημα του Δημάρχου Ιωαννιτών προς τον Δήμαρχο Αγρινίου και τον πρόεδρο του Παναιτωλικού για τη συναδέλφωση της αθλητικής νεολαίας των δύο πόλεων και συγχαρητήρια για τη νίκη των Αγρινιωτών.

Τόσο μεγάλο γεγονός ήταν αυτή η νίκη που την αποστολή περίμεναν στον Αχελώο φίλαθλοι και το ΔΣ της ομάδας, με δάφνινο στεφάνι, στην κεντρική πλατεία υψώθηκε η σημαία του συλλόγου και η μπάντα παιάνισε το εμβατήριο του Βάγκνερ «Η νίκη του Γερμανού ποδοσφαιριστού».

κοινωνικές δράσεις από τον Παναιτωλικό

Απρίλιος του 1930 και ο Παναιτωλικός υποδέχεται τον Παναμβρακικό Άρτας, με το τελικό αποτέλεσμα ισόπαλο με 2-2. Δεν τελείωσε ομαλά, καθώς πέντε λεπτά πριν τη λήξη του ο διαιτητής σφυρίζει πέναλτι εις βάρος του Παναμβρακικού και αυτοί διαμαρτυρόμενοι αποχωρούν από το γήπεδο.

Οι Αγρινιώτες είχαν την ακόλουθη σύνθεση: Παντούλας, Καρακίτσος, Παγώνης, Λιάπης, Καβαγιούλας, Παπαπάνος, Ζούρκας, Κοσκινάς, Καπετανάκης, Καραθανάσης, Χαρίστος, Γεωργιάδης, Κασσάρας.

«Το Φως του Αγρινίου» δημοσιεύει την 1/6/1930 ρεπορτάζ από τον αγώνα «της παρελθούσης Κυριακής» μεταξύ του Παναιτωλικού και του Παναμβρακικού Άρτας, που έληξε με 2-0 υπέρ των Αγρινιωτών. Ενδιαφέρουσα πληροφορία ότι τις μέρες πριν τον αγώνα κυκλοφόρησε φέιγ-βολάν που ενημέρωνε τους φιλάθλους του Αγρινίου για τη διεξαγωγή του αγώνα, που σύμφωνα με την εφημερίδα ήταν «πρώτη επίσημος τοιαύτη η οποία ελάμβανε χώραν εις το Αγρίνιον».
Έπιασε τόπο η ενημέρωση καθώς στο γήπεδο πήγαν χιλιάδες κόσμου.
Οι παίκτες της Άρτας έφτασαν το βράδυ του Σαββάτου και έγινε δεξίωση από το Δήμαρχο που τους υποδέχτηκε.

Πριν τον αγώνα η φιλαρμονική του «Ορφέα» παιάνιζε εμβατήρια. Την ταξιθέτηση των θεατών είχε αναλάβει το ΔΣ του Παναιτωλικού με τη βοήθεια της αστυνομίας.Νικητής ο Παναιτωλικός με 2-0.
Οι συνθέσεις ήταν οι ακόλουθες.
Παναιτωλικός: Β. Καραθανάσης, Α. Τσιχριτζής, Γ. Δούκας, Δημ. Χαντζής, Ακ. Παπαϊωάννου, Σπ. Μπάθας, Αν. Πατσής, Δ. Μαυροδημόπουλος, Χρ. Παπαϊωάννου, Χρ. Κασσάρας και Χριστόπουλος.
Παναμβρακικός Άρτας: Π. Γιώτης, Π. Σερβέτας, Π. Τομπουλίδης, Α. Καναβάτσος, Ε. Καπετανίδης, Γ. Σταθάκης, Λουίτζογλου, Σιγκούνας (αρχηγός), Παπακίτσος, Στεφανίδης και Πασχαλάκης.
Στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται ότι θα γίνει ο αγώνα Παναιτωλικού-Πύρρου την ίδια μέρα που κυκλοφόρησε το φύλλο της εφημερίδας.

Την επεισοδιακή ρεβάνς, που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, περιγράφει η εφημερία «Το Φως του Αγρινίου» στις 8/6/1930.
Aπό την προηγούμενη μέρα του αγώνα, το Σάββατο, φάνηκε ότι το κλίμα δεν ήταν καλό, καθώς για την ομάδα των Ιωαννίνων δόθηκε δεξίωση και έγινε και εγκάρδιος χαιρετισμός από το Δήμαρχο, αλλά μετά από αυτό δεν συνέβη το μέχρι τότε αναμενόμενο, δηλαδή να ανταποδώσουν την προσφώνηση οι φιλοξενούμενοι, με τους αθλητές του Παναιτωλικού να εκτιμούν ότι οι Γιαννιώτες είχαν έρθει θυμωμένοι για την εντός έδρας ήττα που είχαν υποστεί.

Υπήρξε θέμα με τον ορισμό του διαιτητή, ενώ στον αγώνα των Ιωαννίνων ο διαιτητής ήταν Γιαννιώτης και το είχε δεχτεί ο Παναιτωλικός, οι του Πύρρου με τα χίλια ζόρια δέχτηκαν να διαιτητεύσει Αγρινιώτης στη ρεβάνς.
Επίσης υπήρξε συμφωνία ότι μόνο οι αρχηγοί των ομάδων θα είχαν το δικαίωμα να διαμαρτύρονται στο διαιτητή για τις αποφάσεις του.

Πάνω από 6.000 κόσμος, πήγε στο γήπεδο, όπου πριν τον αγώνα έπαιζε η φιλαρμονική, ενώ η είσοδος του Πύρρου, έγινε δεκτή με χειροκροτήματα από τους φιλάθλους του Αγρινίου.

Στο εικοσάλεπτο μετά από μία φάση που ξεσήκωσε διαμαρτυρίες, οι του Πύρρου αποχώρησαν προς τα αποδυτήρια.
Τελικά υπήρξε συμβιβαστική λύση, αποχώρησε ο διαιτητής και στη θέση του τοποθετήθηκε ο ενωμοτάρχης της χωροφυλακής Καπάτος. Στις φάσεις για τις οποίες διαμαρτύρονταν ο Πύρρος δεν τηρήθηκε η συμφωνία να γίνεται μόνο από τον αρχηγό της ομάδας, αλλά το σύνολο των Γιαννιωτών παικτών «έβαζε στη μέση των διαιτητή».

Ο Πύρρος κέρδισε πέναλτι, αλλά αστόχησε. Ακολούθησε φραστική αντιπαράθεση με τον παίκτη του Πύρρου Τάκη Μαρτίνη να αποκαλεί «γαϊδούρια» τους Παναιτωλικούς και ένας από αυτούς απάντησε με ακατανόμαστες φράσεις, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει και πάλι ο Πύρρος, ενώ η πιτσιρικαρία του Αγρινίου σφύριζε, αποδοκίμαζε τους Γιαννιώτες, με τον παίκτη του Πύρρου Τάκη Μαρτίνη, να απαντάει «με μούντζες δι' αμφοτέρων των χειρών», όπως τονίζει η εφημερίδα.
Η διοίκηση του Πύρρου δεν μπόρεσε να επιβάλλει πειθαρχία στην ομάδα.

Παρενέβη ο Νομάρχης για να συνεχιστεί ο αγώνας, αλλά δεν έγινε εφικτό και έπεσε άδοξα η αυλαία. Μάλιστα ο Πύρρος δεν έδωσε το παρόν στο προς τιμή του γεύμα που είχε προγραμματιστεί μετά τον αγώνα «πράγμα όπερ εθεωρήθη υπό πολλών και ως έλλειψις κοινωνικής αγωγής».

Ο ΟΦΗ συμπληρώνει 100 χρόνια από την ίδρυσή του! Η ΠΑΕ Παναιτωλικός του εύχεται χρόνια πολλά, με επιτυχίες, μέσα κι έξω από τα γήπεδα. Δείγμα αθλητικού πολιτισμού, οι ευχές του Παναιτωλικού στον ΟΦΗ για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της κρητικής ομάδας.

Στον απόηχο του αγώνα εκτός από την κριτική στη συμπεριφορά του Πύρρου, γίνεται αναφορά στις αποδοκιμασίες των Αγρινιωτών, όπου σημειώνεται πως ήταν από μικρής ηλικίας φιλάθλους, γεγονός που δείχνει ότι οι ενήλικες συμπεριφέρθηκαν ώριμα.

Ομορφιές διαβάζουμε στις 30-11-1930 στη εφημερίδα «Το Φως του Αγρινίου», καθώς 400 φίλαθλοι του Παναιτωλικού υποδέχονται την αποστολή του Αχιλλέα Πατρών και την καταχειροκροτούν, με αποτέλεσμα οι Πατρινοί να ενθουσιαστούν από την υποδοχή. Στο γήπεδο για τον αγώνα με τον Παναιτωλικό, στα πρανή του γηπέδου έδωσαν το παρόν 3.000 φίλαθλοι, εντυπωσιακός αριθμός για την εποχή και είδαν τον Παναιτωλικό να κερδίζει με 4-0.

Δεκέμβριος του 1930 και «Το Φως του Αγρινίου» στις 7/12 γράφει για τον αγώνα Παναιτωλικού-Λευκού Αστέρα Πατρών 2-1, που ήταν ρεβάνς της ήττας των Αγρινιωτών στην Πάτρα και η εφημερίδα επισημαίνει «την παρουσία του ωραίου φύλου» στο γήπεδο. Επίσης αναφέρεται ο αγώνας του Λευκού Αστέρα Αγρινίου στο Αιτωλικό με τον τοπικό Άρη και τελικό αποτέλεσμα 0-0. Οι Αγρινιώτες μέσω της εφημερίδας ευχαρίστησαν τον Άρη Αιτωλικού για την καλή φιλοξενία και περιποίηση.

Έτσι έκλεισε το 1930, έτος που όπως αποδείχθηκε ήταν σημαντικό για την καθιέρωση του Παναιτωλικού, που εκτίμησή μας είναι ότι αυτή θα έρχονταν ούτως ή άλλως λόγω της κοινωνικής δυναμικής που εξέφραζε ο σύλλογος, αλλά η χρονιά έτσι όπως εξελίχθηκε, επιτάχυνε την εξέλιξη αυτή.

Σχετικά θέματα

Ένας αιώνας ζωής και δράσης για τον δημοφιλή Παναιτωλικό (Α' μέρος)

Κώστας Τάκος: Ο παλαίμαχος άσσος για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του Παναιτωλικού