Συμπλήρωσαν εννέα δεκαετίες ζωής, αφού μετράνε 87 διοργανώσεις και ενδιάμεσα τη διακοπή στα χρόνια της κατοχής. Μιλάμε για τους Πανικάριους αγώνες στίβου, που διεξάγονται στο τέλος Αυγούστου, σε συνθήκες που δίνουν στην διοργάνωση το χαρακτηρισμό της ηρωικής.
Στο ξερό και όχι κανονικών διαστάσεων, όπως προκύπτει και από τις φωτογραφίες, γήπεδο του Φυτέματος, κοντά στον Εύδηλο Ικαρίας, ο αθλητισμός δείχνει ότι έχει σφυγμό και ουσία εκεί που πραγματικά τον έχουν ανάγκη.
Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, με προβληματική σύνδεση το χειμώνα, γίνεται δουλειά που αποδίδει όχι με κίνητρο τις διακρίσεις, αλλά την ενασχόληση της νεολαίας με τον αθλητισμό.
Η συμμετοχή στην ετήσια διοργάνωση, δεν έχει σαν προϋπόθεση τη σωματειακή ένταξη, αφού αρκεί μία απλή δήλωση συμμετοχής από τον υποψήφιο για να πάρει μέρος.
Συνεπώς μιλάμε για διοργάνωση «ανοιχτή» και προσβάσιμη.
Κάποτε ο θεσμός είχε μεγάλη κοινωνική σημασία και οι θεατές κατέκλυζαν το γήπεδο, γεμίζοντας τις πλαγιές και τα πρανή, ενώ μία νίκη, έκανε το νικητή σημαντικό πρόσωπο στα μάτια της τοπικής κοινωνίας.
Με τα χρόνια αυτό ξέφτισε, μειώθηκαν οι συμμετοχές και κατέβηκε ο μέσος όρος ηλικίας των αγωνιζόμενων – αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αντίθετα δείχνει διείσδυση σε μικρές ηλικίες – και ο θεσμός συνεχίζεται.
Δρόμοι, ρίψεις, κολύμβηση, άλματα και τιμητικές διακρίσεις, συνθέτουν την εικόνα των αγώνων, από τους οποίους σας παρουσιάζουμε φωτογραφικό υλικό από τη διοργάνωση του 2017, αλλά και «ρετρό» από τα τέλη της δεκαετίας του ’80.
Αθλητές/ριες, προπονητές, διοικήσεις συλλόγων, γονείς και πάσης φύσεως εθελοντές, αξίζουν τα συγχαρητήρια για την προσφορά τους.
Και σε πόσες άλλες γωνιές της Ελλάδας, θα υπάρχουν αντίστοιχες προσπάθειες κάτω από παρόμοιες συνθήκες.
Κείμενο & Φωτο: Νάσος Μπράτσος
…οι σύγχρονες…
