...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...
Ο χώρος του παλιού ταπητουργείου έγινε τόπος θυσίας, όταν πριν 72 χρόνια, στις 17 Αυγούστου 1944 από τα πυρά των ναζί, η Κοκκινιά πλήρωνε βαρύ τίμημα για τη συμμετοχή της στον αγώνα ενάντια στον κατακτητή. Δεν ήταν το μόνο σημείο που έγιναν εκτελέσεις, καθώς όπου εύρισκαν οι ναζί κάποιους να κρύβονται και να επιχειρούν να γλιτώσουν τους εκτελούσαν επί τόπου.
Έτσι στα πλαίσια των εκδηλώσεων τιμής και μνήμης εκτός από τον κεντρικό χώρο της Μάντρας, που γίνεται ομιλία, κατάθεση στεφανιών, ενός λεπτού σιγή και ακολούθως η ανάκρουση του εθνικού ύμνου, γίνονται και καταθέσεις στεφάνων και σε άλλα σημεία της πόλης, όπου γίνεται και σύντομη αναφορά των γεγονότων που είχαν διαδραματιστεί στο συγκεκριμένο σημείο.
Όπως στα Αρμένικα ακριβώς στη γωνιά του γηπέδου του Ιωνικού ή στην πλατεία της αντάρτισσας του ΕΛΑΣ Διαμάντως Κουμπάκη, που πριν την εκτελέσουν τους φώναξε: «σαν και εσάς προδότες εγώ έφαγα 65. Μια ζωή τη χρωστάμε, ας μην την πάρουν οι προδότες. Υπάρχουν χιλιάδες λεβέντες. Θα τους εκδικηθούν».
Στεφάνια κατατέθηκαν ακόμα και εκεί όπου οι εκτελέσεις έγιναν σε άλλες ημερομηνίες, αλλά είχαν τον ίδιο τραγικό χαρακτήρα. Όπως τα δύο αδέλφια που εκτελέστηκαν μπροστά στη μάνα τους, ή το στέλεχος του ΕΛΑΣ που μετά από βασανιστήρια τον κρέμασαν στη μουριά και φρουρούσαν την περιοχή ώστε επί τρεις μέρες να μένει κρεμασμένος για «παραδειγματισμό» των υπολοίπων.
Στο φετινό γιορτασμό που έγινε την Τετάρτη 17 Αυγούστου, καταθέσεις στεφανιών έκαναν ο Δήμαρχος Γιώργος Ιωακειμίδης, δημοτικοί σύμβουλοι, έγινε τρισάγιο, ενώ νωρίτερα σε ξεχωριστή δραστηριότητα είχαν καταθέσει στεφάνια στα σημεία των εκτελέσεων και οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ).
Nα τονίσουμε ότι στην πόλη λειτουργεί μουσείο εθνικής αντίστασης με σημαντικά εκθέματα.
Ο χώρος του παλιού ταπητουργείου έγινε τόπος θυσίας, όταν πριν 72 χρόνια, στις 17 Αυγούστου 1944 από τα πυρά των ναζί, η Κοκκινιά πλήρωνε βαρύ τίμημα για τη συμμετοχή της στον αγώνα ενάντια στον κατακτητή. Δεν ήταν το μόνο σημείο που έγιναν εκτελέσεις, καθώς όπου εύρισκαν οι ναζί κάποιους να κρύβονται και να επιχειρούν να γλιτώσουν τους εκτελούσαν επί τόπου.
Έτσι στα πλαίσια των εκδηλώσεων τιμής και μνήμης εκτός από τον κεντρικό χώρο της Μάντρας, που γίνεται ομιλία, κατάθεση στεφανιών, ενός λεπτού σιγή και ακολούθως η ανάκρουση του εθνικού ύμνου, γίνονται και καταθέσεις στεφάνων και σε άλλα σημεία της πόλης, όπου γίνεται και σύντομη αναφορά των γεγονότων που είχαν διαδραματιστεί στο συγκεκριμένο σημείο.
Όπως στα Αρμένικα ακριβώς στη γωνιά του γηπέδου του Ιωνικού ή στην πλατεία της αντάρτισσας του ΕΛΑΣ Διαμάντως Κουμπάκη, που πριν την εκτελέσουν τους φώναξε: «σαν και εσάς προδότες εγώ έφαγα 65. Μια ζωή τη χρωστάμε, ας μην την πάρουν οι προδότες. Υπάρχουν χιλιάδες λεβέντες. Θα τους εκδικηθούν».
Στεφάνια κατατέθηκαν ακόμα και εκεί όπου οι εκτελέσεις έγιναν σε άλλες ημερομηνίες, αλλά είχαν τον ίδιο τραγικό χαρακτήρα. Όπως τα δύο αδέλφια που εκτελέστηκαν μπροστά στη μάνα τους, ή το στέλεχος του ΕΛΑΣ που μετά από βασανιστήρια τον κρέμασαν στη μουριά και φρουρούσαν την περιοχή ώστε επί τρεις μέρες να μένει κρεμασμένος για «παραδειγματισμό» των υπολοίπων.
Στο φετινό γιορτασμό που έγινε την Τετάρτη 17 Αυγούστου, καταθέσεις στεφανιών έκαναν ο Δήμαρχος Γιώργος Ιωακειμίδης, δημοτικοί σύμβουλοι, έγινε τρισάγιο, ενώ νωρίτερα σε ξεχωριστή δραστηριότητα είχαν καταθέσει στεφάνια στα σημεία των εκτελέσεων και οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ).
Nα τονίσουμε ότι στην πόλη λειτουργεί μουσείο εθνικής αντίστασης με σημαντικά εκθέματα.
Στις 24 του Σεπτέμβρη του 1944 και όταν ο κοκκινιώτικος λαός πήγε στην εκκλησία της Οσίας Ξένης για να τελέσει το μνημόσυνο των 40 ημερών στη μνήμη των θυμάτων, δέχτηκε εκ νέου πυρά από τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους (κυρίως αυτούς γιατί οι Γερμανοί προετοίμαζαν την αποχώρησή τους) και μέτρησε νέες απώλειες.
Τα τελευταία χρόνια ο Δήμος για να περάσει το μήνυμα του Μπλόκου στις νέες γενιές, εκτός από τις Αυγουστιάτικες εκδηλώσεις που πάντα γίνονται εν μέσω των θερινών αδειών και των κλειστών σχολείων, επέλεξε να μεταφέρει το κέντρο των εκδηλώσεων στην θλιβερή επέτειο της θρασύδειλης επίθεσης του μνημοσύνου του Σεπτεμβρίου, ώστε να είναι ανοιχτά τα σχολεία και να διευκολυνθεί η συμμετοχή τους.
Και δείχνει να έχει πιάσει τόπο η επιλογή αυτή, καθώς στον τοίχο του σχολείου που βρίσκεται απέναντι από τον τόπο της θυσίας υπάρχει γκράφιτι μαθητή με το ρολόι να έχει σταματήσει στις 17 Αυγούστου του 1944.
Όσοι/ες λοιπόν θελήσετε να δείτε από κοντά τους τόπους του μαρτυρίου, δεν έχετε παρά να ενημερωθείτε για τις ημερομηνίες των φθινοπωρινών εκδηλώσεων.
Το ert.gr βρέθηκε στις εκδηλώσεις του Μπλόκου της Κοκκινιάς και σας μεταφέρει φωτορεπορτάζ.
Κείμενο & φωτο: Νάσος Μπράτσος
Σχετικές ειδήσεις:
Η Κοκκινιά θυμάται και τιμά – Εκδήλωση τιμής και μνήμης για το Μπλόκο
Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης για το Μπλόκο της Κοκκινιάς στις 17/8/1944
71 χρόνια από το Μπλόκο της Κοκκινιάς – 17 Αυγούστου 1944
Στις φωτο κατάθεση στεφανιών στην πλατεία Κουμπάκη, ασύρματος του ΕΛΑΣ, προπέλα γερμανικής τορπιλακάτου που επισκευάζονταν το 1943 στα ναυπηγεία Περάματος, στα πλαίσια σαμποτάζ την αφαίρεσαν αντιστασιακές δυνάμεις, προτομή Σ. Σαράφη, προτομή Α. Βελουχιώτη