7ο συνέδριο ΠΟΕΣΥ - παρέμβαση Νάσου Μπράτσου, συνέδρου με την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή:
Τα συνδικάτα που στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος έδιναν έμπνευση στους εργαζόμενους και τα σέβονταν ακόμα και οι αντίπαλοί τους, ήταν αυτά που ήταν πάντα κριτικά και ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Στην έναρξη του συνεδρίου άκουσα γενικόλογες εκκλήσεις για ενότητα από αρκετούς που βρίσκονται σε πολιτική ενότητα με τη συγκυβέρνηση που διαλύει όχι μόνο τα εργασιακά στα ΜΜΕ, αλλά παντού, όπως διαλύει την Παιδεία, την Υγεία, κλπ
Ευχαριστούμε αλλά ενότητα με το μνημόνιο και τους υποστηρικτές του μέσα στην ομοσπονδία δεν θα πάρουμε.
Υπάρχει όμως ενότητα στόχων και εκεί κρινόμαστε όλοι.
Είναι ρεαλιστικός στόχος ή ουτοπία η διεκδίκηση τώρα μέσα στον καιρό της κρίσης , θέσεων εργασίας, όταν η υποστελέχωση λόγω απολύσεων και περικοπών έχει οδηγήσει σε έκρηξη του copy paste και σε μια δημοσιογραφία που απέχει από τα όνειρά μας?
Είναι ρεαλισμός ή ουτοπία, ο στόχος για μισθολόγιο και ασφάλιση όταν η διάλυση του κοινωνικού ιστού οδηγεί στην αύξηση των ανασφάλιστων, τα συσσίτια και την αύξηση των κοινωνικών φαρμακείων?
Ναι στην ενότητα και στην κοινή συνδικαλιστική οργάνωση με όλες τις ειδικότητες και τους κλάδους των ΜΜΕ, αλλά όχι με κινήσεις από τα πάνω και την κατάθεση προτάσεων με αιφνιδιαστικό τρόπο την τελευταία στιγμή στο συνέδριο. Να προηγηθούν συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς και τις ενώσεις, να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων και μαζί με τους τεχνικούς και τον κόσμο των ιντερνετικών ΜΜΕ.
Ναι και στην ενότητα με το υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα και να θυμίσω ότι η απερχόμενη διοίκηση παραβίαση συστηματικά και κατ΄ εξακολούθηση την απόφαση του προηγούμενου συνεδρίου να μην απεργούμε ξέχωρα από τους υπόλοιπους εργαζόμενους δήθεν για το καλό της ενημέρωσης, επιλογή που δεν απέδωσε και ήταν συντεχνιακή.
Τη μέρα της εισβολής των ΜΑΤ στην ΕΡΤ υπήρξε πρόταση ευρύτερου και μόνιμου συντονισμού από ομοσπονδίες όπως οι τότε απεργοί υπάλληλοι των ΑΕΙ, η ΠΟΣΠΕΡΤ, η ΠΟΘΑ, οι σχολικοί φύλακες, οι «διαθέσιμοι», και άλλοι.
Μέσα στη χρονιά πρέπει να έγιναν κοντά 30 συναντήσεις από τ ις οποίες βγήκαν και κινητοποιήσεις, αλλά η ΠΟΕΣΥ δεν έστειλε (αν και αρχικά είχε συνυπογράψει το κάλεσμα) ούτε μια φορά εκπρόσωπό της.
Κλείνω με την ΕΡΤ, έχοντας την τιμή να βιώνω 16 μήνες τον αγώνα ενάντια στο «μαύρο» μέσα από το ertopen.
Σας καλώ να πείτε όχι σε διφορούμενες θέσεις και στάσεις, όχι σε διολισθήσεις αναγνώρισης του μορφώματος ΔΤ-ΝΕΡΙΤ- ΥΕΝΕΔ ή ΤΕΔ (η τηλεόραση στην ταινία Λούφα και Παραλλαγή).
Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ αντιλαμβάνονται πλήρως τις "διγλωσσίες".
Να αποφασίσουμε και στο συνέδριο ότι παλεύουμε για ΕΡΤ ανοιχτή στο πλευρό του δοκιμαζόμενου λαού μας.
Στο πλευρό των εργαζομένων.
Για ΕΡΤ πλουραλιστική και με διάφανη λειτουργία και σας καλώ να αποφασίσουμε ότι το πρώτο γενικό συμβούλιο της νέας διοίκησης θα συγκληθεί στο Ραδιομέγαρο. Πιστεύω ότι τότε θα είναι ελεύθερο…
